Układ żylny i chłonny
Układ żylny
układ żyły głównej górnej
układ żyły głównej dolnej.
żyły serca
Żyły serca
Zatoka wieńcowa uchodzi do prawego przedsionka. Do zatoki wieńcowej uchodzą:
Żyła serca wielka
Żyła tylna komory lewej
Żyła serca średnia
Żyła serca mała
Żyła skośna przedsionka lewego
żyły serca przednie uchodzą do prawego przedsionka
Żyły serca najmniejsze uchodzą do komór i przedsionków
Żyła główna górna
zbiera krew z górnej (nadprzeponowej) części ciała. Powstaje ona z połączenia się dwóch żył ramienno-głowowych prawej i lewej. Te powstają z połączenia żył szyjnej wewnętrznej i podobojczykowej. Żyła szyjna wewnętrzna zbiera krew z głowy i szyi, biorąc swój początek w jamie czaszki z zatok opony twardej. Żyła podobojczykowa jest przedłużeniem żyły pachowej, odprowadza ona krew z całej kończyny górnej, dolnej części szyi oraz z górnej i bocznej części ścian klatki piersiowej. Żyła pachowa powstaje z połączenia się dwóch żył ramiennych towarzyszących tętnicy ramiennej.
Żyła główna dolna
zbiera krew z dolnej części ciała, powstaje z połączenia żył biodrowych wspólnych, prawej i lewej. Żyła biodrowa wspólna powstaje z połączenia żyły biodrowej wewnętrznej i zewnętrznej. Żyła biodrowa wewnętrzna powstaje z połączenia żył trzewnych i ściennych zbierających krew z miednicy mniejszej. Żyła biodrowa zewnętrzna jest przedłużeniem żyły udowej.
Dopływy żyły głównej dolnej
Ścienne; lędźwiowe, przeponowe,
Trzewne:
jądrowa lub jajnikowa prawa,
wątrobowe,
nerkowe,
nadnerczowe (lewa uchodzi do ż. nerkowej lewej)
Żyły biodrowe wspólne
Żyła wrotna
powstaje z połączenia żyły krezkowej górnej i żyły śledzionowej, do której uchodzi żyła krezkowa dolna oraz żyły pochodzące z trzustki, żoładka i dwunastnicy, a także żyła wieńcowa żołądka, mająca połączenia z żyłami dolnej części przełyku;
żyła wrotna dzieli się po wejściu do wnęki wątroby na mniejsze rozgałęzienia, uchodzące ostatecznie do naczyń włosowatych z których biorą początek żyły wątrobowe
Żyły kończyny dolnej
Układ powierzchowny:
łuk żylny grzbietowy i podeszwowy stopy z których wychodzą:
Żyła odpiszczelowa
żyła odstrzałkowa
Układ głęboki- żyły głębokie biegną razem z jednoimiennymi tętnicami jako żyły towarzyszące które łączą się w tętnicę podkolanową, która przechodzi w żyłę udową
Dopływy żyły udowej:
Głęboka uda
Sromowe zewnętrzne
Okalająca biodro powierzchowna
Nabrzuszna powierzchowna
Żyły kończyny górnej
Układ powierzchowny:
Żyła odłokciowa - uchodzi do jednej z żył ramiennych
Żyła odpromieniowa - uchodzi do żyły pachowej
Układ głęboki;
Żyły towarzyszące ( po dwie dla każdej tętnicy)
żyła pachowa -pojedyncza powstaje z dwóch żył ramiennych i żyły odpromieniowej
żyła pachowa przechodzi na wysokości I żebra w żyłę podobojczykową
Układ chłonny
Do układu chłonnego zalicza się:
naczynia chłonne (limfatyczne),
węzły chłonne,
migdałki,
grasicę,
śledzionę i
chłonkę.
Układ chłonny - mówiąc najogólniej - ma za zadanie odprowadzanie płynów z przestrzeni międzykomórkowych poprzez węzły chłonne i drogą przewodów chłonnych doprowadzenie ich do układu żylnego.
Naczynia i węzły chłonne
Naczynia chłonne powierzchowne umiejscowione są w skórze i tkance podskórnej.
Naczynia i węzły chłonne głębokie usytuowane są w sąsiedztwie naczyń krwionośnych o większej średnicy.
Naczynia chłonne mają zastawki, które zapewniają odpływ (przepływ) chłonki tylko w jednym kierunku. Naczynia chłonne leżą w przestrzeniach o zmiennym ciśnieniu, co powoduje przesuwanie się ich zawartości (znajdującego się w nich płynu, chłonki) ku górze.
Naczynia chłonne odprowadzają chłonkę do regionalnych węzłów chłonnych.
Węzły chłonne głowy i szyi
Głowy: potyliczne, sutkowe, przyusznicze powierzchowne i głębokie twarzowe: policzkowe, nosowo-wargowe, jarzmowe, żuchwowe.
Szyi: podbródkowe, podżuchwowe, szyjne przednie powierzchowne i głębokie (np.: przedkrtaniowe, tarczowe przed- i przytchawiczne) oraz szyjne boczne powierzchowne i głębokie (leżące wzdłuż przebiegu żyły szyjnej wewnętrzne), oraz nadobojczykowe i zagardłowe.
Węzły chłonne kończyny górnej
Węzły chłonne umiejscowione są w dole łokciowym i pachowym. W obrębie ramienia położone są naczynia i węzły chłonne ramienia, które łączą się z dużym zgrupowaniem węzłów leżącym w jamie pachowej. Do węzłów tych spływa chłonka nie tylko z kończyny górnej, ale także i z bocznej ściany klatki piersiowej.
Układ chłonny kończyny dolnej
naczynia powierzchowne i głębokie:
stopy,
podudzia
węzły chłonne:
podkolanowe powierzchowne i głębokie,
pachwinowe powierzchowne i głębokie.
Układ chłonny piersiowy
W ścianie klatki piersiowej węzły chłonne:
powierzchniowe i głębokie,
międzyżebrowe przednie i tylne,
przysutkowe,
przymostkowe,
przedkręgowe,
przeponowe górne,
osierdziowe.
śródpiersiowe.
Z trzewi klatki piersiowej odprowadzają chłonkę węzły chłonne:
przednie i
tylne.
Układ chłonny trzewi
W obrębie ścian brzucha węzły chłonne:
lędźwiowe prawe i lewe,
przeponowe dolne,
aortowe.
W jamie brzusznej grupują się one w okolicy: pnia trzewnego, żołądka, trzustki, wątroby, śledziony, są też węzły krezkowe górne i dolne, jak również nerkowe, nadnerczowe.
Układ chłonny miednicy
węzły chłonne ścienne:
biodrowe zewnętrzne,
biodrowe wewnętrzne
trzewne, różniące się w zależności od płci, jak:
przypęcherzowe,
przymaciczne,
przypochwowe,
przyodbytnicze.
Wielkie pnie chłonne
Przewód piersiowy
Przewód chłonny prawy
Przewód piersiowy
Przewód piersiowy rozpoczyna się w górnej części jamy brzusznej zbiornikiem mleczu. Powstaje on z połączenia pni chłonnych lędźwiowych, zbierających chłonkę z dolnej części ciała. Uchodzi w lewym kącie żylnym (jest to miejsce połączenia żyły podobojczykowej z żyłą szyjną wewnętrzną lewą). Przewód ten drenuje całą dolną część ciała (kończyny dolne, miednicę, brzuch) i lewą górną połowę ciała.
Przewód piersiowy
Do przewodu piersiowego uchodzą:
Pnie chłonne lędźwiowe
Pnie jelitowe
Pień szyjny lewy
Pień podobojczykowy lewy
Pnie śródpiersiowe lewe
Przewód chłonny prawy
drenuje prawą górną część ciała,
powstaje z pnia szyjnego prawego i pnia podobojczykowego prawego
uchodzi do prawego kąta żylnego ( miejsce połączenia z. szyjnej wewnętrznej prawej i podobojczykowej prawej ).
Do przewodu chłonnego prawego uchodzą:
Pień szyjny prawy
Pień podobojczykowy prawy
Pnie śródpiersiowe prawe
Śledziona
Śledziona jest nieparzystym narządem jamy brzusznej - położonym w lewym podżebrzu, wewnątrzotrzewnowo. Kształt jej jest zależny od stanu sąsiadujących narządów (żołądek, okręznica, nerka, trzustka). Masa jej wynosi od 150 do 200 g, długość około 12 cm, szerokość 7 cm, grubość około 4 cm. W śledzionie daje się wyróżnić powierzchnię przeponową, wypukłą i trzewną wklęsłą, brzeg górny i dolny oraz koniec (biegun) przedni i tylny. Na powierzchni trzewnej znajduje się wnęka śledziony, a w niej tętnica i żyła śledzionowa, widoczna jest tam powierzchnia żołądkowa, okrężnicza i nerkowa. Od zewnątrz śledzionę pokrywa otrzewna i leżąca pod nią torebka.
Na preparatach mikroskopowych śledziony widoczna jest miazga czerwona z zatokami śledziony, beleczki łącznotkankowe z tętnicami i żyłami, naczynia włosowate oraz grudki chłonne wchodzące vy skład miazgi białej.
Funkcje: wytwarzanie limfocytów, fagocytowanie zużytych krwinek czerwonych, wytwarzanie przeciwciał mających istotne znaczenie immunologiczne w przemianie materii,magazyn krwi i regulator jej ciśnienia.
1