W Savatthi.

Stojąc z boku, Deva przemówiła do Błogosławionego
tymi wersami:

Dzikie lasy zamieszkujący,
spokój i czystość praktykujący,
jeden posiłek dziennie spożywający -
skąd na ich obliczach taki blask?

Nie ubolewają nad przeszłością,
nie gonią za przyszłością,
żyją teraźniejszością -
stąd na ich obliczach taki blask!

Za przyszłością się uganiając,
nad przeszłością ubolewając,
głupcy usychają -
jak ścięta zielona trzcina.

Komentarze

Araññasuttaṃ znajduje się w Saṃyuttanikāyo w Sagāthāvaggo Sutta Piṭaka

Jest to rozmowa między wędrującym Buddhą a Devą; w utworze -co ważne- nie jest zaznaczona płeć Devy (zazwyczaj ich nie rozróżniano).W tłumaczeniach na język polski zwyczajowo używa się formy żeńskiej.

"Araññe" - w tym utworze oznacza las, jednak etymologia tego słowa jest bardziej skomplikowana: składa się na nią przedrostek "a" + słowo "rañña", gdzie "rañña" oznacza to samo, co "rājā", czyli król, władca - zaś przedrostek "a" oznacza zaprzeczenie. "Arañña" znaczyłoby więc tyle, co miejsce poza jurysdykcją królów, poza prawami ludzkimi; zazwyczaj były to dzikie ostępy leśne, dokąd udawali sie mnisi, by medytować.
Nāgataṃ - powinno być anāgataṃ, lecz nie ma "a" ze względu na wersyfikację. Znaczenie pozostaje to samo (przyszłość).

---