CHOROBY SKÓRY (Dermatozy)
Choroby skóry na mogą mieć podłoże: bakteryjne, grzybicze, wirusowe, pasożytnicze, alergiczne, mogą też towarzyszyć chorobom wewnętrznym (np. cukrzycy).
Jedną z najczęściej spotykanych dermatoz gnębiących nasze psy jest atopowe zapalenie skóry (AZS). Chorobę tę wywołują czynniki alergiczne, a ściślej mówiąc nieprawidłowa reakcja organizmu na różne związki chemiczne występujące w przyrodzie i w otoczeniu psa (alergeny). Choć przyczyny tej choroby nie są w pełni wyjaśnione to na jej występowanie mają wpływ czynniki środowiskowe (pyłki, pleśnie, roztocza, leki, kosmetyki, składniki pokarmu np. sztuczne barwniki i utwalacze, pewne rodzaje białka itp.) i genetyczne (tzw. atopie, czyli wrodzona nadwrażliwość na substancje białkowe). Towarzyszące tej chorobie zmiany skórne mają charakter alergii natychmiastowej. Pojawiające się nagle zaczerwienienia, a nawet obrzęki skóry oraz egzemy (wypryski) mogą przeradzać się w grudki wysiękowe, z których tworzą się sączące nadżerki. Zmianom tym towarzyszy silny świąd, wywołujący silne drapanie się psa i wylizywanie zaczerwienionych miejsc. Egzemy pojawiają się w różnych miejscach. Często jako pojedyncze grudki na dobrze owłosionej skórze. Gdy zaczynają one sączyć się towarzyszy temu wypadanie sierści. Natomiast wspomniane zaczerwienienia obejmują przede wszyskim przestrzenie miedzy palcami, skórę brzucha, pachy i pachwiny. Powikłaniem AZS są zakażenia bakteryjne i grzybicze.
Zmiany na skórze mogą też powodować pchły - niektóre zwierzęta są tak wrażliwe na ich obecność, że nawet niewielka ich ilość powoduje poważne kłopoty dermatologiczne. Czynnikiem alergizującym w przypadku pcheł jest ich ślina i aby uniknąć kłopotów należy zawsze zapobiegawczo stosować preparaty przeciwpchelne szczególnie w cieplejszych miesiącach roku. Podobną reakcję mogą spowodować ukąszenia innych owadów: kleszczy, komarów, meszek, os, pszczół, w zależności od tego jaki alergen powoduje reakcje uczuleniową.
Bardzo poważną grupę kłopotów skórnych stanowią alergie pokarmowe, które dają reakcję opóźnioną tzn.reakcja na alergen jest widoczna dopiero po kilku dniach. Zdiagnozowanie alergii pokarmowej jest żmudne i długotrwałe. Należy przeprowadzić dietę eliminacyjną polegającą na podawaniu psu do jedzenia jedynie dwóch produktów przez pewien określony czas - produkty te wybiera się jako najbezpieczniejsze z punktu widzenia nietolerancji białka - czyli ryż i jagnięcinę. Jeżeli obserwuje się poprawę to można próbować dodawać następne składniki diety i obserwować czy pojawiają się niekorzystne zmiany. W przypadku gdy decydujemy się na karmienie gotową karmą należy przede wszystkim zwrócić uwagę czy w karmie nie znajduje się białko sojowe, konserwanty, czasami alergię może powodować serwatka, czasem wołowina ale wybór karm jest tak szeroki, że prawdopodobnie uda się dobrać tą właściwą, zwłaszcza, że dostępne są karmy dla psów alergików.
Niekiedy problemem dla psa mogą być pyłki roślin i traw, jeżeli więc w okresie pylenia roślin obserwujemy zmiany skórne i ewentualnie kłopoty ze strony układu oddechowego należy skonsultować z weterynarzem badania w kierunku alergii (zasadne jest wykonanie wspomnianych testów). Ponieważ skórne reakcje alergiczne częstokroć mogą występowac sezonowo, szczególnie w przypadku alergenów wziewnych (pyłkowych) oraz związanych z ukąszeniami owadów wzmożony atak choroby przypada szczególnie na miesiące wiosenne i jesienne.
Leczenie nie jest łatwe. W pierwszej fazie należy oczyścić sączące się rany i pozbawić ich okolice sierści. Poza tym stosuje się kąpiele w szamponach leczniczych (np. hexodermie, amidermie), miejscowo środki przeciwświądowe (np. peroxyvet). W gorszych przypadkach leki przeciwhistaminowe i kortykosterydy (wewnętrznie i/lub miejscowo). Trzeba pamiętać jednak, że te ostatnie, choć dają szybką poprawę, podawane w nadmiernej ilości mogą prowadzić do poważnych w skutkach reakcji ubocznych. Podawanie nienasyconych kwasów tłuszczowych, zmiana diety lub wyodrębnienie alergenów, które uczulają psa (poprzez wykonanie testów skórnych) ułatwia w znacznym stopniu leczenie. Skuteczna w wielu przypadkach jest też terapia homeopatyczna polegająca na wspomaganiu odporności immunologicznej takimi preparatami jak np. GaliumHell, a leczniczo Sullfur, Echinacee.
Wspomniane ewentualnie towarzyszące atopowemu zapaleniu skóry zakażenia bakteryjne lub grzybicze wymagają odrębnego leczenia antybiotykami i lekami przeciwgrzybiczymi.
Ważne jest więc szybkie zdiagnozowanie choroby i rozpoczęcie leczenia pod okiem doświadczonego lekarza.