SPECYFIKA UCZENIA UCZNIÓW NIEPEŁNOSPRAWNYCH INTELEKTUALNIE W STOPNIU LEKKIM A STOSOWANIE METOD AKTYWIZUJĄCYCH - teoria i praktyka
Praca z uczniem upośledzonym umysłowo w stopniu lekkim
Stosujemy wyłącznie metody aktywizujące (łączące teorię z praktyką), wykluczamy metody podające.
Stosujemy środki dydaktyczne np. modele, plansze, filmy, prezentacje multimedialne.
Informacje przekazujemy w formie kserowanych notatek, nigdy nie dyktujemy.
Prace w grupach - wyrażanie własnych opinii i wniosków związanych z omawianym tematem (problemem).
Zadawane pytania, przekazywane polecenia powinny być oparte na konkretach (proste słownictwo zrozumiałe dla ucznia).
Unikamy żartów na jakiekolwiek tematy.
Staramy się często motywować ucznia do działań.
Pracujemy nad wzbogaceniem słownictwa, myśleniem abstrakcyjnym i logicznym.
Uczeń z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym lub znacznym
Warunki sprzyjające efektywności procesu edukacji:
- komfort psychiczny, poczucie bezpieczeństwa, pozytywny kontakt emocjonalny nauczyciela z uczniem
- tworzenie sytuacji edukacyjnych i wychowawczych
- tworzenie sytuacji sprzyjających poznawaniu otoczenia
Metody postępowania:
- wdrażanie do samodzielnego wykonywania czynności samoobsługowych
- komunikowania się z otoczeniem
- uczenie zasad współżycia społecznego
PRACA NA MATERIALE
Niepełnosprawność sprzężona
- to co najmniej dwa rodzaje niepełnosprawności, które są wywołane tym samym czynnikiem
- w NS współwystępują różne rodzaje i stopnie niepełnosprawności, dlatego dokonanie charakterystyki ucznia z NS jest niemożliwe
- w planowaniu wspomagania rozwoju i edukacji należy brać pod uwagę niepełnosprawność dominującą
Przykład zabawy: uczeń upośledzony umysłowo w stopniu umiarkowanym/znacznym + głuchota/uszkodzenia wzroku
GAZETOWE KULKI
Materiał: gazety
Cel: wszechstronny rozwój sprawności manualnej, aparatu mowy, koordynacji, umiejętności szkolnych (liczenie, poszerzanie słownictwa)
Przebieg: uczniowie wykonują kulki z gazety (obiema rekami, raz jedną raz drugą)
- dmuchanie kulki w określonym kierunku
- rzucanie, toczenie, kopanie
- rzucanie i wymyślanie słowa na określona głoskę
- licznie, dodawanie, odejmowanie, zbiory
- porównanie wielkości kulek
Uczeń szczególnie zdolny
Pojęcie zdolności:
- sprawniejsze wykonywanie określonych czynności w stosunku do innych uczniów
- wrodzone predyspozycje do wykonywania określonych działań
- uwarunkowane wewnętrznie i najczęściej wrodzone możliwości sprawniejszego działania
Podział zdolności:
ogólne - ich wyznacznikiem jest inteligencja i myślenie, spostrzeganie, zapamiętywanie, wrażliwość emocjonalna
SPECJALNE - związane z określoną dziedziną:
zdolności organizacyjne
poznawcze
produkcyjne
artystyczne
wychowawcze
umysłowe, porządkowe, sportowe
opiekuńcze
CECHY UCZNIA ZDOLNEGO:
- wysoki poziom zdolności ogólnych i specjalnych
- wysokie osiągnięcia lub możliwości w zakresie nauki lub innych dziedzinach działalności wartościowej społecznie
- osiągnięcia oryginalne i twórcze
CHARAKTERYSTYKA UCZNIA ZDOLNEGO
w sferze poznawczej: ciekawość, aktywność, dokładność, umiejętność obserwacji, dociekliwość, otwartość na nowości, umiejętność zadawania pytań, bogate słownictwo, kojarzenie, wyciąganie wniosków
w sferze społeczno-emocjonalnej: otwartość, wrażliwość na innych, odpowiedzialność, skupienie na własnych zadaniach, brak potrzeb integracji z grupą, dążenie do rozwinięcia własnej osobowości
TRUDNOŚCI EDUKACYJNE
- czynniki wewnętrzne
- czynniki społeczne
- czynniki związane z procesem dydaktycznym
Zasady pracy z uczniem zdolnym
Ocenianie
Dostosowanie otoczenia