Adwent-czas oczekiwania na przyjście Pana, KATECHEZA, Katecheza-krzyżówki, Referaty


ADWENT

CZAS OCZEKIWANIA

NA PRZYJŚCIE PANA

opracowała:

mgr Beata Karczewska

Łacińskie słowo adventus jest tłumaczeniem greckiego epifaneia i parusia.

Termin ten w Rzymie oznaczał oficjalny przyjazd, odwiedziny dygnitarza

państwowego po objęciu urzędu. W języku religijnym natomiast oznaczał

coroczne przybywanie bóstwa do świątyni i połączone było z uświęcającym

działaniem bóstwa. W chrześcijaństwie termin adwentus stał się klasycznym

wyrażeniem na oznaczenie przyjścia Chrystusa zarówno w sensie Wcielenia, jak

i powtórnego przyjścia w chwale.

Religijny sens Adwentu - oczekiwanie na przyjście Chrystusa Pana, dla

człowieka wierzącego stanowi ważny element indywidualnego przygotowania

się na nieuniknione spotkanie z Chrystusem Panem.

Okres Adwentu ma podwójny charakter, zawiera w sobie podwójne

przesłanie. Jest to liturgiczny okres przygotowania siebie na przeżycie tajemnicy

Wcielenia, czyli okres przygotowania do uroczystości Narodzenia Pańskiego,

przez którą wspominamy pierwsze przyjście Syna Bożego do ludzi. To właśnie

w Chrystusie objawia się Bóg człowiekowi w ludzkim ciele. Równocześnie jest

okresem, w którym przez wspomnienie pierwszego przyjścia Chrystusa kieruje

się dusze ku oczekiwaniu Jego powtórnego przyjścia na końcu czasów. Dlatego

właśnie okres Adwentu jest określany okresem pobożnego, aktywnego i

radosnego oczekiwania. Te dwie idee adwentowe: narodzenie Chrystusa i

wyczekiwanie drugiego przyjścia podzieliły Adwent na dwie części. Dzień 17

grudnia stanowi granicę tego podziału. Pierwsza część Adwentu akcentuje

oczekiwanie na drugie przyjście Chrystusa w dniu ostatecznym, natomiast druga

część jest przygotowaniem wiernych na spotkanie z Chrystusem przy żłóbku.

Podział ten jest widoczny w tekstach liturgicznych, zarówno czytaniach

biblijnych jak i modlitwach. Źródłem wszystkich tekstów liturgii adwentowej

obydwu części jest księga proroka Izajasza. Czytania przede wszystkim obrazują

tęsknotę za wyczekiwanym Mesjaszem.

Adwent - okres przygotowania do Bożego Narodzenia rozpoczyna się od

pierwszych nieszporów I niedzieli Adwentu przypadającej między 27 listopada

a 3 grudnia i obejmuje 4 niedziele kończąc się pierwszymi nieszporami Bożego

Narodzenia.

Pierwsze ślady obchodzenia Adwentu znajdujemy w IV w. Na terenie Galii

i Hiszpanii. Trwał on 3 tygodnie i miał charakter pokutny. Rzym przyjął i

wprowadził Adwent do obchodów liturgicznych w VI w. I początkowo trwał

tylko 2 tygodnie i miał charakter liturgicznego przygotowania do uroczystości

Bożego Narodzenia. Do 4 tygodni Adwent przedłużono za czasów papieża

Grzegorza Wielkiego.

Współcześnie Adwent jest okresem radosnego oczekiwania na przyjście Pana.

Na pierwszy plan w okresie Adwentu wysuwa się przygotowanie do Narodzenia

Pańskiego, a następnie oczekiwanie eschatyczne. W liturgii kolejność ta jest

odwrotna. Pierwsze dwie niedziele Adwentu podejmują motyw oczekiwania na

ostateczne przyjście Chrystusa, a druga połowa Adwentu kieruje myśli

wierzących na przygotowanie do Bożego Narodzenia, posiada oddzielne

formularze mszalne na każdy dzień i osobną prefację. Fundamentalnym

tematem liturgii adwentowej jest zgromadzenie wszystkich, ze zgromadzeniem

łączy się sąd, a z nim potrzeba czuwania.

Podstawowe przesłanie Adwentu związane jest z wydarzeniem przyjścia

Boga na ziemię w ludzkiej postaci Jezusa Chrystusa. Tę prawdę przybliża

czytanie ewangelijne z IV niedzieli Adwentu [rok A], prezentujące duchową

rozterkę św. Józefa. Perykopy ewangelijne czytane w IV niedzielę roku B i C

przedstawiają wydarzenie Zwiastowania Pańskiego. Zbliżający się dzień

Narodzenia Chrystusa Pana liturgia podkreśla dodatkowo poprzez tzw. „ O ”-

antyfony, które codziennie w uroczysty, biblijny i poetyczny sposób odwołują

się do mającego się wkrótce narodzić Mesjasza, np.: O Emmanuelu..., O

Mądrości Boża...itd.

Inną prawdę teologiczną, rozpoznawaną w formularzach mszalnych Adwentu

można określić jako radosne oczekiwanie na spotkanie z Nowonarodzonym

Chrystusem. III niedziela Adwentu to niedziela radości. Liturgia w tym dniu

sprawowana jest w kolorze pogodnym, różowym, a nie jak w pozostałe

Niedziele Adwentu - fioletowym. Teksty formularza przepełnione są radosnymi

wezwaniami, np.: „ Radujcie się, Pan jest blisko.”

Adwentowa liturgia kieruje do wiernych także przesłanie o ostatecznym

Adwencie, o powtórnym przyjściu Chrystusa na końcu czasów. Czytania

biblijne I niedzieli Adwentu przybliżają prawdę o paruzji, czyli o powtórnym

przyjściu Chrystusa i wzywają do czuwania.

Ewangelijne czytania II niedzieli Adwentu przypominają nawoływanie św. Jana

Chrzciciela: „ nawróćcie się, gdyż Królestwo Boże jest bliskie...”

W okresie Adwentu liturgia często podkreśla rolę Matki Bożej Rodzicielki w

dziele zbawienia. Świadczą o tym zarówno czytania biblijne, jak i celebrowana

maryjna Msza - Roraty.

Nazwa Roraty wywodzi się od słów pieśni na wejście: rorate. Najstarsze

ślady odprawianej w Polsce Mszy roratniej w okresie adwentowym sięgają

XIII w. Swój szczytowy rozwój osiągnęły Roraty w XVI w. Do ich

upowszechnienia przyczyniły się różne stowarzyszenia religijne i bractwa np.:

Bractwo literackie.

W związku z Roratami powstało szereg zwyczajów, jak procesje z

lampionami, zapalanie świecy adwentowej - roratki , która ma

symbolizować Najświętszą Maryję Pannę jako Jutrzenkę przed przyjściem

Słońca - Jezusa Chrystusa, czy też wieniec adwentowy. Na wieńcu umieszcza

się 4 świece, jako symbol 4 niedziel Adwentu. W kolejne niedziele Adwentu

zapala się odpowiednią ilość świec. W całości wieniec adwentowy jest obrazem

wspólnoty oczekującej w miłości i radości swego Pana.

Wołanie św. Jana Chrzciciela: „ prostujcie drogę Panu ” dotyczy każdego

chrześcijanina i każdej drogi życia. Liturgiczne wskazania i zachęty adwentowe

dla człowieka wierzącego powinny przygotować ludzkie serca do radosnego

spotkania z Panem.

Adwent, to czas szczególny , który powinien motywować do podejmowania

kroków w kierunku spraw Bożych odważniej niż dotychczas. Warto

wykorzystać ten czas na pogłębienie życia wiary i osobistej więzi z Panem,

który nadchodzi .

Okres Adwentu przypomina bardzo ważną prawdę, że jako chrześcijanie

jesteśmy w trakcie nieustannego oczekiwania, ciągłego wypatrywania

Zbawiciela. Oczekiwanie wiąże się z potrzebą gotowości, bycia zdecydowanym

na to ostateczne spotkanie. W Adwencie nie chodzi tylko o przygotowanie się

do Świąt Bożego Narodzenia, do świętowania pamiątki Wcielenia się Syna

Bożego w ciało ludzkie, ale o coś więcej. Jest to czas, który uświadamia

wierzącym, że są ludźmi w drodze, czyli pielgrzymami na ziemi, to znaczy, że

zmierzają ku jakiemuś celowi, a takim celem dla każdego chrześcijanina jest

wspólne spotkanie w domu Ojca.

1

1



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Adwent czas przygotowania na przyjście Pana kl 4 6
Adwent - CZAS OCZEKIWANIA, ►MODLITWY, Prezentacje pps, ► Adwent, Boże Narodzenie (prezentacje pps)
W oczekiwaniu na przyjście wiosny 2
16 W adwencie czekamy na przyjście Pana Jezusa 2
Cztery przymioty Kościoła, KATECHEZA, Katecheza-krzyżówki, Referaty
Czy czytając Ewangelię poznamy Jezusa, KATECHEZA, Katecheza-krzyżówki, Referaty
Swiętowanie niedzieli, KATECHEZA, Katecheza-krzyżówki, Referaty
Kim jest Jezus, KATECHEZA, Katecheza-krzyżówki, Referaty
Konspekt kl VI Adwent – czasem oczekiwania, religia szkoła podstawowa, konspekty katechez, kl VI
psalm na bialy tydzien, KATECHEZA, I Komunia - komunia(2)
Program na Dzień Papieski, Katecheza, Jan Paweł II
ADORACJA DLA MŁODZIEŻY NA WIELKI PIĄTEK, KATECHEZA DLA DZIECI, Adoracje na Wielki Post
BURZA NA JEZIORZE-A5, Katecheza, CUDA PJ
KATECHEZA na Tydzień Miłosierdzia, KATECHEZA, katechezy okolicznościowe
Głos wołającego na pustyni- ROZWIĄZANIE, KATECHEZA DLA DZIECI, QUIZY
KATECHEZA do LO.T.Kodeks moralny na XXI wiek., KATECHEZA

więcej podobnych podstron