|
UNIWERSYTET ZIELONOGÓRSKI Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska Instytut Inżynierii Środowiska |
|
|
CHEMIA FIZYCZNA LABORATORIUM
|
|
III ROK INŻYNIERII ŚRODOWISKA STUDIA DZIENNE
|
|
|
Współczynnik podziału (Nernsta) kwasu benzoesowego pomiędzy fazą wodną a fazą organiczną.
TEMAT 4
|
1. METODYKA
Wyznaczanie współczynnika podziału kwasu benzoesowego pomiędzy fazą wodną, a ksylenową sprowadza się do : wymieszania w rozdzielaczach odważonej masy kwasu z dwufazową mieszaniną woda - ksylen, przeprowadzania ekstrakcji, dokonania odpowiednich analiz i obliczeń.
2.MATERIAŁY
Aparatura : 4 rozdzielacze ( 100 cm3 ), 4 naczyńka wagowe, zestaw do miareczkowania, pipety ( 5 cm3 ), 2 erlenmeyerki ( 100 cm3 ), statyw do rozdzielaczy, cylinder miarowy ( 50 cm3 ), łaźnia wodna.
Odczynniki: ksylen ( cz. d. a . ), kwas benzoesowy, woda destylowana, 0,01 molowy roztwór NaOH do miareczkowania, wskaźnik
3. WYKONANIE ĆWICZENIA
Na wadze analitycznej odważyć w naczyńkach wagowych 4 próbki kwasu benzoesowego, od 0,03 do 0,3 g. Wsypać je do 4 rozdzielaczy i do każdego wlać ( cylinder 50 cm3 ) 25 cm3 ksylenu. Po rozpuszczeniu się kwasu benzoesowego, do każdego rozdzielacza wlać 35 cm3 wody. Wstrząsać przez 5 min. Po sklarowaniu się faz rozdzielić fazę wodną od fazy ksylenowej i oznaczyć, w każdej z faz, całkowite stężenie kwasu benzoesowego.
W tym celu z każdej fazy ksylenowej należy pobrać dwukrotnie po 2 cm3 roztworu, dodać 20 cm3 wody, odparować na łaźni wodnej ksylen i miareczkować na gorąco 0,01 molowym NaOH wobec fenoloftaleiny.
Z faz wodnych pobrać dwukrotnie po 5 cm3, dodać 20 cm3 wody i po ogrzaniu na łaźni wodnej miareczkować jak wyżej.
4. PRZEDSTAWIENIE WYNIKÓW POMIARÓW
Oznaczając stężenie kwasu benzoesowego w wodzie przez c(1) oraz w ksylenie przez c(2) przedstawić wyniki pomiarów w tabeli 1. Stężenia c(1) oraz c(2) obliczamy w oparciu o wyniki miareczkowania odpowiednich próbek 0,01 molowym roztworem NaOH.
Zgodnie z równaniem [1]:
W tabeli obliczyć stosunek c(2)/ c(1); stosunek c(2)/ c(1)(1 - α) oraz c(1) (1 - α), przyjmując stałą dysocjacji kwasu benzoesowego Kt= 6,46 x 10-5 oraz wartość α wyliczoną z poniższego wzoru:
Kt = c(1) .
Tabela 1.Wyniki pomiaru współczynnika podziału
Lp. |
naważki kwasu [g] |
c(1) [mol/dm3] |
c(2) [mol/dm3] |
c(1) (1 - α) |
c(2)/ c(1) |
c(2)/ c(1)(1 - α) |
1 |
0,310 |
|
|
|
|
|
2 |
0,194 |
|
|
|
|
|
3 |
0,070 |
|
|
|
|
|
4 |
0,037 |
|
|
|
|
|
Współczynnik podziału kwasu Kc kwasu benzoesowego pomiędzy wodą i ksylenem wyznaczyć graficznie - rys.1.
W omówionym powyżej ćwiczeniu wartość eksperymentalnie wyznaczonego współczynnika podziału Kc = 0,869.
Rys. 1. Graficzne wyznaczenie współczynnika podziału kwasu benzoesowego pomiędzy wodą a ksylenem.
5. ZAKRES MATERIAŁU TEORETYCZNEGO.
Równowagi fazowe. Równowagi w układzie: ciecz - ciecz (ciecze o ograniczonej rozpuszczalności wzajemnej). Prawo podziału - współczynnik podziału Nernsta. Ekstrakcja.
Współczynnik podziału Nernsta...
2