POLITECHNIKA WARSZAWSKA
WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA
ZAKŁAD ZAOPATRZENIA W WODĘ I OCZYSZCZANIA ŚCIEKÓW
Materiały pomocnicze
do ćwiczeń z przedmiotu
„Podstawy Użytkowania Komputerów”
specjalność ZW, semestr III
Autorzy
Imię i Nazwisko
Grupa
Podstawy tworzenia tekstów technicznych. Podstawowe pojęcia i funkcje edycyjne programu. (ćwiczenie nr 2)
Jak piszemy tekst na komputerze. Tekst na komputerze piszemy szybko, łatwo i przyjemnie.
Tekst utworzony w edytorze WORD umownie nazywa się dokumentem. Nazwa dokumentu składa się z dwóch części: nazwy pliku i rozszerzenia. Pliki wynikowe mają rozszerzenie „.doc”. Natomiast nazwa pliku nadawana jest przez użytkownika w dowolny sposób i może zawierać maksymalnie osiem znaków z wyjątkiem znaków specjalnych.
Podczas pracy w edytorze pamiętajmy o częstym zachowywaniu wyników swojej pracy (CTRL+S)
Przed rozpoczęciem tworzenia dokumentu należy ustalić żądany układ strony czyli określić wielkość marginesów, rozmiar strony i inne parametry z tym związane. Edytor posiada standardowe ustawienia tych wielkości, zmieniamy je wtedy gdy nie odpowiadają wymagania użytkownika.
Następnie określamy wygląd akapitu, czyli wielkość wcięcia, odstępy między wierszami, sposób rozmieszczenia tekstu między marginesami i inne wielkości. Również, jeśli nie akceptujemy wyglądu czcionki możemy zmienić jej wygląd.
Tworząc tekst w edytorze WORD wygodne jest korzystanie z myszy. Jednak wszystkie polecenia WORD-a dostępne są z klawiatury. Znajomość niektórych z nich pomaga w szybszym poruszaniu się po tworzonym dokumencie.
Oprócz znaków dostępnych na klawiaturze dysponujemy szeregiem znaków specjalnych niedostępnych bezpośrednio z klawiatury. Znaki te są dostępne w poleceniu SYMBOL z menu WSTAW. Przykładowe znaki specjalne: ® ξ ♣ ♦ ♥ ♠ ©™
Akapit jest to tekst między dwoma znakami końca akapitu ¶AKAPIT¶.
Podczas pisania możemy wykorzystać funkcje edytorskie takie jak kopiowanie, przesuwanie tekstu, zastępowanie. Znajomość tych funkcji ułatwia w dużym stopniu pracę nad tworzeniem tekstu, chociaż nie jest niezbędna przy pracy.
W menu EDYCJA znajdziemy bardzo przydatne polecenia: ZNAJDŹ, ZASTĄP, IDŹ DO. Pozwalają na szybkie poruszanie się po tekście i jego modyfikowanie.
Różne typy czcionki i akapitu
Lilie, albo kwiatki prohibicyjne
ballada ostrzegawcza
. Sensacja niesłychana:
pani zdradziła pana.
I zostały na biurku
te słowa: - drogi Jurku
przebacz. Jadę przez Kielce.
Fatum. Zupa w butelce.
O, ohydo, o, nieszczęście!
o niecny paradoksie!
Pan włożył w kieszeń pięście
i po ulicach wlókł się
I błądził straszną marą,
jak jaki Andrzej Strug ...
Do maleńkiego baru
stuk, puk, stuk, puk.
Wychodzi portier-szpicel,
z punktu po mordzie wali:
- koniec z alkoholizmem,
nie ma spirytualii.
Tutaj mąż się rozełkał,
dziwne rzeczy postrzega:
- Ha, pójdę do Pawełka,
na Ceglaną „Pod Zegar”.
I chociaż traci wiarę
(czarne niebo i bruk),
do knajpki „Pod Zegarem”
stuk, puk, stuk, puk.
Stuka nogą i głową
jak Porfirion Osiełek,
wreszcie z lampą naftową
wyszedł siwy Pawełek.
Próżne twoje stukanie,
nadaremna ochota,
nie ma wódki, kochanie
smutnym została słota.
Rzucił się pan ze skały,
przeklął żonę i zupę ...
i puchacze puchały
nad ha mężem, ha trupem
1930
K. I. Gałczyński
Wyliczanie, numerowanie i tabulacja, wstawianie numerów stron
2.1. Wyliczanie i numerowanie
Z menu FORMAT wybierz polecenie NUMEROWANIE I WYLICZANIE.
Tekst przykładowy:
Istnieje wiele urządzeń, które usuwają zanieczyszczenia ze ścieków, a mianowicie:
kraty i sita - większe ciała pływające
piaskowniki - ciężkie zawiesiny ziarniste
odtłuszczacze, komory wstępnego napowietrzania, osadniki z urządzeniami do zgarniania tłuszczów - tłuszcze, oleje i substancje pływające
osadniki, komory napowietrzania (wypieniania), osadniki pokoagulacyjne, filtry piaskowe - drobne zawiesiny
urządzenia biologiczne - substancje rozpuszczone, koloidalne i bardzo drobne zawiesiny związków organicznych.
Przez urządzenia biologiczne rozumiemy:
szerokoprzestrzenne nawadnianie pól
pola irygowane z wykorzystaniem rolniczym
pola filtracyjne bez rolniczego wykorzystania
złoża biologiczne
tawy ściekowe
osad czynny
komory do fermentowania ścieków
2.2. Wyliczanie
W zależności od rodzaju i sposobu zespolenia komór fermentacyjnych (do osadów) z osadnikami, rozróżnia się zasadniczo następujące urządzenia:
Osadniki gnilne (septic tanc). Przez komorę przepływa cała ilość ścieków; komora służy jednocześnie jako osadnik ścieków i komora fermentacyjna ścieków i osadów
Komora fermentacyjna zespolona z osadnikiem (studnia emszerska, osadnik Imhoffa). W tej konstrukcji komora fermentacyjna jest umieszczona pod komorą przepływową (właściwy osadnik). Komora fermentacyjna jest chroniona przed oziębieniem przez przepływające ścieki.
Wydzielone komory fermentacyjne. Osadniki zespolone z komorą fermentacyjna mają tę wadę, że wymagają zbyt dużej głębokości, licząc od zwierciadła wody. Można tego uniknąć, umieszczając komorę nie pod osadnikiem, ale obok, i przepompowywać do niej świeże osady. (...) Rozwiązanie to ma też swoje wady: praca osadnika nie jest samoczynna lecz uzależniona od sprawności obsługi.
2.3. Do czego przydatny jest znak tabulacji
Znak tabulacji umożliwia rozmieszczenie tekstu np. w słupkach.
Dobowe zapotrzebowanie tlenu:
w 1 dniu 4.70 3.10 1.7 1.1 g/m2d
w 100 dniu 2.20 1.2 0.70 0.4 g/m2d
w 200 dniu 1.2 0.6 0.3 0.2 g/m2d
w 400 dniu 0.4 0.20 0.1 0.07 g/m2d
tabulatory wyśrodkowane
Współczynnik ten dla poszczególnych rodzajów odbiorników ma następujące wartości:
mały staw f= 0,5 ÷ 1
duże jezioro f= 1,0 ÷ 1.5
rzeka wolno płynąca f= 1,5 ÷ 2
duża rzeka f= 2,0 ÷ 3
rzeka szybko płynąca f= 3,0 ÷ 5
bystrotok f= 5,0 ÷ 25
tabulatory „do prawej”
Współczynnik ten dla poszczególnych rodzajów odbiorników ma następujące wartości:
mały staw f= 0,5 ÷ 1
duże jezioro f= 1,0 ÷ 1.5
rzeka wolno płynąca f= 1,5 ÷ 2
duża rzeka f= 2,0 ÷ 3
rzeka szybko płynąca f= 3,0 ÷ 5
bystrotok f= 5,0 ÷ 25
tabulatory „do lewej”
Współczynnik ten dla poszczególnych rodzajów odbiorników ma następujące wartości:
mały staw f= 0,5 ÷ 1
duże jezioro f= 1,0 ÷ 1.5
rzeka wolno płynąca f= 1,5 ÷ 2
duża rzeka f= 2,0 ÷ 3
rzeka szybko płynąca f= 3,0 ÷ 5
bystrotok f= 5,0 ÷ 25
tabulatory „dziesiętne”
Współczynnik ten dla poszczególnych rodzajów odbiorników ma następujące wartości:
mały staw 0,50
duże jezioro 1454545,0
rzeka wolno płynąca 14,5
duża rzeka 21212,0
rzeka szybko płynąca 315,4540
bystrotok 512,450
|
|
||
|
Kjkhjgfkhjlk |
Gfhjkhjklgfjhkljkgfl |
Fghgfhgfsh |
|
nvbnbvnvbn |
vnvbnvbnv |
Bvnvbnv |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Warszawa 1997/1998