Zespół Szkół Ekonomicznych

im. Stefana Starzyńskiego

w Gorzowie Wielkopolskim

Anna Sawoch

kl. 401t (4A), nr 26

Międzynarodowy Fundusz Walutowy

Gorzów Wlkp. 2009

Spis treści:

1. MFW 3

2. Powstanie MFW 3

3. Cele MFW 3

4. Zadania MFW 3

5. Władze MFW 4

1. Rada Gubernatorów 4

2. Rada Wykonawcza 4

3. Międzynarodowy Komitet Walutowy i Finansowy 5

4. Komitet Rozwoju 5

6. Polska w polityce MFW 6

7. Bibliografia 7

1. MFW

MFW, czyli Międzynarodowy Fundusz Walutowy, z języka angielskiego The International Monetary Fund (IMF). Jest to międzynarodowa organizacja finansowa, starająca się przeciwdziałać kryzysom finansowym lub łagodzić ich skutki.

2. Powstanie MFW

Międzynarodowy Fundusz Walutowy powstał w 1944 roku jako wyspecjalizowana agenda ONZ w wyniku porozumienia zawartego podczas Międzynarodowej Konferencji Walutowej i Finansowej Narodów Zjednoczonych, zorganizowanej w Bretton Woods w Stanach Zjednoczonych. Początkowo tworzyły go 44 kraje założycielskie. Pod koniec kwietnia 2007 roku, do MFW należało 185 państw. Siedziba znajduje się w Stanach Zjednoczonych, w Waszyngtonie.

3. Cele MFW

Do najważniejszych celów działania Międzynarodowego Funduszu Walutowego należy:

1. wspieranie międzynarodowej współpracy w sprawach walutowych;

2. ułatwianie ekspansji i zrównoważonego wzrostu handlu międzynarodowego;

3. zapewnienie stabilności walut krajów członkowskich w ramach międzynarodowego systemu walutowego;

4. ustanowienie wielostronnego systemu rozliczeń z tytułu bieżących transakcji między krajami członkowskimi oraz wyeliminowanie ograniczeń kursowych mogących utrudniać wzrost handlu światowego;

5. zapewnienie krajom członkowskim środków finansowych w celu utrzymania krótko- i długookresowej równowagi w bilansie płatniczym.

4. Zadania MFW

Współcześnie do ważniejszych zadań Międzynarodowego Funduszu Walutowego należy:

1. sprawowanie nadzoru nad zadłużeniem międzynarodowym;

2. dążenie do zwiększenia światowych rezerw dewizowych;

3. walka z ubóstwem oraz zmniejszanie dysproporcji między krajami wysoko uprzemysłowionymi a rozwijającymi się.

5. Władze MFW

Międzynarodowy Fundusz Walutowy składa się z poszczególnych organów:

1. Rada Gubernatorów - (Board of Governors)

Składa się z:

1. gubernatorów - ministrowie finansów lub prezes banku centralnego danego kraju (w Polsce jest nim minister finansów);

2. zastępcy gubernatorów (w Polsce jest nim wiceminister finansów).

Rada Gubernatorów podejmuje decyzje w sprawie:

3. przyjęcia nowych członków MFW;

4. wprowadzenia ewentualnych podwyżek kwot udziałowych;

5. alokacji SDR.

2. Rada Wykonawcza - (Executive Board)

Jest organem wykonawczym odpowiedzialnym za bieżącą działalność MFW.

Składa się z:

1. 24 dyrektorów:

• 5 mianowanych - są reprezentantami pięciu krajów o największych kwotach - Stany Zjednoczone, Japonia, Niemcy, Francja, Wielka Brytania.

• 19 wybieranych - wybierani na okresy dwuletnie przez grupy krajów. Grupa do której należy Polska ma 2,79% ogólnej liczby głosów.

1. dyrektora generalnego - stoi na czele Rady Wykonawczej. Wybierany jest na

pięcioletnią kadencję.

Decyzje podejmowane przez Radę Wykonawczą podejmowane są większością głosów, i dotyczą:

2. umów kredytowych;

3. nadzoru nad ich wykonaniem;

4. zmiany kwot;

5. strategii rozwiązywania problemu zadłużenia;

6. spraw zleconych przez Radę Gubernatorów.

1. Międzynarodowy Komitet Walutowy i Finansowy - (International Monetary and

Financial Committee)

Działa od września 1999 roku zastępując Komitet Tymczasowy.

Skład:

1. 24 gubernatorów MFW.

Działalność:

2. dostarczanie informacji o funkcjonowaniu międzynarodowego systemu walutowego;

3. dostosowywanie MSW do zmian zachodzących w gospodarce światowej;

4. informowanie o zmianach płynności międzynarodowej i transferach zasobów

do krajów rozwijających.

2. Komitet Rozwoju - (Joint IMF-Word Bank Development Committee)

Działa od października 1974 roku.

Skład:

1. 24 przedstawicieli MFW i Banku Światowego.

Zajmuje się on:

2. transferami zasobów rzeczowych do krajów rozwijających się;

3. kwestiami związanymi z pomocą finansową na rozwój gospodarczy tych krajów.

6. Polska w polityce MFW:

Polska przystąpiła do MFW w roku 1950 razem z 43 innymi założycielskimi krajami. Na czas 36 lat musiała zrezygnować z członkostwa w tej organizacji ze względów politycznych. Została ponownie przyjęta 12 czerwca 1986 roku.

Polska korzystała z pomocy finansowej MFW w pierwszej połowie lat 90. XX w. co przedstawia Tabela 6.1.

Na mocy czterech porozumień zawartych z Funduszem otrzymała kredyt 3,2 mld SDR. Około 1,2 mld SDR przeznaczono na redukcję polskiego zadłużenia w Klubie Paryskim i Klubie Londyńskim. W lipcu 1995 roku Polska przedterminowo uregulowała swoje zadłużenie. Od tego czasu Polska nie korzystała z pomocy MFW.

Według najnowszych analiz na 2005 rok, Międzynarodowy Fundusz Waluto-wy prognozuje spadek globalnego wzrostu, czego przyczyną mogą być rekor-dowe ceny ropy naftowej. Polska przoduje wśród wschodzących gospodarek Europy, ale nie może zwolnić tempa reform, zwłaszcza w zakresie tworzenia nowych miejsc pracy.

Obecnie Polska podlega dwa razu do roku przeglądowi dokonywanemu przez misje MFW oraz współpracuje z Funduszem w zakresie doradztwa, pomocy technicznej i szkolenia.

Tabela 6.1

Kredyty przyznane Polsce przez MFW w latach 1990 - 1994

Rodzaj pomocy	Data przyznania	Data Ważności Kredytu	Kwota			Wykorzy- stanie
							przyznana		Wykorzy- stana
						mln SDR			%
Promesa kredytowa (stand-by)	5.02.1990	4.03.1991	545,0	357,5		65,6
Rozszerzone ułatwienia finansowe (EFF)	18.04.1991	8.03.1993	1 224,0	76,5		6,3
Kompensacyjne i awaryjne ułatwienia finansowe (CCFF)	18.04.1991	-	604,6	162,6		26,9
Promesa kredytowa (stand-by)	8.03.1993	8.04.1994	476,0	357,0		75,0
Promesa kredytowe (stand-by)	5.08.1994	4.03.1996	333,3	283,3		85,0
Razem			3 182,9	1 236,9		38,9

Żródło: ¹

7. Bibliografia:

1. pod red. B. Bernasia, Międzynarodowe transakcje ekonomiczne, Wydawnictwo DIFIN, Warszawa 2002, s. 48-49.

2. ¹ E. Chrabonszczewska, Miedzynarodowe organizacje finansowe. Cz. I. „Bank i Kredyt” 2001, nr 5, „Bankowe ABC” nr 72, s. 17.

3. pod red. J. Dudzińskiego, H. Nakoniecznej-Kisiel, Międzynarodowe stosunki gospodarcze, wybrane zagadnienia, Wydawnictwo Zachodniopomorskiej Szkoły Biznesu w Szczecinie, Szczecin 2007, ISBN 978-83-85809-98-2, s. 223-238.

4. K. Zabielski: Finanse międzynarodowe…, s. 314, 327-328.

2

---