46. Niesponsorowana emisja kwitów depozytowych.
Emisja kwitów odbywa się bez udziału emitenta akcji, na podstawie których są emitowane są następnie kwity depozytowe. Mechanizm: inwestor zagraniczny np. bank inwestycyjny lub inna instytucja finansowa, kupuje określony pakiet akcji danej spółki na rynku lokalnym. Akcje te są następnie składane w banku depozytowym, który na tej podstawie emituje kwity depozytowe, z których każdy odzwierciedla prawo do jednej lun kilku zdeponowanych akcji emitującej je spółki. Kwit ten staje się prawomocnym papierem wartościowym na rynku innego kraju, np. ADR na rynku amerykańskim, gdzie mo0że być sprzedawany jak każdy inny papier wartościowy. Wyemitowane przez bank depozytowy w emisji niesponsorowanej kwity depozytowe są przekazywane inwestorowi deponującemu akcje, który może je następnie odsprzedać kolejnym inwestorom. Emisje niesponsorowane są na ogół przeprowadzane we wczesnym stadium rozwoju rynku kapitałowego kraju emitenta akcji, na którym inwestorzy zagraniczni interesują się akcjami niektórych firm, ale na którym występuje stosunkowo duże ryzyko inwestycyjne. Kwity depozytowe ADR emitowane w emisji niesponsorowanej mogą być jedynie przedmiotem obrotu na amerykańskim rynku pozagiełdowym. Emisja niesponsorowana może być przekształcona w sponsorowaną.
47. Sponsorowane emisja kwitów depozytowych.
Ta forma emisji jest bardziej popularna. Odbywa się na podstawie umowy formalnej, którą emitent zawiera z bankiem depozytowym, którym na ogół jest znany bank działający w kraju, w którym kwity depozytowe mają być emitowane. Z inicjatywą emisji sponsorowanej wychodzi zazwyczaj spółka emitująca akcje, która wspólnie z bankiem depozytowym ustala sposób przeprowadzania emisji oraz jej strukturę. Do tego dochodzi jeszcze z reguły bank inwestycyjny organizujący emisję i rozprowadzanie kwitów depozytowych. Emisja kwitów depozyt. może być przeprowadzona w oparciu o już istniejące akcje spółki lub akcje nowych emisji.
48, Rola banku depozytowego i powierniczego w emisji kwitów depozytowych.
Depozytowy:
Emisja kwitów depozyt.
Umarzanie kwitów depozyt.
Pełnienie funkcji agenta spółki na rynku zagranicznym w zakresie przenoszenia i rejestrowania zmiany prawa własności kwitów, obsługi i wspierania kontaktów emitenta z posiadaczami kwitów przez przekazywanie informacji o nim, raportów, przekazywania dywidendy na konto nabywców kwitów oraz reprezentowania ich interesów na walnym zgromadzeniu spółki.
Osoba posiadająca kwit może przekazać na bank depozytowy sposób głosowania zdeponowanymi akcjami na walnym zgromadzeniu spółki jak również może zażądać umorzenia kwitu, prosząc bank o wypłatę pieniędzy za ich sprzedaż. Źródłem dochodu banku są prowizje pobierane przy wystawianiu i umarzaniu kwitów.
Powierniczy (może nim być krajowa filia banku depozytowego w kraju emitenta lub wybrany bank krajowy):
Pełni wobec banku depozytowego właściwą usługę deponowania akcji emitenta
Otwiera, prowadzi rachunek, na którym przechowywane są akcje będące podstawą wystawienia kwitów depozytowych
Pomiędzy bankiem depozytowym a powierniczym zawiera się umowę powierniczą. Bank -powiernik pobiera od emitenta dywidendę w przypadku jej wypłacenia i przelewa ją na konto banku depozytowego, jak również może przyjąć na siebie scedowanie (przeniesienie) prawa reprezentowania posiadaczy kwitów depozytowych na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy spółki. W Polsce rolę tę najczęściej pełniły Bank Handlowy oraz Bank Pekao SA.
49. Poziomy emisji ADR.
Występuje kilka poziomów emisji ADR. Ich klasyfikacja może przebiegać wg kryterium formy obrotu (publiczny, niepubliczny) oraz system notowań (giełdowy, pozagiełdowy)
Emisja poziomu pierwszego (najprostszy sposób wejścia spółki zagranicznej na rynek kapitałowy Stanów Zjedn.) Podstawą emitowanych kwitów depozytowych są akcje już wyemitowane i nabyte przez bank depozytowy na rynku wtórnym. Mogą być one nabyte na rynku niepublicznym i notowane w obrocie pozagiełdowym.
Korzyść: możliwość zwolnienia spółki z obowiązków informacyjnych. Ich emisję należy jedyne zarejestrować w komisji dopuszczeniowej, czego konsekwencją jest brak możliwości prowadzenia określonych działań marketingowych na rynku amerykańskim, by nie uznano ich za ofertę publicznej sprzedaży. Ten sposób zwalnia również spółkę z obowiązku dostosowania rachunkowości do standardów amerykańskich. Spółka może odnieść też korzyści takie jak: wzrost zainteresowania akcjami spółki na giełdowym rynku w kraju spółki-emitenta wskutek wykupu ich przez bank depozytowy, wejście na rynek kapitałowy Stanów Zjedn. zwiększy uznanie dla spółki na rodzimym rynku giełdowym i może pozytywnie wpłynąć na notowania akcji, przejście fazy wstępnej do uruchomienia następnych emisji kwitów depozyt.
Nabywcami tego poziomu mogą być inwestorzy amerykańscy oraz podmioty z innych państw.
Emisja poziomu drugiego (bardziej skomplikowana) są one przedmiotem obrotu publicznego na jednej z giełd amerykańskich lun w elektronicznym systemie notowań NASDAQ. Spółka emitująca ma obowiązek zarejestrowania emisji w amerykańskiej komisji dopuszczeniowej i musi podporządkować się jej wymogom informacyjnym. Musi także dostosować swoją księgowość do standardów amerykańskich. Podstawą emisji kwitów depozytowych są wcześniej wyemitowane akcje, co oznacza, że spółka również nie pozyskuje dodatkowego kapitału. Wzrasta jedynie prestiż tej spółki wśród inwestorów, a więc traktuje ona tę emisję jako wstępny etap rzeczywistego gromadzenia środków na rynku amerykańskim.
Emisja poziomu trzeciego (najwyższego), umożliwia wprowadzenie ich do obrotu publicznego i handel nimi na giełdach amerykańskich. Wymaga ona uzyskania zgody tamtejszej komisji dopuszczeniowej, spełnienia jej wymogów informacyjnych oraz dostosowania wszelkiej sprawozdawczości i księgowości do standardów amerykańskich. Jest on realizowany na podstawie nowej emisji akcji spółki, czyli stanowi źródło pozyskiwania kapitału na rynku amerykańskim.
1