40
RUCH OBROTOWY
Moment siły
Moment siły jest iloczynem wektorowym ramienia działania i siły.
F
r
M
r
r
r
×
=
Wektor momentu siły jest skierowany wzdłuż
osi obrotu, a jego zwrot jest określony przez
kierunek przesuwania się śruby obracanej tak
jak obraca się bryła.
Wartość momentu siły wynosi:
M
rF
====
sin
αααα
r
R
sin
αααα ====
M
F R
==== ⋅⋅⋅⋅
Warunek równowagi bryły
Rozważamy bryłę sztywną pozostającą
początkowo w spoczynku, na którą działają
siły F
1
, F
2
, i F
3
. Momenty sił F
1
i F
2
mają
zwrot przed płaszczyznę rysunku, a
moment siły F
3
ma zwrot za płaszczyznę
rysunku. Jeśli suma wektorowa momentów
sił działających na bryłę jest równa zeru, to
bryła pozostaje w spoczynku. Ten stan jest
określony przez warunek:
0
M
M
M
3
2
1
====
++++
++++
r
r
r
Oznacza to, że bryła pozostaje w
równowadze,
jeśli
suma
wartości
momentów sił obracających bryłę w prawo jest równa sumie wartości momentów sił
obracających w lewo. W tym przypadku jest to warunek skalarny:
M
3
= M
1
+ M
2
,
lub: F
3
R
3
= F
1
R
1
+ F
2
R
2
Spełnienie powyższego warunku oznacza, że bryła będzie w równowadze ale może
mieć miejsce ruch postępowy. O ruchu postępowym decyduje wypadkowa sił
działających na bryłę. Aby nie wystąpił również ruch postępowy, musi być spełniony
warunek:
r
r
r
M
⊗
⊗
⊗
⊗
R
r
F
αααα
F
1
R
3
R
1
F
3
••••
••••
••••
F
2
R
2
••••
41
0
F
F
F
3
2
1
====
++++
++++
r
r
r
Przedstawione warunki wyrażają pierwszą zasadę dynamiki dla ruchu obrotowego i
dla ruchu postępowego.
Przyspieszenie kątowe
Rozważamy bryłę sztywną, która obraca się z rosnącą prędkością kątową. Punkt
odległy o r od osi obrotu ma prędkość liniową
V
r
.
Przyspieszeniem kątowym bryły jest wektor skierowany
wzdłuż osi obrotu, określony jako pochodna prędkości
kątowej po czasie:
dt
d
ω
ω
ω
ω
====
εεεε
v
r
Pomiędzy prędkością liniową i prędkością kątową istnieje
związek:
ω
ω
ω
ω
ω
ω
ω
ω
====
⇒
⇒
⇒
⇒
====
V
r
d
dV
r
εεεε ====
dV
rdt
;
dV
dt
a
====
εεεε ====
a
r
;
r
a
r
r
r
××××
εεεε
====
Moment bezwładności
Każdą bryłę można traktować jako zbiór nieskończenie wielu punktów materialnych.
Przez moment bezwładności bryły rozumiemy sumę
nieskończenie wielu iloczynów :
I
dm r
dm r
dm r
====
++++
++++
++++
1 1
2
2 2
2
3 3
2
. . . . . . . .
I
dm r
i i
i
====
====
∞
∞
∞
∞
∑
∑
∑
∑
2
1
Sumowanie musi rozciągać się na wszystkie punkty bryły. Do obliczania takich sum
jest wykorzystywany rachunek całkowy.
r
ω
ω
ω
ω
r
a
r
εεεε
r
V
r
dm
42
1. Moment bezwładności punktu, cienkiej obręczy lub rury
W przypadku punktu, cienkościennej obręczy lub rury, cała masa znajduje się w tej
samej odległości od osi obrotu. Suma określająca moment bezwładności sprowadza
się zatem do jednego składnika i wynosi:
I
mr
====
2
2. Moment bezwładności cienkiego, jednorodnego pręta.
Rozważamy pręt o masie m i długości l obracający się wokół osi przechodzącej
przez
jeden
z
końców
pręta.
Moment
bezwładności elementu masy (dm) jest równy:
dI
dmx
====
2
dm
m
dx
l
dm
m
l
dx
====
⇒
⇒
⇒
⇒
====
dI
m
l
x dx
====
2
dI
f x dx
====
( )
f x
m
l
x
( )
====
2
I
dI
====
∑
∑
∑
∑
I
m
l
x dx
m
l
x dx
m
l
x
m
l
l
l
l
l
====
====
====
====
∫∫∫∫
∫∫∫∫
2
0
2
0
3
0
3
3
3
I
ml
====
2
3
3. Moment bezwładności jednorodnego walca.
Jednorodny walec można podzielić na
cienkościenne rurki o masie dm ,
promieniu r i grubości dr. Moment
bezwładności takiej rurki wynosi:
dI
dmr
====
2
r
r
m
m
r
m
x
dx
dm
m l
m R l
dr
dm
r
43
dm
m
rldr
R l
rdr
R
====
====
ρρρρ ππππ
ρπ
ρπ
ρπ
ρπ
2
2
2
2
dm
mrdr
R
====
2
2
dI
m
R
r dr
====
2
2
3
I
dI
m
R
r dr
m
R
r
m
R
R
R
R
====
====
====
====
∫∫∫∫
∑
∑
∑
∑
2
2
4
2
4
2
3
2
0
4
0
2
4
I
mR
====
2
2
4. Moment bezwładności jednorodnej kuli.
Kulę można podzielić na cienkie krążki o masie
dm
, promieniu y i grubości
dx
.
Moment bezwładności takiego krążka wynosi:
dI
dmy
====
2
2
dm
m
y dx
R
====
ρπ
ρπ
ρπ
ρπ
ρρρρ ππππ
2
3
4
3
((((
))))
dm
m y dx
R
R
x
mdx
R
====
====
−−−−
3
4
3
4
2
3
2
2
3
((((
))))
dI
m
R
R
x
dx
====
−−−−
3
8
3
2
2
((((
))))
I
dI
m
R
R
x
dx
R
R
====
====
−−−−
∑
∑
∑
∑
∫∫∫∫
−−−−
3
8
3
2
2
2
((((
))))
((((
))))
I
m
R
R
R x
x
dx
m
R
R
R
R
m
R
R
R
====
−−−−
++++
====
−−−−
++++
====
−−−− ++++
∫∫∫∫
2
3
8
2
3
4
2
3
1
5
3
4
15
15
8
3
3
4
2
2
4
3
0
5
5
5
3
5
I
mR
====
2
5
2
5. Twierdzenie Steinera
Moment bezwładności pewnej bryły względem osi przechodzącej przez środek masy
tej bryły wynosi I
0
, a względem innej osi , równoległej do pierwszej i położonej w
odległości r wynosi I. Twierdzenie Steinera określa związek między tymi
momentami:
(x,y)
R
dx
x
44
I
I
mr
====
++++
0
2
Korzystając z twierdzenia Steinera i posługując się
metodą tzw. analizy wymiarowej, można wyprowadzić
wzór określający moment bezwładności cienkiego,
jednorodnego pręta. Moment bezwładności ma wymiar
kg m
2
, a zatem dla pręta o masie m i długości l musi być
wyrażony wzorem:
I = k m l
2
, gdzie k - współczynnik o nieznanej wartości.
Pomiędzy momentami bezwładności względem zaznaczonych osi zachodzi związek:
I
I
m
l
====
++++
0
2
4
kml
k
m l
m
l
k
2
2
2
2
2 4
4
1
3
====
++++
⇒
⇒
⇒
⇒
====
I
ml
====
2
3
Druga zasada dynamiki dla ruchu obrotowego
Przyspieszenie kątowe ciała jest wprost proporcjonalne do momentu działającej
siły i odwrotnie proporcjonalne do momentu bezwładności.
I
M
r
r
====
εεεε
Energia kinetyczna w ruchu obrotowym
Jeśli na ciało działa kilka sił, to M oznacza wypadkowy moment wszystkich sił
działających na ciało.
Bryła jest zbiorem punktów o masie dm. Energia kinetyczna jednego punktu bryły
wynosi:
dE
dmV
k
====
2
2
V
r
==== ω
ω
ω
ω
dE
dm
r
k
====
1
2
2
2
ω
ω
ω
ω
Energia kinetyczna bryły stanowi sumę energii
kinetycznych poszczególnych jej punktów.
E
dm
r
dmr
k
====
====
∑
∑
∑
∑
∑
∑
∑
∑
1
2
1
2
2
2
2
2
ω
ω
ω
ω
ω
ω
ω
ω
m
I
0
I
r
1 / 2 l 1 / 2 m 1 / 2 l 1 / 2 m
r
ω
ω
ω
ω
dm
r
V
45
dmr
I
2
∑
∑
∑
∑
====
E
I
k
==== ω
ω
ω
ω
2
2
Toczenie się jest szczególnym ruchem obrotowym. Oś obrotu toczącego się ciała
przechodzi przez punkt styczności z podłożem.
E
I
k
==== ω
ω
ω
ω
2
2
I
I
mr
====
++++
0
2
((((
))))
E
I
mr
I
mr
k
====
++++
====
++++
0
2
2
0
2
2
2
2
2
ω
ω
ω
ω
ω
ω
ω
ω
ω
ω
ω
ω
r
V
ω
ω
ω
ω ====
E
I
mV
k
====
++++
0
2
2
2
2
ω
ω
ω
ω
Toczenie się można zatem traktować jako złożenie ruchu postępowego i ruchu
obrotowego wokół osi przechodzącej przez środek masy ciała. Energia toczącego się
ciała stanowi sumę energii ruchu obrotowego i energii ruchu postępowego.
1.Energia kinetyczna toczącej się obręczy. (I
0
= m r
2
)
E
mr
mV
k
====
++++
2
2
2
2
2
ω
ω
ω
ω
E
mV
k
====
2
2.Energia kinetyczna toczącego się walca.
I
mr
0
2
2
====
E
mr
mV
k
====
++++
2
2
2
4
2
ω
ω
ω
ω
E
mV
k
====
3
4
2
3.Energia kinetyczna toczącej się kuli.
I
0
I
r
V
r
V
r
V
46
I
mr
0
2
2
5
====
E
mr
mV
k
====
++++
2
10
2
2
2
2
ω
ω
ω
ω
E
mV
k
====
7
10
2
Moment pędu bryły
Punkt bryły o masie dm poruszający się z prędkością V ma moment pędu:
dK
dmVr
dm r
====
====
ω
ω
ω
ω
2
Moment pędu bryły stanowi sumę momentów pędu
poszczególnych jej punktów.
K
dK
dm r
====
====
∑
∑
∑
∑
∑
∑
∑
∑
ω
ω
ω
ω
2
ω
ω
ω
ω
====
r
r
I
K
Kierunek i zwrot momentu pędu bryły jest zgodny z
kierunkiem i zwrotem wektora prędkości kątowej.
Zasada zachowania momentu pędu.
Korzystając z drugiej zasady dynamiki dla ruchu obrotowego otrzymujemy:
ω
ω
ω
ω
====
⇒
⇒
⇒
⇒
ω
ω
ω
ω
====
ω
ω
ω
ω
====
εεεε
====
⇒
⇒
⇒
⇒
====
εεεε
r
r
r
r
r
r
r
r
r
Id
K
d
I
K
I
dt
d
I
M
I
M
.
const
K
0
K
d
0
M
dt
K
d
M
====
⇒
⇒
⇒
⇒
====
⇒
⇒
⇒
⇒
====
====
r
r
r
r
r
Jeśli na bryłę działają siły. których wypadkowy moment jest równy zeru, to moment
pędu bryły pozostaje stały.
W szczególności momentu pędu nie mogą zmienić tzw. siły centralne, tj. siły,
których prosta działania przechodzi przez oś obrotu. Nie mogą również zmienić
r
V
dm
r
d
K
r
r
ω
ω
ω
ω
r
V
47
momentu pędu siły wewnętrzne, tj. siły działające między różnymi punktami tego
samego ciała.