ZASOBY
LUDZKIE W
ORGANIZACJI
Agnieszka Schneider
II Zarządzanie
Opole 2009
Zasoby ludzkie w organizacji (pracownicy wraz z ich umiejętnościami)
Zasoby ludzkie (pracownicy organizacji) - istotne znaczenie mają:
- struktura zatrudnienia z uwzględnieniem cech demograficznych i zawodowych
- cechy osobowe
- motywacje pracowników (chęć działania, zaangażowanie, predyspozycje osobowościowe)
- procesy decyzyjne dotyczące wykorzystania zdolności i umiejętności pracowników
Na zasoby ludzkie składają się cechy pracowników i ich kompetencje. Do pierwszej grupy można zaliczyć cechy fizyczne i psychiczne, a także charakter pracownika, jego zdrowie i związaną z tym witalność. Natomiast w skład kompetencji wchodzą: umiejętności, wiedza, doświadczenie, kwalifikacje i wykształcenie. Zasoby ludzkie nieustannie zyskują na znaczeniu. Zmieniają się natomiast cechy, najbardziej akcentowane i najbardziej pożądane przez przedsiębiorstwa.
Przykłady
Duże przedsiębiorstwo - zakłady petrochemiczne: robotnicy platform wiertniczych, kierownicy spółki
Uniwersytet: kadra akademicka, personel pomocniczy
Gmina: policjanci, pracownicy komunalni
Małe przedsiębiorstwo - sklep spożywczy: sprzedawcy, księgowy
Właściciele, kadra kierownicza i pracownicy zaangażowani w działalność organizacji.
Zasoby ludzkie inaczej nazywane są kapitałem ludzkim. W skład kapitału ludzkiego wchodzą: relacje, kompetencje i wartości.
Kapitałem ludzkim określa się wszystko to, co posiada zdolność myślenia. Jest elementem zasobów materialnych. Kapitał ludzki to wiedza, kompetencje, zdolności, umiejętności jak również kultura wartości i relacje, ale nie pracownicy czy ludzie. Ludzie nie są własnością firmy, lecz ich wiedza.
Kompetencje to wiedza, chęć i umiejętności, zdolność do wykorzystania kapitału strukturalnego, zdolność komunikacji z innymi, doświadczenie i poziom edukacji.
Relacje to zdolność dzielenia się wiedzą i zaufanie.
Wartości to koncepcje wyróżniające jednostkę lub grupę, wpływają one na wybór narzędzi oraz efekty działań poprzez określanie czy dane działanie jest właściwe czy nie.
Kultura jest rdzeniem wartości wspólnym dla wszystkich.
Kapitał ludzki może być rozpatrywany w ujęciu wąskim lub szerokim. Wąskie ujęcie oznacza efekt inwestycji i kształcenie zasobu pracy społecznej - cechy jakościowe. W szerokim znaczeniu kapitał ludzki definiuje się jako efekt inwestycji oddziałujących na poprawę cech jakościowych: inwestycje w zdrowie, ochronę środowiska, kulturę. Kapitał może być pojmowany jako nakład czy czynnik produkcji
Współcześnie kapitał ludzki to zasób wiedzy i umiejętności zdobytych w trakcie kształcenia i praktyki zawodowej, a także zdrowia i energii witalnej.
Kapitał ludzki wymaga rozpatrywania go zarówno z punktu widzenia jednostki jak i organizacji.
Kapitał ludzki jest współcześnie najbardziej dynamicznym czynnikiem wzrostu gospodarczego i czynnikiem wzrostu konkurencyjności gospodarki (rola wiedzy i umiejętności, nabywanie umiejętności)
Bibliografia:
Stanisław Marek, Maria Białasiewicz - Podstawy nauki o organizacji, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2008
Barbara Kożuch - Nauka o organizacji, Cedetu Wydawnictwa Fachowe, Wydanie I, Warszawa 2009 (dodruk)