O SPIRYTYŹMIE

Spirytyzm to ruch o zasięgu światowym oparty na wierze, że duch człowieka żyje po śmierci i że można z nim nawiązać kontakt podczas seansu spirytystycznego. Według wiary katolickiej wywoływanie duchów jest wielkim grzechem i ten kto zainicjuje kontakt z duchem w tym samym momencie podpisuje pewnego rodzaju pakt z Diabłem i wypiera się Boga. Zapewniamy wszystkich wierzących, że stwierdzenie to mija się z prawdą i zostało narzucone przez doktrynę Kościoła. Znamy wiele osób, które tak jak my zajmują się tą tematyką w praktyce i nic złego ich nie spotkało. Oczywiście aby uczestniczyć w seansach spirytystycznych trzeba dużo wiedzieć na ten temat, bo nie jest to zabawa i gdy ktoś zacznie wywoływać duchy tylko dla zabawy bez odpowiedniego przygotowania może się to dla niego źle skończyć. Nie chcemy też nikogo zachęcać do przeprowadzania seansów spirytystycznych. Ten dział jest przygotowany dla tych wszystkich, którzy podobnie do nas czują powołanie do tego by nawiązywać kontakty z innymi bytami przede wszystkim w celu poznania praw czy zasad panujących "po drugiej stronie" i pozyskiwania wiedzy z "tamtej strony" niejednokrotnie bardzo przydatnej w życiu "po tej stronie".

Seanse spirytystyczne nie są jedyną metodą kontaktowania się z duchami, ale jest to metoda najbardziej powszechna i dlatego min. opiszemy ją w dalszej części wraz z naszymi ważnymi uwagami dotyczącymi tego "zabiegu". Znajdziecie również ogólną charakterystykę duchów i demonów z którymi mieliśmy do czynienia (oraz przykłady książkowe), skrótowy opis dwóch rodzajów egzorcyzmów, słownik spirytystyczny i bardzo przydatny, dla wszystkich zajmujących się seansami, szczegółowy opis duchów, czyli tzw. drabinę duchową. Zapraszamy do zwiedzania pozostałych punktów na stronie.

OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA DUCHÓW

Nie będziemy odpowiadać na pytanie co to jest duch ponieważ nie można na nie w prosty sposób odpowiedzieć (jeżeli kogoś bardzo interesuje odpowiedź... znacie nasz e-mail... odpowiemy indywidualnie). W każdym razie, duchy pojawiały się we wszystkich epokach, przybierając wiele różnych form i podejmując rozmaite zadania. Duchy są wśród nas choć mało kto zdaje sobie z tego sprawę. Mogą się nam przyglądać i wpływać na nasze życie. Zjawiskiem najczęściej spotykanym jest duch człowieka ukazujący się jako mglista postać (choć nie zawsze), znikający równie nagle i tajemniczo co się pojawił.

Jak twierdzi G.N.M. Tyrell (znawca tematu) istnieją cztery zasadnicze rodzaje duchów :

1. Duchy tymczasowe - duchy ludzi żywych, którzy z własnej woli ukazują się w różnych miejscach
2. Duchy doświadczane - duchy ludzi umierających bądź dotkniętych straszliwym nieszczęściem
3. Duchy pośmiertne - duchy ukazujące się w jakiś czas po śmierci człowieka i przypominające go zwykle tak bardzo, że świadkowie ich pojawienia się doznają często głębokiego wstrząsu psychicznego
4. Duchy właściwe - duchy najczęściej spotykane, ukazujące się ludziom, którzy nie mają z nimi nic wspólnego pojawiające się zwykle w tym samym miejscu i w określonych porach

Z naszych doświadczeń i rozmów z "osobami" zamieszkującymi "inne obszary" możemy podzielić duchy generalnie na złe i dobre. Te pierwsze funkcjonują po to by czerpać korzyści i utrudniać życie ludziom w różnych celach, drugie natomiast pomagają nam i chronią od tych pierwszych (o ludziach nie wspomnimy). Następny podział będzie dotyczył miejsca ich "zamieszkania". Tu wyróżniamy duchy z nieba, piekła i czyśćca (to wg wiary katolickiej). Oprócz tych trzech "obszarów" istnieje jeszcze jeden którego nazwy nie możemy na razie zdradzić (wiemy, że zabrzmi to śmiesznie ale duchy nas o to prosiły). Tę informację możemy podać indywidualnie przez e-mail.

Istnieje wiele rodzajów duchów. My wymienimy te z którymi mieliśmy do czynienia w różnych okolicznościach, miejscach i czasie oraz przytoczymy przykłady z naszych materiałów.

1. Afryty - zwane także ifrytami lub efrytami to duchy ofiar morderstwa, które powracają na ziemię w poszukiwaniu zemsty. Podobno mogą być bardzo niebezpieczne i jedynym sposobem obrony jest wbicie w miejscu zbrodni w ziemię nie używanego gwoździa (zabieg tzw. przygważdżania).

2. Ankou - to duchy spełniające funkcję strażnika cmentarza, sprawujące pieczę nad miejscami, w których grzebie się zmarłych. Z rozmów z duchami dowiedzieliśmy się, że odstraszają one (przynajmniej próbują odstraszać) wszystkich żywych lub martwych próbujących zakłócić spokój leżącym tam zmarłym. Teraz wiadomość dla interesujących się tą tematyką : będąc na cmentarzu rozglądajcie się uważnie na ludzi tam przebywających. Nam często zdarzały się takie przypadki w których widzieliśmy kogoś siedzącego przy grobie, a po chwili nieuwagi osoba ta znikała jak kamfora w niewytłumaczalny sposób. Taki ktoś to nic innego jak właśnie "Ankou"

3. Autostopowicze - czyli duchy pojawiające się przy drogach, przybierające ludzkie postacie (osobiście mieliśmy z nimi kontakt), które zatrzymują samochody i proszą o podwiezienie do domu. W momencie gdy ktoś uczyni ich prośbę dematerializują się w zmyślnie dobranym przez nich momencie. Najkrócej mówiąc są to duchy ofiar wypadków.

4. Białe, szare lub czarne damy - ukazujące się w zamkach lub starych dworach. Są to duchy osób zamordowanych lub tych którzy ponieśli śmierć w tragicznych okolicznościach i nie mogą pogodzić się ze śmiercią. Znamy wiele przypadków kontaktu z tymi duchami. My jednak nie mieliśmy zaszczytu ujrzeć ich na własne oczy, ale badając zamek Krzyżtopór w Ujeździe zlokalizowaliśmy tamtegoż ducha, który porozmawiał z nami (podczas seansu) i chodził za nami (niewidoczny) oddając przy tym dosyć głośne dźwięki. Wszystkim amatorom duchów polecamy wyjazd do jakiegoś zamku - może uda wam się "coś" ujrzeć.

5. Błędne ogniki - to tajemnicze upiorne światła widywane na cmentarzach lub nad mokradłami, stojące w miejscu, przemieszczające się lub wchłaniające w groby. Jest wiele teorii na ich temat. Niegdyś wierzono, że są to dusze zmarłych, które pojawiają się jako zapowiedź czyjejś śmierci lub strzegą zapomnianego skarbu (ciekawe). Ostatnie badania dowodzą, że błędne ogniki powstają przez samozapalenie gazów wydzielanych w trakcie rozkładu martwych tkanek. Podczas naszych wędrówek po cmentarzach mieliśmy szczęście ujrzeć coś co można by zakwalifikować do błędnych ogników. To coś przypominało jaskrawo żółty obłok i pozwalało sobie "wyjść" z grobu po czym "weszło" w inny grób. Czy zatem wg fizyki gazy mogą się przemieszczać gdzie chcą podczas bezwietrznego wieczoru ? Hm... Odpowiedź pozostawiamy naukowcom.

6. Inkuby i sukkuby - są to jedne z najgroźniejszych i najsilniejszych duchów przychodzących zazwyczaj podczas seansów spirytystycznych w których uczestniczą nowe osoby. Wg różnych książek przybierają one postać przystojnego młodzieńca lub pięknej kobiety i starają się oczarować nic nie podejrzewaną osobę w celu opętania i pozyskania nad nią władzy. Podczas seansów mieliśmy do czynienia z tym rodzajem duchów i co prawda nie potrafiły się nam zmaterializować ale przysparzały wiele kłopotów i zamieszania. Dla początkujących nie polecamy kontaktu z nimi.

7. Poltergeisty - to jedne z najczęściej spotykanych duchów. Duchy te jako jedyne nie chcą się pokazywać. Zamieszkują przede wszystkim w starych domach, choć nie jest to regułą i potrafią czynić wielkie zamieszanie w celu wypędzenia z nich lokatorów z różnych to powodów. Poltergeisty potrafią podnosić różne przedmioty, rzucać naczyniami, otwierać drzwi, okna, włączać urządzenia elektryczne itd. Ludzie często mają z nimi do czynienia choć nie zdają sobie z tego sprawy. Czy nie zdarzyło wam się coś w następującym stylu : wychodząc z pokoju wyłączacie telewizor po czym za chwilę słyszycie ku zdziwieniu jakieś odgłosy zza drzwi. Po wejściu widzicie włączony telewizor... (dodam jeszcze, że przypadek ten odnosi się do sytuacji gdy jesteście sami w domu).

8. Sobowtóry - są to duchy do złudzenia przypominające człowieka, który jeszcze żyje. Pojawiają się one niedługo przed śmiercią swego pierwowzoru jednocześnie w kilku miejscach. Znamy kilka takich przypadków. Niestety nie zdążyliśmy ostrzec o tym osoby których to dotyczyło. Jeżeli zobaczycie kiedyś kogoś znajomego kto w dziwny sposób znika za jakimś drzewem lub gubicie go w innych okolicznościach, wiedząc jednocześnie, że osoba ta nie może być w tym miejscu bo np. leży w szpitalu lub wyjechała na wczasy - spróbujcie skontaktować się jak najszybciej z tą osobą i dajcie nam o tym znać ! Być może zapobiegniemy nieszczęściu.

Słowo "seans" pochodzi z francuskiego seance i oznacza posiedzenie, sesję. Jak wiadomo w praktyce oznacza ono (odnośnie seansu spirytystycznego) szereg czynności mających na celu nawiązanie kontaktu ze światem duchów. Są różne metody kontaktowania się z duchami podczas seansu (jedną z nich opiszemy poniżej). Uzależnione to jest od możliwości parapsychicznych ludzi uczestniczących w nim. Można więc rozróżnić dwie podstawowe metody : pierwsza, gdy w seansie bierze udział "medium" czyli osoba potrafiąca nawiązać bezpośredni kontakt z duchem (duch wciela się w tę osobę i przemawia przez nią), druga zaś odbywa się bez niej. Na prośbę kilku naszych czytelników zajmiemy się tą drugą ponieważ jest ona prostsza, bezpieczniejsza i polecana dla początkujących.

Rozkład zajęć.

1. Przygotowanie i warunki - niezbędne rekwizyty

2. Wywoływanie - inicjacja

3. Nawiązanie kontaktu - pierwsze uwagi

4. Rozmowy - rozpoznanie

5. Odwołanie

Uwaga ! To co będzie napisane poniżej wynika z naszych praktyk i jest dokładnym opisem praktycznych czynności dokonywanych podczas naszych pierwszych seansów spirytystycznych. Zapewniamy, że metoda ta została przez nas wielokrotnie sprawdzona, a ewentualne niezgodności z opisem podobnych metod "książkowych" nie mają wpływu na praktyczne wyniki i skutki seansu. Chcemy także dodać, że wywoływanie duchów nie jest zabawą i nie ponosimy odpowiedzialności za nieodpowiednie wykorzystanie materiału zawartego w dalszej części tej strony. Dlatego odradzamy ten zabieg wszystkim, którzy odwiedzili naszą stronę tylko z czystej ciekawości i korzystając z poniższego materiału "zaczną bawić się w duchy".

Ad.1 Przygotowanie i warunki - niezbędne rekwizyty

Do przeprowadzenia seansu potrzebne są co najmniej dwie osoby (zalecamy jednak od 3-ch do 5-ciu). Osoby te nie mogą wcześniej zażywać żadnych środków odurzających. Najlepiej by wśród osób wywołujących była choć jedna osoba mająca odpowiednie doświadczenie w kontaktach z duchami, by w przypadku jakiś nieprzewidzianych zdarzeń umiała odpowiednio zareagować. Pomieszczenie w którym odbędzie się seans powinno być pozbawione przedmiotów o treści religijnej i okultystycznej (krzyże, pentagramy, talizmany, itp.) ponieważ może to przeszkadzać w kontakcie z duchami. Jeśli seans przeprowadzamy w domu, to najlepiej by i następne seanse były wykonywane w tym samym pomieszczeniu (pokoju, strychu itd.). Generalnie pora dnia nie gra większego znaczenia, jednak lepiej jest przeprowadzać seans w nocy (głównie chodzi o nastawienie psychiczne, ciszę itd.). Do porozumiewania się z duchami najlepiej posiadać tzw. zestaw "Ouija" (jest to specjalny zestaw przyborów w skład którego wchodzi odpowiednia plansza i ruchomy wskaźnik). Oczywiście wiemy, że zestawu tego nie kupicie w pierwszym lepszym sklepie, dlatego też poniżej przedstawiamy schematyczny odpowiednik planszy "Ouija" (jest to odwzorowanie naszego układu, którego używamy).

W praktyce używamy okrągłego drewnianego stołu (najlepiej czarnego o politurowanym blacie) w koło którego namalowane są litery alfabetu i cyfry. Na środku stawia się odwrócony kieliszek (jeśli jest wiele osób, może być np. talerz), który pełni rolę wskaźnika i "ręki ducha". Uczestnicy seansu siedzą dookoła stołu kładąc delikatnie palce wskazujące na kieliszku, który wkrótce zacznie się poruszać wolą ducha przekazując odpowiedzi na pytania zgromadzonych. Na koniec warto dodać, że seans przeprowadzamy przy zapalonych świecach (ich ilość nie jest istotna).

Ad.2 Wywoływanie - inicjacja

Po odpowiednim przygotowaniu siebie i zestawu kładziemy palce na kieliszku i zachęcamy duchy (lub jakiegoś konkretnego ducha) do kontaktu wypowiadając jedną z wielu reguł np. "My, zebrani tutaj przywołujemy do rozmowy ducha [ tu podajemy jego imię i nazwisko ]. Duchu, jeżeli jesteś z nami daj nam jakiś znak lub porusz kieliszkiem i wskaż na [TAK]". Regułę tę powtarzamy wielokrotnie do momentu gdy kieliszek zacznie się poruszać. W momencie gdy to nastąpi prawdopodobnie duch jest już z nami (zaznaczamy "prawdopodobnie", ponieważ często ruch kieliszka może być spowodowany zdolnościami psychokinetycznymi którejś z osób uczestniczących w seansie). Główną cechą charakterystyczną nadejścia ducha jest wyczuwalny spadek temperatury w pomieszczeniu. Jest jeszcze wiele innych cech, ale są one zauważalne przez uczestników dopiero po wielu seansach. Dlatego aby mieć pewność, że rozmawiamy z duchem, a nie z np. nadświadomością potrzeba dużo praktyki i ogólnego poznania oraz wyczucia.

Ad.3 Nawiązanie kontaktu - pierwsze uwagi

Jedną z najważniejszych rzeczy podczas rozmowy z duchami jest fakt, że większość z nich potrafi czytać w naszych myślach. Tak więc w ramach sprawdzenia ducha (należy go sprawdzić) zadajemy mu pytania na które mogłaby odpowiedzieć tylko jedna osoba z grona (osoba ta odsuwa się na bok i chwilowo nie uczestniczy w seansie) po czym duch odpowiada jej. Jeżeli odpowiedzi będą zgodne, to oczywiście będzie znaczyło, że mamy bardzo duże prawdopodobieństwo rozmowy z duchem, a nie z "czymś innym" (o czym wspomnieliśmy w Ad.2). Następną ważną sprawą jest to, że duchy często lubią kłamać i nie można się sugerować wszystkimi odpowiedziami (to dotyczy przede wszystkim pierwszych kontaktów, gdy przychodzą duchy podające się za innych). Opanowanie sztuki wyłapywania kłamstw przyjdzie po wielu kontaktach gdy poznamy już specyficzne zachowania duchów czyli min. jego stan energetyczny, miejsce w którym przebywa podczas kontaktu (np. fotel, wersalka, drzwi itp.), szybkość i specyfika poruszania kieliszkiem itp. Kolejną sprawą jest to, że nie zawsze dany duch ma ochotę z nami rozmawiać, czy w ogóle przyjść na wezwanie. Więc jeśli przez dłuższy czas nie udaje nam się przywołać danego ducha, musimy zaprzestać go wywoływać. Wtedy należy spróbować wywołać innego. Podobnie jest w przypadku gdy duch przyszedł ale zaznaczył nam, że nie ma ochoty rozmawiać. Wtedy powinniśmy go odwołać. Na koniec ważna uwaga. Jeśli macie problem z tym jakiego ducha najlepiej przywołać na początek, to proponujemy by był to ktoś (nieżyjący oczywiście) z bliskiej rodziny czy dawnych przyjaciół.

Ad.4 Rozmowy - rozpoznanie

Jak wspomnieliśmy wcześniej często zdarza się , że przychodzi jakiś duch, który nie jest tym za kogo się podaje. Co gorsza może on mieć niezbyt dobre intencje wobec niektórych lub wszystkich osób uczestniczących w seansie. Dlatego też zanim zaczniemy z nim rozmawiać musimy mu zadać kilka podstawowych pytań analizując dokładnie jego zachowanie ( Ad.3 ). Po pierwsze pytamy skąd do nas przyszedł (niebo, piekło, itp.). Po drugie, czy chce komuś wyrządzić krzywdę, i czy chce z nami rozmawiać. Następnie upewniamy się czy jest tym duchem, którego chcieliśmy wywołać (zadając mu jakieś osobiste pytania związane z jego życiem "za życia"). Po tych czynnościach przechodzimy do rozmowy właściwej, związanej z celem jego wywołania. Podczas rozmowy należy pamiętać by nie przemęczać ducha. Jeśli duch nie chce odpowiedzieć na jakieś pytanie nie powinniśmy go zmuszać do odpowiedzi. Należy też wiedzieć, że nie na wszystkie pytania duchy mogą odpowiedzieć czy znać odpowiedź. Ich wiedza może być czasem ograniczona, o czym pisze w punkcie „Drabina duchowa”. Często się też zdarza, że duchy piszą w niezrozumiałym języku (języku zmarłych). Przyczyn może być wiele, w każdym razie dla kogoś kto nie zna tego języka nie wiele przyjdzie z takiego kontaktu.

Ad.5 Odwołanie

Po każdym udanym seansie ducha należy odwołać. Podobnie do wywołania istnieje kilka sposobów odwoływania. Najprostszym jest podziękowanie mu za kontakt i odesłanie go tam skąd przyszedł. Można to zrobić w następujący sposób. Mówimy np. : "Duchu [ imię i nazwisko ] dziękujemy Ci za kontakt, przepraszamy za naruszenie Twojego spokoju, odejdź tam skąd przyszedłeś i przed odejściem przesuń kieliszek na [Kończę]". W momencie gdy duch to uczyni i kieliszek przestanie się ruszać odkładamy palce i tymże sposobem jakby zamykamy za nim drzwi.

---