Marginalizacja
Marginalizacja - wykluczenie z udziału w życiu społecznym jednostek, grup społecznych lub w ujęciu globalnym społeczeństw w stosunku do ich otoczenia społecznego. Wykluczenie społeczne może odnosić się do procesu wykluczania jednostek i grup albo do stanu wykluczenia.
W przypadku wykluczania społecznego jednostek czynnikami mającymi na to największy wpływ jest bezrobocie i bieda. Jeżeli dochodzi do koncentracji tego typu ludności w przestrzeni geograficznej, wówczas pojawiać się może specyficzna subkultura ubóstwa oraz wytwarzać się podklasa (underclass), w której wzory zachowań i systemy wartości często podlegają dziedziczeniu w następnych pokoleniach. Pod wpływem marginalizacji na obszarach miejskich możliwe jest wytwarzanie się gett.
Jednostka jest społecznie wykluczona (wg Center for Analysis of Social Exclusion), jeżeli:
jest ona pod względem geograficznym członkiem społeczeństwa,
nie może uczestniczyć w normalnych aktywnościach obywateli w tym społeczeństwie (z powodów będących poza jej kontrolą)
chce uczestniczyć w aktywności społeczności.
Spis treści [ukryj] |
Marginalizacja może być następstwem publikalizacji większej grupy osób (np. grupy etnicznej).
wg Petera Abrahamsona
Regulacje prawne Unii Europejskiej dotyczące pomocy społecznej łączą pojęcie ubóstwa z wykluczeniem społecznym. Przypisywane są one jednak do dwu różnych dyscyplin naukowych.
- |
wykluczenie społeczne |
|
podejście dyscyplinowe |
||
sytuacja |
brak wystarczających zasobów |
odmowa realizacji praw |
przyczyna |
niezaspokojenie potrzeb |
dyskryminacja w dostępie do instytucji integrujących |
perspektywa |
statyczna (stan) |
dynamiczna (proces) |
pionowa (wyższe i niższe klasy) |
pozioma (grupy wewnątrz i grupy na zewnątrz) |
|
sugerowane remedium społeczne |
transfery (gwarantowany dochód minimalny) |
społeczne usługi (środki aktywizacyjne) |