PLANOWANIE PRZESTRZENNE:
Zajmuje się ochroną naturalną środowiska przestrzennego i jego kształtowania zgodnie z najszerzej rozumianymi potrzebami człowieka.
Zajmuje się nauką i działalnością praktyczną
Działalności naukowa:
Bada zjawiska fizycznego i społecznego zachodzącego w przestrzeni. Opracowuje zasady jej przekształcania.
Działalność praktyczna:
Ochrona i przekształcane danej powierzchni poprzez projekty architektoniczne
Wdraża określona praktykę
Realizacją zajmuje się uczelnie niezbędna są biura projektowa. Administracja zajmuje się również planowaniem przestrzennym .
Planowanie (etapy):
ustawa o planowaniu przestrzennym
projekt założeń do planów
zatwierdzenie projektu jako dokumentu podstawowego do planów
Działy:
Planowanie przestrzenne typu regionalnego
Urbanistyka i architektura
PLANOWANIE REGIONALNE:
Optymalne wykorzystanie naturalnych i stworzonych przez człowieka walorów poprzez określanie programów (założenia prognozowe, przeznaczenie terenu)
Określają ogólną lokalizację planów
Wyznacza podstawowe funkcje oraz programy przedsięwzięć w określonym miejscu. W procesie planowania regionalnego określa się ogólną lokalizację pewnych programów inwestycyjnych.
Istotne walory środowiska może stworzyć człowiek.
URBANISTYKA I ARCHITEKTURA:
Zajmują się kształtowaniem konkretnej przestrzeni.
Mówi jak ma wyglądać dany teren projektują go kryteria estetyczne jak mogą być zaprojektowane.
Zajmuje się konkretnym projektem
Warunki naturalne tworzy:
Hydrografia
Ukształtowanie terenu
Klimat
Pokrycie terenu
Żyzność gleby
Zasoby mineralne
Warunki antropogeniczne tworzy:
Zaludnienie
Charakterystyka ludności
Stan zainwestowania przestrzennego
Stan zanieczyszczeń
RODZAJE PLANÓW:
Sporządzanie projektu założeń do planu później zatwierdzonego
--> Plan regionalny[Author:As]
--> Plan miejscowy [Author:As] (projekty urbanistyczne)
5-letnie (etapowe)
--> Perspektywiczne[Author:As]
--> Kierunkowe[Author:As]
Pożądany (opisowy, graficzny)
--> Ponadnarodowy[Author:As]
--> plany wyższego szczebla[Author:As]
Plan szczegółowy:
--> Koordynacyjny[Author:As]
--> Wstępny[Author:As]
--> Realizujący [Author:As] [Author:As]
PROJEKTOWANIE TERENÓW:
GRUPY:
Tereny pracy są ściśle związane z podziałem pracy. Rozwój przemysłu i przemiany gospodarcze wytworzyły różne sektory pracy:
- 1 sektor - pozyskiwanie dóbr (tereny dóbr odnawialnych, wydobywania surowców, dóbr nieodnawialnych)
- 2 sektor - produkcja przemysłowe:
* przemysł uciążliwy (izolowany od terenów osiedleńczych)
* zakłady o mały zatrudnieniu, uciążliwe dla środowiska
* przemysł, w którym głównym czynnikiem uciążliwości jest transport (kopalne)
* przemysły nieuciążliwe dla środowiska (średnie i małe zatr.)
* przemysły o dużym zatrudnieniu i małym transporcie
* przemysł o mały zatrudnieniu, lecz dużym transporcie
- 3 sektor - usługowy (budowane w terenach osiedleńczych oraz na terenach innych)
- 4 sektor rozwojowy, projektowanie, badania naukowe (budowane są z terenami miejskimi)
Tereny osiedleńcze (sadowiska miejskie, wiejskie, aglomeracje)
- tereny osadnictwa miejskiego (kryteria do wyróżnienia rodzajów miast:
rozciągłość terytorialna obszaru inwestycyjnego
stopień koncentracji potoków ruchu (wewnętrznych, zewn.)
funkcja miasta w regionie (kulturalna, administracyjna)
- miasta ruchu pieszego (5-15 tys. ludności)-miasta uzdrowiskowe; zakłady pracy w promieniu 30min; kolej, PKS
- miasta średniej wielkości (100-300tys. ludności)-niewielka rola transportu publicznego, indywidualne dojazdy; pełnią rolę miast powiatowych
- miasta duże (300tys.-1mln ludności)-wymagany jest środek transportu publicznego
- miasta wielkie (>1mln ludności)-problemy z komunikacją, strata czasu 45min
- tereny osadnictwa wiejskiego (nie jest korzystne rozdrabnianie osadnictwa wiejskiego)
- aglomeracja miejska (monocentryczne i policentryczne) - o wielkości decyduje możliwość codziennych dojazdów do pracy, odległość centrum-obrzeża 35-45min
Konurbacja - o kilku równoważnych centrach (np. aglomeracja śląska)
centralny ośrodek adm.-usł.
tereny intensywnego zainwestowania miejskiego
tereny ekstensywnego osadnictwa podmiejskiego o strukturze rozproszonej, wraz z terenami zieleni i przemysłu
tereny lasów ochronnych
tereny produkcji rolniczej i osadnictwa wiejskiego + dojazdy do pracy w strefie 1 i 3
Obszary zurbanizowane powstają z aglomeracji policentrycznych, monocentryczne ze sobą się łączą.
Tereny rekreacyjne (obszary rezerwy klimatycznej)
Tereny komunikacyjne (transportowe)
Sektory pracy:
Rolniczy
przemysłowy
Usługowy
Rozwojowy
PRZEWOZY:
Lokalne
Poza regionalne
TEREN ZAINWESTOWANY:
Zajęty przez ciągła powierzchnię mieszkaniową itd. Powierzchnie objęte miejską infrastrukturą techniczną.
Kryteria:
Intensywne zainwestowanie
Stopień koncentracji potoków ruchu
Funkcja miasta w regionie
MIASTO:
Wielkie miasta nad wodą
Zmiana i żądanie podniesienia komfortu życia
Zmiany techniczne w zakresie transportu
Zmiany w strukturze zatrudnienia
Koncepcje organizacji obsługi komunikacyjnej osiedli:
zasada nieskrępowanej dostępności do ruchu zmotoryzowanego -> parkingi wewn. SJM, dojście z budynku do parkingu <81m
zasada wyłączności ruchu pieszego -> parkingi poza SJM, dojście do parkingu <301m, przystanek transportu zbiorowego <601m, drogi piesze tworzą system bezkolizyjnych ciągów
MIASTA RUCHU PIESZEGO:
Mieszkańcy 5 do 15 tysięcy
W tym miasta rekreacyjne
Rozciągłość zabudowań mniejsza od 2,5 km
Droga ze skrajnych terenów trwa do centrum ok. 15 min.
MIASTA ŚREDNIEJ WIELKOŚCI:
100 do 300 tysięcy mieszkańców
Km odgrywają pewną rolę
MIASTA DUŻE:
Mieszkańców więcej niż 1 mln
Transport wystarczający na dotarcie do centrum 45 min
Wielkie koncentracje potoków ruchu
AGLOMERACJE:
Zespół miast tworzących orbitę miasta centralnego (monocentryczny) i aglomerację policentryczne
Transport do pracy nie przekracza 45 min
Strefy w aglomeracji:
Centra dyspozycyjno- usługowe
Treny intensywnego zainwestowania miejskiego charakterze ciągłym
Tereny ekstensywnego zainwestowania
Tereny produkcyjno- przemysłowe
Tereny rekreacyjne
UKŁAD REGIONALNY:
Funkcję:
--> Podstawowe[Author:As]
--> Uzupełniające[Author:As]
DROGI:
Elementy sieci drogowej:
punkty węzłowe -> sieci osadnicze, punkty przecięcia i łączenia autostrad (dróg)
odcinki międzywęzłowe (połączenia drogowe) -> umożliwiają ruch między węzłami
Cechy strukturalne sieci drogowej:
1) przestrzenne rozmieszczenie dróg -> geometr. kształt sieci, gęstość ruchu, dostępność
2) specjalizacja połączeń drogowych -> zróżnicowana funkcja dróg, tworzą hierarchiczne obwody strukturalne
3) sposób powiązania dróg między sobą
4) sposób powiązania dróg z siecią osadniczą
5) sposób powiązania dróg o różnych funkcjach z przyległym terenem
Przestrzenny układ sieci drogowej zależy od:
czynników ruchotwórczych -> kształtują rozmieszczenie źródeł i celów, poprzez swą wielkość wpływają na wielkość potoków, rozmieszczenie jedn. osadniczych, wzajemne funkcjonalne powiązanie oraz charakter zagospodarowania. Obszaru (przemysłowe, rolnicze, mieszkaniowe, itp.)
czynników ograniczających trasowanie połączeń drogowych ->
a) ogr. topograficzne i geologiczne (wpł. na stopień prowadzenia tras)
b) czynniki wynikające z ochr.środ. (powinno się omijać obszary podatne na ujemny wpływ transportu dróg.)
czynników geopolitycznych -> podział adm. kraju, powiązania międzynar., czynniki obronne
Rodzaje układów sieci drogowej:
rusztowy (np. Manhattan)
trójkątny
heksagonalny
heks. z wewn. połączeniami trójk
Stosunek powierzchni do obwodu: 6-kąt ->
kwadrat->
trójkąt -> r/4
Tendencje w kształtowaniu sieci transport.:
zasada ciągłości -> każdy pkt sieci transp. musi być połączony z innym
zasada brachidycji -> jak najkrótsze połączenia (najlepiej w linii prostej)
zasada hierarchizacji -> podział dróg ze względu na rangę (im ważniejsza, tym bardziej wyprost., im ważniejsze osiedla łączy, tym większa powinna być jej ranga)
zasada konsolidacji -> łączenie wielu połączeń w jedno
zasada załamania -> tym większy kąt łączenia drogi bocznej z główną, im większa różnica w kosztach użytkowania
zasada paralelizacji -> najpierw buduje się drogi prostopadle do siebie, później buduje się drogi równolegle do siebie (w zależn. od rangi)
Modele tworzenia sieci transportowych:
komiwojażera -> jak odwiedzić wszystkie miasta sieci i wrócić do początku, aby droga była jak najkrótsza
środka miedzi -> jak usytuować ośrodek centr, aby koszt użytk. sieci był jak najmniejszy
sieć scentralizowana -> jak stworzyć układ drog., który zapewnia minim. koszt transp. na danym obszarze
Program modernizacji i budowy sieci dróg:
Jaka powinna być dostępność dróg?
Hierarchiczny ukł. dróg na ukł. funkcjonalne
Warunki sieci międzynarodowej
Warunki dla ruchu dalekobieżnego, region. I jego bezpieczeństwo
Oszacowanie kosztów modernizacji
3 zasady kształtowania ukł. funkcjonalnych:
zasada hierarchizacji -> powiązania pomiędzy poszcz. układami - drogi I rzędu łączą się z drogami II rzędu, itd.
zasada zdolności hierarchicznej -> poł. drog. określonego ukł. funkcj. łączą tylko obszary podlegające im hierarchicznie
zasada zróżnicowania standardów technicznych -> cechy techn..-ekspl. dróg są dopasowane do ich charakteru funkcjonalnego
Drogowe układy funkcjonalne:
układ międzyregionalny
Podstawowe:
- poł. aglomeracji i miast woj. z podobnymi centralami za granicą
- łączenie stolicy z podst. aglomeracjami
- łączenie aglomeracji położ. w sąs. regionach
Uzupełniające:
-łączenie miast woj. z aglomeracjami najbliższ.
- obsługa miast wojew.
- obsługa ośrodków przem. o znaczeniu narod.
- obsługa kompleksów turyst. i wypoczynk.
układ regionalny
Podstawowe:
- łączenie agl. i miast woj. z miastami region.
- łączenie miast o znaczeniu reg. między sobą
- łączenie miast o zn. reg. i woj. z ośr. wypocz. o zn. krajowym i z miastami zabytkowymi
- obsługa przejść gran, które nie są objęte ukł. międzyregionalnym
Uzupełniające:
- obsługa obszarów turystycznych
- zapewnienie zwartości administracyjnej kraju
układ miejscowy - wszystkie pozostałe poł. drog. przezn. dla ruchu lokalnego
Podział dróg w Polsce:
drogi krajowe, administrowane centralnie (podlegają ministerstwu, obejmują większą liczbę poł. drog. niż wynika to z ukł. międzyregionalnych i regionalnych)
drogi wojewódzkie
drogi główne (połączenie miast woj. z powiatami i pow. między sobą)
drogi łącznikowe ( połączenia uzupełn.-miasta powiatowe z gminnymi)
drogi powiatowe
drogi gminne (ukł. podstawowy i uzupełn.)
Całkowite ograniczenie dostępu do drogi:
silne uprzywil. ruchu na drodze głównej
dopuszcz. dostępu do dr. głównej wyłącznie przez węzły lub odp. zaprojekt. skrzyżowania z drogami publicznymi
dostęp do autostrady tylko przez węzły
dostęp do dr. ekspres. dopuszcza się poprzez skrzyżowania
zakaz tworzenia skrzyż. i przecięć w jednym poziomie z wszystkimi innymi drogami
Częściowe ograniczenie dostępu:
uprzywilejowanie ruchu przelotowego
dop. dostępu do dr. gł. przez węzły lub odpowiednio zaprojektowane skrzyżowania
dodatk. dop.-w ogr. ilości-jednopoziomowych skrzyż. i przecięć z dr. publ. bez prawa wjazdu
Ocena sieci drogowej:
Czy i jakim st. spełnia potrzeby (społ. gosp.)
Sieć lub wybrany fragment
Wybrane połączenie
Czy drogi są prawidłowo przestrzennie rozmieszczone (zg. z siecią osadn.).
Topologiczne cechy sieci drogowej
Zgodność z wiązką ruchu
Cel oceny sieci drogowej:
Czy spełnia potrzeby społeczne i gospodarcze
Czy drogi są prawidł. rozm. w przestrzeni
Podst. cechy dróg przy projektowaniu:
prędkość projektowa
graniczne wart. parametrów technicznych
sposób powiązania drogi z innymi drogami i z otaczającym obszarem
wymagania konstrukcyjne (nośność)
wymagania dot. wyposaż. drogi w urządzenia mające wpływ na bezpieczeństwo ruchu oraz na obsługę użytkowników
Wspólne cechy technicznej klas. dróg:
autostrada najwyższą klasą techniczą
- wyłącznie do szybkiego ruchu samochodowego
- trwałe oddzielenie kier. ruchu
- wszystk. skrzyż. w różnych poz.
- całkowita kontrola dostępu
większość krajów wyodrębnia klasę dróg do ruchu szybkiego, ale o niższych warunkach technicznych (np. drogi ekspresowe)
przypisywanie poszczególnym klasom technicznym czynników ekonomicznych
Gęstość sieci drog. może być odnoszona do:
powierzchni obszaru (km dróg/km2)
liczby ludności
liczby miejscowości
dow. wielkości charakt. strukturę obszaru
Cechy topologicznej sieci drogowej:
spójność sieci (stopień wzajemnych powiązań pomiędzy węzłami)
υ - liczba węzłów
e - liczba krawędzi
p - liczba podgrafów
c - stopień spójności sieci
licznik-rzeczyw. liczba krawędzi
mian.-max możliwa liczba kraw.
Wskaźniki oceniające warunki ruchu na sieci drogowej:
zapewnienie jakości ruchu
zapewnienie przejazdu osób i towarów
ilościowe i jakościowe w ruchu drogowym odn. do poszcz. połączeń, odcinka lub całej sieci
znajomość tych cech sieci drogowej, od których zależna jest jakość warunków ruchu
Mierniki jakości ruchu:
poziom swobody ruchu
stopień bezpieczeństwa ruchu (liczba zdarzeń drog. w odniesieniu do dróg, obszarów, itd.)
- tak jak urbanistyczne mają określony czas realizacji (perspektywiczny -15letni). Wykonywane są przez zespoły wyspecjalizowanych fachowców. Zawierają część opisową i graficzną (mapy, wykresy, skala)
może być jako plan ogólny lub plan szczegółowy
dzielą się na etapowe (5letnie), czyli uaktualniane co 5 lat
- długookresowe (20-50 lat)
rozwój określonej dziedziny wytwórczości, odnosi się do sieci transportowej. Musi być zapewniona koordynacja pomiędzy poszczególnymi planami.
- stanowią podstawę dla planów niższego szczebla, zaś plany regionalne dla miejscowych
Uszczegółowienie planu ogólnego poprzez wprowadzenie obiektów
Podstawowy element dokumentu dla zadania inwestycyjnego
Np. zaznaczenie pnia drzew, wejść do budynku
Dokument którym posługuje się kierownik, pozostaje u administratora po realizacji projektu
Opracowany dla fragmentu terenu na którym będzie realizowana inwestycja
Łączenie aglomeracji miejscowościami regionalnymi
Łączenie miast o znaczeniu regionalnym między sobą
Łączenie miast wojewódzkich z ośrodkami wypoczynkowymi
Dla obszarów turystycznych