NEWTONA PRAWO CIĄŻENIA

prawo powszechnej grawitacji sformułowane 1687, wg którego każde dwa ciała we Wszechświecie posiadające masę przyciągają się z siłą F proporcjonalną do iloczynu ich mas m1 i m2, a odwrotnie proporcjonalną do kwadratu ich wzajemnej odległości , gdzie G jest stałą grawitacji, równą 6,672 · 10^-11 N · m^2/kg^2. Sformułowane przez I. Newtona prawo wyjaśniło wiele zjawisk fizycznych, m.in. wykazało, że ruchy ciał kosmicznych podlegają tym samym zasadom, co ruchy ciał na Ziemi. W świetle N.p.c. ruch Księżyca wokół Ziemi jest nieustannym spadaniem na Ziemię w tym sensie, że Księżyc opada z prostoliniowego toru, po którym podążałby, gdyby nie działało na niego przyciąganie naszej planety.

Pole grawitacyjne - przestrzeń, w której na ciało działają siły grawitacyjne. Obrazem pola grawitacyjnego są linie sił. Ich kierunek i zwrot jest zgodny z kierunkiem i zwrotem sił działających na jednostkową masę punktową.

Polem grawitacyjnym nazywamy przestrzeń, w której na umieszczone ciało działają siły grawitacji.

Natężenie pola grawitacyjnego (j.w.wektorową) w danym punkcie nazywamy stosunek siły grawitacji , działającej w tym punkcie na umieszczone tam ciało próbne do masy tego ciała. Natężenie pola grawitacyjnego w danym punkcie informuje nas jaka siła grawitacji działa na umieszczone w tym punkcie ciało próbne o jednostkowej masie.

Wartość natężenia pola grawitacyjnego zależy od odległości r od punktu materialnego lub środka kuli.

Jest wprost proporcjonalne do masy punktu.

Siła grawitacji jest wprost proporcjonalna do iloczynu mas tych ciał i odwrotnie proporcjonalna do kwadratu odległości między nimi.

Sens fizyczny stałej grawitacji SG jest liczbowo równa sile wzajemnego przyciągania się dwóch jednakowych mas 1kg z odległością 1m.

Natężenie pola grawitacyjnego w danym punkcie nazywamy stosunek siły grawitacji działającej na umieszczone tam ciało do masy tego ciała.

Kierunek i zwrot natężenia pola grawitacyjnego w danym Punkcie jest zgodny z kierunkiem siły grawitacji.

---