Zakaz retroakcji prawa karnego
to skrót myślowy :)
formuła zakazu działania prawa karnego wstecz nie wyczerpuje pełnego sensu standardu
pierwsza międzynarodowa regulacja - art. 11 ust. 2 PDPC
chodzi o pakiet gwarancji składających się łącznie na zasadę określoności przestępstw i kar oraz pewności sytuacji prawnej człowieka w obrębie prawa karnego
istotę tego standardu najpełniej oddaje zasada nullum crimen, nulla poena sine lege poenali anteriori - nie ma przestępstwa/kary bez wcześniejszej ustawy karnej ( a nie lex retro non agit)
tę regułę w sposób poszerzony powtórzono w:
art. 7 EKPC
Nikt nie może być uznany za winnego popełnienia czynu polegającego na działaniu lub zaniechaniu działania, który wg prawa wewnętrznego lub międzynarodowego nie stanowił czynu zagrożonego karą w czasie jego popełnienia. Nie będzie również wymierzona kara surowsza od tej, którą można było wymierzyć w czasie, gdy czyn zagrożony karą zostal spełniony:
Niniejszy art. nie stanowi przeszkody w sądzeniu i karaniu osoby winnej dziłania lub zaniechania, które w czasie popełnienia stanowiły czyn zagrożony karą wg ogólnych zasad u znanych przez narody cywilizowane
art. 15 MPPOiP
art. 9 AKPC
art. 7 ust.2 AKPCiL
„uzane przez narody cywilizowane” (EKPC) i „uznane przez społeczność międzynarodową” (MPPOiP)
chodzi o zasady ogólne prawa, uznane na poziomie krajowym praktycznie wszystkich krajów świata
praktyka organów międz. ochrony pr. człowieka pełna zgodność co do ostatecznej treści istoty wolności człowieka od retroakcji prawa karnego
ETPC - z art. 7 KE wynika :
jedynie prawo może określić znamiona przestępstwa i przypisać do tego przestępstwa karę
prawo powinno być przystępne i precyzyjne na tyle, by jednostka mogła przewidzieć - w razie potrzeby z pomocą interpretacji sądowej - jakie działania i zaniechania będą pociągały za sobą odp. karną
zakaz poszerzającej interpretacji prawa karnego na niekorzyść oskarżonego w drodze np. analogii (Kokkinakis p. Grecji, 1993r.)
obowiązek ustawowego określenia znamion przestępstwa (głównie odpowiedni stopień precyzji)
problemy praktyczne związane z różnicami w tradycji prawnej w systemie pr. kontynentalnego i anglosaskiego
w pr. anglosaskim - brak niezbędnego określenia czynu zabronionego w prawie stanowionym (pisanym) powinien być uzupełniony w drodze orzecznictwa sądowego (S.W. p. Zjednoczonemu Królestwu, 1995r.)
w tym zakazie eksponowane są przestępstwo i kara - jako klasyczne kategorie prawa karnego
orzecznictwo sztrasburskie nie wyklucza się możliwości odniesienia standardu do stosowania innych środków karnych
wynika to z autonomiczności pojęć traktatowych
„kara” - gdy dany środek został zastosowany w następstwie skazania za przestępstwo
też ważne przy ocenie, czy dany środek jest „karą”
char. i cel środka
klasyfikacja środka na mocy pr. krajowego
stopień dolegliwości
procedury jego stosowania
też możliwe odniesienie standardu retroakcji do deliktów dyscyplinarnych (jeśli w danym przypadku zostaną zakwalifikowane w drodze wykładni autonomicznej jako rodzaj „oskarżenia karnoprawnego”
zakaz retroakcji dotyczy prawa karnego materialnego ( nie odnosi się do procedury karnej i post. karno - wykonawczego)
uwzględnienie reguły stosowania ustawy łagodniejszej z korzyścią dla oskarżonego - lex retro agit in mitius
wg ETPC - kategoria prawa łagodniejszego
interpretowana szeroko
dotyczy zarówno elementów definicji przestępstwa jak i możliwych w danym przypadku sankcji (G. p. Francji, 1995r.)
zas. określoności przestępstw i kar
sformułowana w standardach międzynarodowej ochrony pr. człowieka
odwołuje się równorzędnie do:
ustawodawstwa krajowego
prawa międzynarodowego
ale nie chodzi o wszystkie źródła pr. międz. - art. 38 Statutu MTS
tylko standardy traktatowe (tylko um. międzynarodowe mogą określać przestępstwa międzynarodowe i przypisywać do nich stosowene kary)
rygory legis scriptae, certae - implikowane przez wymóg legalności kar i przestępstw
musi to dotyczyć też pr. międzynarodowego
jeśli by tak nie było wykreowanie 2 jakościowo różnych standardów poprzez umożliwienie stosowania analogii, która jest niezgodna z istotą tej zasady
zakaz retroakcji to zakaz absolutny (nie podlegający derogacji w sytuacji wojny lub innego niebezpieczeństwa publicznego zagrażającego życiu narodu)
złagodzenie zakazu - dopuszczenie możliwości ukarania danej osoby na mocy „zasad ogólnych prawa uznanych przez narody cywilizowane”
to zastrzeżenie - ze wzg. na konieczność w czasie i po II WŚ rozliczania ze zbrodni wojennych
z brzmienia przepisu, który nie wyprowadza przedmiotowego ograniczenia dot. kategorii czynów wynika możliwość jego zastosowania do wszelkich czynów uznanych za przestępstwa na mocy ogólnych zasad prawa…
3
dodatkowo podkreślają, że jeśli po popełnieniu przestępstwa zostanie na mocy ustawy ustanowiona kara łagodniejsza, to przestępca będzie miał prawo z niej skorzystać
zasada ustawy łagodniejszej <lex mitius>
sprawy:
Welch p. Zjednoczonemu Królestwu,1995r.
Jamil p. Francji, 1995r.