1. Falowanie:
   Dzieci wykonują małe, średnie lub duże płynne ruchy, aby wywołać faliste wznoszenie się i opadanie chusty. W zabawę ruchową nauczyciel może wpleść opowiadanie (np. o łagodnym morzu, o sztormie). Można też ustalić, iż prowadzący grę zapowiada prognozę pogody, np. "Nadciąga silny wiatr północny" a grupa wykonuje odpowiednie do zapowiedzi ruchy chustą.

2. Obserwacja:
   Poproś graczy, aby wznieśli wolno chustę ponad głowy a następnie opuścili. Porozmawiajcie o doznaniach, jakie odczuwają (dźwięki i podmuch wiatru). Teraz poruszcie spadochronem szybciej i obserwujcie różnicę.

3. Winda:
   Trzymamy spadochron na wysokości stóp. Prowadzący mówi "Winda w górę!" a dzieci wolno podnoszą chustę w górę, aż do kolejnej komendy "Winda w dół".

4. Podawanie chusty:
   Dzieci przesuwają brzeg chusty w rękach w taki sposób, jakby przeciągały linę. Można też przesuwać poprzez podawanie: dziecko krzyżuje ręce, np. lewa ręka łapie chustę nad prawą, prawa ręka puszcza chuste, lewa ręka przesuwa chustę w lewo, ponownie lewa lapie chustę nad prawą.
   Zadanie pozornie łatwe, jednak dość trudne dla małych rączek.

5. Klimatyzacja:
   Zabawa dobra na zakończenie intensywnych ćwiczeń fizycznych. Około jedna trzecia grupy kładzie się pod chustą (głowami do środka). Trzymający spadochron energicznie wybijają go w górę a następnie ściągają w dół. Leżący pod chustą poza powiewem powietrze mają okazję podziwiać spadający na nich kolorowy materiał.

6. Katedra:
   Dzieci obniżają chustę a następnie na sygnał (np. 1, 2, 3!) wybijają mocno w górę. Gdy chusta jest wysoko, każdy wykonuje szybko 3-4 kroki do środka (przodu), wywija chustę za siebie i siada na jej zagiętym brzegu na podłodze. Wspaniała atmosfera na krótką opowieść lub rozmowę ...

„Kolorowa gwiazda”

Wszyscy le_a na chuscie (nogi maja zwrócone w kierunku jej srodka).

Jednoczesnie wykonuja polecenia:

- Turlamy sie w prawo dwa razy;

4

- Trzymamy sie za rece i podnosimy je do góry, kładziemy za głowe i

znowu podnosimy do góry;

- Trzymajac sie za rece, podnosimy sie i wstajemy, a nastepnie kładziemy

sie;

- Trzymajac sie za rece, podnosimy nogi do góry (zaczepiajac stopy o stopy

sasiadów); siadamy, opuszczajac nogi;

„Kolorowe wycieczki”

Wszyscy siedza na podłodze, trzymajac chuste na wysokosci pasa. Prowadzacy

podaje nazwe koloru, a osoby trzymajace ten kolor, zamieniaja sie miejscami,

przechodzac pod chusta. Dla utrudnienia prowadzacy mo_e wymienic wiecej ni_

jeden kolor.

„Kopnij piłke”

Uczestnicy stoja, trzymajac napieta chuste, pod która znajduje sie piłka. Jedna

osoba kopie piłke, a inna, na wyczucie, przyjmuje ja i podaje do nastepnej. Piłka

powinna toczyc sie po ziemi.

„Kopuła”

Wszyscy jednoczesnie podnosza chuste wysoko do góry. Kiedy chusta jest w

najwy_szym punkcie, staraja sie przebiec pod nia i złapac jej brzeg po

przeciwnej stronie.

„Na karuzeli”

Chetna osoba siada na srodku chusty, a reszta kreci nia, idac coraz szybciej w

jedna strone. Osoba na srodku stara sie utrzymac równowage.

---