ZIOŁA NA CHOROBY.

A. Choroby serca i naczyń krwionośnych

Głóg jednoszyjkowy Crataegus monogyna - przy chorobach serca, naczyń i nadciśnieniu stosowano napary z kwiatów i owoców 3-4 razy dziennie po 20-30 kropli.

Gorczyca jasna Sinapis alba - nasiona noszone w płóciennym woreczku w okolicach serca mają zapobiegać zawałom serca.

Grzybień biały Nymphaea alba = wyciągi z kwiatów, liści, kłączy lub nasion stosowano 3 razy dziennie po 30 kropel przy nerwicach serca.

Gwiazdnica pospolita Stellaria media - nalewka spirytusowa z ziela zażywana 3 razy dziennie po 25-30 kropli poprawia pracę serca.

Janowiec barwierski Genista tinctoria - w chorobach nadciśnieniowych stosuje się napary z kwitnących pędów 3 razy dziennie po 1/4-1/2 szklanki.

Jarząb pospolity Sorbus aucuparia - wywar z owoców pity 3 razy dziennie po 1/4 szklanki wzmacnia pracę serca.

Jemioła pospolita Viscum album - przy nadciśnieniu stosuje się sproszkowane ziele (1/2 łyżeczki proszku na 1/4 szklanki wody) 3 razy dziennie. Używa się również nalewek alkoholowych (3 razy po 30 kropli).

Kozłek lekarski Valeriana officinalis - przy schorzeniach serca na tle nerwicowym stosuje się sproszkowane korzenie. Do 2 kieliszków wina należy dodać 1 łyżeczkę proszku i odstawić na 10-14 dni. Po odcedzeniu pić 3 razy dziennie po 30 kropli. Napój z korzeni (patrz choroby układu nerwowego) używa się przy chorobach gorączkowych osłabiających serce (głównie tyfus i zapalenie płuc) w dawkach 4 razy dziennie po łyżce stołowej.

Lubczyk ogrodowy Levisticum officinale - przy przewlekłych chorobach serca używa się odwaru z korzeni 3 razy dziennie po 1/4 szklanki lub 1/2 łyżeczki sproszkowanego korzenia na 1/4 szklanki wrzątku.

Mniszek pospolity - napar z kwiatów lub ziela pije się 3 razy dziennie po kieliszku przy leczeniu schorzeń naczyniowych, np. hemoroidów.

Ostróżeczka polna Consolida regalis - herbata z kwiatów pita 3 razy dziennie po 1/2 szklanki ma zastosowanie w leczeniu nadciśnienia.

Owies zwyczajny Avena sativa - wywar 1/2 szklanki ziarniaków zalanych 2 szklankami wrzątku, pity po 1/2 szklanki rano i wieczorem, obniża ciśnienie krwi. Wywar ze słomy (1/2 kg słomy na 5 l wody) dodany do kąpieli (raz dziennie) działa przeciwreumatycznie.

Poziomka pospolita Fragaria vesca - odwar z ziela lub owoców używany w postaci herbaty stosuje się w profilaktyce miażdżycy i chorobie nadciśnieniowej. Zapobiega krwawym wylewom.

Stokrotka pospolita Bellis perennis - napar z kwiatów i ziela pity 3 razy dziennie po 1/2 szklanki obniża ciśnienie krwi.

Żarnowiec miotlasty Sarothamnus scoparius - wywar z całego kwitnącego ziela pity 3 razy dziennie po 1/4 szklanki ma zastosowanie przy chorobach serca.

B. Choroby przewodu pokarmowego

Żywokost lekarski, Dziurawiec, Żółtlica, Chrzan, Nagietek, Bylica pospolita,

Tatarak, Jeżyna, Rumianek, Pięciornik kurze ziele, Babka lancetowata.

C. Choroby układu oddechowego

Aloes drzewiasty Aloe arborescens - świeży sok z liści zmieszany z miodem i masłem lub nalewka z tego soku w czerwonym winie, pite na czczo w dawce po 1 kieliszku, uznawane są za lek przeciwko gruąlicy.

Arcydzięgiel litwor Archangelica officinalis - odwar z suszonego korzenia lub wyciąg wodny z suszonego ziela stosuje się przy nieżytach górnych dróg oddechowych.

Babka lancetowata Plantago lanceolata - przy schorzeniach układu oddechowego i nieżytach górnych dróg oddechowych pije się odwar z liści po 1/2 szklanki 3 razy dziennie. Odwar przygotowuje się z 30-60g suchych liści na 1L wody. Stosuje się też wyciąg alkoholowy sporządzony z 60-80g liści na 1L wody i 100ml alkoholu.

Babka zwyczajna Plantago maior - napar z liści wykazuje działanie przeciwkaszlowe. Sporządza się go z łyżki pokruszonych, suszonych liści na szklankę wody. Należy pić 2-3 razy dziennie po 1/2 szklanki.

Bagno zwyczajne Ledum palustre - nalewkę spirytusową z liści lub ziela stosuje się przy astmie. Wywar z liści lub napar z suszonego ziela (garść ziela na szklankę wody) używa się przy kokluszu.

Berberys zwyczajny Berberis vulgaris - herbatę z suszonych owoców (4-5 owoców na szklankę wody) pije sie przy przeziębieniach.

Bez pospolity Syringa vulgaris - napar z kwiatów (garść suszonych kwiatów na szklankę wody) zmieszany z miodem należy pić 3 razy dziennie po 1/2 szklanki przy kokluszu.

Biedrzeniec anyż Pimpinella anisum - odwar z nasion (8-15g na 1L wody) należy pić 3 razy dziennie przy nieżytach górnych dróg oddechowych. Przy tych schorzeniach można stosować też napar z korzeni, który działa również przy astmie.

Bieluń dziędzierzawa Datura stramonium - jest skutecznym lekiem przy astmie.

Bluszcz pospolity Hedera helix - kąpiele z wywaru z liści są stosowane w przypadku gruąlicy.

Bluszczyk kurdybanek Glechoma hederacea - herbata z ziela(3 garście na 1L wody) jest stosowana przy nieżytach górnych dróg oddechowych.

Bobrek trójlistkowy Menyanthes trifoliata - odwar z suszonych liści (3 garście na 1/2L wody), pity 3 razy dziennie po szklance, stosuje się przy schorzeniach płuc.

Borówka brusznica Vaccinium vitis-idaea - przy zaziębieniach stosuje się herbatę z owoców (1 łyżeczka owoców na 1 szklankę wrzątku).

Borówka czarna Vaccinium myrtillus - odwar z liści (1 łyżka na 1/2L wrzątku) używany 3 razy dziennie po 1/2 szklanki należy pić przy nieżytach górnych dróg oddechowych.

Bukwica zwyczajna Betonica officinalis - herbata z ziela, pita 3 razy dziennie po 1/2 szklanki jest stosowana przy astmie i nieżytach górnych dróg oddechowych. W przypadku otwartej gruźlicy, z krwiopluciem, bywa stosowany wywar wymieszany z alkoholem: 3 razy dziennie 1 kieliszek soku zmieszanego z wodą i miodem.

Bylica piołun Artemisia absinthium - przebywanie w okolicach bogatych w bylicę piołun przynosi ulgę chorym na astmę, łagodzi duszność.

Cebula ogrodowa Allium cepa - drobno pokrojoną cebulę należy posypać cukrem. Po 2-3 dniach sok jest zdatny do użytku. Stosuje się go 3 razy dziennie po łyżeczce przy kokluszu, astmie i nieżytach górnych dróg oddechowych z uporczywym kaszlem.

Cykoria podróżnik Cichorium intybus - przy nieżytach górnych dróg oddechowych stosuje się okłady na klatkę piersiową ze sparzonego ziela.

Czosnek pospolity Allium sativum - zjadany surowo pomaga przy przewlekłych nieżytach oskrzeli.

Dziewanna wielkokwiatowa Verbascum thapsiforme - herbata z kwiatów działa wykrztuśnie.

Dziewanna drobnokwiatowa Verbascum thapsus - przy nieżytach górnych dróg oddechowych pije się herbatę z kwiatów 3 razy dziennie. Można mieszać ją z mlekiem i miodem i stosować przeciwko astmie i dusznościom.

Dziewięćsił bezłodygowy Carlina acaulis - przy nieżytach górnych dróg oddechowych, zaziębieniach i gorączkach używa się odwaru ze sproszkowanego korzenia (łyżeczka na szklankę wody) 2 razy dziennie.

Dziki bez czarny Sambucus nigra - przy zaziębieniach, chrypce i kaszlu pije się herbatę z kwiatów (2 łyżeczki na szklankę wody) 2 razy dziennie, rano na czczo i przed snem. Przy kokluszu stosuje się powidła z owoców 3 razy dziennie po łyżeczce.

Farbownik lekarski Anchusa officinalis - herbata z całego ziela, łącznie z korzeniami, pita 3 razy dziennie po 1/2 szklanki, działa łagodząco przy schorzeniach i ostrych nieżytach górnych dróg oddechowych.

Fiołek wonny Viola odorata - napary z ziela pite 3 razy dziennie po 1/2 szklanki mają działanie napotne, wykrztuśne i są stosowane przy nieżytach górnych dróg oddechowych, stanach kataralnych i kokluszu.

Grążel żółty Nuphar luteum - kąpiele z kwiatów stosuje się przy gruźlicy.

Hyzop lekarski Hyssopus officinalis - napar z 2-3 łyżek stołowych ziela i czubków kwiatostanów na 1L wody, pity 3 razy dziennie po szklance, jest stosowany przy przewlekłych i ostrych nieżytach górnych dróg oddechowych i przy astmie.

Jaskier ostry Ranunculus acer - napar z ziela ma zastosowanie przy leczeniu gruźlicy.

Jasnota biała Lamium album - przy nieżytach górnych dróg oddechowych stosuje się herbatę z kwiatów.

Jeżyna fałdowana Rubus plicatus - przy nieżytach górnych dróg oddechowych pije się odwar z liści 3 razy dziennie po 1/2 szklanki.

Koper włoski Foeniculum capillaceum - wywar z owoców (1 łyżeczka owoców na szklankę wody) ma działanie przeciwkaszlowe. Stosowany głównie przeciw kokluszowi.

Kopytnik pospolity Asarum europaeum - działanie wykrztuśne: przy nieżytach górnych dróg oddechowych napar z suszonych liści i kłączy, sporządzony z łyżki stołowej utartych na proszek liści i kłączy zalanych szklanką mleka. Pije się na czczo.

Krwiściąg lekarski Sanguisorba officinalis - świeży sok zażywany 3 razy dziennie po łyżeczce jest uznawany za lek ogólnie wzmacniający przy gruźlicy płuc.

Lipa szerokolistna Tilia platyphyllos - przy stanach gorączkowych, nieżytach górnych dróg oddechowych i uporczywym kaszlu stosuje się herbatę z kwiatu lipowego: 3 razy dziennie po 1/2 szklanki, można dodać miodu lub soku malinowego.

Lepiężnik różowy Petasites officinalis - przy nieżytach górnych dróg oddechowych i astmie stosowana jest herbata z liści, a przy gruźlicy płuc - okłady ze świeżych liści.

Lniczek siewny Camelina sativa - napar z ziela jest stosowany 3-4 razy dziennie po 1/2 szklanki przy nieżytach górnych dróg oddechowych.

Lubczyk ogrodowy Levisticum officinale - przy nieżytach górnych dróg oddechowych i zaziębieniach stosuje się odwar z korzeni w ilości 1/2 szklanki 3 razy dziennie lub sproszkowany korzeń po 1/2 łyżeczki na raz.

Lulek czarny Hyoscyamus niger - pokruszone liście domieszane do tytoniu i spalane w papierosach mają działanie przeciwastmatyczne.

Macierzanka piaskowa Thymus serpyllum - herbatę z ziela podaje się przy kokluszu (10-15 g ziela na 1L wody) 2-3 razy dziennie po 1/2 szklanki.

Malina właściwa Rubus idaeus - wywar z suszonych owoców lub herbata z młodych, drobno pociętych pędów - pite 3 razy dziennie po 1/2 szklanki - mają działanie napotne, przeciwgrypowe i pomagają przy zaziębieniach. Napar z pędów zimowych jest używany przeciw kaszlowi.

Miodunka plamista Pulmonaria officinalis - napar z liści odziomkowych (30g na 1L wody) stosuje się przy nieżytach górnych dróg oddechowych i stanach zapalnych oskrzeli

Mniszek pospolity Taraxacum officinale - napar z kwiatów jest lekiem przeciwkaszlowym. Przy zaziębieniach pije się herbatę z posiekanego korzenia i ziela 3 razy dziennie po kieliszku. Można też stosować sok z ziela zmieszany z winem po 3-5 kropli.

Mydlnica lekarska Saponaria officinalis - przy nieżytach górnych dróg oddechowych i kaszlu stosuje się odwar z kłącza przygotowany z około 60 g pokrojonego kłącza na 1L wody. Pije się 3 razy dziennie po 1/2 szklanki.

Nostrzyk żółty Melilotus officinalis - napar z ziela - 3 razy dziennie po 1/4 lub 1/2 szklanki - stosuje się przy nieżytach górnych dróg oddechowych.

Olsza czarna Alnus glutinosa - przy nieżytach górnych dróg oddechowych, zaziębieniach i kaszlu stosuje się napar z drobno pokrojonej kory młodych gałązek. Należy pić 2 razy dziennie po 1/4 szklanki.

Orzech włoski Juglans regia - napary z liści pije się 3 razy dziennie po 1/2 szklanki (należy rozcieńczyć wodą do pełnej szklanki) przy rozedmie płuc, przewlekłych nieżytach górnych dróg oddechowych z uporczywym kaszlem.

Pierwiosnka lekarska Primula officinalis - napar z ziela (2 łyżki stołowe na 1L wody) ma zastosowanie przy lekkich nieżytach górnych dróg oddechowych i zaziębieniach.

Pięciornik gęsi Potentilla anserina - napar z ziela jest stosowany przy krztuścu.

Płucnica islandzka Cetraria islandica - gruźlicę z krwiopluciem, koklusz i wszelkie nieżyty górnych dróg oddechowych leczy się odwarem z 20 g pokrojonych i sproszkowanych młodych plech, które gotuje się w 3/4L wody, aż powstanie galaretka. Można dodawać sok z pomarańczy.

Podbiał pospolity Tussilago farfara - sok z liści zasypany cukrem - 3 razy dziennie 1 łyżkę stołową - stosuje się przy kaszlu i nieżytach górnych dróg oddechowych. Herbatę z liści lub liści i kwiatów (20-40 g na 1L wody), 2-3 razy dziennie po 1/2 szklanki - używa się w przypadku gruźlicy. Leczy się ją również kąpielami w liściach lub proszkiem z liści (po 1/2 łyżeczki dziennie).

Pokrzywa zwyczajna Urtica dioica - przy ostrych i przewlekłych mieżytach górnych dróg oddechowych napar z liści (30-60 g na 1L wody) pije się 2-3 razy dziennie po 1/2 szklanki. Młode liście wygotowane w winie i miodzie stosuje się przy astmie. Ziele, wysuszone i pokrojone, zmieszane z tytoniem wchodzi w skład papierosów przeciwastmatycznych.

Porzeczka czarna Ribes nigrum - odwar z liści zmieszany z sokiem z owoców jest stosowany przy nieżytach górnych dróg oddechowych, kokluszu i chrypkach.

Poziewnik pstry Galeopsis speciosa - herbata sporządzona z drobno posiekanego ziela jest skuteczna przy chorobach płuc nawet z kaszlem, czyli przy otwartej gruźlicy, nazywanej przez lud "galopującymi suchotami".

Prawoślaz lekarski Althaea officinalis - z pączków kwiatowych i korzenia sporządza się herbatę mającą zastosowanie przy nieżytach górnych dróg oddechowych (chrypka, kaszel, stany zapalne tchawicy).

Przetacznik bobowniczek Veronica beccabunga - napary z ziela są stosowane przy astmie.

Przetacznik lekarski Veronica officinalis - przy nieżytach górnych dróg oddechowych, duszności oraz początkowych stadiach gruźlicy napar z ziela (20 g ziela na 1L wody) pije się 2-3 razy dziennie po 1/2 szklanki. W zaawansowanym stadium gruźlicy używa się soku ze świeżego ziela rano w kleiku z kaszy.

Psianka słodkogórz Solanum dulcamara - wywar z pociętych łodyg stosuje się przy bronchitach i kokluszu.

Rosiczka Drosera sp. - herbatę z ziela stosuje się przy kokluszu.

Róża dzika Rosa canina - owoce gotowane w wodzie (1 część wagowa owoców na 3 części wody) są dobrym lekiem wykrztuśnym przy kokluszu. Odwar z liści jest stosowany przy schorzeniach płuc, głównie gruźlicy z pluciem krwią.

Rukiew wodna Nasturtium officinale - przy chorobach płuc należy zjadać ziele zbierane od lutego do maja.

Rumianek pospolity Matricaria chamomilla - herbatę z kwiatów i ziela stosuje się przy zaziębieniach.

Rzepik pospolity Agrimonia eupatoria - przy stanach zapalnych gardła stosuje się napar z ziela. Wywar z korzeni wpływa hamująco na szybkość procesów chorobowych w płucach - głównie gruźlicy.

Rzeżucha łąkowa Cardamine pratensis - sok wyciśnięty z ziela lub odwar stosuje się przy nieżytach górnych dróg oddechowych.

Sasanka łąkowa Pulsatilla pratensis - nalewkę spirytusową z ziela stosuje się przy kokluszu i bronchicie.

Seler zwyczajny Apium graveolens - odwar z liści (40 g na 1L wody) zmieszać z mlekiem i pić na czczo po 1/2 szklanki przy chrypkach, stanach zapalnych strun głosowych i nieżytach górnych dróg oddechowych.

Skrzyp polny Equisetum arvense - odwar z ziela, pity 3 razy dziennie po 1/2 szklanki, jest używany w początkowych stadiach gruźlicy płuc.

Sosna zwyczajna Pinus silvestris - wywar z młodych pędów albo szyszek lub roztwór spirytusowy żywicy używane są przy gruźlicy płuc. Roztwór żywicy stosuje się również przy innych schorzeniach płucnych.

Stulisz lekarski Sisymbrium officinale - napary z nasion lub ziela stosuje się przy nieżytach oskrzeli, katarach i chrypce.

Szałwia lekarska Salvia officinalis - przy nieżytach górnych dróg oddechowych, katarach i potach spowodowanych chorobą płuc pije się napar z liści (10 g na 1L wody) 3 razy dziennie po szklance.

Szanta zwyczajna Marrubium vulgare - przy nieżytach górnych dróg oddechowych, astmie i kokluszu stosuje się herbatę z ziela: 2-3 razy dziennie filiżankę, lub 3 razy dziennie łyżeczkę soku wyciśniętego z ziela.

świerk pospolity Picea excelsa - wywar z młodych pędów, pity 3 razy dziennie po 1/2 szklanki, stosuje się przy nieżytach górnych dróg oddechowych, astmie i kokluszu. Przeciw kokluszowi jest też stosowany sok z młodych pędów przysypanych cukrem - 3 razy dziennie po łyżeczce.

Werbena pospolita Verbena officinalis - przy kokluszu stosuje się napar z liści: 3 razy dziennie po 1 szklance. Przy zaziębieniach, kaszlu i nieżytach górnych dróg oddechowych można używać nalewkę alkoholową (1 część liści + 1 część kwiatów + 4 części spirytusu) 3 razy dziennie po 6 kropli.

D. Choroby nerek, dróg moczowych i pęcherza

Róża dzika, Robinia grochodrzew, Podagrycznik pospolity, Kozibród łąkowy,

Perz właściwy, Babka lancetowata, Kurzyślad polny, Chaber bławatek, Brzoza brodawkowata,

Nasturcja, Pokrzywa zwyczajna, Pokrzywa żegawka.

E. Choroby skóry i owrzodzenia

Przytulia czepna, Perz właściwy, Kąkol polny, Nostrzyk żółty, Nostrzyk biały,

Żółtlica drobnokwiatowa, Dymnica lekarska, Brzoza brodawkowata, Łopian,

Wilczomlecz sosnka, Tobołki polne, Komosa biała, Babka labcetowata i zwyczajna,

Szczaw polny,

F. Choroby stawów

Chrzan pospolity, Szczaw polny, Dziurawiec zwyczajny, Rdest ptasi,

Łopian pajęczynowaty.

G. Choroby kobiece

Bez pospolity Syringa vulgaris - wywar z nasion reguluje miesiączkowanie. Przyrządza się go ze szczypty nasion na szklankę wody. Pije się 3 razy dziennie po 1/2 szklanki.

Biedrzeniec mniejszy Pimpinella saxifraga - napary z korzenia są używane w zaburzeniach miesiączkowania.

Bylica piołun Artemisia absinthium - przy zaburzeniach miesiączkowania należy pić herbatę z suszonych liści. Przy schorzeniu macicy stosuje się okłady z posiekanego piołunu zmieszanego z winem.

Bylica pospolita Artemisia vulgaris - napój z ziela i korzenia gotowanego w winie przyspiesza akcję porodową. Herbatę z korzeni stosuje się przy guzach w narządach rodnych.

Czarnuszka siewna Nigella sativa - przy zaburzeniach miesiączkowania i jako środek mlekopędny stosuje się napar z nasion 3 razy dziennie po 1/2 szklanki

Dąb szypułkowy Quercus robur - odwar z kory stosuje się przy zbyt obfitych miesiączkowaniach. W tym czasie należy pić 3 razy dziennie po 1/2 szklanki odwaru.

Dziurawiec zwyczajny Hypericum perforatum - przy bolesnych miesiączkach należy pić odwar z ziela (3 garście ziela na 1L wody) 3 razy dziennie po 1/2 szklanki.

Głowienka pospolita Prunella vulgaris - napar z ziela stosuje się przy schorzeniach kobiecych.

Iglica pospolita Erodium cicutarium - napar z ziela reguluje obfite i bolesne miesiączkowanie.

Jasnota biała Lamium album - napar z ziela stosuje się przy chorobach kobiecych i upławach.

Jemioła pospolita Viscum album - odwar z jednorocznych pędów (6 łyżek na 1L wody) stosuje się przy obfitych miesiączkach.

Koper włoski Foeniculum capillaceum - wywar z owoców na białym winie reguluje zaburzenia miesiączkowania i zwiększa ilość pokarmu u karmiących matek

Kopytnik pospolity Asarum europaeum - napar z suszonych liści i kłączy działa przy opóźnieniach cyklu miesiączkowego

Lubczyk ogrodowy Levisticum officinale - odwar z korzeni pity 3 razy dziennie po 1/2 szklanki lub użyty do kąpieli leczy skąpe miesiączki. Podobne działanie można uzyskać pijąc gotowane w mleku suszone liście.

Marchew zwyczajna Daucus carota - pieczona i zjadana na noc zwiększa wydzielanie pokarmu u kobiet karmiących.

Marzymięta grzebieniasta Elsholtzia patrini - napary z suszonego ziela są stosowane do płukanek przy schorzeniach kobiecych (upławy).

Melisa lekarska Melissa officinalis - w okresie ciąży stosuje się jako lek przeciwwymiotny, a później jako środek zwiększający ilość pokarmu u karmiących. Wyciąg sporządza się w następujący sposób: 1/4 szklanki suszonych liści należy zalać 3/4 szklanki wody lub alkoholu. Całość wystawić na 2 dni na słońce. Używa się 3-4 razy dziennie po 1 łyżeczce na szklankę wody lub 15-20 kropli na cukier.

Olsza czarna Alnus glutinosa - okłady z wywaru z liści służą do likwidowania nadmiaru pokarmu u karmiących.

Ożanka właściwa Teucrium chamaedrys - herbatę z ziela z dodatkiem cukru pije się 3 razy dziennie po 1/2 szklanki przy anemii spowodowanej ciążą lub zaburzeniami miesiączkowania.

Pieprz czarny Piper nigrum - nalewka alkoholowa jest stosowana przy schorzeniach kobiecych i bolesnym miesiączkowaniu.

Pierwiosnka lekarska Primula officinalis - przy zagrażających poronieniach pije się herbatę z liści i kwiatów (10 g na 1L wody).

Pięciornik gęsi Potentilla anserina - wywar z ziela należy pić przy bolesnych miesiączkach i chorobach kobiecych.

Pokrzywa zwyczajna Urtica dioica - napar ze świeżych liści lub sok z nich używa się przy zbyt obfitych miesiączkach

Prawoślaz ogrodowy Althaea rosea - herbata z korzenia i nierozwiniętych kwiatów jest stosowana przy nieregularnych miesiączkach.

Robinia akacjowa Robinia pseudoacacia - napar z kwiatów piją kobiety po porodzie. Działa wzmacniająco.

Rojnik murowy Sempervivum tectorum - okłady ze świeżych, pogniecionych liści stosuje się przy stanach zapalnych gruczołów piersiowych

Sasanka łąkowa Pulsatilla pratensis - napary z ziela pite się przed porodem łagodzą bóle porodowe.

Seler zwyczajny Apium graveolens - korzenie stosowane w różnej postaci - głównie sałatek - są środkiem regulującym nieprawidłowości miesiączkowania.

Stokrotka pospolita Bellis perennis - napar z ziela i kwiatów należy pić przy nieregularnych miesiączkach.

Werbena pospolita Verbena officinalis - napar z liści należy pić 3 razy dziennie po 1/2 szklanki przy braku miesiączkowania lub innych tego typu zaburzeniach.

Żółtlica owłosiona Galinsoga quadriradiata - herbata z ziela pita 3 razy dziennie po 1/2 szklanki ma działanie mlekopędne.

H. Choroby układu nerwowego i zaburzenia psychiczne

Aloes drzewiasty Aloe arborescens - świeży sok z liści ma działanie uspokajające.

Arcydzięgiel litwor Archangelica officinalis - przy padaczce (epilepsji) stosuje się odwar, wyciąg z korzenia lub suszonego ziela: garść ziela zalać szklanką wody lub drobno pokrojony korzeń zalać 2 szklankami wody. Pić 3 razy dziennie po 3/4 szklanki.

Barszcz zwyczajny Heracleum sphondylium - wywar z ziela (garść ziela na szklankę wody) pije się przy padaczce 3 razy dziennie po szklance.

Biedrzeniec mniejszy Pimpinella saxifraga - przy porażeniu języka należy żuć korzeń.

Bukwica zwyczajna Betonica officinalis - przy nerwicach i padaczce pije się herbatę z ziela.

Bylica piołun Artemisia absinthium - suszone ziele wkładane na noc pod poduszkę działa kojąco i nasennie.

Bylica pospolita Artemisia vulgaris - odwar z korzenia pije się przy padaczce.

Cykoria podróżnik Cichorium intybus - herbata z korzenia pita 3 razy dziennie po szklance działa uspokajająco.

Fiołek trójbarwny Viola tricolor - herbatę z ziela pije się przy stanach padaczkowych.

Macierzanka piaskowa Thymus serpyllum - kąpiele w macierzance mają wpływ ogólnie wzmacniający i uspokajający, dlatego są stosowane dla dzieci chorych i słabo rozwijających się.

Marzanka wonna Asperula odorata - przy stanach wyczerpania nerwowego i przewlekłych nerwicach pije się herbatę z ziela: garść ziela, zebranego przed kwitnieniem rośliny, zalewa się 1/2 L wody. Należy pić 3-4 razy dziennie po 1/2 szklanki. Jeżeli ta ilość okaże się za duża, wystąpią bóle głowy. Wówczas należy zmniejszyć ilość ziela użytego do herbaty i pić rzadziej.

Melisa lekarska Melissa officinalis - przy nerwicach, migrenach, bólach głowy i zawrotach należy pić herbatę z ziela lub suszonych liści: 3-4 łyżki suszu na 4 szklanki wody. Pić 3 razy dziennie po szklance.

Mierznica czarna Ballota nigra - napar z ziela (łyżka ziela na 1 szklankę wody) pije się 3 razy dziennie przy stanach nerwicowych.

Mniszek pospolity Taraxacum officinale - herbata ze sproszkowanego korzenia jest stosowana przy nerwicach i wykazuje działanie uspokajające. Takie samo działanie wykazuje też sok z ziela zalany winem i przecedzony, a zażywany po 3-% kropli.

Ogórecznik lekarski Borago officinalis - przy stanach wyczerpania nerwowego i przy nerwicach pije się herbatę ze świeżego ziela: 3 razy dziennie po 1/4 lub 1/2 szklanki.

Pierwiosnka lekarska Primula officinalis - przy bólach głowy, przy nerwicach i stanach wyczerpania nerwowego pije się herbatę z liści i kwiatów: 10g na 1L wody.

Piwonia lekarska Paeonia officinalis - przy nerwicach stosuje się wywar z korzeni, ma on działanie uspokajające.

Podbiał pospolity Tussilago farfara - odwar z korzeni jest stosowany przy padaczce i tężyczce.

Posłonek pospolity Helianthemum ovatum - herbata z korzeni jest skutecznym lekiem przy padaczce.

Przytulia właściwa Galium verum - herbatę z ziela należy podawać w leczeniu padaczki.

Robinia akacjowa Robinia pseudoacacia - napar z kwiatów jest stosowany przy konwulsjach i stanach gorączkowych

Ruta zwyczajna Ruta graveolens - przy uderzeniach krwi do głowy i zawrotach głowy, przy stanach nerwicowych z biciem i kołataniem serca oraz przy padaczce i histerii należy pić herbatę z ziela.

Skrzyp polny Equisetum arvense - przy leczeniu padaczki stosuje się odwar z drobno pokrojonego ziela 3 razy dziennie po 1 szklance.

I. Nowotwory

Aloes drzewiasty Aloe arborescens - sok z liści zmieszany z winem i miodem należy zażywać po 1 kieliszku na czczo i przed snem.

Dymnica pospolita Fumaria officinalis - wywar z ziela jest stosowany jako lek przeciwrakowy.

Dynia zwyczajna Cucurbita pepo - spożywane pestki mają działanie przeciwrakowe.

Glistnik jaskółcze ziele Chelidonium maius - przy schorzeniach nowotworowych można pić napar z młodych, wiosennych liści lub sok z ziela i korzeni. Sok przyrządza się nastepująco: zmiażdżony surowiec wyciska się, a otrzymany koncentrat zalewa się alkoholem. Po kilku dniach, gdy roztwór przybierze jasny kolor, odstały płyn zlewa się. Należy zażywać 3-5 razy dziennie po 5-10 kropli.

Jemioła pospolita Viscum album - w chorobach nowotworowych stosuje się wywar z ziela.

Pokrzywa zwyczajna Urtica dioica - kilka kropli nalewki spirytusowej z korzeni dodanej do herbaty hamuje rozwój raka. W czasie kuracji należy pić równocześnie napar z liści

Popłoch pospolity Onopordon acanthinum - sok ze świeżych liści stosuje się przy owrzodzeniach o charakterze nowotworowym.

Przestęp dwupienny Bryonia dioica - owoce spożywane w niewielkich ilościach stosowane są przeciw rakowi.

Rojnik murowy Sempervivum tectorum - przy owrzodzeniach skóry o charakterze nowotworowym można stosować okłady z pogniecionych liści.

---