1981.12.29 wyrok SN I KR 296/81 OSNPG 1982/5/71
Czynności procesowych o charakterze dowodowym nie można zastąpić notatkami służbowymi, a tym bardziej dowodu z wyjaśnień oskarżonego (podejrzanego) lub zeznań świadka (art. 158 k.p.k.). Przepisy postępowania karnego dla utrwalenia określonych czynności procesowych wymagają określonej formy, a więc formy protokołu, m.in. z przesłuchania oskarżonego (podejrzanego) i świadka.
Notatki urzędowe z przeprowadzonej rozmowy z określoną osobą, którą należało przesłuchać np. w charakterze świadka, nie są więc wystarczającym dokumentem procesowym, dla prawnie przewidzianych czynności śledczych z określonymi skutkami prawnymi, dowodowymi w sprawie i wobec osoby składającej np. zeznanie.
1974.07.04 wyrok SN II KRN 28/74 OSNKW 1974/11/211
Pisma sporządzone w trakcie trwania procesu lub dla jego celów przez sąsiadów czy inne jakieś osoby prywatne, wyrażające opinie o zachowaniu się oskarżonego albo innych uczestników procesu karnego, nie są dokumentami i nie podlegają odczytaniu na rozprawie sądowej na podstawie art. 339 § 2 k.p.k. Odczytanie takich pism - zamiast ewentualnego przesłuchania konkretnych osób w charakterze świadków - stanowiłyby obejście zakazu dowodowego, przewidzianego w art. 158 k.p.k.
Postanowienie z dnia 3 listopada 2010 r., II KK 18/10 (Biuletyn Prawa Karnego nr 9/10)
Z przepisów k.p.k. nie wynika (…), aby w przypadku opinii instytucji naukowej lub specjalistycznej (art. 193 § 2 k.p.k.) oprócz podpisu biegłego - eksperta sporządzającego opinię, konieczne było jej „zatwierdzenie” przez inne osoby lub kierownika jednostki.
Przesłuchanie autora notatki, który zaniechał przesłuchania tych osób w charakterze świadków chociażby co do faktu głównego, na okoliczności informacji przekazanych przez obu tych mężczyzn, miałoby służyć pośredniemu obejściu zakazu z art.174 k.p.k.
Drugi człon definicji stanu nietrzeźwości, (z art. 115 k.k.), tj. zawartość alkoholu prowadzącą do stężenia przekraczającego wartość 0,5 ‰ odnosi się do sytuacji, gdy wprawdzie w czasie popełnienia czynu zawartość alkoholu we krwi lub wydychanym powietrzu nie przekracza określonych wskaźników, ale prowadzi w konsekwencji do ich przekroczenia.
1
ART. 174 K.P.K.