PRZYPADEK I
Dwa ostrosłupy, jeden z podstawą leżącą na osi rzutów (x1,2).
Kolejność wg zdjęć:
Zadanie.
Na rzutni Pi II łączymy wierzchołek W z wierzchołkiem S. Linię dociągamy do osi rzutów. Następnie z punktu który powstał na osi rzutów prowadzimy prostopadle przerywaną linię. To samo robimy dla rzutni Pi I. Miejsce w którym linia ciągła przecina się z linią przerywaną to odpowiednio P i Q.
Prowadzimy ślad płaszczyzny zawierający punkt A, czyli przechodzący przez ten punkt ( linia łącząca P z A ). Ciągniemy ją do osi rzutów, z punktu powstałego na osi rzutów ciągniemy tą linię by przecięła punkt Q Na podstawie ostrosłupa KLMS powstają nam dwa robocze punkty ( I i II ).
Z punktów I i II prowadzimy linie do wierzchołka ostrosłupa, czyli S. Punkty w których te linie przetną prostą AW, oznaczamy jako 1 i 2. (Wybieramy te punkty, ponieważ ślad prostej prowadziliśmy przez punkt A).
Punkty 1 i 2 rzutujemy prostopadle na drugą rzutnię, również na odcinek AS.
(Działanie takie samo jak powyżej) -> Kolejny ślad płaszczyzny prowadzimy przez punkt B. Z punktu P prowadzimy prostą przechodzącą przez punkt B. Dociągamy ją do osi rzutów. Następnie prowadzimy w górę aż do punktu Q. Miejsca w którym prosta przetnie podstawę ostrosłupa KLMS oznaczamy III i IV.
Z punktów III i IV prowadzimy linie ku wierzchołkowi tego ostrosłupa (S). Na przecięciu krawędzi BW powstają nam punkty 3 i 4. (Na przecięciu BW, ponieważ ślad prostej prowadzony był przez punkt B).
Punkty 3 i 4 rzutujemy prostopadle na rzutnię pi I, na krawędź BW.
(Działanie takie samo jak powyżej). Z punktu P prowadzimy prostą przechodzącą przez C, od osi rzutów do punktu Q. W miejscu gdzie przecina się ta linia z podstawą ostrosłupa powstają punkty V i VI. Od tych punktów prowadzimy proste ku wierzchołkowi ostrosłupa (S), w miejscu gdzie przetną krawędź CW powstają nam punkty 5 i 6. Rzutujemy je prostopadle na drugą rzutnię na krawędź CW.
Teraz prowadzimy ślady przez drugi ostrosłup. Z punktu Q przez punkt K do osi rzutów a następnie do punktu P. Linia ta nie przecina nam jednak podstawy trójkąta ABCW, tak więc nie musieliśmy jej rysować.
Wyznaczamy kolejny ślad tym razem przez punkt L. Czyli z punkty Q prowadzimy prostą przechodzącą przez L dochodzącą do osi rzutów, następnie do punktu P. W miejscu w którym prosta ta przetnie podstawę ostrosłupa ABCW powstają punkty VII i VIII.
Z punktów VII i VIII prowadzimy linie ku wierzchołkowi tego ostrosłupa (W). W miejscu w którym przetną nam one krawędź LS powstają nam punkty 7 i 8.
Punkty te rzutujemy prostopadle na druga rzutnię, na krawędź LS.
Kolejnym śladem będzie prosta poprowadzona z punktu Q przez M do osi rzutów i do P. Nie przecina on jednak ostrosłupa ABCW tak więc nie trzeba wyznaczać tego śladu.
Punkty umieszczone w tabelce dla rzutni pi II.
Punkty umieszczone w tabelce dla rzutni pi I.
Punkty na każdej z rzutni łączymy według tabelek. Określamy widoczność i powinno wyjść coś takiego ;)
Zawsze punkty które wyznaczamy poprzez przecięcie podstawy ostrosłupa oznaczamy liczbami rzymskimi, a te które powstają poprzez przecięcie krawędzi drugiego ostrosłupa arabskimi.
Przez każdy wierzchołek powinien przechodzić ślad płaszczyzn. Czyli odpowiednio w ostrosłupie ABCW, przez punkty A, B, C. A w ostrosłupie KLMS, przez K, L, M. Chyba, że przeprowadzenie śladu nie spowoduje przecięcia podstawy drugiego ostrosłupa.
Widoczność w tabelkach określamy na początku i na samym początku też rysujemy te tabelki.