Tezy egzaminacyjne do części rozwojowej wykładu z Psychologia klinicznej i psychopatologii - rok III psychologii
- Psychologia kliniczna i psychopatologia wieku rozwojowego
Przedmiot psychopatologii wieku rozwojowego i psychologii klinicznej dziecka oraz relacja między nimi.
Na jakie pytania ma odpowiedzieć psychologia kliniczna dziecka?
Dlaczego psychologia kliniczna dziecka jest odrębną dziedziną stosunku do psychologii klinicznej i psychopatologii dorosłych.
Historia psychologii klinicznej dziecka - najważniejsze wydarzenia, które zapoczątkowały wyodrębnienie się tej dziedziny nauki.
Proszę wymienić, z czego wynika specyfika zaburzeń okresu dzieciństwa i podać przykłady zaburzeń specyficznych dla wieku dziecięcego.
Co jest przedmiotem poszczególnych działów psychologii klinicznej dziecka: psychologii sądowej, defektologicznej, kliniczno-wychowawczej, pediatrycznej, neuropsychologii rozwojowej i psychologii neurologicznej, psychologii pedopsychiatrycznej.
Zadania psychologii klinicznej dziecka.
Jakie są specyficzne cechy diagnozy klinicznej dziecka?
Jakie są specyficzne cechy terapii skierowanej na dziecko?
Patomechanizm zaburzeń rozwoju - aby poznać go - co należy określić, ustalić.
Proszę przedstawić biologiczne przyczyny zaburzeń rozwoju psychoruchowego.
Jakie choroby somatyczne mają bezpośredni patogenny wpływ na centralny układ nerwowy dziecka?
Społeczne przyczyny zaburzeń rozwoju dziecka.
Psychologiczne czynniki ryzyka zaburzeń rozwoju dziecka.
Obraz kliniczny autyzmu wczesnodziecięcego - charakterystyka objawów.
Zaburzenia wynikające z deprywacji psychicznej - zespół rozłąki - przyczyny, typowe objawy i fazy.
Nadpobudliwość psychoruchowa - charakterystyka zespołu, podstawowe objawy.
Depresja u dzieci - obraz kliniczny (objawy).
Jadłowstręt psychiczny - charakterystyka i symptomatologia zaburzenia.
Literatura zalecana:
Barkley, R. (2009). ADHD. Podjąć wyzwanie. Poradnik dla rodziców. Poznań: Zysk i S-ka.
Białecka-Pikul, M. (2007). O potrzebie nowego spojrzenia na zaburzenia rozwoju. Sztuka Leczenia, 14, 1-2, 13-24.
Bogdanowicz M. (1991). Psychologia kliniczna w wieku przedszkolnym. Warszawa: WSiP.
Carson, R. C., Butcher, J. N., Mineka, S. (2003). Psychologia zaburzeń, Vol. I, R. 14. Zaburzenia dzieciństwa i adolescencji. Gdańsk: GWP, s. 795-
Cierpiałkowska, L., Zalewska, M. (2008). Wybrane zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji. W: J. Strelau, D. Doliński (red.), Psychologia. Podręcznik akademicki. T. II, s. 569-579. Sopot: GWP.
Kendall P. C. (2004). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji, mechanizmy zaburzeń i techniki terapeutyczne. Gdańsk: GWP.
Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10. Opisy kliniczne i wskazówki diagnostyczne. (2000). Kraków-Warszawa: Vesalius.
Kościelska M. (2000). Psychologia kliniczna dziecka. W: J. Strelau (red.). Psychologia, Podręcznik akademicki. Gdańsk: GWP.
Namysłowska, I. (red.) (2004). Psychiatria dzieci i młodzieży. W-wa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL.
Obuchowska I. (2005). R. 2. Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży - wybrane zagadnienia. W: H. Sęk (red.), Psychologia kliniczna, s. 25-46.W-wa: Biblioteka Psychologii Współczesnej.
Popielarska, A., Popielarska, M. (red.) (2000). Psychiatria wieku rozwojowego. Warszawa: PZWL