Problemy Geotechniczne:
*projektowanie i wykonastwo budowli ziemnych
-dobór materiałow do budowy zapór ziemnych, wałos, grobli,dróg
-wybor metod obliczeniania stateczności i odkształceń
-badanie i dobór parametrów do obliczeń
-kontrola stanu technicznego budowli
*posadowienie b. na gruntach
-rozpoznanie właściwości podłoża
-wybór metody posadowienia
-wzmacnianie podłoża
-dobór metod oblicz.
*składowiska odpadów
-skałdowanie odpadów przemysłowych, komunalnych
-wykorzystywanie odpadów poprzemysłowych w budownictwie
-zagospodarowywanie terenów poprzemysłowych
*specjalne problemy
-posadowienie na gruntach ekspansywnych
-dynamiczne obciążenia gruntów
Posadowienie budowli :
-bezpośrednie, ścianki oporowe i szczelne, obudowa wykopów, konstrukcje podziemne
Powstanie gruntów (wietrzenia)
*w. fizyczne
-wywołane gł. Wahaniami temp, zamarzaniem wody w porach,
-działaniem rozsadzającym korzeni roślin
-skały ulegają osłabieniu i rozpadowi na bloki i na drobniejsze cząstki
*w. chemiczne
-rozpad skał oraz zmiany w ich składzie wskutek procesów chem zachodzących wewnątrz skał
- główne czynniki to woda i powietrze
*w. organiczne
-wywołąne przez procesy życiowe zwierząt i roślin
*procesy erozyjne i transport materiału - powoduja rozdrobnienie okruchów oraz zmiany w podłożu macierzystym
Skład mineralny gruntów -
*bloki, głazy, ziarna żwirowe - mają ten sam skłąd mineralny co skały macierzyste
*piaskowe - składają się z kwarcu i krzemionki, dośc odporne na wietrzenie chem, znane sa piaski mikowem gipsowe, wapienne
*cząstki pyłowe - mączka skalna, powstają wskutek tarcia i zaokrąglenia kraedzi okruchów skalnych w czasie ich przenoszenia przez wode i wiatr, szybko ulegają procesowi wietrzenia chem,
* cząstki iłowe- przeważnie z minerałów iłowych, powstałych jako produkt chemicznego wietrzenia skaleni lub mik
Minerały iłowe
-kaolit- w wyniku wietrz chem skaleni w środowisku kwaśnym, gł. Skalnik karbońskich iłów ogniotrwałych
-ilit- składnik skał iłowych,zwłaszcza łupków ilastych, towrzacych się w środ morskim, powstały wskutek wietrzenia skaleni, glinokrzemianów, dominująca część frakcji iłowych
-montmorillonit-w wyniku wietrzenia tufów, składnik bentonitu
Struktura gruntu - wzajemny układ ziaren i cząstek gruntowych, zależy od jakości i wymiarów cząstek oraz warunków powstawania gruntu
* s. ziarnista - charakt dla piasków i żwirów o ziarnach wykazujących znikome przyciąganie
* s. komórkowa- charakt dla gruntów ilastych, odłożonych w wodzie bez uprzedniego skoagulowania się opadających cząstek
* s. kłaczkowa - powstaje z cząstek prawie wyłącznie iłowych,opadających w wodzie z rozpuszczonymi solami.
Fizykochemiczne oddziaływanie
-maja wpływ na jakość,prace, strukture, ściśliwość, wytrzymałość gruntu,
*intensywność zjawisk zależy od
-składu mineralnego ich ziaren i cząstek
-składu chemicznego roztworu wodnego w porach
-wielkości powierzchni granicznej
- powierzchnia graniczna - miejsce występowania zjawisk fiz-chem, to powierzchnia kontaktu pomiędzy faza stałą (cząstkami) a faza ciekłą (woda i roztwory zw. chemicznych)
-powierzchnia właściwa - wielkość powierzchni granicznej w przeliczeniu na jednostke obj gruntu
Warstwa wody związanej:
a)woda absorbowana(higroskopijna) - tworzy powłoke kationow stale związanych z powierzchnią cząstki grunu na skutek przyciągani molekuł wodnych
b)woda błonkowa - związana słabiej z powierz cząstki przesuwa się z jednej cząstki na drugą niezależnie od siły ciężkości do chwili wyrównania grubości wodnej na obu cząstkach
Woda podwójnie jonowa -wartswa jonów utwierdzonych na powierzchni cząstki i warstwa dyfuzyjna z absorbowanych jonów.
-grubość zależy od składu chemicznego cząstki stałej, wartościowości absorbowanych jonów,
Siła przyciągania i odpychania cząstek zależy od:
-obecności lub braku warstwy kationów między cząsteczkami (kązda kolejna warstwa powoduje, ze przyciąganie maleje)
-wartościowości kationów absorbowanych im większa wartościowośc tym mniej jest ich w warstwie dyfuzyjnej, tym lepsze właściwości mechaniczne ma grunt)
Pojemność wymienna jonów- całkowita liczba jonów w gruncie, mogąca brać udział w wymianie.
Potencjał elektrokinetyczny - różnica potencjału w wartwie dyfuzyjnej,
-zależy od składu mineralnego, wilgotności gruntu, jakości i ilości jonów w roztworze wodnym, pH roztworu, zawiesiny,temperatury gruntu.
Potencjał termodynamiczny - różnica potencjału pomiędzy powierzchnia cząstki a zewnętrzną granicą warstwy dyfuzyjnej.
Zjawiska elektrokinetyczne
*przepływ elektroosmotyczny - przemieszczanie pewnej części warstwy dyfuzyjnej kationów stycznie do warstwy utwierdzonej pod wpływem stałego prądu elektrycznego, nastąpi więc przepływ wody kierunku elektrody o przeciwnym znaku
*elektroforeza/ elektrokatoforeza - zjawisko wędrówki cząstek stałych, mających potencjał elektrolityczny do elektrody odmiennego znaku.
- zjawisko to daje dobry rezultat przy osuszaniu gruntów o małej wodoprzepuszczalności
*tiksotropia - przechodzenie żelu w zol i odwrotnie wskutek mechanicznych oddziaływań(wibracje, wstrząsy, mieszanie), w tworzeniu się żelu biorą udział wszystkie cząstki zawiesiny, z ktorych po czasie powstaje ciągła struktura komórkowa. - tylko grunty zawierające cząstki iłowe o rozmiarach <0.0002mm
Kategoria geotechniczna
-kategoria zagrożenia bezpieczeństwa obiektu wynikająca ze stopnia skomplikowania projekt kontrukcji, jej fundamentów, oddziaływań oaz warunków geotechnicznych, ma wpływ na obliczenie projektowem kontrole konstrukcji
-przy ustalaniu k.g należy uwzględnic: stopien złożoności warunków gruntowych, wielkość budowli i jej koszt, rozkład i sposób przekazywania obciążen, możliwośc występowania różnic osiadań, oddziaływanie podłoża na budowla, warunki dodatkowe(agresywne oddziaływanie środowiska, wrażliwość podłoża na odsłonięcie)
*kategoria I
-proste konstrukcje w niewielkich obiektach bud i prostych warunkach gruntowy, dla których wystarcza jakościowe określenie właściwości gruntu
-jedno - dwu kondygnacyjne budynki, o prostej konstrukcji i budynki rolnicze, na fundamentach bezpośrednich, palowych lub na studniach
-ściany oporowe i zabezpieczenia wykopów, gdy różnica poziomów nei przekracza 2m
-płytkie wykopy powyżej zwierciadła wody, niewielkie nasypy do 3m wysokości
*kategoria II
-konstrukcje i fundamenty nie podlegające szczególnemu zagrożeniu, w prostych lub złożonych warukach gruntowych, przy mało skomplikowanych przypadkach obciążenia,
-powszechnie spotykane konstrukcje posadowione bezpośrednio, a na także na fundamentach płytowych luz palowych
-ściany oporowe wyższe niż 2 m, inne konstrukcje oporowe utrzymujące grunt lub wodę,
-przyczółki i filary mostowe oraz nadbrzeża,
-nasypy i budowle ziemne, poza kat I
-nawierzchnie lotnisk o sztywnej i podatnej konstrukcji
-kotwy gruntowe
-tunele w twardych niespękanych skałach
*kategoria III
-obiekty bardzo duże, rzadko występujące, wrażliwe na osiadanie, w skomplikowanych warunkach gruntowych, obiekty na obszarach działania czynnych procesów geologicznych
-budowle wysokie, o dużych obcązeniach
-budynki z wielokondygnacyjnymi podziemiami
-napory, konstrukcje działające w warunkach dużych różnic ciśnienia wody
- przejścia komunikacyjne pod drogami, mosty, wiadukty, estakady
-obiekty nadbrzeżne, konstrukcje osłonowe reaktorów jądrowych
-tunele w skałach miękkich
Podstawowe cechy fizyczne:
-gęstośc objetościowa ,właściwa, wilgotność,
Pochodne cechy fizyczne:
-gestosc objetosciowa szkieletu, porowatość, wskaźnik porowatości, wilgotność całkowita, stopien wilgotności, zagęszczenia, wskaźniki zagęszczenia, plastyczności
Plastyczność- zdolność gruntu do poddawania się trwałym, nieodwracalnym odkształceniom przy stałej objętości, bez pęknieć i kruszenia się, tylko te grunty, które zawierają cząstki minerałów ilastych.
Wskaźnik plastyczności Ip = wl-wp
Między wskaźnikiem Ip a ilością farkcji iłowej istnieje zależność A=Ip/fi
Gdzie A- aktywność koloidalna, 4 grupy aktywności
A<0,75 - nieaktywne
0,75-1,25 - przeciętnie aktywne
1,25-2- aktywne
A> bardzo aktywne
Karta plastyczności Casagrande- grunty są podzielone w zależności od granicy płynności oraz od wskaźnika plastyczności
CH-g. b. spoiste
CL-g srednio spoiste i spoiste zwięzłe
MH, ML- g mało spoiste
OL- piaski i pyły próchnicze
Kapilarność- wynik działania:
-przyczepności (adhezji) wody do ścianek rurki
-napięcia powierzchniowego wody
Wysokość kapilarnego podciągania Hk wody ponad swobodne jej zwierciadło można wyznaczyć w sposób następujący:
Ciężar słupa wody w rurce wynosi:
Hk - wysokość kapilarnego podciągania wody
r - promień kapilary
ρw - gęstość właściwa wody,
g - przyspieszenie ziemskie.
Siła napięcia powierzchniowego przy kącie zwilżania α = 0 (kąt styku menisku wody z powierzchnią ścianki kapilary szklanej, dla czystego szkła α = 0) wynosi:
Kapilarnością czynną nazywamy zjawisko podnoszenia się wody w kapilarze do góry w stosunku do zwierciadła wody wolnej
Kapilarnością bierną nazywamy obniżenie się poziomu zwierciadła wody w stosunku do poziomu wody w kapilarach.
Kapilarną wysokością bierną Hkb nazywamy maksymalną możliwą do uzyskania różnicę poziomów menisków wody kapilarnej i zwierciadła wody
Wody w gruncie
-rodzaje wód klasyfikuje się na podstawie jej stanu skupienia, ruchliwości i wzajemnego oddziaływania na cząstki gruntowe.
Podział wód :
1-w postaci pary
2-związana - otacza cząstki gruntu w postaci warstw, które sa przyciągane przez grunt z różną siłą.
-silnie związana- higroskopijna
-słabo związana - błonkowa
3-wolna
-gruntowa
-wsiąkowa
4-kapilarna (włoskowata)-przenosi cisnienie hydrostat, zamarza w temp ponizej0
5-w stanie stałym
6-krystalizacyjna i chemicznie związana
2.1*silnie związana-higroskopowa- silnie połączona z pow cząstek gruntowych, nie może działać rozpuszczająco, przechodzić z jednej cząstki na drugą, przekazywać ciśnienia hydrostatycznego
2.2*słabo związana - błonkowa - dzieli się na
- błonkowata utwierdzona - (wtórnie zorientowa woda poliwarstw)-tworzy się wokół cząstek i absorbowanych jonów dzięki wiązaniom międzymolekularnym,
-błonkowata luźna - osmotyczna - w wyniku przenikania molekuł wody z roztworu w warstwę dyfuzyjną nuceli, gdzie koncentracja jonów jest wyższa niż w roztworze
3.1-woda wolna gruntowa- w podziemnych nieckach i łożyskach wypełnionych żwirami i piaskami, zasilana wodą deszczową, infiltracją wód powierzchniowych z otwrtych zbiorników, kondensacja pary wodnej
3.2-woda wolna wsiąkowa -(infiltracyjna) - pochodzi z opadów, przesącza się przez całą strefe aeracji do strefy saturacji pod wpływem siły ciężkości
4.1-woda kapilarna naroży porów- w miejscach styku cząstek w postaci oddzielnych kropel
4.2-woda kapilarna zawieszona - nie ma bezpośredniej łączności z poziomem wód gruntowych, stąd nie może być przez nie zasilana.
4.2-woda kapilarna właściwa- podnosi się w górę do poziomu wód gruntowych.
Wody gruntowe właściwe i zaskórne
-wody zaskórne występują przejściowo, blisko powierzchni terenu, na loalnych soczewkach gruntów mało przepuszczalnych, lezących powyżej zwierciadła
-wody właściwe- stanowią ciągły poziom wodonośny- występują na większej głębokości, zalegają na znacznym obszarze, oddzielone od terenu strefa aeracji
Woda naporowa, międzywarstwowa- woda gruntowa pomiędzy obiema małoprzepuszczalnymi warstwami. wywiera ciśnienie zwane piezometrycznym, na spąg wyżej leżacej mało przepuszczalnej warstwy
Zwierciadło wody podziemnej, wody gruntowej - granica miedzy strefa aeracji i saturacji w przestrzennym rozmieszczeniu wód pod powierzchnia terenu.
Strefa aeracji-napowietrzenia, wystepuje miedzy powierzchnią terenu a zwierciadłem wody podziemnej,Pory gruntowe wypełnione sa powietrzem, woda występujaca : blonkowa, kapilarna,higroskopijna itp.
Strefa saturacji -nasycenia wodą - poniżej zwierciadła, wolne przestrzenie między ziarnami otoczonymi woda higroskopijną i błonkowa wypełnia woda wolna.
Naprężenie ściskające σsk w szkielecie gruntowym można obliczyć
Hwk - wysokość słupa wody kapilarnej ponad
poziomem swobodnego zwierciadła,
Pw - ciężar właściwy wody.
Skurczalność
Skurczem gruntu nazywa się zmniejszenie jego objętości w wyniku wydzielenia wody przy wysychaniu (wyparowywaniu wody pod działaniem różnych temperatur) lub przy rozwinięciu procesów fizykochemicznych (osmoza).
Granica skurczalności ws, oznaczona jest laboratoryjnie lub ze wzoru:
Odkształcenie skurczu wyrażane jest symbolem εsh lub εs i opisane wzorem
Δh - zmniejszenie wysokości próbki po suszeniu,
h0 - wysokość początkowa próbki.
Przedział skurczu wyrażony jest wzorem: w- ws (w. naturalna i granica skurczalnosci)
Pęcznienie gruntów polega na powiększeniu ich objętości przy pochłanianiu wody. Zdolność pęcznienia związana jest z hydrofilnym charakterem minerałów ilastych, wchodzących w skład gruntów spoistych oraz z ich dużą powierzchnią właściwą.
Pęcznienie gruntu może prowadzić do ich rozpadu pod działaniem wody powodując rozmakanie gruntu.
Zdolność pęcznienia gruntu można scharakteryzować za pomocą:
-wskaźnika pęcznienia Vp określanego jako iloraz przyrostu objętości próbki gruntu ∆V po maksymalnym pęcznieniu do objętości pierwotnej V
- ciśnienia pęcznienia Pc jakie powstaje wówczas, gdy nie ma możliwości zmian objętościowych w procesie pęcznienia gruntu
Przemarzanie gruntu.
Głębokość i prędkość przemarzania zależą od:
-temperatury powietrza
- czasu trwania
- osłony terenu
- struktury i tekstury gruntu
- składu granulometrycznego gruntu