„Charakterystyka źródeł informacji na potrzeby wyceny, charakterystyka prawna i techniczna nieruchomości: miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego i inne.”

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jest aktem prawa miejscowego, za pomocą którego samorząd lokalny stosownie do polityki przestrzennej ustalonej w studium oraz wskazań zawartych w strategii roz­woju określa warunki zagospodarowania przestrzennego na obszarze objętym planem.

Wykonuje się go w celu:

- ustalenia przeznaczenia terenu,

- rozmieszczenia inwestycji celu publicznego oraz

- określenia sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu.

Plan miejscowy:

-nie jest opracowaniem obowiązkowym

-obejmuje wybrany obszar gminy

-jest aktem prawa miejscowego

-ustalenia jego kształtują, wraz z innymi przepisami, sposób wykonywania prawa własności nieruchomości.

Ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego:

- przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym prze­znaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania;

- zasady ochrony i kształtowania ładu przestrzennego;

- zasady ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego;

- zasady ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej;

- wymagania wynikające z potrzeb kształtowania przestrzeni publicznych;

- parametry i wskaźniki kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, w tym linie zabudowy, gabaryty obiektów i wskaźniki intensywności zabudowy;

- granice i sposoby zagospodarowania terenów lub obiektów podlegających ochronie, ustalonych na podstawie odrębnych przepisów, w tym terenów górniczych, a także narażonych na niebezpieczeństwo powodzi oraz za­grożonych osuwaniem się mas ziemnych;

- szczegółowe zasady i warunki scalania i podziału nieruchomości objętych planem;

- szczególne warunki zagospodarowania terenów oraz ograniczenia w ich użytkowaniu, w tym zakaz zabudowy;

- zasady modernizacji, rozbudowy i budowy systemów komunikacji i infra­struktury technicznej;

- sposób i termin tymczasowego zagospodarowania, urządzania i użytkowania terenów;

- stawki procentowe, na podstawie których określa się jednorazową opłatę ustaloną w planie, określoną w stosunku procentowym do wzrostu wartości nieruchomości.

W zależności od potrzeb w planie miejscowym określa się:

- granice obszarów wymagających przeprowadzenia scaleń i podziałów nieru­chomości;

- granice obszarów rehabilitacji istniejącej zabudowy i infrastruktury tech­nicznej;

- granice obszarów wymagających przekształceń lub rekultywacji;

- granice terenów pod budowę obiektów handlowych, o powierzchni sprzedaży powyżej 2000 m²;

- granice terenów rekreacyjno-wypoczynkowych oraz terenów służących or­ganizacji imprez masowych; . .

- granice pomników zagłady oraz ich stref ochronnych, a także ograniczenia dotyczące prowadzenia na ich terenie działalności gospodarczej.

Skala opracowania i podkłady mapowe

Projekt rysunku planu miejscowego sporządza się w formie rysunku na kopii mapy, (art. 16 ust. l ustawy), zawierającej obszar objęty projektem planu miejscowego wraz z jego niezbędnym otoczeniem:

-1:1000 (podstawowa skala),

oraz dopuszczalne skale: '

- l : 500 - w przypadku sporządzania projektu rysunku planu miejscowego obejmującego obszar intensywnej zabudowy, a także dla obszarów prze­strzeni publicznej;

-1:2000 - w przypadku sporządzania projektu rysunku planu miejscowego dla inwestycji liniowych oraz dla obszarów o znacznej powierzchni;

-1:5000 - w przypadku planów, które sporządza się wyłącznie w celu przeznaczenia gruntów do zalesienia lub wprowadzenia zakazu zabudowy.

Podkład mapowy - miejscowe plany wykonywane są na kopii mapy zasadniczej (lub kopii mapy katastralnej) gromadzonych w państwowym zaso­bie geodezyjnym.