Zaburzenia barwnikowe
Znamiona barwnikowe są wrodzonymi nieprawidłowościami skóry
ujawniającymi się niejednokrotnie w późniejszym okresie życia
nie są dziedziczne
Najogólniej dzielimy je na:
melanocytowe
komórkowe
Znamiona melanocytowe (melanina)
Znamiona te dzielą się:
naskórkowe (znamiona płaskie,
plamy soczewicowate)
skórne
Plamy soczewicowate
sa to plamy nieregularnego kształtu o zabarwieniu jasno- lub ciemnobrązowym.
W ich obrębie występuje zwiększona liczba melanocytów
i zwiększona synteza melaniny
Ostuda
*zaburzeniem barwnikowym skóry
występującym głównie
u kobiet
plama nieregularnego kształtu o barwie jasno- lub ciemnobrązowej
lokalizuje się na skórze mającej częsty kontakt ze słońcem
Występują na czole, skroniach, policzkach, nad górną wargą.
w obrębie tego typu przebarwień stwierdzono zwiększoną ilość melaniny, melanocytów
i tyrozyny
Piegi
są to kilkunastomilimetrowe jasnobrunatne lub ciemnobrunatne drobne plamy na skórze, głównie na grzbietach rąk, przedramieniu
i twarzy Powstają pod wpływem przyspieszonego procesu melanogenezy. Występują przede wszystkim u osób o bardzo jasnej karnacji. Zabarwienie piegów nasila się pod wpływem promieniowania słonecznego.
Bielactwo - białe plamy
jest wywoływane rozpadem komórek barwnikowych skóry, z pozostawieniem białych odbarwionych plam
Istnieje związek choroby z układem nerwowym,
u części pacjentów zmiany pojawiają się po wstrząsach psychicznych i nerwowych.
U innych z kolei pierwsze ujawnienie się schorzenia następuje po mocnym działaniu promieni nadfioletowych albo po mechanicznym uszkodzeniu skóry
Znamię barwnikowe, wokół którego pojawiła się odbarwiona obwódka. Ojawy takie powstają w wyniku reakcji immunologicznych organizmu, który wytwarza przeciwciała skierowane przeciw komórkom barwnikowym znamienia. Dzięki temu znamię się zmniejsza i w wielu przypadkach całkowicie zanika. Znamię lub znamiona Suttona pojawiają się zazwyczaj u dzieci z licznymi znamionami barwnikowymi, najczęściej na tułowiu. Czasem może to być początek bielactwa.