F LAB61B, d1 = 40 mm


Jerzy Urbaś

Rafał Dwornik

WBM/Z rok III

Sem. VI grupa IV

ĆWICZENIE NR 61

Temat: Wyznaczanie natężenia pola elektrycznego metodą sondy płomykowej.

1. Wstęp.

Pole elektryczne - jest to przestrzeń, w której na umieszczony ładunek elektryczny działa siła. Wielkościami charakteryzującymi pole elektryczne są:

- natężenie pola elektrycznego

- potencjał pola elektrycznego.

Natężenie pola elektrycznego E - jest to stosunek siły F działającej na ładunek elektryczny q umieszczony w tym polu, do wielkości tego ładunku.

E = F/q

Potencjał pola elektrycznego V - jest to stosunek pracy sił zewnętrznych, niezbędnej do przesunięcia ładunku z nieskończoności do danego punktu pola, do wielkości tego ładunku.

V = W/q

Przedmiotem naszych babań jest pole elektryczne w powietrznym kondensatorze płaskim. Kondensator powietrzny składa się z dwóch równoległych płytek, na których zgromadzone są ładunki elektryczne. Pomiędzy płytkami kondensatora wytworzone jest jednorodne pole elektryczne, w którym linie sił są równoległe. Oznacza to, że wartość natężenia pola elektrycznego jest stała a potencjał zmienia się liniowo wraz z odległością. Jeśli w polu elektrycznym umieścimy jakieś ciało, to będą w nim indukowane ładunki elektryczne i jego potencjał będzie różny od zera. Pomiar tego potencjału jest trudny, ponieważ po podłączeniu miernika część ładunku odpływa i potencjał ciała zmienia się. Chcąc dokładnie zmierzyć wartość potencjału w danym punkcie pola, należy odpływające ładunki uzupełnić. Jedną z metod jest dostarczanie ich za pomocą płomienia. Schemat układu do badania rozkładu potencjału metodą sondy płomykowej przedstawia rysunek.

Między okładkami P1 i P2 kondensatora powietrznego umieszczona jest sonda płomykowa R w postaci cienkiej rurki, przez którą przepływa gaz. Płomień palącego się gazu jest źródłem dużej ilości jonów i dostarcza ładunków, które odpłynęły do miernika. Jeśli jedna płytka jest uziemiona to woltomierz wskazuje potencjał w danym punkcie pola. Pomiary potencjału prowadzi się co kilka milimetrów, przesuwając sondę od lewej płytki do prawej. Natężenie pola elektrycznego oblicza się ze wzoru:

E = - dV/dl

Dla liniowego rozkładu potencjału, natężenie pola elektrycznego jest równe współczynnikowi funkcji liniowej V = f ( l )

2. Tabele z wynikami.

Wyniki pomiarów

d1 = 40 mm

d2 = 80 mm

d3 = 120 mm

U

l

U

l

U

l

V

mm

V

mm

V

mm

600

800

1030

1240

1490

1715

1955

2170

2370

2485

8

11

14

17

20

23

26

29

32

35

600

750

915

1080

1260

1440

1625

1815

2010

2210

2405

2490

21

26

31

36

41

46

51

56

61

66

71

76

600

690

790

890

1000

1120

1270

1420

1550

1645

1795

1940

2095

2250

2410

40

45

50

55

60

65

70

75

80

85

90

95

100

105

110

d - odległość między płytkami kondensator

U - potencjał zmierzony woltomierzem

l - odległość sondy od lewej płytki

Wyniki obliczeń

d1 = 40 mm

d2 = 80 mm

d3 = 120 mm

Ed

Et

δ

Ed

Et

δ

Ed

Et

δ

V/m

V/m

%

V/m

V/m

%

V/m

V/m

%

72,8

62,5

16,48

35,84

31,25

14,69

26,05

20,83

25,06

Ed - natężenie pola elektrycznego wyznaczone doświadczalnie

Et - natężenie pola elektrycznego teoretyczne obliczone dla zadanego napięcia i odległości między okładkami kondensatora

δ - względne odchylenie ( procentowe ) wartości doświadczalnych natężenia pola od wartości teoretycznych

3. Obliczenia.

Do obliczenia wartości współczynników a, b, funkcji liniowej oraz błędów Δa, Δb, wykorzystaliśmy program komputerowy działający w oparciu o metodę aproksymacji średniokwadratowej. Otrzymaliśmy następujące wyniki:

Współczynniki

d1 = 40 mm

d2 = 80 mm

d3 = 120 mm

a

Δa

b

Δb

wsp. korelacji

72,8

1,4

21

39

0,997

35,84

0,49

-188

29

0,998

26,05

0,50

-522

42

0,995

Obliczenie teoretycznych wartości natężenia pola elektrycznego Et

gdzie: U - napięcie zasilacza

d - odległość między płytkami kondensatora

dla d1 = 40 mm

dla d2 = 80 mm

dla d3 = 120 mm

4. Obliczenie względnych odchyleń wartości doświadczalnych natężenia pola elektrycznego od wartości teoretycznych.

dla d1 = 40 mm

dla d2 = 80 mm

dla d3 = 120 mm

5. Wnioski.

Najmniejsze odchylenie δ uzyskaliśmy dla d2 = 80 mm, tutaj też rozkład potencjału był najbardziej zbliżony do liniowego. Nieco większe odchylenie dla d1 = 40 mm było prawdopodobnie spowodowane mniejszymi odległościami Δl i stąd mniejszą dokładnością przy nastawianiu tych odległości. Przy d3 = 120 mm pole elektryczne było znacznie słabsze i można było zaobserwować duże wachania wskazówki woltomierza, przez co trudno było dokładnie odczytać wartość potencjału w danym punkcie pola.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
40 mm Granatnik wz 74
Pallad D 40 mm granatnik
40 mm granatnik lekki PALLAD 2
MSR 40 KOREFERAT NIERUCHOMOSCI INWEST
PRZEPUKLINA PĘPOWINOWA, WYTRZEWIENIE MM
40
40 0610 013 05 01 7 General arrangement
Nasze opracowanie pytań 1 40
DTR KWSOI 40
Projekt MM
MM CW5L nowe
page 40 41
39 40
A 01 Decyzja WUG ROK6EM A Od MM
3 3 Ruch obrotowy 40 46
40 Bernady (2), Mieszanka WIŚ, Fizyka Wiś Iś
d1 -fizjo, materiały medycyna SUM, fizjologia, Fizjologia, test

więcej podobnych podstron