907


WERYFIKACJA HIPOTEZ STATYSTYCZNYCH cz.2

Weryfikacja hipotez dla dwóch średnich arytmetycznych (dla dwóch wartości przeciętnych)

Test ten dotyczy weryfikacji hipotezy o równości średnich w dwóch zbiorowościach. W zależność od wielkości wylosowanych z tych zbiorowości prób wyróżnia się dwa modele postępowania.

Model oparty na wynikach z dwóch małych prób.

Zakłada się, że rozkłady obu populacji są normalne o nieznanych wartościach średnich i odchyleniach standardowych. Procedura odbywa się według schematu:

  1. Postawienie hipotez:

H0: E1(x) = E2(x) (czyli że średnia pierwszej populacji jest równa średniej arytmetycznej drugiej populacji E(x) - to oznaczenie średniej arytmetycznej w całej zbiorowości czyli populacji generalnej)

H1: E1(x) ≠ E2(x) (czyli że średnie są różne w obu populacjach)

H1: E1(x) >E2(x) (czyli w pierwszej populacji średnia jest większa niż w drugiej)

H1: E1(x) < E2(x) (czyli w pierwszej populacji średnia jest mniejsza niż w drugiej)

  1. Zakłada się poziom istotności α (z reguły jest podany w treści zadania)

  2. Z obu populacji losuje się próby, muszą to być małe próby czyli do 30 elementów (próby n1 oraz n2). Liczebności prób nie muszą być identyczne, jednak muszą być zliczane do małej próby. Dla obu prób ustalamy wartości średnich arytmetycznych oraz wariancje S2(x).

  3. Na podstawie tych ustalonych dla prób wartości liczymy statystykę empiryczną, liczymy ją według wzoru:

0x08 graphic

Gdzie: 0x01 graphic
1 - średnia arytmetyczna pierwszej próby

0x01 graphic
2 - średnia arytmetyczna drugiej próby

S21- wariancja pierwszej próby

S22- wariancja drugiej próby

n1 - liczebność pierwszej próby

n2 - liczebność drugiej próby

  1. Odczytujemy dla przyjętego poziomu istotności statystykę teoretyczną z tablic rozkładu studenta. Sposób odczytu zależy od postaci hipotezy alternatywnej:

H1: E1(x) ≠ E2(x) odczytujemy dla k= n1 + n2 -2 oraz poziomu istotności α

0x08 graphic
H1: E1(x) >E2(x) dla k = k= n1 + n2 -2 oraz 2*α

H1: E1(x) < E2(x)

  1. Porównujemy obie statystyki:

Jeżeli: H1 ma postać ≠ to :

|temp|≥tteor - odrzucamy hipotezę zerową i przyjmujemy alternatywną

|temp|< tteor - stwierdzamy brak podstaw do odrzucenia hipotezy zerowej

Jeżeli H1 ma postać >

temp≥ tteor to odrzucamy H0

temp< tteor brak podstaw do odrzucenia H0

Jeżeli H1 ma postać <

temp≤ - tteor to odrzucamy H0

temp> - tteor brak podstaw do odrzucenia H0

PRZYKŁAD

W badaniach absencji pracowniczej w pewnym przedsiębiorstwie w miesiącu lipcu zebrano informacje dla dwóch wylosowanych grup pracowników. Dla grupy 10 kobiet uzyskano następującą liczbę dni nieobecności w pracy :

0; 2; 3; 5; 7; 6; 8; 3; 5; 1

Dla próby 12 mężczyzn odpowiednio:

0; 1; 2; 3; 2; 4; 3; 4; 7; 5; 6;0

Przy poziomie istotności 0,05 zweryfikować hipotezę, że średnia dni nieobecności w pracy kobiet jest większa od mężczyzn.

Czyli zgodnie z procedurą:

  1. Musimy postawić hipotezy w treści mamy podaną hipotezę alternatywną (zweryfikować hipotezę, że średnia dni nieobecności w pracy kobiet jest większa od mężczyzn) a hipoteza zerowa ma zawsze postać równości, w związku z tym:

H0: E1(x) = E2(x) (średnia dni nieobecności jest taka sama w obu populacjach)

H1: E1(x) >E2(x) (średnia dni nieobecności w pracy kobiet jest większa od mężczyzn)

  1. Założony poziom istotności α=0,05

  2. Z obu populacji pobrane są małe próby n1 to próba 10 kobiet oraz n2 to próba 12 mężczyzn musimy teraz dla obu prób policzyć średnią arytmetyczną oraz wariancję

X1

n1

X1 -0x01 graphic
1

(X1 -0x01 graphic
1)^2

0

1

-4

16

2

1

-2

4

3

1

-1

1

5

1

1

1

7

1

3

9

6

1

2

4

8

1

4

16

3

1

-1

1

5

1

1

1

1

1

-3

9

Suma = 40

Suma =10

Suma =62

Dla kobiet: 0x01 graphic
1 = 40/10 = 4 dni S21 = 62/10= 6,2 dni

Dla mężczyzn: 0x01 graphic
2 = 37/12 = 3,1 dni S22 = 54,92 / 12 = 4,58

X2

n2

X2 -0x01 graphic
2

(X2 -0x01 graphic
2)^2

0

1

-3,1

9,61

1

1

-2,1

4,41

2

1

-1,1

1,21

3

1

-0,1

0,01

2

1

-1,1

1,21

4

1

0,9

0,81

3

1

-0,1

0,01

4

1

0,9

0,81

7

1

3,9

15,21

5

1

1,9

3,61

6

1

2,9

8,41

0

1

-3,1

9,61

Suma = 37

Suma =12

Suma =54,92

Liczymy statystykę empiryczną:

0x08 graphic

0x08 graphic

Z tablic rozkładu studenta odczytujemy wartość statystyki teoretycznej

Hipoteza alternatywna ma postać: H1: E1(x) > E2(x) czyli odczytamy dla: dla k = k= n1 + n2 -2 oraz 2*α

K= 10+12-2=20 0raz 2*0,05=0,1

Czyli z tablic odczytujemy tteor = 1,725

Porównujemy obie statystyki:

Zachodzi relacja temp<tteor wobec tego przy poziomie istotności 0,05 nie ma podstaw do odrzucenia hipotezy zerowej, czyli średnia absencja kobiet jest identyczna jak średnia absencja mężczyzn.

Model dla dwóch dużych prób

Założenia są podobne poza wielkościami prób - tzn. z obu populacji będziemy pobierać duże próby czyli większe od 30.

Zakłada się, że rozkłady obu populacji są normalne o nieznanych wartościach średnich i odchyleniach standardowych. Procedura odbywa się według schematu:

  1. Postawienie hipotez:

H0: E1(x) = E2(x) (czyli że średnia pierwszej populacji jest równa średniej arytmetycznej drugiej populacji E(x) - to oznaczenie średniej arytmetycznej w całej zbiorowości czyli populacji generalnej)

H1: E1(x) ≠ E2(x) (czyli że średnie są różne w obu populacjach)

H1: E1(x) >E2(x) (czyli w pierwszej populacji średnia jest większa niż w drugiej)

H1: E1(x) < E2(x) (czyli w pierwszej populacji średnia jest mniejsza niż w drugiej)

  1. Zakłada się poziom istotności α (z reguły jest podany w treści zadania)

  2. Z obu populacji losuje się próby, muszą to być duże próby czyli powyżej elementów (próby n1 oraz n2). Liczebności prób nie muszą być identyczne, jednak muszą być zliczane do dużej próby. Dla obu prób ustalamy wartości średnich arytmetycznych oraz wariancje S2(x).

  3. Na podstawie tych ustalonych dla prób wartości liczymy statystykę empiryczną, liczymy ją według wzoru:

0x08 graphic

Gdzie: 0x01 graphic
1 - średnia arytmetyczna pierwszej próby

0x01 graphic
2 - średnia arytmetyczna drugiej próby

S21- wariancja pierwszej próby

S22- wariancja drugiej próby

n1 - liczebność pierwszej próby

  1. Odczytujemy wartość statystyki teoretycznej - posługujemy się tablicami rozkładu normalnego. Sposób odczytu zależy od postaci hipotezy alternatywnej

H1: ≠ dla takiej postaci H1 odczytujemy 1- α/2 (czyli jeden minus poziom istotności podzielony przez 2)

0x08 graphic
H1: > Dla tych postaci sposób odczytu jest taki sam odczytujemy dla 1 - α

H1: <

  1. Porównujemy obie statystyki

Jeżeli: H1 ma postać ≠ to :

|temp|≥tteor - odrzucamy hipotezę zerową i przyjmujemy alternatywną

|temp|< tteor - stwierdzamy brak podstaw do odrzucenia hipotezy zerowej

Jeżeli H1 ma postać >

temp≥ tteor to odrzucamy H0

temp< tteor brak podstaw do odrzucenia H0

Jeżeli H1 ma postać <

temp≤ - tteor to odrzucamy H0

temp> - tteor brak podstaw do odrzucenia H0

PRZYKŁAD

W badaniach efektywności szkolenia zawodowego pracowników bezpośrednio produkcyjnych w pewnym przedsiębiorstwie dla losowo wybranej próby 60 pracowników dokonano pomiaru ich wydajności pracy przed i po szkoleniu. Uzyskano następujące informacje:

Wydajność pracy

w sztukach/godzine

Liczba pracowników

Przed szkoleniem

(pierwsza próba)

Po szkoleniu

(druga próba)

<10-14)

28

5

<14-18)

18

20

<18-22)

12

25

<22-26)

2

10

Zakładając, że w całej populacji pracowników wydajność pracy ma rozkład zbliżony do normalnego, przy poziomie istotności 0,01 zweryfikować hipotezę że szkolenie zawodowe zwiększa wydajność pracy pracowników.

  1. Zaczynamy od postawienia hipotez:

Z treści mamy znowu hipotezę alternatywną (zweryfikować hipotezę że szkolenie zawodowe zwiększa wydajność pracy pracowników - czyli średnia wydajność musi być mniejsza przed szkoleniem po szkoleniu większa)

H0: E1(x) = E2(x) - czyli hipoteza ta zakłada że średnia wydajność przed szkoleniem jest taka sama jak średnia wydajność po szkoleniu

H1: E1(x) < E2(x) czyli średnia wydajność po szkoleniu jest większa niż przed szkoleniem (czyli to co mamy zweryfikować : że szkolenie zwiększa wydajność pracy)

  1. Poziom istotności α=0,01

  2. Z populacji mamy co prawda pobraną jedną próbę liczącą 60 pracowników ale traktujemy ja jako dwie próby jedna n1 = 60 przed szkoleniem druga n2=60 po szkoleniu

Dla prób liczymy średnie arytmetyczne oraz wariancje:

Przed szkoleniem: 0x01 graphic
1 = 912/60 = 15,2 szt S21 = 738,4/60 = 12,3 szt2

Po szkoleniu: 0x01 graphic
2 = 1120/60 = 18,7 szt S22 = 693,4/60 = 11,6 szt2

(Obliczenia zrobione według wzorów dla szeregów z przedziałami klasowymi)

  1. Liczymy statystykę empiryczną:

0x08 graphic

0x08 graphic

  1. Odczytujemy statystykę teoretyczną z tablic rozkładu normalnego, hipoteza alternatywna ma postać nierówności H1: E1(x)< E2(x) więc odczytamy dla: 1 - α

1-0,01 = 0,99

Szukamy tej wartości w środkowej części tablic i na tej podstawie odczytujemy statystykę teoretyczną

tteor = 2,33

  1. Porównujemy obie statystyki

Zachodzi relacje t emp< tteor

Czyli odrzucamy hipotezę zerową, przy poziomie istotności 0,01 można twierdzić że szkolenie zawodowe wpływa na wzrost wydajności pracy.

0x01 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
907
907
Warunki techniczne (zmiana) Dz U 2009 108 907
2 WDT WDT Laboratorium 2 id 907 Nieznany (2)
907
907
Zobowiązania, ART 907 KC, 1977
906 907
907
907
63 907 917 Chemical Depth Profiling of Tool Materials Using Glow Discharge Optical Emission
907
907
Seinfeld 907 The Slicer
marche 907
907 Wylie Trish Znowu razem
foxtrot 907
Kenwood A 907 Owners Manual

więcej podobnych podstron