Zanalizuj wiersz wysokie drzewa L.Stafaa

Wiersz ma kompozycje klamrową tzn. rozpoczyna się i kończy tym samym wersem: „ O, cóż jest piękniejszego niż wysokie drzewa. "Zdanie te wyrażają zachwyt nad pięknem drzew, stanowią tezę, która udowodniona jest w dalszej części wiersza. Zawiera ona niezwykłe kunsztowny, związujący w metaforze do różnych dziedzin sztuki: żeźby

I malarstwa ( " blask pawich barw „) opis wysokich drzew o zachodzie słońca. Obraz jest monumentalny, podniosły, wspaniały i zachwycający dzięki użytym poetyzmem

I wyszukanym środkom wyrazu.

Poeta oddziaływuje na różne zmysły odbiorcy: na wzrok poprzez bogactwo barw ( brąz,pawie barwy,

Zieleń złoto), na węch ( zapach wody) i na słuch poprzez naśladowanie głosów przyrody przy pomocy - nagromadzeniu słów z określonymi głoskami

W postawieniu różnych zdarzeń zmysłowych poeta stosuje syntezę - przeniesienie wrażeń pochodzących z jednego zmysłu na inny, np. opis zapachu przy pomocy barw, które odbierane są zmysłami wzroku - nie węchem ( "zapach wody zielony w cieniu, złoty w słońcu „). W ten sposób ukazuje nie tylko piękno natury, ale też jej oddziaływanie na człowieka - natura wpływa na stan duszy człowieka, wyzwala w nim wartości duchowe, pozwala doznać pełnego spokoju i ciszy.

Koniec utworu stanowi powtórzenia słów początkowych. Można je odczytać jako pytanie retoryczne. W wierszu nie znajdziemy odpowiedzi, zresztą podmiot liryczny wcale nie czuje potrzeby jej udzielenia.

---