Macie Państwo za zadanie przygotowanie prezentacji PP nt. doradztwa zawodowego w krajach UE. Prezentacja powinna zawierać najważniejsze elementy doradztwa w danym kraju (także te specyficzne). Prezentacja powinna być czytelna i zawierać odpowiedzi na najważniejsze pytania...Począwszy od danych ogólnych...typu: Francja, wielkość, ludność, ile uczących się, ile bezrobotnych...a następnie system doradztwa zawodowego w Edukacji: gdzie? kto? kiedy? ile? czyli kto organizuje w jaki sposób...itp. system doradztwa poza edukacją dla dorosłych...itp. Przypominam, o nie wklejaniu... -

Podstawowe informacje:

Belgia jest krajem europejskim, który ma powierzchnię 30 510km² . Natomiast z danych z 2003 roku wynika, że kraj liczy 10 259 000 mieszkańców. Prawdopodobnie w 2010 roku zamieszkuje Belgie około 10, 5 mln osób.

Stolica państwa : Bruksela

Jednostka monetarna: Euro

Belgia jest specyficznym krajem, gdyż dzieli się na trzy strefy:

• Wspólnotę Flamandzką

• Wspólnotę Francuską

• Wspólnotę Niemieckojęzyczną

W związku z istnieniem trzech wspólnot, język urzędowy także jest podzielony na: flamandzki, francuski i niemiecki.

Uczący się, pracujący - brak danych

Poradnictwo szkolne/doradztwo zawodowe:

Poradnictwo zawodowe w sektorze edukacji we francuskojęzycznej Belgii jako pojęcie, definiowane jest w następujący sposób:

„działanie, które umożliwia jednostce uświadomienie sobie swoich osobistych cech i ich rozwinięcie, mając na względzie wybory, których trzeba dokonać w edukacji, szkoleniu zawodowym i pracy na wszystkich etapach życia, gdzie rozwój osobowy jednostki idzie ręka w rękę z odpowiedzialnością względem społeczności”.

W Belgii za usługi poradnictwa odpowiadają:

1. Ministerstwo do spraw krajowych, kultury, służb młodzieży i Obywateli

2. Ministerstwo Gospodarki, Polityki Zagranicznej i e-Rządu

3. Ministerstwo Zdrowia i spraw Socjalnych

4. Ministerstwo Edukacji i Pracy”

Bezrobocie

Według danych OCDE, bezrobocie w Belgii było na poziomie 7,9 % w 2009 roku.

Według danych belgijskiego ONEM (Office national de l'Emploi) liczba bezrobotnych w 08.2010 roku wynosiła 339 750, natomiast w 2009 roku bezrobotni rozłożeni pod względem płci stanowili: mężczyzn - 230.529 kobiet - 203.501

Warto wspomnieć, że wśród instytucji zajmujących się poradnictwem znajdują się prócz wyżej wymienionych:

ORBEM (Office Régional Bruxellois de l'Emploi) - Regionalny Urząd ds. Zatrudnienia w Brukseli. Odpowiada on za osoby poszukujące pracy na dwa sposoby: poszukiwanie pracy, szkolenie do konkretnej pracy.

Do ORBEM-u mogą zgłaszać się osoby, które:

- stale zameldowane na terenie Brukseli

- chcą podjąć pracę

- aktywnie poszukują pracy.

ONEM (Office national de l'emploi) - Ministerstwo ds. Zatrudnienia. Odpowiada ono za wprowadzanie oraz przestrzeganie przepisów dotyczących bezrobocia. Urzędnicy ONEM-u decydują o tym, czy wniosek o dodatek dla bezrobotnego jest zaakceptowany czy odrzucony.

W Belgii służby doradcze są oparte o wydzielone agencje działające na zlecenie resortu edukacji oraz służą uczniom i absolwentom.

Z uwagi na dość obszerny zakres poradnictwa zawodowego w Belgii ze względu na podział terytorialny (3 wspólnoty) przedstawione zostały jedynie informacje odnoszące się do Wspólnoty Flamandzkiej.

Poradnictwo edukacyjne i zawodowe Wspólnoty Flamandzkiej - podstawy prawne

Swoje podstawy ma w przepisach prawnych, a działania związane z edukacją, szkoleniami oraz zatrudnieniem realizowane są w zależności od grupy docelowej.

Dekret o równym dostępie do edukacji 2002 jest uwzględnione i zdefiniowane w przepisach prawnych Wspólnoty Flamandzkiej w sposób bardzo ogólny. Włącza się je w działania związane z edukacją, szkoleniami i zatrudnieniem, realizując za pomocą różnych środków w zależności od grupy docelowej.

Dekret o równym dostępie do edukacji z 20 czerwca 2002 (z późn. zm.) „gwarantuje przeznaczenie dodatkowych środków na poradnictwo dla określonych grup (takich jak uczniowie ze środowisk społecznie upośledzonych, których językiem ojczystym nie jest flamandzki) w okresie uczęszczania do szkoły.”

Dekret regulujący funkcjonowanie ośrodków poradnictwa dla uczniów z 1 grudnia 1998 „wprowadza zasadę przestrzegania przez te placówki wymagań jakościowych, dotyczących efektywności działalności i respektowania praw innych osób (ochrona prywatności, dostęp do informacji itp.), a także szybkiego podejmowania współpracy z zainteresowanymi podmiotami”.

Podmioty odpowiedzialne:

Szkolnictwo podstawowe- brak jest działań wyłącznie doradczych zawodowo, jednak za pomocą między-przedmiotowej ścieżki „Nauka uczenia się” są wprowadzane dla uczniów pewne działania z poradnictwa edukacyjnego, które proponują w jaki sposób należy się uczyć, jak rozumieć naukę i uczenie się.

Szkolnictwo na poziomie średnim- ścieżka na tym etapie edukacji celem jej jest pomoc uczniowi w wyborze odpowiednich studiów oraz ścieżki zawodowej.

W szkole średniej „Nauka uczenia się” złożona jest z trzech poziomów, których celami są:

„Poziom pierwszy (cztery cele): uczniowie potrafią ocenić swoje zainteresowania i możliwości w celu dokonania wyboru nauki na poziomie drugim

Poziom drugi (cztery cele): uczniowie zyskują ogólną perspektywę możliwości edukacyjnych i zawodowych

Poziom trzeci (cztery cele): dokonując wyboru studiów lub ścieżki kariery zawodowej, uczniowie biorą pod uwagę swoje zainteresowania i możliwości.”

Edukacja na poziomie zawodowym wspomagana jest przez ścieżkę „Nauka w czasie pracy” i jest realizowana na kilka sposobów:

• „zatrudnienie w firmie

• projekt pomostowy z myślą o młodych ludziach, którzy nie uzyskali jeszcze wymaganego poziomu dojrzałości pracowniczej, uczestnicy otrzymują stypendium w wysokości 230 Euro.

• ścieżka przygotowawcza kładzie nacisk na nabór, diagnozę i orientację. Aby osiągnąć te cele, ośrodki mogą założyć grupę powitalną dla młodych ludzi, którzy jeszcze nie mają jasnych perspektyw i wciąż mogą starać

się o inny program szkoleniowy lub nie uzyskali wymaganego poziomu umiejętności

i postaw, bądź nie są odpowiednio zmotywowani.

• ścieżka rozwoju osobistego dla młodych ludzi, którzy już zwrócili na siebie uwagę służb socjalnych i mają za sobą burzliwą karierę szkolną.”

Usługi poradnictwa zawodowego w szkołach

Każda szkoła zawiera kontrakt z ośrodkiem poradnictwa dla uczniów.

Na żądanie szkoły ośrodek ten może świadczyć usługi nadzorcze na wyraźną chęć ze strony ucznia i/lub rodzica ucznia (w zależności od wieku dziecka). Nadzór jednak dokonuje się generalnie nad dziećmi i młodzieżą aspołeczną, z problemami w nauce czy w rodzinie,

Usługi poradnictwa poza szkołą

Każdy ośrodek poradnictwa dla uczniów „zapewnia informacje oraz świadczy usługi doradztwa i opieki psychologicznej uczniom, rodzicom, nauczycielom oraz zespołom

zarządzającym szkołami.”

Bibliografia:

Czernik J. (przełożył), Poradnictwo zawodowe w kształceniu obowiązkowym w Europie, Warszawa: Fundacja Rozwoju Systemu Edukacji, 2010

Lye K. Państwa świata, Warszawa: ELIPSA 2003

Sultana G. R., Strategie usług poradnictwa zawodowego w społeczeństwie wiedzy, Luksemburg: Biuro Oficjalnych Publikacji UE, 2004

Kelmczak Ł. Struktura doradztwa zawodowego w UE, Skrypt dla studentów

Kształcenie i doskonalenie zawodowe dorosłych:

doswiadczenia miedzynarodowe Projekt współfinansowany przez Unie Europejska z Europejskiego Funduszu Społecznego

oraz bud_et panstwa w ramach Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego

Belgia

Od lat `70 belgijski system panstwowy ulegał stopniowej decentralizacji, w wyniku której

wiekszosc kompetencji w dziedzinie kultury, gospodarki, zdrowia publicznego, opieki społecznej,

rynku pracy oraz infrastruktury została przekazana regionom Flandrii, Walonii oraz regionowi

stołecznemu Brukseli. Od 1989 roku równie/ kompetencje w zakresie zarzadzania systemem

kształcenia zostały przekazane w całosci regionom. W wyniku tych zmian kształcenie dorosłych,

jako narzedzie polityki zatrudnienia, jest zarzadzane regionalnie, natomiast podstawowe kształcenie

zawodowe - jak równie/ podstawowy system nauczania dorosłych w tzw. szkołach wieczorowych

- le/y w gestii wspólnot. Wspólnoty jezykowe zostały powołane jako instytucje, w których

kompetencji le/y dbanie o rozwój jezyka i kultury. Ale zgodnie z prawem nie odnosza sie one do

/adnej grupy ludnosci ani terytorium. Z drugiej strony, maja one wyznaczony dokładnie obszar, na

którym moga legalnie działac: wspólnota flamandzka na terenie Flandrii i w Brukseli, francuska -

na wiekszosci obszaru Walonii i w Brukseli, a niemieckojezyczna - w niewielkiej czesci prowincji

Liege (Walonia), przy granicy z Niemcami.

System kształcenia osób dorosłych w Belgii opiera sie na trzech podstawowych filarach:

• kształcenie dorosłych w systemie edukacji formalnej, prowadzace do uzyskania dyplomu;

• kształcenie nieformalne (tzw. „edukacja społeczno-kulturowa”), zwiazana z rozwojem

osobistym;

• kształcenie i dokształcanie zawodowe

Kształcenie dorosłych w systemie edukacji formalnej, prowadzacym do uzyskania dyplomu

System edukacji formalnej osób dorosłych to system, w którym osoba pełnoletnia mo/e uzyskac

dyplom lub certyfikat. Instytucje działajace w tym systemie podlegaja Ministerstwu Edukacji, sa

zobowiazane do opracowania programu nauczania, zapewnienia odpowiednio wykwalifikowanej

kadry oraz umo/liwienia uzyskania uznawanego przez administracje certyfikatu ukonczenia szkoły.

System formalnego kształcenia dorosłych obejmuje zarówno formy kształcenia podstawowego,

edukacje na odległosc, edukacje „drugiej szansy” (dla osób, które wczesnie zrezygnowały z

systemu formalnej nauki) oraz edukacje dla reintegracji społecznej.

Kształcenie nieformalne (tzw. „edukacja społeczno-kulturowa”), zwiazane z rozwojem osobistym

Edukacja społeczno-kulturowa zawiera wszystkie formy kształcenia dorosłych, które nie sa

zwiazane z doskonaleniem zawodowym, ani z umiejetnosciami poruszania sie po rynku pracy, ale z

rozwojem osobistym oraz nie prowadza do uzyskania formalnego wykształcenia ani uznawanego

certyfikatu.

Kształcenie i dokształcanie zawodowe osób dorosłych

Kształcenie i dokształcanie zawodowe osób dorosłych jest realizowane w Belgii zarówno przez

instytucje panstwowe, jak i prywatne i ma na celu uzupełnienie lub rozszerzenie wiedzy zawodowej

osób szkolacych sie.

Instytucje prowadzace kształcenie i dokształcanie zawodowe dla osób dorosłych w Belgii

W Belgii system kształcenia osób dorosłych realizowany jest przez ró/nych aktorów:

• instytucje publiczne na szczeblu regionalnym, np. w regionie Walonii - Division de l'Emploi

et de la formation professionnelle;

• uniwersytety, np. Institut universitaire de formation continue;

• partnerów społecznych: CEFORA - Centre de Formation de La Commission Paritaire

Nationale Auxiliaire stworzony przez stowarzyszenie pracowników w Belgii;

• instytucje zajmujace rozwojem społecznosci lokalnych oraz promocja konkretnych

zawodów np.: Enseignement Francophone de Promotion sociale à Bruxelles ;

• Forem (regionalna agencja zatrudnienia), oferujaca szkolenia w 11 zawodach;

• Centra kompetencji. Niektóre z nich podlegaja regionalnej agencji zatrudnienia (Forem),

inne sa w gestii organizacji pozarzadowych (Technifutur, Technofutur3). Ka/de centrum

kieruje swoja oferte do konkretnej kategorii zawodowej i realizuje szkolenia w konkretnym

sektorze;

• Instytucje zajmujace sie reintegracja społeczno-zawodowa (OISP - Organismes d'insertion

socioprofessionnelle). Sa to głównie organizacje pozarzadowe, oferujace kursy i szkolenia

zawodowe dla osób niewykwalifikowanych lub majacych problemy z odnalezieniem sie na

rynku pracy;

• Centra kształcenia zawodowego (prywatne, publiczne, półprywatne oraz prowadzone przez

organizacje pozarzadowe) posiadajace szeroka oferte szkolen zawodowych, np. IFAPME:

Institut wallon de formation en alternance et des indépendants et petites et moyennes

entreprises; Service Formation Petites et Moyennes Entreprises w Brukseli;

• Prywatne firmy oferujace szkolenia zawodowe dla dorosłych.

Formy kształcenia niezwiazane z rynkiem pracy sa najczesciej organizowane przez fundacje oraz

organizacje pozarzadowe, które moga starac sie o dotacje regionalne albo wspólnotowe, jesli zakres

ich działalnosci pokrywa sie z priorytetami nakreslonymi w dokumentach dotyczacych kształcenia

ustawicznego.

Doradztwo zawodowe dla osób dorosłych

W belgijskim systemie kształcenia dorosłych przywiazuje sie du/a wage do roli doradztwa

zawodowego.

1) Doradztwo bezposrednie:

• Centra informacji i doradztwa zawodowego "Carrefours formation", stworzone w 1998 roku

przez regionalny urzad pracy działaja głównie w regionie stołecznym Brukseli oraz w

Walonii (wspólnota francuskojezyczna). Ich misja jest informowanie oraz doradzanie

zarówno osobom poszukujacym pracy, jak równie/ osobom pracujacym. Centra oferuja

równie/ szkolenia zawodowe oraz prowadza posrednictwo pracy;

• Centrum informacji o studiach i zawodach (SIEP - service d'information sur les études et

les professions) doradza studentom oraz osobom dorosłym, które potrzebuja wsparcia

informacyjnego oraz poszukuja mo/liwosci kształcenia zawodowego;

• Targi pracy;

• W ramach spotkan organizowanych przez zwiazki zawodowe;

• Spotkania informacyjne oraz targi pracy organizowane przez organizacje pozarzadowe.

Projekt współfinansowany przez Unie Europejska z Europejskiego Funduszu Społecznego

oraz bud_et panstwa w ramach Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego

158

2) Informacje online oraz wyszukiwarki internetowe

• W Walonii najwa/niejsza platforma informacyjna dotyczaca kształcenia ustawicznego jest

"Formabanque", prezentujacych liste szkolen oferowanych w tym regionie i na terenie

Belgii (Link: www.formabanque.be );

• Druga wa/na platforma internetowa jest wyszukiwarka, za pomoca której mo/na zalezc

krótkie i dłu/sze formy szkolen zawodowych (Link: www.traininginfo.be);

• Du/a popularnoscia cieszy sie równie/ platforma informacyjna dotyczaca mo/liwosci

finansowania oraz grantów na szkolenia zawodowe osób dorosłych (Link:

www.iufc.ucl.ac.be/financer).

Sposoby finansowania oraz dobre praktyki zwiazane z systemem ustawicznego kształcenia

zawodowego w Belgii

1) Walonia

• Walonskie prawo pracy umo/liwia pracownikom skorzystanie z kilkudniowego płatnego

urlopu, o ile udowodnia, i/ przeznacza ten czas na kształcenie zawodowe. W sektorze

prywatnym urlop ten nazywany jest „płatnym urlopem edukacyjnym” („congé-éducation

payé”), w sektorze panstwowym - „urlopem na doskonalenie” („congé-formation”);

• Instytucje walonskie zachecaja pracowników do korzystania z dodatkowych szkolen,

sprzedajac „czeki edukacyjne” („chèques-formation”), które kosztuja 15€, a którymi mo/na

zapłacic za szkolenie warte 30€. Czeki te moga byc kupowane zarówno przez pracowników

etatowych, jak równie/ przez pracodawców oraz przez osoby prowadzace własna

działalnosc gospodarcza. Szkolenie mo/e sie odbyc wyłacznie w instytucji szkoleniowej

posiadajacej certyfikat nadawany przez walonski departament edukacji.

• Regionalna agencja zatrudnienia (Forem) oraz Centra kompetencji oferuja wiele

bezpłatnych szkolen zawodowych dla osób poszukujacych pracy, nauczycieli oraz dla

studentów wybranych kierunków.

• Regionalna agencja zatrudnienia (Forem) oferuje bezpłatne doradztwo specjalistów w

dziedzinie zasobów ludzkich dla pracodawców, którzy chcieliby skierowac swoich

pracowników na szkolenia, ale nie wiedza, jakie istnieja mo/liwosci w tym zakresie.

• Pracodawcy stosunkowo czesto i chetnie współfinansuja i wspieraja dokształcanie sie kadry.

Projekt współfinansowany przez Unie Europejska z Europejskiego Funduszu Społecznego

oraz bud_et panstwa w ramach Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego

159

2) Region stołeczny Brukseli

• Projekt finansowego (i nie tylko) wspierania małych i srednich przedsiebiorstw, które

zdecyduja sie wysłac swoich pracowników na kursy doskonalenia zawodowego,

realizowany przez instytucje wspierania rozwoju gospodarczego, podlegajaca Ministerstwu

Gospodarki i Pracy regionu stołecznego Brukseli. („Service d'expansion économique de

l'Administration de l'économie et de l'emploi du Ministère de la Région Bruxelles-

Capitale”).

3) Wspólnota niemieckojezyczna

• Pilota/owy projekt BRAWO ("Berufliche Aus- und Weiterbildungs-Offensive") majacy na

celu promocje kształcenia ustawicznego poprzez dotacje finansowe dla pracowników, osoby

samozatrudniajace sie oraz dla pracodawców, którzy skorzystaja z oferty szkolen

zawodowych w Belgii lub zagranica.

4) Flandria

• We Flandrii istnieje system czeków edukacyjnych, podobny do tego, który funkcjonuje w

Walonii. We Flandrii jednak mo/na otrzymac czek w wysokosci do 250€ i mo/na go

wykorzystac do zakupu szkolen zarówno w instytucjach panstwowych, jak i prywatnych

oraz szkolen organizowanych przez organizacje pozarzadowe.

• Regionalna agencja zatrudnienia zwana we Flandrii VDAB (Vlaamse Dienst voor

Arbeidsbemiddeling en Beroepsopleiding) realizuje podobny do walonskiego program

bezpłatnego doradztwa specjalistów z dziedziny zasobów ludzkich dla pracodawców, którzy

chcieliby skierowac swoich pracowników na dodatkowe szkolenia.

• Liste szkolen zawodowych dostepnych dla mieszkanców Flandrii mo/na znalezc w

lokalnych centrach posrednictwa pracy oraz na stronie regionalnej agencji zatrudnienia.

Polityka kształcenia osób dorosłych oraz kształcenia ustawicznego w Belgii

Polityka kształcenia osób dorosłych oraz kształcenia ustawicznego w Belgii jest opracowywana na

poziomie ka/dego regionu.

1) Walonia

Ze wzgledu na liczbe instytucji (zarówno panstwowych, jak i non-profit), które sa zaanga/owane w

proces kształcenia ustawicznego w Belgii oraz brak koordynacji działan przez nie podejmowanych,

w 1997 rzad Walonii podjał decyzje o stworzeniu wspólnego systemu wsparcia osób dorosłych,

które uczestnicza w formach doskonalenia zawodowego.

Projekt współfinansowany przez Unie Europejska z Europejskiego Funduszu Społecznego

oraz bud_et panstwa w ramach Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego

160

Dobre praktyki

Indywidualne scie_ki szkoleniowe

Dla ka/dej osoby zarejestrowanej w systemie eksperci z regionalnej agencji zatrudnienia

opracowuja indywidualna scie/ke szkoleniowa, a poszczególne jej etapy moga byc realizowane

zarówno w instytucjach prywatnych, panstwowych oraz non-profit.

W programie polityki edukacyjnej w Walonii na lata 2004-2009 zapisano równie/ jako

priorytetowe rozwiniecie programu kształcenia ustawicznego, skierowanego w szczególnosci do

osób poszukujacych zatrudnienia.

2) Flandria

W programie edukacji we Flandrii na lata 2004-2009 zostały zapisane cztery podstawowe priorytety

działania w dziedzinie kształcenia ustawicznego. Sa to:

• Kształcenie ustawiczne jako „druga szansa” dla osób dorosłych, które wczesnie

zrezygnowały z kształcenia w systemie formalnym;

• Rozwój i wzmocnienie podstawowych formy kształcenia dla osób niewykwalifikowanych;

• Kształcenie dorosłych jako trzeci etap edukacji (po ukonczeniu szkoły podstawowej oraz

sredniej/zawodowej);

• Kształcenie ustawiczne jako mo/liwosc elastycznego i ciagłego doskonalenia zawodowego.

Korzystajac z wzorców walonskich we Flandrii równie/ ma zostac wprowadzony system

indywidualnej scie/ki szkoleniowej.

3) Region stołeczny Brukseli

• Ze wzgledu na stosunkowo wysoki poziom bezrobocia (według szacunków z 2006, nawet

20% w centralnych dzielnicach Brukseli, od 7-10% na peryferiach114) szczególnie wsród

osób młodych oraz niewykształconych oraz ze wzgledu na du/a ilosc ofert instytucji

szkoleniowych działajacych w regionie, podjeto decyzje o stworzeniu specjalnej oferty

szkoleniowej dla grup zagro/onych bezrobociem (imigrantów, kobiet, młodzie/y, która

zrezygnowała z kształcenia w formalnym systemie edukacyjnym). Specjalistyczne szkolenia

sa organizowane przez organizacje pozarzadowe i finansowane oraz monitorowane przez

władze regionalne (np.: siec BRUTEC szkoli w zakresie technik informatycznych).

114 „Residential Segregation And Unemployment: The Case Of Brussels” € C. Dujardin, H. Selod, I.Thomas Ecole

Normale Supérieure, Laboratoire D'economie Appliquee, Paris, 2007

Projekt współfinansowany przez Unie Europejska z Europejskiego Funduszu Społecznego

oraz bud_et panstwa w ramach Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego

161

Wybrane pozycje bibliografii:

www.traininginfo.be

http://www.kaapeli.fi/~vsy/alice/cou/bel.html

http://www.euser-eu.org/ShowCase.asp?CaseTitleID=587&CaseID=1224&MenuID=109

Etude sur l'offre et la demande de formation en Belgique en 2003

eLearning country report for Belgium, Gérard Valenduc, Fondation Travail-Universite, Work &

Technology Research Centre, Belgium, 2004

„Residential Segregation And Unemployment: The Case Of Brussels” C. Dujardin, H. Selod,

I.Thomas Ecole Normale Supérieure, Laboratoire D'economie Appliquee, Paris, 2007

OECD Des emplois pour les jeunes/Jobs for Youth Belgique, 2007

OECD Thematic Review Of The First Years Of Tertiary Education Country Note: Belgium

(Flemish Community) 1996

OECD Developing Highly Skilled Workers, Belgium, 2004

3.2. Belgia (Flandria)

Poradnictwo zawodowe jest zazwyczaj włączane do szerszego zakresu działalności

i związane z inicjatywami mającymi na celu zapewnienie edukacji, szkoleń i zatrudnienia.

Na określenie działań podejmowanych w tym zakresie używa się różnych

terminów, np. edukacja i poradnictwo zawodowe, poradnictwo szkolne, poradnictwo

ścieżek pracy, uczenie się doradztwa kariery, orientacja zawodowa, poradnictwo

zawodowe życia itd. Usługi polegające na świadczeniu tego typu poradnictwa

zawodowego we Flandrii różnią się od siebie. Można wskazać na:

— różnice w grupach docelowych poradnictwa;

— różnice w celach i oczekiwanych rezultatach;

— różnice w sposobie finansowania (inicjatywy rządu, fundusze sektorowe);

— różnice w wielkości programu (współpraca, sojusz);

— różnice w stosowanych metodach;

— różnice w zaangażowaniu władz lokalnych;

— różnice w powiązaniu z innymi formami doradztwa (zdrowia, integracji, funkcjonowania

psychicznego i społecznego, umiejętność uczenia się itp.);

— różnice we wpływie poradnictwa na inne formy doradztwa;

— różnice w odpowiedzialności właściwego ministra.

Mimo tej różnorodności istnieje kilka wspólnych obszarów. 7 lipca 2000 r. flamandzcy

ministrowie edukacji, spraw wewnętrznych i kultury, młodzieży i spraw

służby cywilnej, zatrudnienia i turystyki oraz gospodarki, polityki zagranicznej,

handlu zagranicznego i mieszkań zawarli porozumienie — o nazwie „Kształcenie

przez całe życie w dobrym kierunku” — w formie planu działania oraz zaplanowali

utworzenie forum na rzecz poprawy koordynacji działań edukacyjnych. Odpowiedzialność

za inicjatywy związane z poradnictwem zawodowym spoczywa zatem na

różnych ministrach, ale w szczególności na flamandzkim ministrze edukacji, pracy

oraz gospodarki (opracowanie własne na podstawie materiałów Euroguidance).

K. Lye. Państwa świata, Warszawa: ELIPSA 2003, s. 36

R. G. Sultana, strategie usług poradnictwa zawodowego w społeczeństwie wiedzy, Luksemburg: Biuro Oficjalnych Publikacji UE,2004, S. 35

Tamże, S. 39

J. Czernik (przełożył), Poradnictwo zawodowe w kształceniu obowiązkowym w Europie, Warszawa 2010, s. 14

J. Czernik (przełożył), Poradnictwo zawodowe w kształceniu obowiązkowym w Europie, Warszawa 2010, s. 14

J. Czernik (przełożył), Poradnictwo zawodowe w kształceniu obowiązkowym w Europie, Warszawa 2010, s. 15

J. Czernik (przełożył), Poradnictwo zawodowe w kształceniu obowiązkowym w Europie, Warszawa 2010, s. 16

J. Czernik (przełożył), Poradnictwo zawodowe w kształceniu obowiązkowym w Europie, Warszawa 2010, s. 19

3

---