Tło społeczno- polityczne kształtowania się filozofii św. Augustyna:
epoka upadku imperium rzymskiego, chrześcijanie prześladowani
chrześcijaństwu udało się tam, gdzie doznały porażki filozofie późnego świata antycznego, ponieważ wysunęło nowy i potężny ideał wspólnoty, przywołujący ludzi do świadomego uczestnictwa
myśl wczesnochrześcijańska nawiązywała do stoicyzmu, ale czerpała jednocześnie z innych, zwłaszcza żydowskich, źródeł
myśl ta nie była filozofią, lecz ideologią rozwijającego się szybko ruchu masowego
nowa problematyka- problematyka społeczności konstytuującej się wyłącznie na podstawie wspólnoty wyznawanych wartości
później chrześcijanie przestali być niewielką sektą, oczekującą wśród prześladowań nadejścia lada dzień Królestwa Bożego
zaczęła się instytucjonalizacja wiary w postaci coraz bardziej zorganizowanego Kościoła.
Kryteria zróżnicowania społecznego wg św. Augustyna:
„dwie miłości powołały do życia dwa państwa: miłość własna, posunięta aż do pogardy Boga, powołała państwo ziemskie; miłość Boga zaś, posunięta aż do pogardzania sobą, powołała państwo niebieskie”
ludzie dzielą się na tych, którzy żyją według ciała/człowieka i na tych, którzy żyją według ducha/Boga
nie jest to podział między wierzących, a niewierzących
gdzie kto jest, zależy od rodzaju wyznawanych wartości
obywatele tych dwóch państw żyją i będą żyli pomieszani ze sobą aż do dnia Sądu Ostatecznego
państwo ziemskie- niedoskonałe; oparte na konflikcie; św. Augustyn porównuje je do morza, gdzie ryba pożera rybę
państwo Boże- panuje pokój; państwo szczęśliwe; doskonałe; równe; oparte na konsensie
o przynależności człowieka do takiej, a nie innej wspólnoty decyduje to, w co ten człowiek wierzy i jak postępuje, nie zaś to, w jakich warunkach się znalazł.
Pesymistyczna koncepcja człowieka św. Augustyna:
u człowieka w miejscu socjalizacji jest dobra wola
odpowiedzialność człowieka za to kim jest, jest całkowita- tylko on ma na to wpływ
myślenie socjologiczne zanika
wg św. Augustyna człowiek jakby nie chciał czegoś robić, to by tego nie robił
nie ma żadnych okoliczności łagodzących- jest tylko człowiek i jego czyn
kwestia teologiczna wypiera kwestię socjologiczną i psychologiczną
wolna wola jest niesymetryczna- dysponuje mocą wybierania zła, a nie dysponuje mocą czynienia dobra
niewolnictwo jest wynikiem grzechu.
Różnica między teocentryzmem zamkniętym a otwartym:
teocentryzm zamknięty:
św. Augustyn
interpretuje rzeczy w odniesieniu do boskości
Bóg jest przyczyną lub celem tych zjawisk
źródłem wiedzy jest wyłącznie Pismo Św.
teocentryzm otwarty:
św. Tomasz z Akwinu
źródłem wiedzy są:
Pismo Św.
filozofia (rozum)
historia/ empiria.
Przyczyny powstania państwa wg św. Augustyna i wg św. Tomasza z Akwinu:
wg św. Augustyna:
państwo ziemskie jest niezbędne aż do końca naszych dni
człowiek musi zaspokajać swoje potrzeby materialne, mieć rodzinę i ojczyznę
nie należy jednak wyrzekać się wartości wyższych i perspektywy wiecznego zbawienia
ideał stosunków międzyludzkich i organicyzm są tylko pomiędzy wierzącymi w Chrystusa.
wg św. Tomasza z Akwinu:
ideał stosunków międzyludzkich i organicyzm możliwy jest ogólnie w społeczeństwie
społeczeństwo okazuje się bytem zarówno mistycznym, ale i fizycznym
teologia zaczyna mieszać się z polityką, ideał z rzeczywistością
trzy rodzaje prawa:
prawo wieczyste
prawo naturalne- odzwierciedlenie prawa wieczystego w świecie i rozumie ludzkim
prawo ludzkie- konkretyzacja prawa naturalnego w zależności od okoliczności.
prawo jest nieustającym rozkazem Boga, któremu podlega wszystko, cokolwiek istnieje
każda społeczność ma swojego zwierzchnika i istnieje w niej hierarchia ( dla Tomasza hierarchia to synonim ładu)
jednostka z natury jest niesamowystarczalna, więc człowiek z natury jest istotą społeczną
najważniejszym celem państwa jest dążenie do dobra wspólnego (jedności społeczeństwa)
najlepszym ustrojem jest monarchia; argumenty:
z Pisma Św.- Bóg jest jeden
z rozumu- rządy naturalne sprawuje jeden (jedno serce, jeden rozum)
z empirii- republika rzymska.
rozważania na temat władzy, to rozważania o środkach prowadzących do dobra wspólnego
król powinien powstać z wyboru ludu
król powinien: troszczyć się o to, aby nie zabrakło następców; wprowadzić prawo; podtrzymywać zewnętrzne bezpieczeństwo.