WILLIAM EDWARDS DEMING

żył w latach 1900 - 1993. Studiował na uniwersytetach Wyoming, Colorado i Yale, w 1928 obronił doktorat z zakresu matematyki i fizyki matematycznej. Był amerykańskim statystykiem i konsultantem w zakresie kontroli i sterowania jakością.

W czasie II wojny światowej pracował w amerykańskich gałęziach przemysłu zbrojeniowego, gdzie po raz pierwszy wdrożył Statystyczne Sterowanie Procesami (SPC).

Od początku lat 50. zaczął prowadzić wykłady dla japońskich inżynierów poświęcone SPC oraz statystycznemu sterowaniu jakością - które zostały przyjęte i z powodzeniem zastosowane zapewniając sukces gospodarzy Japonii. Po powrocie do Stanów Zjednoczonych prowadził firmę konsultingową. Zdobył sławę w 1980 roku, po wywiadzie poświęconym sukcesowi gospodarczemu Japonii dla NBC. W roku 1982 wydał książkę "Out of the crisis" ("Wyjście z kryzysu") - zawierającą słynne 14 punktów.

Wskazywał na konieczność wprowadzenia totalnej transformacji stylu zarządzania oraz włączania pracowników w ciągły proces zmian, w celu szerszego zrozumienia przez nich istoty i znaczenia tego procesu.

Opracował:

• podstawy SPC

• cykl PDCA

• 14 zasad zarządzania

KOŁO DEMINGA- CYKL DEMINGA” -PDCA

Zasada doskonalenia oparta o PDCA zakłada, iż na początku planujemy jakieś udoskonalenia (lub rozwiązanie problemu), potem go testujemy na małą skalę i jak to rozwiązanie skutkuje to wprowadzamy go na pełną skalę.

Schemat rozwiązywania problemów składa się z czterech faz:

1. PLANOWANIE (P-plan)

2. 
   WYKONANIE (D-do)

3. SPRAWDZENIE (C-check)

4. DZIAŁANIE (A-act)

1. PLANOWANIE

• zdefiniowanie problemu i jego przyczyn

• opracowanie projektu rozwiązania problemu,

• określenie celów jakościowych,

• określenie mierników wyników działań,

• zebranie i analizę niezbędnych danych,

• wygenerowanie możliwych rozwiązań

• wybór rozwiązań nadających się najlepiej do wdrożenia

2. WYKONANIE (D-do) -przetestowanie zaplanowanego udoskonalenia na małą skalę.

3. SPRAWDZENIE (C-check) - gruntowne przeanalizowane rezultatów zastosowanego udoskonalenia i sprawdzenie czy działania usprawniające przyniosły oczekiwane rezultaty.

4 . DZIAŁANIE (A-act)- wprowadzenie sprawdzonych usprawnień (tylko tych, które przynoszą zakładane efekty).

14 ZASAD ZARZĄDZANIA

Słynne „czternaście punktów-zasad Deminga” obejmuje następujące zalecenia dla zarządzających:

1. Stworzenie stałych celów w odniesieniu do usprawniania jakości wyrobów i usług, ukierunkowanych na uzyskanie przewag konkurencyjnych.

Każda firma powinna mieć określone cele strategiczne (długookresowe) swojej działalności, ukierunkowane na ciągłe podnoszenie jakości produktów i usług; doskonalenie jakości powinno być celem realizowanym na wszystkich poziomach firmy i wkomponowane w plany strategiczne i operacyjne organizacji.

2. Wprowadzenie nowej filozofii zarządzania.

Przyjęcie przez organizację filozofii postępowania dotyczącej zidentyfikowania i usuwania przyczyn powstawania niekorzystnych zjawisk związanych z błędami, brakami, niezgodnościami.

3.Rezygnacja z metod masowej kontroli, jako sposobu na zapewnienia jakości- których miejsce powinny zając narzędzia statystyczne, pozwalające na ocenę jakości na każdym etapie powstania wyrobu.

Należy odejść od masowej kontroli jakości wyrobów i usług i w jej miejsce wprowadzić kontrole procesów. Jakości nie można kontrolować, trzeba ją wytworzyć.

4. Zaprzestanie powszechnej praktyki wyboru kooperantów wyłącznie na podstawie kryterium ceny. Powinna ją zastąpić minimalizacja kosztów całkowitych w wyniku długofalowej, opartej na lojalności i obustronnym zaufaniu współpracy z jednym dostawcą.

Firma powinna zmierzać do wyboru odpowiednich kooperantów i dostawców (nie tylko najtańszych), kierując się długofalową jakością swoich wyrobów. Obok kryterium ceny należy położyć duży nacisk na jakość dostarczanych wyrobów co w efekcie skutkować będzie zmniejszeniem wadliwości produkcji.

5. Ciągłe i niekończące się ulepszanie procesu produkcji oraz usług, prowadzące do poprawy jakości, produktywności oraz zmniejszenie kosztów.

Organizacja powinna wspierać wszelkie działania poprawiające jakość i produktywność. Najważniejsza jest tu rola kadry kierowniczej, która jest odpowiedzialna za uzyskanie odpowiedniej konkurencyjności przez stałe doskonalenie systemu.

Deming uważał, że około 94% problemów wynika z niedoskonałości systemu a pozostałe 6% jest wynikiem błędów popełnianych przez pracowników realizujących wytyczne.

6. Wprowadzenie nowoczesnych metod doskonalenia pracowników.

Każdy pracownik powinien być ciągle szkolony i doskonalony aby posiadać wiedzę i umiejętności adekwatne do powierzonych im obowiązków. Kierownictwo należy bezpośrednio włączyć w proces doskonalenia zawodowego.

7. Wprowadzenie instytucjonalnego przywództwa

W organizacji powinny funkcjonować właściwe formy nadzoru i przywództwa, by kierownicy poszczególnych szczebli znali swoje obowiązki i zakres odpowiedzialności.

Celem kierownictwa powinna być pomoc i motywowanie pracowników do lepszego wykonywania powierzonych im zadań, wyznaczanie kierunków zmian i aktywne uczestnictwo w ich przebiegu oraz dawanie przykładu wszystkim zatrudnionym.

8. Odrzucenie obaw i strachu, tak aby wszyscy mogli pracować wydajniej (efektywniej i oszczędniej) dla przedsiębiorstwa.

Doskonalenie zarządzania wymaga eliminacji przyczyn strachu czyli wprowadzenia życzliwych stosunków łączących przełożonych i podwładnych.

9. Przełamanie barier pomiędzy pracownikami, jak i działami przedsiębiorstwa.

Organizacja powinny tworzyć sprawnie działający organizm, w którym pracownicy powinni współpracować ze sobą tworząc interdyscyplinarne zespoły ukierunkowane na rozwiązywanie pojawiających się problemów.

10. Eliminacja wszelkich form promocji zachęcających do osiągania poziomu "zero defektów" oraz wysokiej produktywności.

Należy unikać sloganów i apeli o lepszą pracę, natomiast stworzyć odpowiedni system produkcji i procedur umożliwiających osiągnięcie wysokiego poziomu wykonania; każde działanie w firmie powinno wynikać z zaprojektowanego i udokumentowanego przedsięwzięcia zawierającego jasne wytyczne dotyczące sposobu jego wykonania.

11. Likwidacja zarządzania przez liczby i cele numeryczne.

Normy pracy powinny być stosowane z rozwagą, gdyż celem jest jakość nie ilość.

12. Likwidacja czynników i barier pozbawiających pracowników dumy z wykonywanej pracy.

Należy dążyć by wszyscy pracownicy byli dumni ze swojej pracy i podkreślać, że praca każdej z nich jest ważna i ma wpływ na efekt końcowy.

13. Wprowadzenie intensywnych i aktywizujących programów szkoleniowych oraz zachęcanie do ciągłego samodoskonalenia.

Podstawą efektywnie działającego przedsiębiorstwa powinna być wiedza dlatego organizacja musi wykazać się zdolnością wywołania w pracownikach skłonności do ciągłego wzbogacania wiedzy (w zakresie nowych technik, materiałów i procesów).

14. Zaangażowanie wszystkich pracowników w proces transformacji.

Wszystkich pracowników w organizacji powinna łączyć odpowiedzialność za udoskonalanie jakości. Podstawowym warunkiem właściwego funkcjonowania systemu usprawniania jakości jest włączenie do niego ogółu zatrudnionych.

1

---