FUNDUSZE STRUKTURALNE
Ich celem jest redukowanie różnic w rozwoju regionów oraz promowanie ekonomicznej i społecznej spójności w UE. Obecnie działają cztery fundusze:
Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego (utworzony w 1975 r., pomoc obejmuje inwestycje produkcyjne, inwestycje w dziedzinie infrastruktury, inwestycje w edukację i opiekę zdrowotną, rozwój potencjału lokalnego-małych i średnich przedsiębiorstw, pomoc przy współpracy transgranicznej i transnarodowej)
Europejski Fundusz Socjalny (utworzony w 1960, zapewnia harmonijny rozwój zasobów ludzkich i zatrudnienia na terytorium UE, zwalcza bezrobocie)
Europejski Fundusz Ukierunkowania i Gwarancji Rolniczych-Sekcja Orientacji(utworzony w 1964, wspomaga rozwój obszarów wiejskich i udziela pomocy w restrukturyzacji rolnictwa)
Instrument Finansowy Wspierania Rybołówstwa (powstał w wyniku reformy z 1993, zapewnia ochronę zasobów morskich, poszukiwanie nowych rynków zbytu, rozwój infrastruktury portów rybackich.
W perspektywie finansowej 2007-2013 do funduszy strukturalnych zalicza się Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego i Europejski Fundusz Społeczny.
Europejski Fundusz Orientacji i Gwarancji Rolnej przestał istnieć. W jego miejsce powołano Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich, który stanowi instrument wdrażania Wspólnej Polityki Rolnej. Finansowy Instrument Orientacji Rybołówstwa również przestał istnieć, a w jego miejsce stworzono Europejski Fundusz Rybacki będący instrumentem wdrażania Wspólnej polityki rybołówstwa.
Trzeci sektor w Anglii od wielu lat czynnie uczestniczy w rozdzielaniu funduszy strukturalnych, najpierw w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego, a następnie - Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Program funduszy strukturalnych przynosi oczekiwane rezultaty, pod warunkiem że organizacje pozarządowe pośredniczą między sektorem prywatnym a mieszkańcami danego rejonu, pomagając w tworzeniu partnerstw lokalnych. Bez odpowiedniego kapitału społecznego potencjał funduszy strukturalnych nie będzie w pełni wykorzystany.
Trzeci sektor w Anglii wpisał się w ponad stuletnią tradycję. Pierwsze szkoły i ośrodki zdrowia prowadziły bowiem organizacje pozarządowe, w tym grupy przykościelne. Z czasem, w walkę z problemami społecznymi włączyło się też państwo. Tak stało się w przypadku mieszkań dla wymagających opieki osób starszych, czy w przypadku szkół zawodowych. Schemat współpracy wyglądał tak samo: mieszkańcy i instytucje wspólnie próbowali znaleźć rozwiązanie problemu, które następnie było udostępniane innym i wprowadzane w całym kraju. Władze lokalne w Anglii nie zatrudniają już armii urzędników, zamiast tego podejmują decyzję, jakie usługi chcą zaoferować, i zlecają je sektorowi prywatnemu albo przedsiębiorstwom społecznym. Trzeci sektor staje przed ogromnymi możliwościami: dzięki projektom finansowanym ze środków EFS i EFRR, zdobywa doświadczenie, które później może spożytkować w pracy nad projektami o dużo większej skali, finansowanymi z funduszy rządowych.