Początku tej historii nie musimy znać.
Nie należy też się bać.
To mniej obce i bliższe niż sądzisz.
Bądź, a nie zbłądzisz.
Nie oczekuj za dużo najlepiej w ogóle..
Patrz głębiej, nie tylko na wózek i kule...
Czy jesteś kiedy do ciebie ślę te słowa?
...bezbarwny, rozmyty sens słowa...
Nie ważna w sumie tych słów istota.
Może przyrównasz ją do błota.
Ale teraz cię wołam, przyjdź,
choć na chwilę zostań.
Ustawa z dnia 20 grudnia 2002 r. o zmianie Ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych mówi, że „ terapię realizuje się na podstawie indywidualnego programu rehabilitacji, w którym określa się:
1. formy rehabilitacji
2. zakres rehabilitacji,
3. metody i zakres nauki umiejętności,
4. formy współpracy z rodziną lub opiekunami,
5. planowane efekty rehabilitacji,
6. osoby odpowiedzialne za realizację programu rehabilitacji.
W tej ustawie również określono rolę i zadania Rady Programowej, a mianowicie „Rada Programowa dokonuje okresowej oraz nie rzadziej niż na 3 lata kompleksowej oceny realizacji indywidualnego programu rehabilitacji uczestnika warsztatu i zajmuje stanowisko w kwestii osiągniętych przez niego postępów w rehabilitacji”.
W warsztacie istnieje regulamin, który dotyczy ogólnej działalności warsztatu, a także praw i obowiązków uczestników i pracowników.
Według regulaminu w warsztacie realizowane są zadania w zakresie rehabilitacji społecznej i zawodowej zmierzającej do ogólnego rozwoju poprawy sprawności każdego uczestnika, niezbędne do możliwie niezależnego, samodzielnego i aktywnego życia w środowisku.
Realizacja ww. celów odbywa się poprzez:
- usprawnianie ogólne,
- rozwijanie umiejętności wykonywania czynności życia codziennego oraz zaradności osobistej,
- przygotowanie do życia w środowisku społecznym,
- rozwijanie umiejętności wrodzonych i nabytych przy zastosowaniu różnych technik terapii zajęciowej,
- rozwijanie psychofizycznych sprawności niezbędnych do pracy,
- rozwijanie podstawowych oraz specjalistycznych umiejętności zawodowych, umożliwiających podjęcie pracy w Zakładzie Aktywności Zawodowej lub innej pracy zarobkowej, albo dalszego szkolenia zawodowego.
Regulamin warsztatu określa również prawa i obowiązki uczestnika. I tak:
uczestnik ma prawo do:
udziału w przygotowaniu indywidualnego programu rehabilitacji,
korzystania z niezbędnego sprzętu rehabilitacyjnego i pomocy technicznej, które ułatwiają wykonywanie czynności,
pomocy instruktorów i terapeutów w realizacji programu rehabilitacji,
udziału w procedurze dokonywania oceny przebiegu rehabilitacji,
udziału w przygotowaniu stanowiska do jego psychofizycznych sprawności,
uczestniczenia w kołach zainteresowań i zajęciach dodatkowych.
Natomiast obowiązkiem uczestnika warsztatu jest:
aktywne uczestniczenie w realizacji programu rehabilitacji,
poddawanie się okresowym badaniom lekarskim ogólnym i specjalistycznym, oraz przedstawienia ich wyniku,
udostępnienie informacji o miejscu zamieszkania, warunkach rodzinnych, mieszkaniowych i bytowych do celów związanych z ustaleniem procesu terapii, a także uaktualnienia je co najmniej raz na rok,
wypełniania w miarę starannie książki pracy uczestnika,
przestrzegania ustalonego czasu zajęć i porządku,
stosowanie się do poleceń pracowników warsztatu,
przestrzegania zasady współżycia koleżeńskiego i społecznego,
szanowanie i dbanie o mienie warsztatu.
Uczestnicy właściwie wypełniający swe obowiązki mają prawo do otrzymywania kieszonkowego. Wniosek o udzielenie kieszonkowego zawierający ocenę uczestnika i propozycję wysokości kieszonkowego sporządza instruktor - terapeuta prowadzący grupę terapeutyczną. Wniosek ten podlega zatwierdzeniu przez kierownika warsztatu i jednostki prowadzącej warsztat, czyli stowarzyszenie.
Ten sam regulamin mówi, że pracownicy warsztatu zatrudnieni przez stowarzyszenie mają prawa wynikające z Kodeksu Pracy z zawartej z nimi umowy o pracę oraz są zobowiązani do przestrzegania praw i obowiązków, a także do:
- przestrzegania zasad współżycia społecznego, a w szczególności do szanowania praw i godności uczestników warsztatu, do wzajemnego między sobą poszanowania i do koleżeńskości,
- współdziałania w ustalaniu indywidualnych programów rehabilitacji,
- sumiennego realizowania programu rehabilitacji,
- sumiennego z wymaganą szczegółowością prowadzenia dokumentacji,
- ścisłego współdziałania z rodzicami lub opiekunami prawnymi uczestników w zakresie realizacji indywidualnych programów rehabilitacji.
"Nie ma w życiu większej radości niż praca. Tylko pracując czuje się w sobie najwięcej wigoru. Każdy dzień przynosi nowe problemy, a każdy problem stanowi zagadkę, którą należy rozwiązać, nową grę w której należy zwyciężyć."
Sidney Sheldon
Wprowadzenie
Uczestnictwo w WTZ-tach to dla osób niepełnosprawnych możliwość wyrażania siebie poprzez różne formy aktywności: śpiew, taniec, rysunek, prace ręczne, prace graficzne, kulinarne i wiele innych, w których czują się dobrze, swobodnie, bezpiecznie i twórczo. Dzięki zajęciom prowadzonym przez doświadczonych terapeutów w oparciu o autorskie programy, nasi podopieczni z każdym dniem stają się bardziej samodzielni, otwarci i kreatywni. Natomiast terapia społeczna oraz aktywizacja zawodowa, pozwalają osobom uczęszczającym na nasze warsztaty wyzwolić się ze swojej niepełnosprawności oraz uciec od monotonii czterech ścian w zaczarowany świat jaki niesie ze sobą każdy kolejny dzień spędzony wspólnie z przyjaciółmi.
Pracownia tkacko-hafciarska jest jedną z sześciu pracowni istniejących w Warsztatach Terapii Zajęciowej. Głównymi celami pracowni są rozwijanie sprawności manualnej i kształtowanie koordynacji wzrokowo ruchowej. Cele te realizowane są poprzez naukę haftu, szycia na maszynie elektrycznej, naukę makramy, szydełkowanie, robótki na drutach. Wytwory, którymi już możemy się poszczycić, to obrazki wyszywane haftem krzyżykowym, serwety wyszywane haftem richelieu, obrazy wyszywane wełną. W przyszłości będziemy się również zajmować szyciem przeróżnych maskotek i ozdobnych poduszeczek. Mamy także zaplanowane wiązanie splotów makramy w celu wyrobu kwietników ze sznurka, będziemy też zaopatrywać pracownię gospodarstwa domowego w fartuszki, chustki na glowę i ściereczki.
Cele i zadania Warsztatu Terapii Zajęciowej |
Wiadomość wprowadził: Maria Dzienisiewicz » Pokaż rejestr zmian dla danej wiadomości
Od opieki do niezależności
2005-10-12 1357
Art. czytany: 447 razy
Podnoszenie umiejętności pracowników Warsztatu
5 października odbyło się szkolenie wewnętrzne pracowników Warsztatu z zakresu świadczonych usług osobom niepełnosprawnym. Zapoznaliśmy się z osiągnięciami francuskimi dotyczącymi rehabilitacji społecznej i zawodowej osób niepełnosprawnych. Tematyka obejmowała także zagadnienia: zmiany podejścia w postrzeganiu osób niepełnosprawnych i organizacji działań terapeutycznych od opieki - poprzez aktywizację - do niezależności; zmiany programów i metod stosowanych dotychczas w terapii zajęciowej. Dokument wprowadził: Maria Dzienisiewicz