ELEMENTY LOGICZNE
I . Cel ćwiczenia
Na podstawie analizy pracy badanych układów zbudowanych zgodnie ze
schematami , należało określić :
a) jaką funkcję logiczną realizuje badany układ
b) określenie wartości opornika jakie powinny być używane do budowy
układów podobnego typu
c) jakie funkcje logiczne będą realizowały badane układy w przypadku
-- zmiany napięć zasilania i wejścia
-- po zmianie konwencji napięciowo logicznej na przeciwną.
II. Wykonanie ćwiczenia
1. Realizacja diodowa funkcji logicznych
1.a) Połączono układ zgodnie z podanym schematem
A
B R
0
a) Na podstawie przeprowadzonego badania funktora NOT , należało
określić optymalny zestaw oporników dla badanego układu
Dobrano dwie wartości oporników 470 , i 220k kierując się kryterium, że
największe rozbieżności w działaniu układu występują dla najbardziej różnych
wartości użytych oporników. Dokonano pomiarów napięcia na wyjściu układu
przy różnych stanach jego wejść, dla R1 = 470 i R2 = 220k
Wyniki zapisano w tabeli:
UA [V] |
UB [V] |
UR1 [V] |
UR2 [ V] |
|
A |
B |
X |
470 |
220k |
0 |
0 |
0 |
0 |
|
0 |
0 |
0 |
5,8 |
5,8 |
0 |
-6 |
2,88 |
5,74 |
|
0 |
1 |
1 |
|
|
-6 |
0 |
2,7 |
5,4 |
|
1 |
0 |
1 |
|
|
-6 |
-6 |
2,89 |
5,74 |
|
1 |
1 |
1 |
3,26 |
5,8 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Przyjęto, że dla wejść układu stan niski „0” = 0 V
stan wysoki „ 1” = 2,7 V dla R = 470
lub = 5,4 V dla R = 220 k
W związku z uzyskaniem dużo niższych napięć na wyjściu układu dla R1 dokonano pomiaru napięć zasilania układu :
dla R1= 470 Uzas ”1-1” = 3,26 V
dla R2 = 220k Uzas ”1-1” = 5,8 V
Wnioski :
Przyjęto, że stanowi „1” odpowiada napięcie -6 V, a stanowi „0” odpowiada napięcie 0 V.
Na podstawie wyników pomiarów i przyjetej konwencji napięciowo logicznej możemy powiedzieć, że badany układ realizuje funkcję sumy logicznej „ OR”. Równanie ma postać:
X = A + B
Rezystor 470 powoduje, że układ pobiera większy prąd ze żródła co jest powodem znacznie większych spadków na rezystancji wewnętrznej żródła. Dlatego w układach tego typu powinno się dążyć do stosowania możliwie dużych wartości rezystorów.
Na podstawie napięć wyjściowych dla stanów A=1 B=0 oraz A=0 B=1 można powiedzieć, że diody zastosowane w układzie mają różne parametry.
Jeżeli dokonalibyśmy zmiany polaryzacji napięć wejściowych diody będą spolaryzowane zaporowo i układ nie będzie działał ani pod względem logicznym , a pod względem elektrycznym w obwodzie pojawiłyby się bardzo małe prądy wsteczne diód..
Jeżeli dokonalibyśmy zmiany konwencji napięciowo logicznej tzn. że stanowi „0” odpowiada napięcie -6 V, a stanowi „1” odpowiada napięcie 0 V to układ realizowałby funkcję iloczynu logicznego „ AND ” Równanie funkcji ma postać :
X = A* B
1.b) Połączono drugi układ zgodnie ze schematem.
R
A
B
0
Dokonano pomiarów napięcia na wyjściu układu przy rożnych stanach jego
wejść.
Wyniki zapisano w tabeli:
UA [V] |
UB |
UR1 |
UR2 |
|
A |
B |
X |
470 |
220 k |
0 |
0 |
0,4 |
0,1 |
|
0 |
0 |
0 |
3,0 |
3,8 |
0 |
-3 |
0,4 |
0,1 |
|
0 |
1 |
0 |
|
|
-3 |
0 |
0,7 |
0,4 |
|
1 |
0 |
0 |
|
|
-3 |
-3 |
3,8 |
3,8 |
|
1 |
1 |
1 |
3,8 |
3,8 |
Pomierzono również wartość napięcia zasilania dla stanów największego obciążenia
Wnioski:
Przyjęto, że stanowi „1” odpowiada napięcie -3 V, a stanowi „0” odpowiada napięcie od -1 V do 0V, a napięcie zasilające Uz wynosi -3V.
Na podstawie wyników badania oraz przyjętej konwencji napięciowo logicznej stwierdzamy, że badany układ realizuje funkcję koniunkcji - iloczynu logicznego, czyli „AND”; równanie funkcji : X = A * B
Podobnie jak w punkcie 1) dla stanów A=1 B=0 oraz A=0 B=1 można powiedzieć, że diody zastosowane w układzie mają różne parametry
Wartość stanu „0” zależy od wartości dzielnika napięć zbudowanego z rezystora R i rezystancji złącza w kierunku przewodzenia diody przewodzącej.
Jeżeli dokonalibyśmy zmiany polaryzacji na przeciwną napięcia zasilającego Uz oraz napięć wejściowych Ua i Ub diody będą spolaryzowane zaporowo i układ nie będzie działał ani pod względem logicznym , a woltomierz wskazywał będzie napięcie zasilające niezależnie od stanu wejść .
Jeżeli dokonalibyśmy zmiany konwencji napięciowo logicznej tzn. że stanowi „0” odpowiada napięcie -3V, a stanowi „1” odpowiada napięcie od -1V do 0V to układ realizowałby funkcję sumy logicznej „ OR ” Równanie funkcji miałoby postać :
X = A + B
2. Realizacja tranzystorowa funkcji logicznych
Badanie funktora NOT (negacji )
Połączono układ według schematu , na wykresie naszkicowano żądaną charakterystykę Ux = f ( Ua ) .
Założyliśmy, że:
wartość logiczna dla 1 to -9V, dla 0 to 0V
przedział zera logicznego to ( 0V , -3V]
przedział jedynki logicznej to [ -3 V , -9V )
Zmieniając kilkakrotnie wartości oporników Ra , Rb , Rc , określiliśmy optymalny
zestaw oporników z istniejących na tablicy:
dla Ra = 12 k
dla Rb = 4,7 k
dla Rc = 1 k
Wyniki zamieszczono w tabeli:
Lp. |
Ua |
V |
0 |
0,5 |
1 |
1,5 |
2 |
2,5 |
3 |
3,5 |
4 |
4,5 |
5 |
Ra |
Rb |
Rc |
1 |
Ux |
V |
9 |
9 |
9 |
0,6 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
12K |
12K |
12K |
2 |
Ux |
V |
9 |
9 |
9 |
9 |
9 |
8,6 |
5,5 |
0,3 |
0 |
0 |
0 |
39 |
12k |
12k |
3 |
Ux |
V |
9 |
9 |
9 |
9 |
9 |
8 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
12k |
3,7k |
12k |
4 |
Ux |
V |
9 |
9 |
9 |
9 |
9 |
8,9 |
7,9 |
5,4 |
2,4 |
0 |
0 |
12k |
3,7k |
1k |
5 |
Ux |
V |
9 |
9 |
9 |
9 |
9 |
8,1 |
5,6 |
2,5 |
0,1 |
0 |
0 |
12k |
4,7k |
1k |
Wnioski:
Zastosowanie tranzystora pozwala uzyskać zanegowanie napięć wejściowych.
Przed rozpoczęciem pomiarów założyliśmy, że :
Strefa napięć odpowiadających stanowi „1” na wyjściu będzie gdy napięcie Ua będzie w przedziale od 0 do 1/3 Uz
Strefa napięć odpowiadających stanowi „0” na wyjściu będzie gdy napięcie Ua będzie w przedziale od 1/3Uz do Uz.
Strefa przełączenia będzie możliwie „ wąska ” i charakterystyka przechodzić będzie przez punkt (3,2)
Dokonywać będziemy zmiany tylko jednego rezystora aby łatwo było wyciągnąć wnioski z efektu zmian.
W pierwszym układzie zastosowaliśmy rezystory o jednakowej oporności równej 12k Po dokonaniu pomiarów stwierdziliśmy, że strefa stanu wysokiego („1”) na wyjściu jest zbyt wąska ( zaledwie 1/3 zakładanej szerokości ).
Aby powiększyć strefę stanu „1” należało zmniejszyć prąd bazy tranzystora co postanowiliśmy uzyskać zwiększając wartość rezystora Ra =39k w obwodzie bazy tranzystora. Efektem tej zmiany było przesunięcie charakterystyki, ale zbyt małe w stosunku do oczekiwań jednocześnie nastąpił znaczny wzrost szerokości strefy przełączeń.
Rezystor Ra zmieniliśmy na 12k jak na początku. Druga możliwością zmniejszenia prądu bazy było zmniejszenie wartości rezystora Rb w obwodzie bazy. Zastosowaliśmy rezystor 3,7k strefa stanu „1” miała już 2,5V, strefa zmiany stanu była bardzo wąska , ale nie przechodziła przez punkt (3,2).
Z tego względu zmniejszyliśmy wartość rezystora Rc na 1k i wykonaliśmy pomiary. Strefa zmiany stanu zwiększyła się znacznie , ale jednocześnie zwiększył się zakres „1”. Aby skrócić strefę przełączania zwiększyliśmy wartość rezystora Rb do 4,7 k .
Po wykonaniu pomiarów okazało się, że dwa z trzech założeń są spełnione strefy „1” i zmiany stanu są zadawalające , ale charakterystyka nie przechodzi przez punkt (3,2).
Kolejne zmniejszenie wartość rezystora Rb na przykład do 5,17k spowodowało by, że charakterystyka przeszła by bardzo blisko punktu (3,2). Strefa zmiany stanu nie zmieniła by się , ale jednocześnie niewiele zmniejszył by się wąski z założenia zakres „1”. Efekt tej zmiany powodowałby zmniejszenie odporności układu na zakłócenia w zakresie „1” na wejściu.
Dokonując zmian wartości rezystorów dążyliśmy do spełnienia założeń wymienionych w p.2. Jednoczesne ich spełnienie okazało się niemożliwe przy pomocy dostępnych elementów na tablicy. Najkorzystniejszy przebieg ma charakterystyka nr 5 mimo, że nie przechodzi przez wybrany punkt (3,2).
Badanie funktorów NOR (negacji sumy ) i NAND (negacji iloczynu)
Po połączeniu układów według schematu przeprowadzono pomiary napięcia wyjściowego przy różnych stanach wejść badanych układów. Wyniki realizacji funkcji logicznych przedstawiono w tabeli.
Układ 1 |
|
Układ 2 |
||||||||
A |
B |
C |
Ux |
X |
|
A |
B |
C |
Ux |
X |
0 |
0 |
0 |
9,1 |
1 |
|
0 |
0 |
0 |
9 |
1 |
0 |
0 |
1 |
0,1 |
0 |
|
0 |
0 |
1 |
9 |
1 |
0 |
1 |
0 |
8,7 |
0 |
|
0 |
1 |
0 |
9 |
1 |
0 |
1 |
1 |
0 |
0 |
|
0 |
1 |
1 |
9 |
1 |
1 |
0 |
0 |
0 |
0 |
|
1 |
0 |
0 |
9 |
1 |
1 |
0 |
1 |
0 |
0 |
|
1 |
0 |
1 |
9 |
1 |
1 |
1 |
0 |
0 |
0 |
|
1 |
1 |
0 |
9 |
1 |
1 |
1 |
1 |
0 |
0 |
|
1 |
1 |
1 |
8,78 |
0 |
Układ 1 realizuje negację sumy NOR, a układ 2 negację iloczynu NAND.
Dla układów NOR NAND nie można stosować dowolnej liczby wejść . Jest to związane z tym ,że jak potwierdziły nasze badania stan 0 logicznego nie odpowiada dokładnie 0 [V] napięcia . Szczególnie jest to widoczne dla funktora NOR .
Do elementów mających wpływ na działanie negatora należą rezystory Ra Rb Rc. Wartości tych rezystorów mają wpływ na charakterystykę przejściową układu . Zwiększenie wartości rezystora Ra powoduje zmniejszenie wysterowania tranzystora i przesunięcie punktu przełączenia w kierunku większych wartości napięcia UA . Zwiększenie wartości rezystora Rb powoduje zwiększenie wysterowania tranzystora i przesunięcie progu przełączenia w kierunku mniejszych wartości napięcia UA ,zaś zmniejszenie powoduje zmianę kąta nachylenia charakterystyki co jest zjawiskiem nie korzystnym .
Zwiększenie wartości rezystora Rc powoduje zmniejszenie napięcia na wyjściu , co na pewno jest niebezpieczne przy stanie logicznej 1 . Zwiększenie wartości tego rezystora powoduje zmniejszenie obciążalności bramki . Zmiana stanu logicznego nastąpi nie przy raptownym skoku jak przy założeniu dla elementu idealnego , a przy powolnym spadku napięcia i to przy dolnej wartości bliskiej zeru . Funktor NOR osiągnie wartość logiczną 1 tylko wówczas gdy na wejściach naszego układu będą wartości 0 logiczne . W pozostałych przypadkach wartość logiczna będzie równa zero . Jest to zgodne z algebrą Bool'a .
V
V