Harcerska Szkoła Ratownictwa (HSR) - jednostka Głównej Kwatery Związku Harcerstwa Polskiego odpowiedzialna za specjalnośćratowniczą.
Spis treści [ukryj] |
Historia i cele HSR[edytuj]
Działalność HSR rozpoczęła się w 1994 roku. Pierwotnie działała jako Inspektorat Harcerskich Drużyn Ratowniczych i Medycznych GK ZHP. Obecna nazwa obowiązuje od 1996 roku. Misją HSR jest wychowanie młodych ludzi przez specjalność ratowniczą. Celem działania HSR jest kształtowanie odpowiednich postaw wśród harcerzy, ale równie ważne jest przekazywanie konkretnej wiedzy i umiejętności ratowniczych. Szkoła dąży do tego, aby harcerz będąc świadkiem zdarzenia potrafił prawidłowo udzielić pierwszej pomocy. HSR przeszkoliła dotychczas z zakresu pierwszej pomocy ponad 13 000 osób.
HSR organizuje rokrocznie zawody w Ratownictwie Medycznym. Pierwsze odbyły się w Rajcu (1995 - pod nazwa Ogólnopolski Zlot Harcerskich Drużyn Ratowniczych i Medycznych), następne w Ostrowcu Świętokrzyskim (1996), Poznaniu (1997). Kolejno gospodarzami Zawodów był Szczecin, OSW Perkoz nad jeziorem Pluszne, Opole, Gdynia, Częstochowa.
HSR zorganizowała w listopadzie 2005 roku w Warszawie konferencję "Rola organizacji pozarządowych we wzmacnianiu bezpieczeństwa powszechnego w kraju", gdzie rozmawiano o polskich organizacjach zajmujących się tematyką pierwszej pomocy i ratownictwa. Pierwszym szefem HSR był hm Rafał Klepacz, od 2002 do 2007 roku na czele szkoły stała hm. Katarzyna Krawczyk. W dniu 1 grudnia 2007 szefem HSR został phm. Jakub Sieczko. W listopadzie 2010 roku funkcję przejęła phm. Anna Mazurczak.
Struktura HSR[edytuj]
Czynnych instruktorów HSR (takich, którzy mają uprawnienia do prowadzenia kursów HSR) jest w Polsce ok. 150. Są wśród nich studenci i absolwenci medycyny, ratownictwa i pielęgniarstwa. Większość z nich jednak to osoby na co dzień niezwiązane z działalnością ratowniczą, dla których pierwsza pomoc i jej nauczanie jest pasją, dlatego też prowadzą bezinteresownie szkolenia dla harcerzy. Wiedza i umiejętności ratownicze, które przekazuje HSR oparte są całkowicie na procedurach Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego i na wytycznych Europejskiej Rady Resuscytacji. Harcerska Szkoła Ratownictwa jest oficjalnym partneremPolskiej Rady Resuscytacji, z którą to instytucją podpisała porozumienie w lutym 2005 roku. Nad poprawnością merytoryczną kursów czuwa Rada Programowa HSR, w skład której wchodzą m.in: dr Małgorzata Zembrzuska, prof. Janusz Andres, prof. Wojciech Gaszyński, dr Ignacy Baumberg, Krzysztof Panufnik, hm. Rafał Klepacz - pierwszy szef HSR (1994-2002) oraz hm. Katarzyna Krawczyk (szef HSR w latach 2002-2007).
Szkolenia HSR[edytuj]
W styczniu 2011 nastąpiły zmiany w prowadzonych szkoleniach. Obecnie HSR szkoli na następujących kursach:
kurs podstaw pierwszej pomocy - 8-godzinne szkolenie dla osób, które ukończyły 13 lat. Odbywają się na nim przede wszystkim zajęcia teoretyczne. Kursy takie prowadzone są nie tylko dla harcerzy, ale również dla firm, szkół i innych instytucji.
Starszoharcerski Kurs Pierwszej Pomocy - dziewięciogodzinne szkolenie, które w większości składa się z pokazów i ćwiczeń. Kursanci zapoznają się ze sposobami postępowania w najbardziej powszechnych sytuacjach życia codziennego. Adresatami kursów są harcerki i harcerze starsi, czyli uczniowie gimnazjów.
Wędrowniczy Kurs Pierwszej Pomocy HSR (na odznakę "Ratownik ZHP") - szkolenie 40-godzinne, skierowane do harcerzy, którzy ukończyli 16 rok życia. Kładzie się tu szczególnie duży nacisk na umiejętności praktyczne i motywację do działania, odbywają się też wykłady dotyczące poszczególnych zagadnień.
kurs instruktorski HSR - dwutygodniowe szkolenie obejmuje naukę pierwszej pomocy, dydaktykę ratownictwa, motywowanie do czynności ratowniczych, komunikację interpersonalną, umiejętność pracy z grupą i radzenie sobie w trudnych sytuacjach szkoleniowych, a także prawne i etyczne aspekty związane z udzielaniem i nauczaniem pierwszej pomocy. Kurs adresowany do osób pełnoletnich, które chcą nauczać pierwszej pomocy zgodnie z metodyką pracy HSR.
Harcerskie Grupy Ratownicze[edytuj]
W ZHP istnieją też Harcerskie Grupy Ratownicze (HGR-y) do których należą osoby pełnoletnie. Jednostki te mają obowiązek współpracy ze służbami profesjonalnymi (PSP, pogotowie ratunkowe, Szpitalne Oddziały Ratunkowe) i do takiej współpracy w wielu przypadkach dochodzi - harcerscy wolontariusze uczestniczą m.in. w dyżurach pogotowia ratunkowego czy Szpitalnych Oddziałów Ratunkowych. Aby zostać HGR-em jednostka musi spełnić surowe kryteria co do wyszkolenia i sprzętu - obecnie takich pozytywnie zweryfikowanych grup w Polsce jest ok. 10. Co roku ich członkowie spotykają się na letnim ogólnopolskim obozie ratowniczym. W wielu miejscach w Polsce istnieją też Harcerskie Kluby Ratownicze i drużyny harcerskie o specjalności ratowniczej. Wiele z tych jednostek bierze udział w zabezpieczeniu medycznym imprez masowych.