Kiła kapusty

Kiła kapusty (Plasmodiophora brassicae) Sprawcą choroby jest grzyb odglebowy, którego zarodniki przetrwalnikowe mogą zalegać w podłożu do 8 lat nie tracąc przy tym aktywności. Choroba atakuje rośliny należące do ponad 200 gatunków, przeważnie jednak pospolite chwasty kapustowate. Grzyb atakuje system korzeniowy. Porażone komórki korzeni nie funkcjonują prawidłowo, nie przewodzą składników pokarmowych i wody, co prowadzi do więdnięcia roślin, a w przypadku dużego nasilenia do ich zamierania. Porażony system korzeniowy staje się głównym źródłem infekcji gleby. Rośliny zaatakowane w późniejszej fazie wzrostu tworzą wtórny system korzeniowy lub posiadają zdolność szybkiej jego regeneracji, co pozwala przetrwać, a nawet wydać plon handlowy. Najczęściej źródłem infekcji jest zakażona gleba na rozsadnikach. Rozwojowi choroby sprzyja zakwaszona gleba, wysoka wilgotność i temperatura gleby (optimum 22-25oC). W temperaturze gleby poniżej 15oC infekcja korzeni przebiega bardzo powoli, lub nie następuje.


      W Polsce choroba występuje na wszystkich typach gleb, a szczególnie na glebach kwaśnych, pseudobielicowych. Zagrożone kiłą są także gleby torfowe (torfy niskie) oraz torfowiska wysokie skąd pozyskuje się torf do produkcji substratów torfowych, na których choroba występuje endemiczne porażając dziko rosnące rośliny kapustowate.

      Profilaktyka i zwalczanie

• Gleby zakwaszone należy wapnować, stosując jesienią 2- 4 t/ha (wapno dolomitowe, lub węglan wapnia).

• Dokładnie usuwać z pól i niszczyć korzenie roślin wraz z naroślami.

• W przypadku występującego zagrożenia należy wykonywać analizy próbek gleby z pól przeznaczonych pod rozsadniki lub uprawę warzyw kapustnych na obecność kiły (analizy wykonuje Instytut Warzywnictwa w Skierniewicach).

Warunki rozwoju i infekcji
Grzyb wytwarza zarodniki pływkowe, łatwo rozprzestrzeniają się w wilgotnej glebie. Mogą one również przedostawać się do cieków drenarskich, rowów odwadniających i wraz z wodą transportowane są na duże odległości. Najczęściej źródłem infekcji jest zakażona gleba na rozsadniku lub substrat torfowy do produkcji rozsady. Rozwojowi choroby sprzyja zakwaszona gleba, wysoka wilgotność oraz temperatura (optimum 22° - 25° C). W temperaturze gleby poniżej 15° C infekcja korzeni przebiega bardzo powoli, lub nie następuje. W Polsce choroba występuje na wszystkich typach gleb, a szczególnie na glebach kwaśnych, pseudobielicowych. Zagrożone kiłą są także gleby torfowe (torfy niskie) oraz torfowiska wysokie skąd pozyskuje się torf do produkcji substratów torfowych, na których choroba występuje endemiczne porażając dziko rosnące rośliny kapustowate.

Kapustowate : Rzepa , rzepak, gorczyca, chrzan Rzodkiew Świerzop Rzodkiewka Tasznik pospolity Tobołki polne Brokuł Brukiew Chrzan (roślina) Gorczyca

Kalafior porażony kiłą kapusty.

---