Etyka
Wykład 1
MORALNOŚĆ
Moralność - własność natury człowieka, umiejętność określania zjawisk, jako dobre lub złe
Platon nurt zwany natywizmem - kwestie moralne są człowiekowi wrodzone, człowiek rodzi się dobry lub zły
Nie ma ludzi niemoralnych
Moralność to kwestia indywidualnego nabytku
Moralność to światopogląd - suma twierdzeń dotyczących rzeczywistości, nie wymagających żadnego uzasadnienia (dowodu)
Moralność to światopogląd subiektywny skierowany na dobro lub zło
Moralność jest rzeczą względną
Moralność wspólna to wynik tradycji historycznych, geograficznych itp. Np. „W pustyni i w puszczy” H.Sienkiewicz (Kali ukraść krowę), firm „Nóż w wodzie” R.Polański (odmienna ocena/odbiór bohaterów przez społeczeństwo polskie i zachodnie)
Sceptycyzm - człowiek nie jest w stanie stwierdzić, co jest prawdą a co fałszem. Musi też mieć kryterium prawdziwości.
Moralność wspólna to rodzaj umowy społecznej
ETYKA
Etyka to nauka o moralności
Przedmiotem etyki będą wszystkie świadome i dobrowolne działania człowieka, za które jest on odpowiedzialny
Etyka, jako nauka będzie poszukiwała ogólnych norm moralności
Celem etyki jest również wskazanie na istniejące kryteria wyboru dobra i zła
Kryteria wyboru etyki
Etyka heteronomiczna (etyka wynikająca z religii czyli etyka religijna)
w tym przypadku przyjmujemy założenie, że o wartości moralnej czynu decyduje zewnętrzny względem człowieka moralny autorytet
kryterium wyboru dobra i zła jest zewnętrzne i obiektywne
Etyka autonomiczna
Jej punktem wyjścia jest założenie, iż o wartości moralnej czynu decyduje człowiek, opierając się o właściwe sobie zdolności
Hobbes
twierdził, że nie istnieje świat zewnętrzny obiektywny wobec człowieka
był materialistą i mechanicystą
mechanicyzm traktuje człowieka jako doskonały mechanizm biologiczny
od strony popędów twierdzi, że każdy człowiek pożąda tego co przyjemne i korzystne, a unika tego co przynosi straty i cierpienia; naszymi zachowaniami rządzi nadzieja i strach
dobro moralne to indywidualna przyjemność lub korzyść
zło moralne to indywidualna strata lub cierpienie
skutek: kryterium dobra i zła zostaje zindywidualizowane
ostatecznym kryterium tego co jest moralne lub nie jest konkretny człowiek w konkretnych okolicznościach
kwestie etyki zostają sprowadzone do decyzji człowieka
Etyka egoistyczna
Dla Hobbesa każdy dba o własne dobro, każdy jest z natury egoistą
„człowiek człowiekowi wilkiem” (Hobbes)
Supersuweren - zostaje wybrany z grona społeczeństwa egoistów aby zapobiec konfliktom
Dobro i zło są subiektywne i względne
Postępowanie etyczne opiera się na pewnym rachunku korzyści i strat
Dobre i słuszne to to, co przyniesie więcej korzyści