DWA WYMIARY DARU UZDROWIENIA, Psychologia

DWA WYMIARY DARU UZDROWIENIA

Zaznaczam, �e wierz� w mo�liwoœ� cudownego uzdrowienia. Wierz� r�wnie�, �e B�g mo�e uzdrawia� przez ludzi, kt�rymi chce si� pos�u�y�, nawet jeœli nie nale�� oni do Koœcio�a. Nie w tym problem. Problemem jest dla mnie, a chyba nie tylko dla mnie, manipulowanie moc� Bo�� dla za�o�onych przez siebie cel�w. Przed rozpocz�ciem takiego uzdrowicielskiego spotkania wprowadza si� nastr�j przez pe�n� ekspresji modlitw�, gesty, œpiewy, przez zach�t� do zamkni�cia oczu, pochylenia g�owy, do wiary w cud; narasta tajemnicze oddzia�ywanie. W Warszawie w jednym z koœcio��w osoba rzekomo obdarzona tym charyzmatem zacz�a od zapewnienia zebranych bardzo licznie chorych i kalek, �e nikt nie wyjdzie z koœcio�a zawiedziony, �e ka�dy otrzyma to, o co prosi. Podobnie przebiega ka�dorazowo spotkanie w r�nych koœcio�ach pozna�skich z pewnym mieszkaj�cym w Szwecji Pakista�czykiem 1.

Na wszystko mog� si� zgodzi�, nawet na krzyk i gestykulacje nie znane raczej w naszej kulturze. Problem si� dla mnie zaczyna w momencie przeznaczonym na uzdrawianie i wyp�dzanie z�ych duch�w. Nie do przyj�cia jest dla mnie wmawianie chorym na si��, �e s� zdrowi, odbieranie kul i lasek, zmuszanie do chodzenia, a jeœli ktoœ odmawia, znaczy to, �e jest s�abej wiary.

Poniewa� mam w domu osob� sparali�owan�, oœmielam wypowiada� si� na temat dawania osobie chorej tych nadziei, kt�re traci potem bardzo boleœnie, a kt�re wzbudzaj� w dobrej wierze organizatorzy. Narasta w chorym prze�ywanie swojego kalectwa jako czegoœ z�ego i du�o nieraz czasu potrzeba, by wr�ci� do jako takiej r�wnowagi ducha.

Ja rozumiem, �e B�g wys�uchuje naszych pr�œb zawsze, jeœli tylko prosimy Go z wiar�. Ale to nie znaczy, �e On chce tak, jak my chcemy. "Moje drogi nie s� waszymi drogami". Mo�e przez cierpienie B�g chce dokona� czegoœ znacznie cenniejszego i nam potrzebnego, a my powinniœmy Mu zawierzy�. Jak inaczej m�wi do chorych Ojciec Œwi�ty, ile ciep�a i nadziei tchnie z jego s��w: "Jesteœcie skarbem Koœcio�a!" Chcia�oby si� zna� opinie duszpasterzy tych koœcio��w, w kt�rych odbywaj� si� tego rodzaju spotkania. Wierni s� zdezorientowani rozbie�noœci� podejœcia do tego problemu.

Bardzo podzielam zar�wno Pani wiar�, jak niepokoje. Pami�tam, rzecz jasna, o obietnicy Pana Jezusa, �e ci, kt�rzy w Niego uwierz�, "na chorych r�ce k�aœ� b�d� i ci odzyskaj� zdrowie" (Mk 16,18). A przecie� czuj� si� zmuszony zarzuci� organizatorom takich uzdrowicielskich seans�w, o kt�rych Pani pisze, �e chocia� dzia�aj� w dobrej wierze, to jednak niezupe�nie w duchu Ewangelii.

"Po owocach ich poznacie ich", m�wi� Zbawiciel. Pani zwraca uwag� na to, �e uzdrowicielskim spotkaniom cz�sto towarzyszy krzywda wyrz�dzona tym chorym, w kt�rych rozbudzono wielkie nadzieje zako�czone bolesnym rozczarowaniem. Co gorsza, w chorym mo�e rozwin�� si� poczucie winy, �e jest cz�owiekiem ma�ej wiary i wstr�tnym Bogu, skoro nie zas�u�y� sobie na dar uzdrowienia.

Jak�e inny jest duch Ewangelii! Jest to duch nie tylko wiary w Bo�� wszechmoc, ale r�wnie� zdania si� na Boga i Jego wol�. "Panie, jeœ1i chcesz, mo�esz mnie oczyœci�!", powiada na przyk�ad tr�dowaty (Mt 8,2). Zatem cz�owiek ten prosi o uzdrowienie w podobnym nastawieniu ducha, w jakim p�Ÿniej Chrystus Pan modli� si� przed swoj� M�k�: "Ojcze m�j, jeœli to mo�liwe, niech Mnie ominie ten kielich! Wszak�e nie jak Ja chc�, ale jak Ty!" (Mt 26,39)

Ewangelia jest te� jak najdalsza od podpowiadania mi, jakoby moja choroba by�a skutkiem moich grzech�w lub grzech�w jakichœ innych konkretnych ludzi. O niewidomym od urodzenia Pan Jezus powiedzia�: "Ani on nie zgrzeszy�, ani rodzice jego ale sta�o si� tak, aby na nim objawi�y si� sprawy Bo�e" (J 9,3). Owszem, w przypadku tego niewidomego sprawy Bo�e objawi�y si� w�aœnie w ten spos�b, �e moc� Chrystusa otrzyma� wzrok. Ale w przypadku kogoœ innego, na przyk�ad w przypadku bliskiej Pani osoby sparali�owanej, B�g zapewne chce w inny spos�b objawi� swoj� wszechmoc i mi�osierdzie.

Nie powtarzajmy b��d�w, kt�re pope�nili ludzie, czekaj�cy na Mesjasza, kt�rzy usi�owali dyktowa� Panu Bogu, w jaki spos�b ma okazywa� swoj� wszechmoc. Pan B�g na pewno nam wszystkim chce okaza� swoj� pot�n� dobro�, ale doprawdy wypada zda� si� na Niego i z wdzi�cznoœci� otworzy� si� na ten spos�b, w jaki On sam postanowi to dla mnie uczyni�. Jednorodzony Syn Bo�y swoj� wszechmoc objawi� poprzez pokorne poddanie si� wyrokowi ukrzy�owania. Zupe�nie inaczej ni� wyobra�ali sobie ludzie, kt�rzy si� spodziewali, �e Mesjasz oka�e swoj� pot�g� na spos�b ludzki.

Zwolennicy uzdrowicielskich nabo�e�stw mog� w tym miejscu powiedzie� tak: Ale przecie� Pan Jezus wyraŸnie obieca�, �e "na chorych r�ce k�aœ� b�d� i ci odzyskaj� zdrowie"! Co wi�cej Pan Jezus nikomu nie m�wi�: "Znoœ t� chorob� ze wzgl�du na Mnie", natomiast uzdrawia� wszystkich chorych, kt�rzy Go o to z wiar� prosili.

Przytoczy�em argumenty, z jakimi si� kiedyœ rzeczywiœcie spotka�em, i powiem szczerze, �e bardzo mnie niepokoi ten spos�b czytania Pisma Œwi�tego. Bo ju� tak wiele herezji i roz�am�w powsta�o mi�dzy chrzeœcijanami z jednostronnego zafascynowania si� tym lub innym w�tkiem Ewangelii, �e najwy�sza ju� pora, �ebyœmy przestali czyta� Ewangeli� oraz zawarte w niej opisy i poszczeg�lne wypowiedzi w spos�b cz�stkowy, �ebyœmy nauczyli si� wreszcie czyta� je ca�oœciowo. Jeœli ktoœ powiada, �e Pan Jezus uzdrawia� ka�dego chorego, kt�ry Go o to z wiar� prosi�, to ja oœmiel� si� zwr�ci� mu uwag� na to, �e przecie� wszystkie bez wyj�tku sytuacje, w kt�rych Pan Jezus spotyka� si� z nieboszczykiem, sko�czy�y si� wskrzeszeniem zmar�ego. Zatem organizatorzy powszechnych uzdrowie� mogliby wzi�� si� wreszcie do wskrzeszania umar�ych. Tego domaga�aby si� logika ich czytania Ewangelii oraz ich œmia�oœ� w publicznym manifestowaniu pot�gi, kt�ra p�ynie z wiary.

Prosz� Pani, ja nie tylko wierz� g��boko w prawdziwoœ� tych wszystkich wskrzesze� i uzdrowie�, jakich dokona� Jezus Chrystus. Wiem, �e w imi� Chrystusa w ka�dym pokoleniu dokonuj� si� uzdrowienia nadzwyczajne i po ludzku niemo�liwe. Wiele te� razy si� zdarza, �e po przyj�ciu sakramentu chorych stan chorego ulega istotnej poprawie. A przede wszystkim sam jestem bardzo cz�stym œwiadkiem pokornych cud�w, jakie Pan Jezus czyni na co dzie� dla swych przyjaci� w czasie ich choroby czy innego utrapienia. Po prostu widz� na w�asne oczy, jak cz�sto moc wiary, kt�ra ogarnia dusz� cz�owieka, pozytywnie wp�ywa r�wnie� na jego cia�o. Tak�e zreszt� na trudn� sytuacj� zewn�trzn�, jeœli staramy si� sprosta� jej po Bo�emu.

M�j krytycyzm wobec publicznego manifestowania uzdrowicielskiej mocy wiary p�ynie w�aœnie z wiary, a nie z ma�odusznoœci. Mianowicie w postawie tej widz� powa�ne zagro�enie dla wiary. Gdyby zatem charyzmatycy, czuj�cy si� powo�ani do odnowienia w Koœciele daru uzdrowie�, potrafili te zagro�enia przezwyci�y�, by�oby to œwiadectwo, �e ich postawa naprawd� jest dzie�em Ducha Œwi�tego. Dop�ki jednak ich dzia�alnoœ� zas�uguje na zarzut, i� przeinacza ona istotny sens Dobrej Nowiny, widz� w niej tylko jeden z wielu przejaw�w doœ� typowych dla dzisiejszej epoki tendencji irracjonalnych.

O najwa�niejszym zagro�eniu ju� wspomnia�em. Mianowicie daru uzdrowienia nie wolno pojmowa� w taki spos�b, jak gdyby dotyczy� on dobra absolutnego, dobra na �ycie wieczne. Owszem, niedostatek wiary bywa istotn� przeszkod�, kt�ra zamyka nas na ten dar. Ale poniewa� nie jest to dar konieczny do uzyskania �ycia wiecznego, mo�e si� zdarzy� r�wnie� tak, �e sam B�g -- kt�ry przecie� lepiej od nas wie, co jest dla nas lepsze -- postanowi nam tego daru nie udziela�. Dlatego te� kiedy prosimy o ten dar, trzeba to czyni� nie tylko z ca�� wiar�, ale r�wnie� z ca�ym zaufaniem wobec Boga i ca�kowicie zdaj�c si� na Jego œwi�t� wol�.

Nie wolno nam przecie� traci� z oczu tego faktu fundamentalnego, �e chocia� jesteœmy ju� odkupieni i nosimy w sobie zacz�tki �ycia wiecznego, to spodoba�o si� Bogu -- a z pewnoœci� jest to dla naszego dobra -- pozostawi� nas œmiertelnymi. Wci�� jeszcze cia�o moje "podlega œmierci ze wzgl�du na skutki grzechu" (Rz 8,10), wci�� "oczekujemy odkupienia naszego cia�a" (Rz 8,23). Zarazem ju� teraz "Duch przychodzi z pomoc� naszej s�aboœci" (Rz 8,26), ostatecznie zaœ Pan Jezus "przekszta�ci nasze cia�o poni�one na podobne do swego chwalebnego cia�a" (Flp 3,21). Skoro wi�c B�g uzna� za stosowne pozostawi� nas podleg�ymi œmierci, zdejmuj�c jednak ze œmierci swoich dzieci znami� pierwotnego przekle�stwa, to podobnie mo�e uczyni� r�wnie� z moj� chorob� -- pozostawi chorob�, ale chorego uzdolni do przemienienia jej w wielki czyn duchowy.

Wielkim b��dem niekt�rych charyzmatyk�w, urz�dzaj�cych nabo�e�stwa uzdrowicielskie, jest stawianie daru uzdrowienia na tej samej p�aszczyŸnie co daru odpuszczenia grzech�w. Powiadaj� oni jednym tchem, �e Chrystus Pan po to w�aœnie umar� na Krzy�u, aby nas wybawi� od grzech�w i od wszelkich chor�b.

Ewangelia m�wi o tym zupe�nie inaczej. Oto opis uzdrowienia cz�owieka sparali�owanego: "Przynieœli Mu paralityka, le��cego na �o�u. Jezus, widz�c ich wiar�, rzek� do paralityka: Ufaj, synu! Odpuszczaj� ci si� twoje grzechy! Na to pomyœleli sobie niekt�rzy z uczonych w Piœmie: On bluŸni! A Jezus, znaj�c ich myœli, rzek�: Dlaczego z�e myœli nurtuj� w waszych sercach? C� bowiem jest �atwiej powiedzie�: Odpuszczaj� ci si� twoje grzechy -- czy te� powiedzie�: Wsta� i chodŸ! Ot� �ebyœcie wiedzieli, i� Syn Cz�owieczy ma na ziemi w�adz� odpuszczania grzech�w -- rzek� do paralityka: Wsta�, weŸ swoje �o�e i idŸ do domu! On wsta� i poszed� do domu" (Mt 9,2-7).

Jedno wynika z tego opisu niew�tpliwie: �e odpuszczenie grzech�w jest darem niepor�wnywalnie wa�niejszym ni� uwolnienie z choroby i �e tego drugiego daru Pan Jezus udzieli� dopiero ze wzgl�du na konkretne okolicznoœci, mianowicie ze wzgl�du na niedowiarstwo œwiadk�w tego wydarzenia. Opis wydarzenia wskazuje na to, �e chocia� istnieje realny zwi�zek mi�dzy uzdrowieniem duszy a uzdrowieniem cia�a, to nie jest to zwi�zek konieczny. To zaœ, �e �w sparali�owany nie otrzyma� pocz�tkowo daru uzdrowienia cia�a, nie by�o bynajmniej spowodowane jakimiœ przeszkodami, kt�re by on sam stawia� �asce Bo�ej.

Ten brak koniecznego zwi�zku mi�dzy jednym i drugim uzdrowieniem, mi�dzy uzdrowieniem duszy i uzdrowieniem cia�a, podkreœlony jest w Piœmie Œwi�tym jeszcze inaczej. Mianowicie czytamy w Ewangelii r�wnie� o takich uzdrowieniach cia�a, kt�re by�y raczej wezwaniem do duchowego nawr�cenia ni� jego owocem i znakiem. Tak by�o z uzdrowieniem niewdzi�cznych tr�dowatych (�k 17,18), tak by�o r�wnie� z cz�owiekiem uzdrowionym przy sadzawce Owczej (J 5,14).

Kr�tko m�wi�c, od grzech�w Chrystus Pan chce nas uwalnia� ju� teraz. I to jest najwa�niejsze. Od chor�b zaœ uwalnia On nas ju� teraz co najmniej w tym sensie, �e jeœli nale�ymy do Niego, znika z naszych chor�b to wszystko, co w nich bezsensowne i przekl�te. Jeœli sp�ywa w�wczas na nas -- w jakimœ stopniu lub ca�kowicie -- dar uzdrowienia cia�a, Bogu za to dzi�kujmy. Jeœli jednak cierpienie nie zostanie od nas odj�te, starajmy si� tak je przyjmowa�, aby sam "Pan pokrzepia� nas na �o�u boleœci i podczas choroby poprawia� nam pos�anie" (Ps 41,4).

Ewangeli� trzeba czyta� w ca�oœci. A napisano tam nie tylko, �e "na chorych r�ce k�aœ� b�d� i ci odzyskaj� zdrowie" (Mt 16,18), ale r�wnie�: "By�em chory, a odwiedziliœcie Mnie" (Mt 25,36). Jest w Ewangelii wiele s��w Chrystusa, kt�re s� przeznaczone specjalnie na momenty dla nas trudne. Czy�by nasze choroby mia�y by� wy��czone z b�ogos�awie�stwa, zawartego w tych s�owach Zbawiciela? Przypatrzmy si� przynajmniej kilku spoœr�d tych s��w pe�nych Bo�ej mocy: "PrzyjdŸcie do Mnie wszyscy, kt�rzy utrudzeni i obci��eni jesteœcie, a Ja was pokrzepi�" (Mt 11,28); "Ka�d� latoroœl, kt�ra przynosi owoc, Ojciec oczyszcza, aby przynosi�a owoc obfitszy" (J 15,2); "B�ogos�awieni, kt�rzy p�acz�, albowiem oni b�d� pocieszeni" (Mt 5,4); "Jeœli kto chce p�jœ� za Mn�, niech si� zaprze samego siebie, niech weŸmie krzy� sw�j i niech Mnie naœladuje" (Mt 16,24).

Tote� wielki b��d pope�niaj� ci zwolennicy odnowy w Koœciele charyzmatu uzdrawiania, kt�rzy twierdz�, �e nigdzie w Piœmie Œwi�tym nie ma mowy o znoszeniu chor�b dla Chrystusa. Aposto� Pawe� powiada na przyk�ad, �e B�g "nas pociesza w ka�dym naszym utrapieniu, byœmy sami mogli pociesza� tych, co s� w jakiejkolwiek udr�ce, pociech�, kt�rej doznajemy od Boga" (2 Kor 1,4). Trzeba naprawd� du�ej czelnoœci, �eby twierdzi�, i� sformu�owania "w ka�dym naszym utrapieniu" oraz "w jakiejkolwiek udr�ce" w �aden spos�b nie dotycz� religijnego znoszenia naszych chor�b.

Bardzo mo�liwe, �e Pan B�g chce charyzmat uzdrawiania w dzisiejszym Koœciele o�ywi�. Ale nale�y w�tpi�, czy to w�aœnie On stoi za takimi inicjatywami i dzia�aniami, kt�re wyp�ywaj� z tego rodzaju zafascynowania niekt�rymi zdaniami z Biblii, �e lekcewa�y si� lub nawet nie dostrzega innych wypowiedzi Pisma Œwi�tego, kt�re przecie� r�wnie� s� s�owem Bo�ym.

Jan Pawe� II w swoich przem�wieniach do chorych cz�sto podpowiada im, �e warto stara� si� w taki spos�b prze�ywa� swoj� chorob�, aby "w ciele swoim dope�nia� braki udr�k Chrystusa dla dobra Jego Cia�a, kt�rym jest Koœci�" (Kol 1,24). Aposto� Pawe� w ten w�aœnie spos�b stara� si� przyjmowa� udr�ki pobytu w wi�zieniu za Chrystusa. Ale jest to s�owo Bo�e, skierowane do wszystkich ludzi. Tote� s�usznie czyni�, jeœli t� konkretn� udr�k�, kt�ra mnie dziœ spotyka -- niezale�nie od tego, czy jest to choroba, czy mo�e jakaœ krzywda lub upokorzenie -- staram si� w��czy� w M�k� Chrystusa i przemieni� w czyn wsp�odkupicielski.

"Najdro�si Bracia i Siostry -- m�wi Ojciec Œwi�ty -- �ycz� wam z serca ulgi w cierpieniach, a nade wszystko upodobnienia Waszego b�lu do b�lu Jezusa Chrystusa, kt�ry w�aœnie przez M�k� sta� si� naszym b�ogos�awionym Zbawicielem. (...) Wy, s�abi, fizycznie s�abi, poddani cierpieniom, jesteœcie r�wnoczeœnie -- w ka�dym razie mo�ecie by� -- Ÿr�d�em mocy dla innych, dla zdrowych, czasem dla tych, kt�rzy swoje zdrowie Ÿle wykorzystuj�, kt�rzy obra�aj� Boga pos�uguj�c si� swoim zdrowiem i swoimi si�ami. (...) Prosz� Was zatem: pomagajcie nadal Koœcio�owi, budujcie Koœci� poprzez Wasze ukryte ofiary, poprzez Wasze wsp�dzia�anie mistyczne i bolesne. Pomagajcie ludzkoœci, aby osi�gn�a to zdrowie wewn�trzne, kt�re jest r�wnoznaczne z pogod� i pokojem duszy, a bez kt�rego zdrowie fizyczne i wszelkie inne zdrowie ziemskie nic nie jest warte".

DWA WYMIARY DARU UZDROWIENIA, Psychologia - różne teksty