Macie Państwo za zadanie przygotowanie prezentacji PP nt. doradztwa zawodowego w krajach UE. Prezentacja powinna zawierać najważniejsze elementy doradztwa w danym kraju (także te specyficzne). Prezentacja powinna być czytelna i zawierać odpowiedzi na najważniejsze pytania...Począwszy od danych ogólnych...typu: Francja, wielkość, ludność, ile uczących się, ile bezrobotnych...a następnie system doradztwa zawodowego w Edukacji: gdzie? kto? kiedy? ile? czyli kto organizuje w jaki sposób...itp. system doradztwa poza edukacją dla dorosłych...itp. Przypominam, o nie wklejaniu... -
Podstawowe informacje:
Belgia jest krajem europejskim, który ma powierzchnię 30 510km2 . Natomiast z danych z 2003 roku wynika, że kraj liczy 10 259 000 mieszkańców. Prawdopodobnie w 2010 roku zamieszkuje Belgie około 10, 5 mln osób.
Stolica państwa : Bruksela
Jednostka monetarna: Euro
Belgia jest specyficznym krajem, gdyż dzieli się na trzy strefy:
Wspólnotę Flamandzką
Wspólnotę Francuską
Wspólnotę Niemieckojęzyczną
W związku z istnieniem trzech wspólnot, język urzędowy także jest podzielony na: flamandzki, francuski i niemiecki.
Uczący się, pracujący - brak danych
Poradnictwo szkolne/doradztwo zawodowe:
Poradnictwo zawodowe w sektorze edukacji we francuskojęzycznej Belgii jako pojęcie, definiowane jest w następujący sposób:
„działanie, które umożliwia jednostce uświadomienie sobie swoich osobistych cech i ich rozwinięcie, mając na względzie wybory, których trzeba dokonać w edukacji, szkoleniu zawodowym i pracy na wszystkich etapach życia, gdzie rozwój osobowy jednostki idzie ręka w rękę z odpowiedzialnością względem społeczności”.
W Belgii za usługi poradnictwa odpowiadają:
Ministerstwo do spraw krajowych, kultury, służb młodzieży i Obywateli
Ministerstwo Gospodarki, Polityki Zagranicznej i e-Rządu
Ministerstwo Zdrowia i spraw Socjalnych
Ministerstwo Edukacji i Pracy”
Bezrobocie
Według danych OCDE, bezrobocie w Belgii było na poziomie 7,9 % w 2009 roku.
Według danych belgijskiego ONEM (Office national de l'Emploi) liczba bezrobotnych w 08.2010 roku wynosiła 339 750, natomiast w 2009 roku bezrobotni rozłożeni pod względem płci stanowili: mężczyzn - 230.529 kobiet - 203.501
Warto wspomnieć, że wśród instytucji zajmujących się poradnictwem znajdują się prócz wyżej wymienionych:
ORBEM (Office Régional Bruxellois de l'Emploi) - Regionalny Urząd ds. Zatrudnienia w Brukseli. Odpowiada on za osoby poszukujące pracy na dwa sposoby: poszukiwanie pracy, szkolenie do konkretnej pracy.
Do ORBEM-u mogą zgłaszać się osoby, które:
- stale zameldowane na terenie Brukseli
- chcą podjąć pracę
- aktywnie poszukują pracy.
ONEM (Office national de l'emploi) - Ministerstwo ds. Zatrudnienia. Odpowiada ono za wprowadzanie oraz przestrzeganie przepisów dotyczących bezrobocia. Urzędnicy ONEM-u decydują o tym, czy wniosek o dodatek dla bezrobotnego jest zaakceptowany czy odrzucony.
W Belgii służby doradcze są oparte o wydzielone agencje działające na zlecenie resortu edukacji oraz służą uczniom i absolwentom.
Z uwagi na dość obszerny zakres poradnictwa zawodowego w Belgii ze względu na podział terytorialny (3 wspólnoty) przedstawione zostały jedynie informacje odnoszące się do Wspólnoty Flamandzkiej.
Poradnictwo edukacyjne i zawodowe Wspólnoty Flamandzkiej - podstawy prawne
Swoje podstawy ma w przepisach prawnych, a działania związane z edukacją, szkoleniami oraz zatrudnieniem realizowane są w zależności od grupy docelowej.
Dekret o równym dostępie do edukacji 2002 jest uwzględnione i zdefiniowane w przepisach prawnych Wspólnoty Flamandzkiej w sposób bardzo ogólny. Włącza się je w działania związane z edukacją, szkoleniami i zatrudnieniem, realizując za pomocą różnych środków w zależności od grupy docelowej.
Dekret o równym dostępie do edukacji z 20 czerwca 2002 (z późn. zm.) „gwarantuje przeznaczenie dodatkowych środków na poradnictwo dla określonych grup (takich jak uczniowie ze środowisk społecznie upośledzonych, których językiem ojczystym nie jest flamandzki) w okresie uczęszczania do szkoły.”
Dekret regulujący funkcjonowanie ośrodków poradnictwa dla uczniów z 1 grudnia 1998 „wprowadza zasadę przestrzegania przez te placówki wymagań jakościowych, dotyczących efektywności działalności i respektowania praw innych osób (ochrona prywatności, dostęp do informacji itp.), a także szybkiego podejmowania współpracy z zainteresowanymi podmiotami”.
Podmioty odpowiedzialne:
Szkolnictwo podstawowe- brak jest działań wyłącznie doradczych zawodowo, jednak za pomocą między-przedmiotowej ścieżki „Nauka uczenia się” są wprowadzane dla uczniów pewne działania z poradnictwa edukacyjnego, które proponują w jaki sposób należy się uczyć, jak rozumieć naukę i uczenie się.
Szkolnictwo na poziomie średnim- ścieżka na tym etapie edukacji celem jej jest pomoc uczniowi w wyborze odpowiednich studiów oraz ścieżki zawodowej.
W szkole średniej „Nauka uczenia się” złożona jest z trzech poziomów, których celami są:
„Poziom pierwszy (cztery cele): uczniowie potrafią ocenić swoje zainteresowania i możliwości w celu dokonania wyboru nauki na poziomie drugim
Poziom drugi (cztery cele): uczniowie zyskują ogólną perspektywę możliwości edukacyjnych i zawodowych
Poziom trzeci (cztery cele): dokonując wyboru studiów lub ścieżki kariery zawodowej, uczniowie biorą pod uwagę swoje zainteresowania i możliwości.”
Edukacja na poziomie zawodowym wspomagana jest przez ścieżkę „Nauka w czasie pracy” i jest realizowana na kilka sposobów:
• „zatrudnienie w firmie
• projekt pomostowy z myślą o młodych ludziach, którzy nie uzyskali jeszcze wymaganego poziomu dojrzałości pracowniczej, uczestnicy otrzymują stypendium w wysokości 230 Euro.
• ścieżka przygotowawcza kładzie nacisk na nabór, diagnozę i orientację. Aby osiągnąć te cele, ośrodki mogą założyć grupę powitalną dla młodych ludzi, którzy jeszcze nie mają jasnych perspektyw i wciąż mogą starać
się o inny program szkoleniowy lub nie uzyskali wymaganego poziomu umiejętności
i postaw, bądź nie są odpowiednio zmotywowani.
• ścieżka rozwoju osobistego dla młodych ludzi, którzy już zwrócili na siebie uwagę służb socjalnych i mają za sobą burzliwą karierę szkolną.”
Usługi poradnictwa zawodowego w szkołach
Każda szkoła zawiera kontrakt z ośrodkiem poradnictwa dla uczniów.
Na żądanie szkoły ośrodek ten może świadczyć usługi nadzorcze na wyraźną chęć ze strony ucznia i/lub rodzica ucznia (w zależności od wieku dziecka). Nadzór jednak dokonuje się generalnie nad dziećmi i młodzieżą aspołeczną, z problemami w nauce czy w rodzinie,
Usługi poradnictwa poza szkołą
Każdy ośrodek poradnictwa dla uczniów „zapewnia informacje oraz świadczy usługi doradztwa i opieki psychologicznej uczniom, rodzicom, nauczycielom oraz zespołom
zarządzającym szkołami.”
Bibliografia:
Czernik J. (przełożył), Poradnictwo zawodowe w kształceniu obowiązkowym w Europie, Warszawa: Fundacja Rozwoju Systemu Edukacji, 2010
Lye K. Państwa świata, Warszawa: ELIPSA 2003
Sultana G. R., Strategie usług poradnictwa zawodowego w społeczeństwie wiedzy, Luksemburg: Biuro Oficjalnych Publikacji UE, 2004
Kelmczak Ł. Struktura doradztwa zawodowego w UE, Skrypt dla studentów
Kształcenie i doskonalenie zawodowe dorosłych:
doswiadczenia miedzynarodowe Projekt współfinansowany przez Unie Europejska z Europejskiego Funduszu Społecznego
oraz bud_et panstwa w ramach Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego
Belgia
Od lat `70 belgijski system panstwowy ulegał stopniowej decentralizacji, w wyniku której
wiekszosc kompetencji w dziedzinie kultury, gospodarki, zdrowia publicznego, opieki społecznej,
rynku pracy oraz infrastruktury została przekazana regionom Flandrii, Walonii oraz regionowi
stołecznemu Brukseli. Od 1989 roku równie/ kompetencje w zakresie zarzadzania systemem
kształcenia zostały przekazane w całosci regionom. W wyniku tych zmian kształcenie dorosłych,
jako narzedzie polityki zatrudnienia, jest zarzadzane regionalnie, natomiast podstawowe kształcenie
zawodowe - jak równie/ podstawowy system nauczania dorosłych w tzw. szkołach wieczorowych
- le/y w gestii wspólnot. Wspólnoty jezykowe zostały powołane jako instytucje, w których
kompetencji le/y dbanie o rozwój jezyka i kultury. Ale zgodnie z prawem nie odnosza sie one do
/adnej grupy ludnosci ani terytorium. Z drugiej strony, maja one wyznaczony dokładnie obszar, na
którym moga legalnie działac: wspólnota flamandzka na terenie Flandrii i w Brukseli, francuska -
na wiekszosci obszaru Walonii i w Brukseli, a niemieckojezyczna - w niewielkiej czesci prowincji
Liege (Walonia), przy granicy z Niemcami.
System kształcenia osób dorosłych w Belgii opiera sie na trzech podstawowych filarach:
• kształcenie dorosłych w systemie edukacji formalnej, prowadzace do uzyskania dyplomu;
• kształcenie nieformalne (tzw. „edukacja społeczno-kulturowa”), zwiazana z rozwojem
osobistym;
• kształcenie i dokształcanie zawodowe
Kształcenie dorosłych w systemie edukacji formalnej, prowadzacym do uzyskania dyplomu
System edukacji formalnej osób dorosłych to system, w którym osoba pełnoletnia mo/e uzyskac
dyplom lub certyfikat. Instytucje działajace w tym systemie podlegaja Ministerstwu Edukacji, sa
zobowiazane do opracowania programu nauczania, zapewnienia odpowiednio wykwalifikowanej
kadry oraz umo/liwienia uzyskania uznawanego przez administracje certyfikatu ukonczenia szkoły.
System formalnego kształcenia dorosłych obejmuje zarówno formy kształcenia podstawowego,
edukacje na odległosc, edukacje „drugiej szansy” (dla osób, które wczesnie zrezygnowały z
systemu formalnej nauki) oraz edukacje dla reintegracji społecznej.
Kształcenie nieformalne (tzw. „edukacja społeczno-kulturowa”), zwiazane z rozwojem osobistym
Edukacja społeczno-kulturowa zawiera wszystkie formy kształcenia dorosłych, które nie sa
zwiazane z doskonaleniem zawodowym, ani z umiejetnosciami poruszania sie po rynku pracy, ale z
rozwojem osobistym oraz nie prowadza do uzyskania formalnego wykształcenia ani uznawanego
certyfikatu.
Kształcenie i dokształcanie zawodowe osób dorosłych
Kształcenie i dokształcanie zawodowe osób dorosłych jest realizowane w Belgii zarówno przez
instytucje panstwowe, jak i prywatne i ma na celu uzupełnienie lub rozszerzenie wiedzy zawodowej
osób szkolacych sie.
Instytucje prowadzace kształcenie i dokształcanie zawodowe dla osób dorosłych w Belgii
W Belgii system kształcenia osób dorosłych realizowany jest przez ró/nych aktorów:
• instytucje publiczne na szczeblu regionalnym, np. w regionie Walonii - Division de l'Emploi
et de la formation professionnelle;
• uniwersytety, np. Institut universitaire de formation continue;
• partnerów społecznych: CEFORA - Centre de Formation de La Commission Paritaire
Nationale Auxiliaire stworzony przez stowarzyszenie pracowników w Belgii;
• instytucje zajmujace rozwojem społecznosci lokalnych oraz promocja konkretnych
zawodów np.: Enseignement Francophone de Promotion sociale à Bruxelles ;
• Forem (regionalna agencja zatrudnienia), oferujaca szkolenia w 11 zawodach;
• Centra kompetencji. Niektóre z nich podlegaja regionalnej agencji zatrudnienia (Forem),
inne sa w gestii organizacji pozarzadowych (Technifutur, Technofutur3). Ka/de centrum
kieruje swoja oferte do konkretnej kategorii zawodowej i realizuje szkolenia w konkretnym
sektorze;
• Instytucje zajmujace sie reintegracja społeczno-zawodowa (OISP - Organismes d'insertion
socioprofessionnelle). Sa to głównie organizacje pozarzadowe, oferujace kursy i szkolenia
zawodowe dla osób niewykwalifikowanych lub majacych problemy z odnalezieniem sie na
rynku pracy;
• Centra kształcenia zawodowego (prywatne, publiczne, półprywatne oraz prowadzone przez
organizacje pozarzadowe) posiadajace szeroka oferte szkolen zawodowych, np. IFAPME:
Institut wallon de formation en alternance et des indépendants et petites et moyennes
entreprises; Service Formation Petites et Moyennes Entreprises w Brukseli;
• Prywatne firmy oferujace szkolenia zawodowe dla dorosłych.
Formy kształcenia niezwiazane z rynkiem pracy sa najczesciej organizowane przez fundacje oraz
organizacje pozarzadowe, które moga starac sie o dotacje regionalne albo wspólnotowe, jesli zakres
ich działalnosci pokrywa sie z priorytetami nakreslonymi w dokumentach dotyczacych kształcenia
ustawicznego.
Doradztwo zawodowe dla osób dorosłych
W belgijskim systemie kształcenia dorosłych przywiazuje sie du/a wage do roli doradztwa
zawodowego.
1) Doradztwo bezposrednie:
• Centra informacji i doradztwa zawodowego "Carrefours formation", stworzone w 1998 roku
przez regionalny urzad pracy działaja głównie w regionie stołecznym Brukseli oraz w
Walonii (wspólnota francuskojezyczna). Ich misja jest informowanie oraz doradzanie
zarówno osobom poszukujacym pracy, jak równie/ osobom pracujacym. Centra oferuja
równie/ szkolenia zawodowe oraz prowadza posrednictwo pracy;
• Centrum informacji o studiach i zawodach (SIEP - service d'information sur les études et
les professions) doradza studentom oraz osobom dorosłym, które potrzebuja wsparcia
informacyjnego oraz poszukuja mo/liwosci kształcenia zawodowego;
• Targi pracy;
• W ramach spotkan organizowanych przez zwiazki zawodowe;
• Spotkania informacyjne oraz targi pracy organizowane przez organizacje pozarzadowe.
Projekt współfinansowany przez Unie Europejska z Europejskiego Funduszu Społecznego
oraz bud_et panstwa w ramach Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego
158
2) Informacje online oraz wyszukiwarki internetowe
• W Walonii najwa/niejsza platforma informacyjna dotyczaca kształcenia ustawicznego jest
"Formabanque", prezentujacych liste szkolen oferowanych w tym regionie i na terenie
Belgii (Link: www.formabanque.be );
• Druga wa/na platforma internetowa jest wyszukiwarka, za pomoca której mo/na zalezc
krótkie i dłu/sze formy szkolen zawodowych (Link: www.traininginfo.be);
• Du/a popularnoscia cieszy sie równie/ platforma informacyjna dotyczaca mo/liwosci
finansowania oraz grantów na szkolenia zawodowe osób dorosłych (Link:
Sposoby finansowania oraz dobre praktyki zwiazane z systemem ustawicznego kształcenia
zawodowego w Belgii
1) Walonia
• Walonskie prawo pracy umo/liwia pracownikom skorzystanie z kilkudniowego płatnego
urlopu, o ile udowodnia, i/ przeznacza ten czas na kształcenie zawodowe. W sektorze
prywatnym urlop ten nazywany jest „płatnym urlopem edukacyjnym” („congé-éducation
payé”), w sektorze panstwowym - „urlopem na doskonalenie” („congé-formation”);
• Instytucje walonskie zachecaja pracowników do korzystania z dodatkowych szkolen,
sprzedajac „czeki edukacyjne” („chèques-formation”), które kosztuja 15€, a którymi mo/na
zapłacic za szkolenie warte 30€. Czeki te moga byc kupowane zarówno przez pracowników
etatowych, jak równie/ przez pracodawców oraz przez osoby prowadzace własna
działalnosc gospodarcza. Szkolenie mo/e sie odbyc wyłacznie w instytucji szkoleniowej
posiadajacej certyfikat nadawany przez walonski departament edukacji.
• Regionalna agencja zatrudnienia (Forem) oraz Centra kompetencji oferuja wiele
bezpłatnych szkolen zawodowych dla osób poszukujacych pracy, nauczycieli oraz dla
studentów wybranych kierunków.
• Regionalna agencja zatrudnienia (Forem) oferuje bezpłatne doradztwo specjalistów w
dziedzinie zasobów ludzkich dla pracodawców, którzy chcieliby skierowac swoich
pracowników na szkolenia, ale nie wiedza, jakie istnieja mo/liwosci w tym zakresie.
• Pracodawcy stosunkowo czesto i chetnie współfinansuja i wspieraja dokształcanie sie kadry.
Projekt współfinansowany przez Unie Europejska z Europejskiego Funduszu Społecznego
oraz bud_et panstwa w ramach Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego
159
2) Region stołeczny Brukseli
• Projekt finansowego (i nie tylko) wspierania małych i srednich przedsiebiorstw, które
zdecyduja sie wysłac swoich pracowników na kursy doskonalenia zawodowego,
realizowany przez instytucje wspierania rozwoju gospodarczego, podlegajaca Ministerstwu
Gospodarki i Pracy regionu stołecznego Brukseli. („Service d'expansion économique de
l'Administration de l'économie et de l'emploi du Ministère de la Région Bruxelles-
Capitale”).
3) Wspólnota niemieckojezyczna
• Pilota/owy projekt BRAWO ("Berufliche Aus- und Weiterbildungs-Offensive") majacy na
celu promocje kształcenia ustawicznego poprzez dotacje finansowe dla pracowników, osoby
samozatrudniajace sie oraz dla pracodawców, którzy skorzystaja z oferty szkolen
zawodowych w Belgii lub zagranica.
4) Flandria
• We Flandrii istnieje system czeków edukacyjnych, podobny do tego, który funkcjonuje w
Walonii. We Flandrii jednak mo/na otrzymac czek w wysokosci do 250€ i mo/na go
wykorzystac do zakupu szkolen zarówno w instytucjach panstwowych, jak i prywatnych
oraz szkolen organizowanych przez organizacje pozarzadowe.
• Regionalna agencja zatrudnienia zwana we Flandrii VDAB (Vlaamse Dienst voor
Arbeidsbemiddeling en Beroepsopleiding) realizuje podobny do walonskiego program
bezpłatnego doradztwa specjalistów z dziedziny zasobów ludzkich dla pracodawców, którzy
chcieliby skierowac swoich pracowników na dodatkowe szkolenia.
• Liste szkolen zawodowych dostepnych dla mieszkanców Flandrii mo/na znalezc w
lokalnych centrach posrednictwa pracy oraz na stronie regionalnej agencji zatrudnienia.
Polityka kształcenia osób dorosłych oraz kształcenia ustawicznego w Belgii
Polityka kształcenia osób dorosłych oraz kształcenia ustawicznego w Belgii jest opracowywana na
poziomie ka/dego regionu.
1) Walonia
Ze wzgledu na liczbe instytucji (zarówno panstwowych, jak i non-profit), które sa zaanga/owane w
proces kształcenia ustawicznego w Belgii oraz brak koordynacji działan przez nie podejmowanych,
w 1997 rzad Walonii podjał decyzje o stworzeniu wspólnego systemu wsparcia osób dorosłych,
które uczestnicza w formach doskonalenia zawodowego.
Projekt współfinansowany przez Unie Europejska z Europejskiego Funduszu Społecznego
oraz bud_et panstwa w ramach Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego
160
Dobre praktyki
Indywidualne scie_ki szkoleniowe
Dla ka/dej osoby zarejestrowanej w systemie eksperci z regionalnej agencji zatrudnienia
opracowuja indywidualna scie/ke szkoleniowa, a poszczególne jej etapy moga byc realizowane
zarówno w instytucjach prywatnych, panstwowych oraz non-profit.
W programie polityki edukacyjnej w Walonii na lata 2004-2009 zapisano równie/ jako
priorytetowe rozwiniecie programu kształcenia ustawicznego, skierowanego w szczególnosci do
osób poszukujacych zatrudnienia.
2) Flandria
W programie edukacji we Flandrii na lata 2004-2009 zostały zapisane cztery podstawowe priorytety
działania w dziedzinie kształcenia ustawicznego. Sa to:
• Kształcenie ustawiczne jako „druga szansa” dla osób dorosłych, które wczesnie
zrezygnowały z kształcenia w systemie formalnym;
• Rozwój i wzmocnienie podstawowych formy kształcenia dla osób niewykwalifikowanych;
• Kształcenie dorosłych jako trzeci etap edukacji (po ukonczeniu szkoły podstawowej oraz
sredniej/zawodowej);
• Kształcenie ustawiczne jako mo/liwosc elastycznego i ciagłego doskonalenia zawodowego.
Korzystajac z wzorców walonskich we Flandrii równie/ ma zostac wprowadzony system
indywidualnej scie/ki szkoleniowej.
3) Region stołeczny Brukseli
• Ze wzgledu na stosunkowo wysoki poziom bezrobocia (według szacunków z 2006, nawet
20% w centralnych dzielnicach Brukseli, od 7-10% na peryferiach114) szczególnie wsród
osób młodych oraz niewykształconych oraz ze wzgledu na du/a ilosc ofert instytucji
szkoleniowych działajacych w regionie, podjeto decyzje o stworzeniu specjalnej oferty
szkoleniowej dla grup zagro/onych bezrobociem (imigrantów, kobiet, młodzie/y, która
zrezygnowała z kształcenia w formalnym systemie edukacyjnym). Specjalistyczne szkolenia
sa organizowane przez organizacje pozarzadowe i finansowane oraz monitorowane przez
władze regionalne (np.: siec BRUTEC szkoli w zakresie technik informatycznych).
114 „Residential Segregation And Unemployment: The Case Of Brussels” € C. Dujardin, H. Selod, I.Thomas Ecole
Normale Supérieure, Laboratoire D'economie Appliquee, Paris, 2007
Projekt współfinansowany przez Unie Europejska z Europejskiego Funduszu Społecznego
oraz bud_et panstwa w ramach Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego
161
Wybrane pozycje bibliografii:
www.traininginfo.be
http://www.kaapeli.fi/~vsy/alice/cou/bel.html
http://www.euser-eu.org/ShowCase.asp?CaseTitleID=587&CaseID=1224&MenuID=109
Etude sur l'offre et la demande de formation en Belgique en 2003
eLearning country report for Belgium, Gérard Valenduc, Fondation Travail-Universite, Work &
Technology Research Centre, Belgium, 2004
„Residential Segregation And Unemployment: The Case Of Brussels” C. Dujardin, H. Selod,
I.Thomas Ecole Normale Supérieure, Laboratoire D'economie Appliquee, Paris, 2007
OECD Des emplois pour les jeunes/Jobs for Youth Belgique, 2007
OECD Thematic Review Of The First Years Of Tertiary Education Country Note: Belgium
(Flemish Community) 1996
OECD Developing Highly Skilled Workers, Belgium, 2004
3.2. Belgia (Flandria)
Poradnictwo zawodowe jest zazwyczaj włączane do szerszego zakresu działalności
i związane z inicjatywami mającymi na celu zapewnienie edukacji, szkoleń i zatrudnienia.
Na określenie działań podejmowanych w tym zakresie używa się różnych
terminów, np. edukacja i poradnictwo zawodowe, poradnictwo szkolne, poradnictwo
ścieżek pracy, uczenie się doradztwa kariery, orientacja zawodowa, poradnictwo
zawodowe życia itd. Usługi polegające na świadczeniu tego typu poradnictwa
zawodowego we Flandrii różnią się od siebie. Można wskazać na:
— różnice w grupach docelowych poradnictwa;
— różnice w celach i oczekiwanych rezultatach;
— różnice w sposobie finansowania (inicjatywy rządu, fundusze sektorowe);
— różnice w wielkości programu (współpraca, sojusz);
— różnice w stosowanych metodach;
— różnice w zaangażowaniu władz lokalnych;
— różnice w powiązaniu z innymi formami doradztwa (zdrowia, integracji, funkcjonowania
psychicznego i społecznego, umiejętność uczenia się itp.);
— różnice we wpływie poradnictwa na inne formy doradztwa;
— różnice w odpowiedzialności właściwego ministra.
Mimo tej różnorodności istnieje kilka wspólnych obszarów. 7 lipca 2000 r. flamandzcy
ministrowie edukacji, spraw wewnętrznych i kultury, młodzieży i spraw
służby cywilnej, zatrudnienia i turystyki oraz gospodarki, polityki zagranicznej,
handlu zagranicznego i mieszkań zawarli porozumienie — o nazwie „Kształcenie
przez całe życie w dobrym kierunku” — w formie planu działania oraz zaplanowali
utworzenie forum na rzecz poprawy koordynacji działań edukacyjnych. Odpowiedzialność
za inicjatywy związane z poradnictwem zawodowym spoczywa zatem na
różnych ministrach, ale w szczególności na flamandzkim ministrze edukacji, pracy
oraz gospodarki (opracowanie własne na podstawie materiałów Euroguidance).
K. Lye. Państwa świata, Warszawa: ELIPSA 2003, s. 36
R. G. Sultana, strategie usług poradnictwa zawodowego w społeczeństwie wiedzy, Luksemburg: Biuro Oficjalnych Publikacji UE,2004, S. 35
Tamże, S. 39
J. Czernik (przełożył), Poradnictwo zawodowe w kształceniu obowiązkowym w Europie, Warszawa 2010, s. 14
J. Czernik (przełożył), Poradnictwo zawodowe w kształceniu obowiązkowym w Europie, Warszawa 2010, s. 14
J. Czernik (przełożył), Poradnictwo zawodowe w kształceniu obowiązkowym w Europie, Warszawa 2010, s. 15
J. Czernik (przełożył), Poradnictwo zawodowe w kształceniu obowiązkowym w Europie, Warszawa 2010, s. 16
J. Czernik (przełożył), Poradnictwo zawodowe w kształceniu obowiązkowym w Europie, Warszawa 2010, s. 19
3