„Charakterystyka źródeł informacji na potrzeby wyceny, charakterystyka prawna i techniczna nieruchomości: miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego i inne.”
Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jest aktem prawa miejscowego, za pomocą którego samorząd lokalny stosownie do polityki przestrzennej ustalonej w studium oraz wskazań zawartych w strategii rozwoju określa warunki zagospodarowania przestrzennego na obszarze objętym planem.
Wykonuje się go w celu:
- ustalenia przeznaczenia terenu,
- rozmieszczenia inwestycji celu publicznego oraz
- określenia sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu.
Plan miejscowy:
-nie jest opracowaniem obowiązkowym
-obejmuje wybrany obszar gminy
-jest aktem prawa miejscowego
-ustalenia jego kształtują, wraz z innymi przepisami, sposób wykonywania prawa własności nieruchomości.
Ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego:
- przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania;
- zasady ochrony i kształtowania ładu przestrzennego;
- zasady ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego;
- zasady ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej;
- wymagania wynikające z potrzeb kształtowania przestrzeni publicznych;
- parametry i wskaźniki kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, w tym linie zabudowy, gabaryty obiektów i wskaźniki intensywności zabudowy;
- granice i sposoby zagospodarowania terenów lub obiektów podlegających ochronie, ustalonych na podstawie odrębnych przepisów, w tym terenów górniczych, a także narażonych na niebezpieczeństwo powodzi oraz zagrożonych osuwaniem się mas ziemnych;
- szczegółowe zasady i warunki scalania i podziału nieruchomości objętych planem;
- szczególne warunki zagospodarowania terenów oraz ograniczenia w ich użytkowaniu, w tym zakaz zabudowy;
- zasady modernizacji, rozbudowy i budowy systemów komunikacji i infrastruktury technicznej;
- sposób i termin tymczasowego zagospodarowania, urządzania i użytkowania terenów;
- stawki procentowe, na podstawie których określa się jednorazową opłatę ustaloną w planie, określoną w stosunku procentowym do wzrostu wartości nieruchomości.
W zależności od potrzeb w planie miejscowym określa się:
- granice obszarów wymagających przeprowadzenia scaleń i podziałów nieruchomości;
- granice obszarów rehabilitacji istniejącej zabudowy i infrastruktury technicznej;
- granice obszarów wymagających przekształceń lub rekultywacji;
- granice terenów pod budowę obiektów handlowych, o powierzchni sprzedaży powyżej 2000 m2;
- granice terenów rekreacyjno-wypoczynkowych oraz terenów służących organizacji imprez masowych; . .
- granice pomników zagłady oraz ich stref ochronnych, a także ograniczenia dotyczące prowadzenia na ich terenie działalności gospodarczej.
Skala opracowania i podkłady mapowe
Projekt rysunku planu miejscowego sporządza się w formie rysunku na kopii mapy, (art. 16 ust. l ustawy), zawierającej obszar objęty projektem planu miejscowego wraz z jego niezbędnym otoczeniem:
-1:1000 (podstawowa skala),
oraz dopuszczalne skale: '
- l : 500 - w przypadku sporządzania projektu rysunku planu miejscowego obejmującego obszar intensywnej zabudowy, a także dla obszarów przestrzeni publicznej;
-1:2000 - w przypadku sporządzania projektu rysunku planu miejscowego dla inwestycji liniowych oraz dla obszarów o znacznej powierzchni;
-1:5000 - w przypadku planów, które sporządza się wyłącznie w celu przeznaczenia gruntów do zalesienia lub wprowadzenia zakazu zabudowy.
Podkład mapowy - miejscowe plany wykonywane są na kopii mapy zasadniczej (lub kopii mapy katastralnej) gromadzonych w państwowym zasobie geodezyjnym.