LABORATORIUM MATERIAŁOZNAWSTWA
|
||||||
WYDZIAŁ TRANSPORTU POLITECHNIKI WARSZAWSKIEJ |
IMIĘ I NAZWISKO |
OCENA |
||||
ROK
AKADEMICKI |
GRUPA |
PODGRUPA |
||||
ĆWICZENIE NR 2
TEMAT |
||||||
DATA WYKONANIA ĆWICZENIA |
DATA ODDANIA ĆWICZENIA |
STRUKTURY STALI WĘGLOWYCH:
CEMENTYT
Jest to związek chemiczny żelaza z węglem, zawierający 6,67% węgla, krystalizujący w układzie rombowym. Cementyt jest składnikiem twardym (ok. 820 HB) o dużej kruchości. W stalach nadeutektoidalnych cementyt występuje jako oddzielny składnik strukturalny, zazwyczaj w postaci siatki na granicach ziarn perlitu.
FERRYT
Jest to graniczny stały roztwór węgla w żelazie a o maksymalnej rozpuszczalności 0,008%C w temperaturze otoczenia. Ferryt ma własności zbliżone do czystego żelaza. Oznacza się go symbolem Fea(C) lub symbolem α.
AUSTENIT
Jest to stały roztwór węgla w żelazie g o maksymalnej rozpuszczalności węgla do 2%. Oznacza się go symbolem Feg (C), bądź literą g.
PERLIT
Jest to mieszanina eutektoidalna składająca się z płytek ferrytu i cementytu o zawartości węgla 0,8% powstająca z przemiany austenitu. Perlit charakteryzuje się budową pasemkową, gdyż składa się z płytek ferrytu i cementytu ułożonych na przemian. Odległość między płytkami zmniejsza się wraz ze wzrostem szybkości chłodzenia przy jednoczesnym wzroście twardości struktury. Własności mechaniczne perlitu HB: 220-260; Rm=700-800 Mpa
WPŁYW ZAWARTOŚCI WĘGLA NA WŁASNOŚCI STALI.
PODZIAŁ STALI:
Węglowe:
-konstrukcyjne - zwykłej jakości, wyższej jakości, najwyższej jakości
-narzędziowe - płytko hartujące się, głęboko hartujące się, zgrzewane
-o szczególnych własnościach - magnetycznie miękka, łatwo obrabialna mechanicznie
Stopowe:
-konstrukcyjne - do budownictwa i na konstrukcje stalowe(niskostopowe)
-sprężynowe - do wywęglania , do ulepszania cieplnego, do azotowania, na łożyska toczne,
-narzędziowe - do pracy na zimno , na gorąco , szybko tnąca
-o szczególnych własnościach - do pracy przy podwyższonej temperaturze , odporna na korozję , żaroodporna, o szczególnych własnościach magnetycznych i fizycznych
PODZIAŁ ŻELIW:
-żeliwa węglowe
-szare
-sferoidalne
-białe
-ciągliwe:
-białe
-czarne
-stopowe
-stopowe żaroodporne
-stopowe odporne na korozję
-stopowe odporne na ścieranie
ZASTOSOWANIE ŻELIW SFEREOIDALNYCH:
Żeliwo sferoidalne zastępuje z powodzeniem nie tylko staliwo, lecz także niektóre odkuwki stalowe. Wytwarza się z niego takie części silników samochodowych, jak wały wykorbione, wałki rozrządcze, cylindry i pierścienie tłokowe.
SILUMINY:
Są to stopy odlewnicze aluminium z krzemem. Dzielimy je na:
-dwuskładnikowe:
1.podeutektyczne, zawierające od 4 do 10% Si
2.eutektyczne, zawierające od 10 do 13% Si
3.nadeutektyczne, zawierające od 13 do 30%Si.
-wieloskładnikowe:
siluminy, przeważnie są wieloskładnikowe - tzn.oprócz Si- zawierają dodatki Cu, Mg,Mn(Ni); dodatki te umożliwiają znaczne polepszenie ich własności mechanicznych poprzez OC-utwardzanie wydzieleniowe.
ZASTOSOWANIE SILUMINÓW:
Siluminy eutektyczne i nadeutektyczne wykazujące wysoką żarowytrzymałość są stosowane na wysokoobciążone tłoki silników spalinowych.
Z siluminów podeutektycznych wytwarza się silnie obciążone części dla przemysłu okrętowego i elektrycznego, pracującego w podwyższonej temperaturze i w H2O morskiej.
Wieloskładnikowe stopy Al z Si są stosowane m.in. na głowice silników spalinowych oraz inne odlewy w przemyśle samochodowym.
MOSIĄDZE:
Podział:
a) odlewnicze (zwykle wieloskładnikowe),
b) do przeróbki plastycznej:
- dwuskładnikowe,
- ołowiowe
- specjalne
- wysokoniklowe
Zastosowanie:
Mosiądze są odporne na korozję i stosowane na części aparatury chemicznej i pomiarowej, wyroby jubilerskie, w przemyśle okrętowym, samochodowym i innych.
UTWARDZANIE DYSPRESYJNE:
W temperaturze pokojowej w Al rozpuszcza się ok. 0,5 % Cu. W temperaturze eutektycznej 548 st.C rozpuszczalność Cu w aluminium jest największa i wynosi 5,7%. Stop do zawartości 5,7 % Cu można nagrzać a następnie wygrzać oraz odpowiednio wystudzić, aby wtórne kryształy związku CuAl2 rozpuściły się i przeszły do roztworu α. Ostudzony roztwór nosi nazwę roztworu przesyconego. Otrzymaliśmy układ niezgodny z wykresem równowagi Al-Cu. W takim przesyconym roztworze zachodzą zmiany w kierunku zgodności z układem równowagi, co powoduje wydzielanie fazy CuAl2 i zatrzymanie w roztworze tylko 0,5 % Cu.
Utwardzanie dyspresyjne stopów miedzi z aluminium polega na zabiegach:
Przesycania- polega na zatrzymaniu rozpuszczonego składnika w roztworze stałym przesyconym( temperatura 548 st.C, 5,7% Cu rozpuszczone w α )i w tym celu stosujemy szybkie chłodzenie; w układzie przesyconym w wyjściowym stadium jest 5,7 % Cu w α( temperatura pokojowa ), zaczynają się procesy wydzieleniowe, które ten nietrwały układ starają się doprowadzić do zgodności z wykresem równowagi.
Starzenia-powoduje znaczne zmiany własności stopu po przesyceniu. Przy starzeniu samorzutnym w temp. ok.20 st.C stop uzyskuje wysoką wytrzymałość po upływie 3-5 dni a maksymalną po 7 dniach.
Durale stosowane są głównie do produkcji części konstrukcyjnych w lotnictwie.
BRĄZY:
Podział i zastosowanie:
a) do obróbki plastycznej:
- cynowe- odlewy solidnie obciążonych panewek oraz ślimacznic, wykorzystywane na części różnych maszyn, osprzętów silników oraz pojazdów, również na tuleje łożyskowe, a najczęściej na instalacje wodne i parowe
- aluminiowe- wykonywane są z nich odlewy mocno obciążonych części do których można zaliczyć koła zębate, wszelkiego rodzaju wirniki oraz korpusy pomp produkowanych do przemysłu maszynowego i komunikacyjnego, a także okrętowego i niekiedy chemicznego
- berylowe- mają szczególne zastosowanie pod sprężyny amortyzatorów, najbardziej lotniczych, części niemagnetycznych do aparatury precyzyjnej, a także na narzędzia nie iskrzące
- krzemowe
- manganowe- używane są jako części precyzyjnych aparatów, które wymagają dużego wytłumienia drgań wywołanych pod wpływem pracy silników
b) odlewnicze
DOBRANIE MATERIAŁU DO PRODUKCJI:
- szyny kolejowe- wyrabiane ze stali zlewnej. W skład stali szynowej - oprócz żelaza - wchodzą: węgiel 0,4-0,75%, mangan 0,6-2,1%, krzem do 0,5%, fosfor do 0,05% oraz siarka do 0,05%
CHOROBA WODOROWA MIEDZI:
Miedź techniczna zanieczyszczona jest tlenem i podczas wyżarzania w atmosferze zawierającej wodór może dojść do zjawiska powstawania mikropęknięć. Zjawisko to polega na tym, że wodór defunduje przy podwyższonych temperaturach i zachodzi reakcja
Cu2 + H2=2Cu + H2O
Para wodna nie defunduje i nie może się wydostać na zewnątrz. Ciśnienie pary powstaje duże i to jest przyczyną powstawania mikropęknięć materiału.
SEZONOWE PĘKANIE MOSIĄDZU:
Zjawisko to zachodzi w wyrobach mosiężnych, które przeszły obróbkę plastyczną, ale nie zostały poddane wyżarzaniu odprężającemu lub podczas pracy były narażone na naprężenia. Pod wpływem działania naprężeń wewnętrznych i atmosfery szczególnie zawierającej amoniak, po niedługim czasie następują mikropęknięcia ( głównie granicy ziaren). Aby tego uniknąć wyroby po przeróbce plastycznej należy poddać wyżarzaniu odprężającemu w temp. 250 st.C. Najbardziej podatne na zjawisko są mosiądze z zakresu α+β, ponieważ faza β jest bardziej elektroujemna niż α i ona ulega korozji. Najczęściej temu zjawisku podlegają rurki mosiężne, łuski karabinowe.
WNIOSKI:
Poprzez badanie mikroskopowe możemy określić strukturę i skład badanych metali. Dzięki określeniu struktury, wiemy czy metal ma wady, które później mogą w znaczący sposób wpłynąć na jego wytrzymałość, a w konsekwencji na dalszą przydatność. Skład chemiczny metalu wpływa na jego własności fizyczne, na których podstawie jesteśmy w stanie określić jego przydatność do wyrobu danego materiału dla konkretnej gałęzi przemysłu. Na podstawie obserwacji mikroskopowych możemy również określić zawartość węgla z zależności procentowej zawartości perlitu do węgla z następującego stosunku
100% perlitu -> 0,77% węgla
30% perlitu -> „x”% węgla