1. Badanie ciągliwości asfaltu:

Zasada pomiaru polega na zmierzeniu największej długości, w centymetrach, do jakiej da się rozciągnąć do chwili rozerwania próbki asfaltu, rozciągana ze stałą prędkością w określonej temperaturze, w duktylometrze. Jeżeli w normie przedmiotowej nie podano innych wymagań, pomiar wykonuje się w temperaturze 25^oC, przy prędkości rozciągania próbki 5cm/min.

Stopioną próbkę asfaltu wprowadzić do trzech foremek, wlewając cienkim strumieniem od jednego do drugiego końca foremki; foremki napełnić powyżej krawędzi. Następnie foremki pozostawić do zastygnięcia asfaltu w temperaturze 20^oC na 30-40min, po czym nadmiar asfaltu ściąć rozgrzanym, ostrym nożem tak, aby powierzchnia asfaltu była gładka i równa z krawędziami foremki. Następnie foremki z asfaltem (nie zdejmując ich z płytki) umieścić na 1h w łaźni wodnej, zawierającej co najmniej 10 litrów wody, lub w napełnionej wannie duktylometru. Warstwa wody nad powierzchnią zanurzonego asfaltu nie powinna być niższa niż 25mm. Po zakończeniu termostatowania foremki, z asfaltem wyjąć z wody, zdjąć z płytki i umieścić w duktylometrze, zakładając je na sworzniach obu mostków. Następnie zdjąć boczne ścianki foremek i wskazówkę duktylometru ustawić w położeniu 0. po ustaleniu się temperatury w duktylometrze na 25^oC uruchomić mechanizm napędowy przyrządu tak, aby prędkość rozciągania asfaltu w przypadku pomiaru w temperaturze 25^oC wynosiła 5cm/min. Obserwować rozciąganie się asfaltu i odczytać położenie wskazówki duktylometru w chwil rozerwania się próbki.

Za wynik należy przyjąć średnią arytmetyczną wyników trzech pomiarów. Wartości ciągliwości do 10cm należy zaokrąglić do 0,1 zaś wartości wyższe do liczb całkowitych.

PRÓBKA A -10,3 cm,

PRÓBKA B - 10,9 cm;

Temperatura wody = 25^oC

2. Badanie giętkości papy:

Przeznaczone do badania giętkości próbki w liczbie 4 sztuk należy przechowywać wraz z klockami o odpowiednich średnicach w następujący sposób: w wodzie o temperaturze 20^oC przez 10-15 min, w wodzie o temp. 4^oCprzez 30 min, w wodzie o temp. 0^oC przez 30 min. Następnie próbkę po wyjęciu z wody należy w ciągu 1 sekundy wygiąc jednokrotnie dookoła półobwodu klocka ruchem jednostajnym, obserwując wierzchnią powierzchnię nie uzbrojonym okiem. Wynik badania należy uznać za dodatni, jeżeli co najmniej 3 badane próbki nie wykazaly widocznych rys i pęknięć.

Rodzaje pap:

1. papa wierzchniego okrycia

2. papa podkładowa

III. papa izolacyjna

	40mm	30mm	20mm	10mm
I	nic się nie dzieje	nic się nie dzieje	dwie mało widoczne rysy	Kilka maleńkich ledwo widocznych rys
II	nic się nie dzieje	nic się nie dzieje	nic się nie dzieje	nic się nie dzieje
III	nic się nie dzieje	nic się nie dzieje	Pęknięcie w strukturze papy(fabryczne)	nic się nie dzieje

3. Oznaczenie temperatury mięknienia asfaltu:

Przygotowanie próbek:

Rozgrzany asfalt nalać z niewielkim nadmiarem do każdego z pierścieni i pozostawić próbki do wystygnięcia co najmniej na 30min. Od czasu nalania próbek do czasu zakończenia badania nie mogą minąć więcej niż 4h. po ostygnięciu próbek ściąć nadmiar rozgrzanym nożem , tak aby próbka wypełniła pierścień do jego górnego poziomu.

Wykonanie oznaczenia:

Dla ustalonych badań wybrać ciecz do łaźni i odpowiedni dla spodziewanej temperatury mięknienia:

- dla temp. Mięknienia pomiędzy 30^oC, a 80^oC- przegotowaną lub dejonizowaną wodę. Termometr z podziałką co 0,2.

- dla temp. Mięknienia 80⁰C, a 150^oC - glicerynę, termometr z podziałką co 0,5.

Następnie umieścić w aparacie pierścienie z badaną próbką, prowadnice kulek i termometr w przewidzianym dla niego położeniu i napełnić łaźnię tak aby powierzchnia cieczy znajdowała się 50mm nad badaną próbką. Używając pęsety umieścić obie stalowe kulki w łaźni lub w oddzielnym pojemniku o temp. 5^oC. zabezpieczyć aby kulki miały tę samą temperaturę, co pozostałe części aparatu. Schłodzić łaźnię (gdy cieczą w łaźni jest woda) do 5^oC, umieszczając ją w wodzie z lodem, lub ostrożnie ogrzać do temp. 30^oC(gdy cieczą jest gliceryna). Ustalić i utrzymywać przez 15 min założoną początkową temperaturę w łaźni, z umieszczonym aparatem. Następnie używając pęsety przenieść kulki do prowadnic kulek. Mieszać ciecz w łaźni i ogrzewać od spodu tak, aby temperatura podnosiła się równomiernie z szybkością 5^oC/min. Następnie odnotować, dla każdego pierścienia i kulki temperaturę wskazaną na termometrze natychmiast, gdy kulka otoczona asfaltem dotknie dolnej płytki.

Temperatura mięknienia dla próbki wynosi = 78,0^oC

4. Oznaczenie penetracji asfaltu:

Penetracja próbki jest mierzona przy użyciu standardowej igły w ustalonych warunkach oznaczania. W przypadku penetracji do 500 x 0,1 mm stosowanymi parametrami oznaczenia są: temperatura 25^o C, obciążenie 100g i czas trwania obciążenia 5s. W przypadku penetracji powyżej 500x0,1 mm temperatura jest obniżona do 15^oC, natomiast parametry oznaczania, tj. obciążenie i czas trwania pozostają niezmienione.

Wykonanie oznaczenia:

Sprawdzić, czy sworzeń i jego prowadnica są suche i wolne od zanieczyszczeń. Dopilnować, aby sworzeń poruszał się swobodnie w prowadnicy. Oczyścić igłę penetracyjną toluenem lub innym odpowiednim rozpuszczalnikiem, wytrzeć czystą szmatką i zamocować w sworzniu. Jeżeli innych ścisłych wytycznych, dodać masę 50g i upewnić się, czy całkowite przewidywane obciążenie wynosi 100g. po ustawieniu naczynka penetracyjnego na stanowisku badawczym, powoli opuścić igłę, aby jej koniec ściśle pokrył się z jej odbitym obrazem na powierzchni próbki. Dopilnować, aby pozycja zerowa igły została odnotowana. Szybko zwolnić sworzeń na określony czas. Jeżeli naczynko poruszy się, przerwać oznaczenie. Wyregulować przyrząd, jak wymaga tego oznaczenie penetracji igłą. Wykonać co najmniej trzy ważne pomiary na powierzchni próbki do badań za pomocą trzech oddzielnych igieł, w punktach umieszczonych nie bliżej niż 10mm od brzegu naczynka i oddalonych od siebie nie mniej niż o 10mm. Użyć czystej igły do każdego oznaczenia. Jeśli penetracja jest większa niż 100x0,1mm pozostawić wszystkie igły w badanej próbce, aż wszystkie pomiary nie będą zakończone. W przypadku gdy badanie wykonywane jest poza łaźnią i trzy pomiary nie mogą być wykonane w czasie 2 minut, przenieść badaną próbkę i małą łaźnię do łaźni wodnej i powtórzyć oznaczenie. Za wynik penetracji przyjąć średnią arytmetyczną wyników otrzymanych dla prawidłowo prowadzonych pomiarów, wyrażonych w dziesiętnych milimetra i zaokrąglonych do najbliższej liczby całkowitej.

Czas penetracji = 5 s

1) 90 mm 2) 103 mm 3) 84 mm 4) 96 mm 5) 74 mm

5. Badanie przesiąkliwości papy:

Pojedynczą próbkę wraz z podłożonym od jej strony spodniej krążkiem bibuły do sączenia oraz nałożonym obustronnie wałeczkiem plasteliny o średnicy 10mm umieszcza się pomiędzy uszczelkami przyrządu, a następnie zaciska równomiernie trzema śrubami w celu uzyskania szczelności. Do rury przyrządu należy ostrożnie nalać wody do wysokości określonej w normie przedmiotowej. Po upływie określonego czasu należy wykonać oględziny w celu stwierdzenia, czy wystąpił przeciek przez próbkę papy, uwidaczniający się w postaci zawilgocenia bibuły. Wynik badana należy uznać za dodatni, jeżeli wszystkie próbki spełniają wymagania podane w normach przedmiotowych.

Założono papę izolacyjną

Godzina założenia - 10:00

Słup wody wynosi = 20 cm

Po upływie doby słup wody wynosi = 19,6 cm

6. Oznaczenie siły zrywającej i wydłużenie przy zerwaniu papy:

Do oznaczenia siły zrywającej jest nam potrzebna zrywarka ze szczękami przystosowanymi do zamontowania próbki z regulowaną szybkością rozciągania w granicach 40 mm/min, o zakresie siły do 2 kN wyposażona w dynamometr ze wskazówką bierną i skalą odczytu długości. Przygotowane wcześniej próbki (poddane uprzednio badaniu giętkości) zakładamy w szczękach zrywarki w ten sposób, aby pasek miał długość 200 mm. Obciążenie badanej próbki przy rozrywaniu powinno wzrastać równomiernie, a szybkość rozciągania powinna wynosić 40 mm/min. Na skali odczytujemy wartość maksymalną siły zrywającej, przy której próbka uległa zerwaniu lub naderwaniu. W przypadku rozerwania się próbki w odległości mniejszej lub równej 2 cm od szczęki zrywarki, należy wykonać ponowny pomiar na nowej próbce.

W chwili zerwania papy odczytujemy także długość na jaką rozciągnęła się próbka. I obliczamy wydłużenie jednostkowe ε wg wzoru:

,gdzie: L- pierwotna dł. Próbki między szczękami zrywarki

ΔL- przyrost długości w chwili rozerwania się lub naderwania paska

	L [mm]	F [kN]	ΔL [mm]
I	255	0,22	11
II	245	0,24	13
III	264	0,2	10

ε₁= 4,31%

ε₂=5,3%

ε₃=3,79%

---