Edukacja Alternatywna = humanizacja edukacji
Humanizacja edukacji każde dziecko ma indywidualną drogę rozwoju.
Wychowanie i nauczanie pomaga mu w tworzeniu siebie .
Oznacza też pełne poznanie potrzeb i aspiracji edukacyjnych dzieci, stymulowanie ich rozwoju i ich zaspakajanie.
Zastępowanie tradycyjnych pojęć nauczania, metod nauczania, metodami wspierania aktywności edukacyjnej dzieci ( formy percepcyjno - innowacyjne)
W pracy pedagogicznej eksponowaną pozycję zajmuje tzw „przymus wewnętrzny” jako podstawowe źródło aktywności edukacyjnej.
Wyłączne lub prawie wyłączne stosowaniem w edukacji przymusu zewnętrznego może przybrać postać tzw „ pedagogicznej tresury”, która jest często spotykana w państwowym systemie oświaty.
- W edukacji alternatywnej następuje zamiana funkcji programu, z funkcji realizacyjnej na funkcję interpretacyjną programu, która wykorzystuje treści programowe, bierze pod uwagę potrzeby edukacyjne dzieci oraz wspiera ich aktywność.
Ważną cechą edukacji alternatywnej jest diagnozowanie osiągnięć rozwojowych dzieci przy wykorzystaniu metod obserwacyjnych. Jej wyznacznikiem jest tzw ocena opisowa.
- W wielu koncepcjach alternatywnej edukacji podejmuje się próby odejścia od lekcyjnych form organizacyjnych szkoły na rzecz założenia, że podstawową formą organizacyjną edukacji jest dzień pracy i aktywność dzieci. Założenie to ma bardzo poważne konsekwencje. Np. w planowaniu pracy zwraca się uwagę nie na tzw „przydziały godzinowo-przedmiotowe”, ale na całościową koncepcję organizacyjną, umożliwiającą stymulację wielokierunkowej aktywności dzieci w ciągu dnia, tygodnia itp. Jest to, wbrew pozorom, istotna zmiana organizacyjnego funkcjonowania instytucji edukacyjnych.
ZAŁOŻENIA OGÓLNE SZKOLNICTWA ALTERNATYWNEGO
otwarcie na otaczającą rzeczywistość, nastawienie na rzeczy postępowe i twórcze, czyli takie, które pobudzają uczniów do samodzielnej, wręcz samorzutnej działalności poznawczej.
Szkoła z założenia powinna kształtować i rozwijać zainteresowania uczniów, powinna zaspakajać różnorodne potrzeby intelektualne i emocjonalne wychowanków, oprócz tego powinna stanowić filar stymulujący grupowe formy pracy, który dąży do zaszczepienia w dzieciach chęć samokształcenia.
Szkoła taka z góry powinna sprzyjać wielostronnemu rozwojowi dzieci , młodzieży i dorosłych, którzy to także w coraz to większym stopniu i szerszym zakresie musza się uczyć w sposób zinstytucjonalizowany.
Według założeń szkolnictwa alternatywnego :
uczeń będzie jednocześnie podmiotem i przedmiotem nauczania - uczenia się
nauczyciel nie będzie postacią tak silnie eksponowaną, jak w szkole konwencjonalnej, niemniej jego rola ma nadal spore znaczenie.
uczniowie mają szeroki, częsty i bezpośredni kontakt z rzeczywistością społeczną, przyrodnicza i kulturową. Uczą się zarówno w szkole, jak i poza nią, oprócz tego łączą naukę z pracą, w tym również z pracą zarobkową
uczniowie korzystają z pomocy profesjonalnych i nieprofesjonalnych nauczycieli.
ich praca odbywa się w grupach kilkuosobowych, a ponad to mają pewien wpływ na dobór treści, metod i środków nauczania -uczenia się.