Dżihad, święta wojna (z arabskiego - wysiłek), w islamie obowiązujący każdego wyznawcę nakaz szerzenia wiary muzułmańskiej i jej obrony. Może być realizowany metodami pokojowymi lub przez udział w tzw. świętej wojnie (śmierć w takiej wojnie daje muzułmaninowi natychmiastowe zbawienie).
Według dawnych muzułmańskich autorytetów dżihad prowadzi się zarówno walcząc z niewiernymi, jak i przezwyciężając własne słabości, jednak od czasów imperium osmańskiego mianem tym określa się przede wszystkim każdą wojnę prowadzoną w imię islamu, współcześnie zaś - zwłaszcza w fundamentalizmie - także walkę z cywilizacją Zachodu. Wg islamu każdy, kto ginie w trakcie dżihadu, zostaje zbawiony.
Nazwę dżihad przyjęły też półtajne, fundamentalistyczne organizacje działające obecnie w krajach islamskich, ukierunkowane na zbudowanie państwa wszystkich Arabów i usunięcie Izraela z ziem arabskich. Pierwszą tego typu organizacją była grupa M. Qutoba, założona w Egipcie, która zasłynęła z zamordowania prezydenta Egiptu A. Sadata w proteście przeciw jego porozumieniu z Izraelem z 1979, nadal prowadzi działalność terrorystyczną. Od 1988 w ruchu palestyńskim działa podobna grupa aktywna w ramach intifady, wroga wobec pokojowych kroków OWP, oraz J. Arafata, zakładająca konieczność rozwiązania palestyńskiego problemu na drodze walki zbrojnej i zniszczenia Izraela.
Prawo ogłaszania dżihadu mają przywódcy duchowi cieszący się powszechnym poważaniem, a nie władze polityczne.