Określ główne zasady kształcenia i wskaż ich znaczenie dla właściwego przebiegu procesu nauczania - uczenia się.
W. Okoń w swojej książce pt. Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej, podaje ich 7:
1. zasada poglądowości - Można ją określić jako zespól norm, które wywodzą się z prawidłowości procesu kształcenia, dotyczących poznawania rzeczywistości na podstawie obserwacji, myślenia i praktyki - na drodze od konkretu do abstrakcji i od abstrakcji do konkretu. Takie poznanie jest warunkiem głębszego rozumienia rzeczywistości, a tym samym skuteczniejszego na nią oddziaływania.
2. samodzielności - czyli ograniczonej zależności ucznia od nauczyciela = skłania ucznia do samodzielnego:
- wyboru i planowania pracy,
- wykonywania pracy,
- sprawdzania wykonanej pracy
3. systematyczności - czyli o porządkowaniu wiedzy w głowie uczniów.
- stopień uporządkowania materiał
- racjonalnego podzielenia materiału na sensowne fragmenty
- kolejnego ich opanowywania w ciągłym nawiązywaniu do jakichś całości
- rozpoczynanie nauki przy upewnieniu czy uczeń opanował poprzedni
nabywaniu wiedzy systematycznie towarzyszy rozwijanie i doskonalenie odpowiednich sprawności i kompetencji praktycznych. Uczenie się przebiega skuteczniej, gdy uporządkowane zbiory elementów i związków między nimi są należycie usystematyzowane w dostępnych uczniom materiałach i na lekcji, a zarazem gdy zapewnia się odpowiednią ich hierarchizację -zarówno w obrębie przedmiotu, jak i między przedmiotami
4. związku teorii z praktyką konieczność harmonijnego wiązania ze sobą wiedzy naukowej z praktyką codziennego życia, a zarazem o niebezpieczeństwach, jakie kryje w sobie oderwanie procesu kształcenia od praktyki bądź od teorii. Jej podstawę stanowi wiedza o tej stronie procesu kształcenia, która odnosi się do związku między poznawaniem rzeczywistości, czego efektem jest teoria, a jej zmienianiem, czyli praktyką.
teoria daje młodzieży poznanie świata, praktyka uczy oddziaływania nań skutecznego, bo opartego na poznaniu jego właściwości.
5. zasada indywidualizacji i uspołecznienia - Uspołecznianie jest procesem społecznego dojrzewania człowieka, polegającym na kierowaniu się w codziennej działalności w coraz większym stopniu dobrem ogółu, a nawet nawet przewagę wartości społecznych , w myśleniu i działaniu jednostki w stosunku do myślenia i działania nastawionego wyłącznie na dobro osobiste. Indywidualizacja - skupienie się na indywidualnych cechach i zdolnościach jednostki
6. Efektywności - Z zasadą efektywności wiąże się sprawdzanie osiągnięć szkolnych. Zasada efektywności dotyczy funkcjonowania i optymalizacji wielu czynników, biorących bezpośredni lub pośredni udział w procesie dydaktycznym. Obszar, na jakim funkcjonuje zasada efektywności, zawiera się między celami kształcenia a osiągnięciami szkolnymi. Cele określają kierunek zmian, jakie pod wpływem kształcenia mają się dokonać w uczniach, osiągnięcia zaś, zwłaszcza te, które poddają się pomiarowi, mówią o tym, jakie zmiany pod wpływem kształcenia rzeczywiście się w nich dokonały.
7. Stopniowania trudności - Zasada przystępności należy od czasów Komeńskiego, który zalecał, aby postępować od znanego do nieznanego, jak również od tego, co bliskie, do tego, co dalsze. Szczególnie ważna jest przy tym znajomość wszystkich uczniów w klasie, różnic w ich postępach szkolnych, w ich temperamencie i tempie uczenia się, jak również znajomość klasy jako zbiorowości, jej wewnętrznej struktury, osób wpływowych, motywacji i nastawienia do szkoły.