Sprawozdanie bla bla, Inżynieria Środowiska PK, Semestr 1, Chemia


Ulman Łukasz/ Herian Margareta IŚ 9a

Utlenialność

Jest to umowny wskaźnik określający zdolność wody do pobierania tlenu z KMnO4 w roztworze kwaśnym lub alkalicznym w ściśle określonych warunkach. Miara utlenialności w niniejszej metodzie jest liczba miligramów tlenu zużytego przez próbkę badanej wody ogrzewanej we wrzącej łaźni wodnej w ciągu 30 minut z roztworem KMnO4 w środowisku kwaśnym lub alkalicznym. Wynik podaj się w mgO2/dm3 gdyż 1mg tlenu odpowiada 3,95mg KnO4.

Oznaczanie:

Do badanej próbki o objętości 100cm3 dodajemy po 10 cm3 H2SO4 (o stężeniu 1+3) oraz KMnO4 o 0,0125n. Po dodaniu natychmiast odstawiamy do łaźni wodnej na 30 minut, po czym dodajemy 10cm3 0,0125n szczawianu sodu Na2C2O4 aby badana substancja się odbarwiła. Gdy się odbarwi miareczkujemy 0,0125n nadmanganianem potasu do zmiany barwy na różową. We wzorze: a oznacza ilość nadmanganianu potasu zużytą do miareczkowania próbki, natomiast b oznacza ilość nadmanganianu potasu zużytą do miareczkowania próbki zerowej.

X=0,1*(a-b)*1000/V [mgO2/dm3]

X=0,1*(3,9-0)*1000/100 [mgO2/dm3]

X=0,1*3,9*10 [mgO2/dm3]

X=3,9 [mgO2/dm3]

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA

z dnia 20 kwietnia 2010 r.

zmieniające rozporządzenie w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi.

Dopuszczalny zakres utlenialnośći z KMnO4 - 5mg/l

Azot amonowy

Jest to forma wyrażania sumarycznego stężenia azotu trój-ujemnego (-3). Traktowany jest jako łączna ilość azotu występującego w wodzie w formie jonów amonowych oraz amoniaku i innych trój-ujemnych specjacji tego pierwiastka; stężenie podawane jest w stosunku do samego azotu.

Oznaczanie:

Do 100 cm3 badanej wody dodajemy 1cm3 soli Seignetta oraz odczynnika Nesslera. Odstawiamy na 10 minut po czym przeprowadzamy badanie w spektrofotometrze (długość kuwety 4cm oraz przy długości fali 420nm) otrzymaną długość wstawiamy do wzoru:

c= 0,16*E*1000/V [mgN-NH4/dm3]

c= 0,16*0,309*1000/100 [mgN-NH4/dm3]

c= 0,49 [mgN-NH4/dm3]

Azot azotanowy

Jest to forma wyrażania sumarycznego stężenia azotu pięcio-dodatniego (+5) występującego w wodach podziemnych. Obejmuje wszystkie organiczne i nieorganiczne rozpuszczone związki azotu na +5 stopniu utlenienia. W wodach podziemnych dominują zazwyczaj nieorganiczne, dobrze rozpuszczalne jony azotanowe. Sprawia to, że podawany w analizach wód podziemnych niesłusznie jest często utożsamiany tylko z jonami azotanowymi. Podawane w wynikach analiz stężenie jonów azotanowych (+5) jest często odnoszone do całego jonu NO3-, a stężenie wyrażane jest tylko w stosunku do azotu, choć obejmuje inne formy tego pierwiastka na +5 stopniu utlenienia.

Oznaczenie:

Metoda oparta jest na reakcji azotanów(V) z salicylanem sodu w środowisku stężonego kwasu siarkowego(VI). W reakcji powstaje kwas nitro salicylowy, który po zalkalizowaniu przechodzi w formę zjonizowana o intensywnie żółtym zabarwieniu. Zawartość azotanów określa się fotometrycznie. 10cm3 badanej cieczy wlewamy do krystalizatora i dodajemy 3-4 krople 5% NaOH i 1cm3 salicylanu sodu. Dajemy na łaźnie wodną i czekamy aż ciecz odparuje. Następnie dodajemy 1cm3 H2SO4 i mieszamy szklanym pręcikiem, aż do rozpuszczenia się powstałego wcześniej białawego osadu. Po rozpuszczeniu odstawiamy krystalizator na kolejne 10 minut. Po upływie tego czasu dodajemy 20cm3 wody destylowanej i po upływie kolejnych 3 minut dodajemy 7cm3 winianu sodowo-potasowego alkalicznego. Całość przenosimy do kolbek miarowych o pojemności 50cm3 i dopełniamy do kreski woda destylowaną. Tak przyrządzoną substancję będziemy badać przy użyciu spektrofotometru w kuwecie 1 centymetrowej i długości fali 410nm.

c= 0,06*E*1000/V [mgN-NO3/dm3]

c= 0,06*0,795*1000/10 [mgN-NO3/dm3]

c= 4,77 [mgN-NO3/dm3]

Chemiczne zapotrzebowanie tlenu (ChZT)

Umowne pojęcie oznaczające ilość tlenu (mg/dmł), pobranego z utleniaczy (np. dichromiany (Cr2O72-), jodany (V) (IO3-), manganiany (VII) (MnO4-)) na utlenienie związków organicznych i niektórych nieorganicznych (np. siarczanów(IV), siarczków, żelaza(II)) do najwyższego stopnia utlenienia. Stosowane jako miara zanieczyszczeń w wodzie i ściekach.

Oznaczenie:

Do kolby zawierającej dwie szklane kuleczki wlewamy 20cm3 badanej cieczy dodajemy do niej 10cm3 0,25n dwuchromianu potasu K2Cr2O7 oraz 40 cm3 stężonego H2SO4 i odstawiamy na grzałkę na 10 minut od czasu kiedy szklane kuleczki zaczną podskakiwać do góry. Po upływie tego czasu studzimy i dodajemy 50 cm3 wody destylowanej i chłodzimy. Dodajemy 3-4 krople ferroiny po czym miareczkujemy 0,125n solą Mohra, aż zmieni nam sie barwa z zielonej na brązową. Odczytujemy ilość zużytej soli Mohra I podstawiamy do wzoru gdzie a oznacza ilość soli Mohra zużytą podczas miareczkowania ślepej próbki oraz b oznacza ilość soli Mohra zużytą podczas miareczkowania badanej przez nas próbki:

X= (a-b)*n*8*1000/V [mgO2/dm3]

X= (20,5-8,5)*0,125*8*1000/20 [mgO2/dm3]

X= 580 [mgO2/dm3]

Biochemiczne zapotrzebowanie tlenu (BZT)

To umowny wskaźnik określający biochemiczne zapotrzebowanie tlenu, czyli ilość tlenu wymaganą do utlenienia związków organicznych przez mikroorganizmy (bakterie aerobowe). Wartość tę uzyskuje się w wyniku pomiaru zużycia tlenu przez badaną próbkę wody lub ścieków w ciągu 5 lub 20 dób (Oznaczając to odpowiedni BZT5 lub BZT20). Pośrednio określa się w ten sposób stężenie substancji organicznej podatnej na biodegradację. BZTn jest wskaźnikiem czystości wody i jakości oczyszczanych ścieków: im wyższa wartość BZTn tym większe zanieczyszczenie (ilość związków organicznych). Z przyczyn praktycznych częściej stosowane jest BZT5.

Oznaczenie:

Uzupełniamy dwie kolby ze szlifem do pełna- jedną podpisujemy i odkładamy na okres 7 dni, natomiast drugą kolbkę bierzemy do badania. Dodajemy 2cm3 siarczanu(VI) manganu(II) oraz 1cm3 wodorotlenek sodu po odczekaniu 10 minut dodajemy 2cm3 stężonego kwasu siarkowego(VI) i czekamy do rozpuszczenia się osadu. Miareczkujemy później Na2S2O7 i po odbarwieniu dodajemy skrobię i miareczkujemy dalej tiosiarczan sodu do całkowitego odbarwienia próbki. Podstawiamy ilość zużytą tiosiarczanu sodu do wzoru jako a (z drugiej próbki b).

Z rozcieńczeniem rozcieńczenie naszej próbki wynosi 1:2. Czyli w 300cm3 badanej próbki znajduje się 150cm3 badanej próbki i 150cm3 wody destylowanej.

Wartości przeprowadzone na próbce zerowej gdzie c=3,9cm3 i d=3,8cm3 (M=500 i m=500)

Bez rozcieńczenia:

a= 0,2*a*1000/100=0,2*4,3*1000/100=8,6

b=0,2*b*1000/100=0,2*2,4*1000/100=4,8

X = (a-b) [mgO2/dm3]

X = (8,6-4,8) [mgO2/dm3]

X = 3,4 [mgO2/dm3]

Z Rozcieńczeniem:

a= 0,2*a*1000/100=0,2*4,8*1000/100=9,6

b=0,2*b*1000/100=0,2*3,8*1000/100=7,6

c=0,2*c*1000/100=0,2*3,9*1000/100=7,8

d=0,2*d*1000/100=0,2*3,8*1000/100=7,6

X= [(a-b)-{(c-d)*M/1000}]*1000/m [mgO2/dm3]

X= [(9,6-7,6)-[((7,8-7,6)*500/1000)]*1000/500 [mgO2/dm3]

X= 3,8[mgO2/dm3]



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Sprawozdanie nr 4, Inżynieria Środowiska PK, Semestr 1, Chemia
Wzór sprawozdania chemfiz lab, Inżynieria środowiska, inż, Semestr III, Chemia fizyczna, laboratoriu
pomiar oporu elektrycznego i wyznaczanie oporu wlasciewgo metali, Inżynieria Środowiska PK, Semestr
13. egzamin 17 09 04, Inżynieria Środowiska PW semestr I, chemia, sesja
SESJA ZIMOWA 2006, Inżynieria Środowiska PW semestr I, chemia, sesja
WYKŁAD 3. Reakcje chemiczne, Inżynieria środowiska, inż, Semestr I, Chemia ogólna
kolokwium2 pyt&odp Lemek, Inżynieria Środowiska PK, Semestr 1, Biologia i ekologia
zestawy 28 pyt Ai B mini, Inżynieria Środowiska PW semestr I, chemia, sesja
testy 1rok egz2, Inżynieria Środowiska PW semestr I, chemia, sesja
11. testy 1rok v4, Inżynieria Środowiska PW semestr I, chemia, sesja
wszystkie pytania - ciąg - sciąga - długopisy, Inżynieria Środowiska PW semestr I, chemia, sesja
egzamin test v3, Inżynieria Środowiska PW semestr I, chemia, sesja
sciaga chemia, Inżynieria Środowiska PW semestr I, chemia, sesja
9. testy 1rok v4a, Inżynieria Środowiska PW semestr I, chemia, sesja
egzamin 2004sciaga, Inżynieria Środowiska PW semestr I, chemia, sesja
20. Wyznaczanie stałej siatki dyfrakcyjnej, Inżynieria Środowiska PK, Semestr 1, Fizyka, Fizyka Labo
chemia- ściąga I, Inżynieria Środowiska PW semestr I, chemia, sesja
wyznaczanie rownowaznika elektrochemicznego wodoru i miedzi, Inżynieria Środowiska PK, Semestr 1, Fi

więcej podobnych podstron