ETIOLOGIA I PRZEBIEG PRÓCHNICY
czynnik bakteriologiczny
dieta- cukry
stan szkliwa, obecność płytki nazębnej
czas
wrodzona odporność lub podatność osobnicza
- próchnica może atakować wszystkie powierzchnie zęba: gładkie, pomiędzy zębami, zagłębienia bruzdy, poszczególne tkanki, szkliwo, zębinę, cement
1) czynnik bakteriologiczny
bakterie z grupy Streptococcus mutans (Streptococcus sobrinus, Streptococcus rattus, Streptococcus cricetus) + drożdże!
bakterie z gatunku: Lactobacillus, Actinomyces
BŁONKA NABYTA- glikoproteiny, lipoproteiny ze śliny, mucyny, histatyny, stateryny, cystatyny
PŁYTKA NAZĘBNA- na powierzchni już zaczepionej są receptory do których przyłanczają się bakterie tworzące kolonie i metabolizujące
KAMIEŃ NAZĘBNY- NH3 alkalizacja środowiska, powstają hydroksyapatyty z Ca++, PO43-
BIOFILM = PLAQUE = PŁYTKA NAZĘBNA
krytyczny poziom pH 5,2-5,7 dla powierzchni zęba
a dla cementu, zębiny 6,2-6,7
zęby mleczne mają mniej twardych tkanek, więc próchnica przebiega szybciej
ciągliwy lepki, spilśniony osad nazębny, zbudowany ze składników śliny i bakteryjnych produktów przemiany materii nie do usunięcia przez samoczynne mechanizmy jamy ustnej
kilka minut po umyciu zębów na ich powierzchni osadzają się- glikoproteiny śliny, lipidy, płyn rowka dziąsłowego, dzięki siłom van der Waalsa, elektrostatycznym i adhezynie
+ |
- |
|
|
nastepnie do tego przyczepiają się bakterie
wczesna flota bakteryjna płytki (szkliwo i korzeń)
Streptococcus sangvis
Streptococcus oralis
Streptococcus mitis biovar
W ślinie najwiećej jest Streptococcus salivarius ale mało go w płytce
Powstają połączenia mostkowo- wapniowe między bakteriami a szkliwem
Po dłuższym czasie metabolizm tych bakterii powoduje zakwaszenie wewnetrznego środowiska plaque dzięki czemu mogą kolonizować:
Streptococcus mutans, które razem ze Streptococcus sobrinus uszkadzają szkliwo i dzięki temu mogą się osadzać Lactobacillus
U ludzi występują:
Streptococcus mutans
Streptococcus sobrinus
Streptococcus rattus
Streptococcus cricetus
Streptococcus mutans
zdolność syntezy kwasów organicznych i zewnątrzkomórkowych polisacharydów nawet przy braku sacharozy
przylega do powierzchni zębów przez powierzchniowy antygen białkowy Pac wiążący z hydroksyapatytem
wytwarzaja glukozylotransferazy i fruktozylotransferazy
syntezuja nierozpuszczalny glukonu zewnątrzkomórkowego i możliwość jego wykorzystania jako źródło energii niezależne od dopływu sacharozy z pożywienia
sacharoza → glukoza → (glukozylotransferaza) → gluken- nierozpuszczalny
sacharoza → glukoza → kwasy organiczne → pH < 5,5
sacharoza → fruktoza → (fruktozylotransferaza) → lewon- rozpuszczalny
sacharoza → fruktoza → kwasy organiczne → pH < 6,5
W genomie Streptococcus mutans
geny odpowiedzialne za syntezę białek transportujących i enzymów przemiany wielu cukrów prostych z złożonych
geny odpowiedzialne za syntezę wszystkich enzymów glikolizy i redukcji pirogronianu do mleczanu, etanolu, mleczanu
ma w błonie ATPazowa pompę protonową (F0F1ATPazową)
wytwarza glukozylotransferazy, fruktozylotransferazy
przekształca alkoholowe pochodne
wytwarza wewnątrzkomórkowe pH 7,5
synteza i utylizacja pentoz
synteza proteaz
synteza enzymów antyoksydacyjnych
synteza białek adhezyjnych oraz cząsteczek białkowych odpowiedzialnych za transmisję sygnałów wewnątrz i zewnątrzkomórkowych
Lactobacillus (L. Casei, L. Fermentatu, L.acidophilus)
beztlenowe
rozkładają sacharozę
nie tworzą nierozpuszczalnego glukanu zewnątrzkomórkowego
nie inicjują procesu próchnicowego na powierzchniach gładkich
w bruzdach trzonowców razem ze Streptococcus mutans
gluc, fruc → kwasy organiczne pH < 5,5
Acinomyces (A. Viscosus, A. odontynum )
kariogenne
metabolizują sacharozę
tworzą glukany, rozpuszczalne polimery fruktozy
mogą powodować demineralizację cementu
sacharoza → polimer fruktozy lewan- rozpuszczalny
sacharoza → kwasy organiczne (proces powolny ) pH > 5,5 (demineralizacja cementu)
Flora bakteryjna odpowiedzialna za powstawanie i rozwój próchnicy na różnych powierzchniach i tkankach:
gładkie powierzchnie |
Streptococcus mutans |
zagłębienia i bruzdy |
Streptococcus mutans, Lactobacillus |
korzeń |
Acinomyces viscosus Streptococcus mutans |
zębina |
Lactobacillus, Acinomyces, Streptococcus mutans |
2) dieta- cukry
skrobia i glukoza nie przyczyniają się do powstawania próchnicy. Najbardziej szkodliwa jest sacharoza , bo ona stanowi materiał budulcowy, wykorzystywany przez beztlenowce. Aby zmniejszyc działanie sacharozy stosuje się słodkie cukry: mannitol, ksylitol, sorbitol
3) stan szkliwa, obecność płytki nazębnej
DESTRUKCJA SZKLIWA
pierwsza powierzchniowa faza próchnicy
może być odwracalna (odbudowa kryształów hydroksyapatytu)
rola fluorków w procesie remineralizacji
niewystarczająca mineralizacja- rozprzestrzenienie się procesu destrukcyjnego do wewnętrznych warstw szkliwa i zębiny
wzrost aktywności fosfatazy alkaicznej i kolagenaz w odontoblastach
destrukcja macierzy organicznej
Kilka minut po umyciu powstaje OSŁONKA NABYTA (białka śliny glikoproteiny). Białka te mają zastosowanie ochronne, poślizgowe, rezerwuar Ca, ale mają też receptory rozpoznawane przez enzymy.
Do tych białek przyczepiają się Streptococcus mutans, Streptococcus oralis. Bakteriew oddziaływują między sobą- koagregacja (łączenie paciorkowców przez receptory, adhezja). Następnie przyczepiają się Fuscobacterium i bakterie późnokolonizujące.
TWORZENIE PŁYTKI NAZĘBNEJ
tworzenie osłonki nabytej
adhezja bakterii do błonki nabytej bogatej w pro, mucyny, stateryny-receptory
wczesny okres kolonizacji (4 godz po umyciu)- Streptococcus mutans, Streptococcus sangvis
namnażanie bakterii
oddziaływanie bakterii między sobą (koagregacja), rozpoznawanie receptorów glikoproteinowych przez odpowiednie białko adhezyjne na powierzchni innej bakterii
pomost między wczesnym i późnym okresem kololnizacji- Fuscobacterium nucleatum
późniejszy okres kolonizacji to oddziaływanie Fuscobacterium z bakteriami należącymi do kolonizatorów poźniejszej fazy- Ertocterium spp, Prevotella intermedia
PŁYTKA NAZĘBNA
15-20% objętości płytki- bakterie zanurzone w matrix (woda, białka, sole mineralne, polisacharyd zewnętrzny- 50-90% suchej masy)
polisacharydy- źródło energii
matrix tworzy idealne środowisko
wiąże kationy i enzymy i ich substraty
utrzymywanie struktury płytki
obecność płytki utrudnia wytwarzanie i neutralizacje produktów powstających w wyniku metabolizmu bakterii- destrukcja szkliwa
KOMUNIKOWANIE SIĘ BAKTERII Streptococcus mutans
zmiany w środowisku- peptyd sygnałowy- transmisja sygnału do innej komórki- błonowa kinaza histydynowa- regulator odpowiedzi- wzmożona ekspansja lub zahamowanie odpowiednich genów
POWSTAWANIE KAMIENIA NAZĘBNEGO
mineralizacja płytki nazębnej
1 faza- tworzenie ośrodków krystalizacyjnych Streptococcus mitis → rozkłada mocznik → ↑ NH4 → alkalizacja mikrośrodowiska i uwalnianie Ca++ i PO43- z rozkładanych białek → spadek rozpuszczalności fosforanów wapnia →wytrącenie osadów → tworzenie zaczątków krystalizacji
2 faza- krystalizacja wtórna, wzrost zalążków przez apozycje (nawarstwianie) proliferacja, dalszy przyrost i dojrzewanie wytworzonych kryształów
zrąb kamienia stanowią hydroksyapatyty oraz jego prekursory: bursyt, oktafosforan wapnia, apatyt
krystalizacja wtórna- wystarczają fizjologiczne stężenie Ca i fosforanów w ślinie
inhibitory pierwotnej precypitacji- stateryna
APRP i histatyna- hamowanie etapu dojrzewania kryształów
4) czas
5) wrodzona odporność lub podatność osobnicza
u osób odpornych na próchnicę zachodzi energiczny metabolizm cukrów w jamie ustnej. Aktywność enzymów rozkładających disacharydy i monosacharydy oraz enzymów glikolitycznych jest wysoka
TEORIE PRZEBIEGU PRÓCHNICY
priorytet kwasowy
czynnik decydujący o rozwoju próchnicy to kariogenne działanie bakterii, znajdujących się w płytce nazębnej, które metabolizując cukry, doprowadzają do powstawania kwaśnych produktów obniżających pH do krytycznej wartości pH 5,5 w którym dochodzi do demineralizacji szkliwa
proteolityczny rozpad szkliwa
działanie enzymów tj. protezy i fosfatazy, hialuronidazy, syntazy chialorunidowej, powoduje rozkład macierzy organicznej i destabilizację struktury szkliwa
teoria proteolityczno- chelatacyjna
obecność czynników chelatujących, wiążących wapń, obniżenie stężenia wapnia w środowisku, przesunięcie stanu równowagi reakcji w kierunku rozpuszczania szkliwa
obniżenie pH bedące wynikiem metabolizmu cukrów przez bakterie zasiedlające płytkę nazębną jest czynnikiem pierwszej wagi ale enzymy biorące udział w niszczeniu macierzy organicznej odgrywają rolę której nie można pominąć
ŚRODKI ZAPOBIEGAWCZE I LECZNICZE
Związki fluoru
hamowanie aktywności enzymów bakteryjnych (enolazy i ATPazy)
tworzenie fluoroapatytu (na strawienie fluoroapatytu potrzeba pH 4,5 a na hydroksyapatyt wystarczy 5,5)
związki fluoroapatytu i fluorku wapnia (CaF2) na powierzchni szkliwa i płytce nazębnej
w pH obojętnym- ochronna warstwa białek osłonki nabytej
w pH kwaśnym- rozkład CaF2 źródła jonów F- wbudowywanie w kryształy hydroksyapatytu
Środek |
działanie |
występowanie |
chlorheksydyna |
Uszkodzenie błon komórkowych bakterii, przy wyższych stężeniach zmiany stanu skupienia cytoplazmy |
Pasty do zębów, żele, tabletki |
Triclosan |
Uszkodzenie błon, uwalnianie składników komórki |
Pasty, mydła |
Listeryna |
Niszczenie ściany bakteryjnej, wymywanie z niej liposacharydów |
Płukanki, płyny |
Olejki eteryczne (tymol, mentol) |
|
Płukanki, gumy |
Metale (Zn, Sn) |
Wiązanie gr Sh białek |
Pasty do zębów |
Detergenty |
Zmiany strukturalne białek, zapoczątkowanie autolizy |
|
sangwinaryna |
|
Płukanki do ust |
Ksylitol, mannitol |
Zastepowanie sacharozy słodkimi alkoholami |
gumy |
szerokie spektrum działania
nie naruszają równowagi flory bakteryjnej w jamie ustnej
powinowactwo do twardych tkanek zęba
łączenie środków bakteriobójczych z polimerami
niespecyficzne działanie- uszkodzenie błon komórkowych, denaturacja białek
nie powodują powstawania oporności bakteryjnej na ich działanie
czynniki genetyczne i środowiskowe
↓
odkładanie się płytki nazębnej i wzrost bakterii
↓
uwalnianie enzymów i metabolitów (endotoksyn) → stan zapalny dziąsła
CHOROBY PRZYZĘBIA
zapalenie dziąseł gingivitidis
zapalenie przyzębia periodontitis Actinobacillus
wydzielanie enzymów proteolotycznych oraz liposacharydów
destrukcja macierzy zewnątrzkomórkowej tkanki dziąsłowej oraz aktywacja osteoblastów i resorpcja tkanki kostnej
proteazy cysteinowe, katepsyny B, H, L, S, metaloproteazy, proteazy serynowe (elastaza, proteaza leukocytarna, katepsyna G)
katepsyny syntezowane jako prokatepsyny
transport do lizosomów i aktywacja na drodze organicznej proteolizy
ZAPALENIE PRZYZĘBIA
zapoczątkowują bakterie wydzielające enzymy
uszkodzenie tkanki dziąsłowej
nagromadzenie erytrocytów wielojądrzastych i makrocytów
wydzielanie ziarnistości proteaz
trawienie kolagenu i proteoglikanów tkanki dziąsłowej
aktywność katepsyny B w płytce kieszonek dziąsłowych w ślinie i w tkankach- marker chorób przyzębia- najleprzy obraz kliniczny i efektor leczenia
inne markery: fosfataza zasadowa, elastaza, hialuronidaza, dehydrokolagenazaa mleczanowa, mieloperoksydaza, metaloproteazy, katepsyny G i D