Kamienne deszcze znikąd

Zapisy niewyjaśnionych wydarzeń zawierają wiele dziwnych przypadków spadających z nieba lub znikąd kamieni. Takie właśnie niewytłumaczalne "opady" zachodzą często podczas, gdy na niebie nie widać żadnej, nawet najmniejszej chmury i w obszarach, gdzie nie występują kamienne lawiny. Kamienne gradobicie uderza o dachy domostw i głowy ludzi, często powodując wielkie szkody i rany. Próby wyjaśnienia tego niecodziennego zjawiska zwykle kończą się niepowodzeniem, często zdesperowani urzędnicy wymyślają przeróżne "wytłumaczenia", które w większości przypadków są bardziej dziwaczne niż samo zjawisko.

Doniesienia o tym tajemniczym zjawisku pochodzą z całego świata już od bardzo dawna. Najwcześniejsze zapisy sięgają roku 1690, sporządzone przez Roberta Kirk`a, który przypisywał miotanie "wielkich kamieni" podziemnym mieszkańcom, których nazywał "invisible wights". Niewyjaśnione wydarzenie o spadających kamieniach, które miało miejsce w New Hampshire, było opisane w artykule zatytułowanym "Lithobolia, or the Stone-throwing Devil", opublikowanym w Londynie w roku 1698.

W kilku z tych dziwnych przypadków, kamienny deszcz występował w związku z innymi paranormalnymi zjawiskami, takimi, jak nawiedzenia lub działalność poltergeist. Słynna wiedźma Bell, która nękała ludzi w 1817 roku, powiązywana była z obrzuceniem kamieni przez niewidoczny byt. Nieudolność prowadzonego śledztwa prowadziła do wskazywania winy na jakichś napastników lub wandali, którzy mieli ciosać kamieniami bez jakiegoś większego motywu lub celu. Pytanie, jakie należy postawić: skąd te kamienie pochodzą? Kto lub co jest odpowiedzialne za rzucanie lub ich upuszczanie? Czy są naturalne wytłumaczenia tego zjawiska? Prześledźmy krótką historię i wyciągnijmy wnioski.

Harrisonville, Ohio, 1901 rok - kamienny atak w tej małej wiosce rozpoczął się w niedzielne popołudnie, 13 października. "Buffalo Express" donosił o "małym głazie, który rozbił okno w domu Zachariasza Dye`a". Nie mógł tego zrobić żaden sprawca dookoła odizolowanego domu ... to był jednak tylko początek. Następnego dnia, tuzin kamieni spadł na sam środek wioski rozbijając okna i uderzając w mieszkańców. Czy w tym przypadku również winne są psotne dzieciaki? Kolejnego dnia dla pewności zebrano wszystkie dzieci z całej wsi razem, jednak kamienie nadal spadały. Żaden z mieszkańców wioski nie był w stanie określić skąd te kamienie się biorą.

Sumatra, rok 1903 - W.G. Grottendieck opisywał, jak małe, czarne i gorące kamienie wpadły do jego sypialni około pierwszej w nocy. Najbardziej dziwny aspekt tej sprawy - kamienie zdawały się wpadać przez dach robiąc w nim dziury, ale wewnątrz ich ruch podczas opadania był bardzo "powolny", jak twierdził świadek.

Marcinelle, Belgia, 1913 rok. Przez cztery styczniowe dni pewien dom został oblężony przez niewidzialnego miotacza kamieni, który robił to z nadzwyczajną precyzją. Policja, podczas oględzin w domu, próbowała schwytać wandala, ale samo sprawozdanie wyglądało tak: "Widziałem, jak kamienie wpadały do domu przez okno robiąc w nim dziury, inne kamienie wpadały dokładnie przez te same otwory zrobione wcześniej". Nie zdołano zauważyć żadnego człowieka, który miał rzucać kamieniami, chociaż oszacowano, że do domu wpadło ich ok. 300.

Ardeche, Francja, 1921 rok. Większości tych wydarzeń były krótkotrwałe, trwające w najlepszym razie tylko kila dni. Jednak na początku września, jeden wiejski domek we Francji był gnębiony przez cztery miesiące. Kamienie spadały o każdej godzinie dnia, czasami uderzając i raniąc dzieci i duchownego, którego wezwano, by zbadał sprawę. W tym osobliwym przypadku jakaś siła ciosała jabłkami i to z podobną dokładnością, jaka miała miejsce w Marcinelle. Jabłka wpadały przez te same dziury robione przez poprzednie.

Sumatra, rok 1928. Jeden z najbardziej zadziwiających przypadków doświadczył pewien badacz zjawisk paranormalnych, Ivan T. Sanderson. Pewnego wieczoru, siedząc na werandzie w swojej posiadłości, spadł znikąd lśniący, czarny kamyk. Po chwili spadło ich całe mnóstwo. Sanderson, który był obeznany z tym zjawiskiem, spróbował zrobić eksperyment. Zamówił kamienie, które były oznaczone kredą lub farbą. Następnie porozrzucał je po całym ogrodzie. "Musieliśmy porozrzucać całe mnóstwo oznaczonych kamieni", napisał Sanderson. "W ciągu minuty wróciliśmy! Nikt nie mógł znaleźć tych małych kamieni w tym całym bałaganie na werandzie. Wszystkie oznaczone kamienie były na swoim miejscu."

Oakland, Kalifornia, rok 1943. W sierpniu, Pani Irene Fellows zgłosiła na policję, że przez dwa tygodnie coś ciska kamieniami w jej dom. Policyjne śledztwo zidentyfikowało na dachu i trawniku przed domem ślady po upadku kamieni. Pani Fellows i członkowie jej rodziny często byli uderzani przez kamienie, chociaż nie dochodziło do żadnych poważnych obrażeń. Gruntowne śledztwo nie znalazło żadnego wytłumaczenia na pojawianie się kamieni pochodzących z nikąd.

Brooklyn, Wellington, Nowa Zelandia, rok 1963. Kamienie i jabłka można jeszcze zrozumieć, ale pieniądze? Dlaczego wandal miałby rzucać pieniędzmi? 24 marca, pewna osoba została potłuczona przez grad kamieni i ... monet! Wezwano policję, która bezskutecznie szukała sprawcy tego "ataku", trwającego siedem godzin. Okna zostały porozbijane, ludzie również zostali trafieni, ale bez większych obrażeń i ran. Wśród monet znajdywała się nowozelandzka waluta i duże miedziane monety. Tajemniczy atak występował jeszcze przez dwie kolejne noce i nagle się skończył.

Skaneateles, Nowy Jork, rok 1973. Najczęściej te szczególne zjawisko występuje, gdy ofiary znajdują się w domu, ale w tym niezwykłym przypadku ofiarą padli dwaj wędkarze. Ci właśnie ludzie byli świadkami paranormalnej burzy. Deszcz kamieni zaczął spadać z nieba, kiedy wracali z połowów.

To jest tylko kilka z setek podobnych przypadków, które miały miejsce w ostatnich wiekach. Nie ma żadnego wytłumaczenia dla tych kamiennych opadów. Jest w nich coś nadprzyrodzonego i głównie w taki sposób jest tłumaczone ów zjawisko. Większość naukowców teoretyzuje, że może to być pewna forma manifestacji poltergeist, powodowana prawdopodobnie przez ludzki umysł (lub potężnej elektromagnetycznej działalności mózgu) samych ofiar. To jednak wątpliwe wytłumaczenie, które stwarza więcej pytań niż odpowiedzi, szczególnie w przypadkach, w których fizyczne kamienie wydają się materializować z niewidzialnej otchłani.

---