charakterystyka tkanek roślinnych, biologia, Biologia roślin


Charakterystyka tkanek roślinnych

Tkanka jest to zespół komórek o wspólnym pochodzeniu, podobnej budowie i pełniących tę samą funkcję w organizmie. Tkanki powstają w wyniku różnicowania się komórek pierwotnych, niezróżnicowanych. Największe zróżnicowanie tkanek roślinnych dotyczy roślin okrytonasiennych. Tkanki roślinne dzielimy na dwa główne rodzaje:

Tkanki twórcze dzielą się na:

Komórki tkanek twórczych pierwotnych są małe, wykazują zwarty układ, posiadają cienkie ściany celulozowe, duże jądro komórkowe i zazwyczaj słabo rozwinięty system wakuolarny. Tkanki twórcze powodują zwiększanie się liczby komórek, co powoduje wzrost rośliny.

Merystemy wierzchołkowe występują na szczycie łodygi i czubku korzenia powodując wzrost rośliny na długość. Merystemy wtórne, do których należy miazga (kambium waskularne) i fellogen (kambium korkotwórcze) powodują przyrost rośliny na grubość. Komórki miazgi dzieląc się stycznie do obwodu korzenia i łodygi odkłada komórki drewna wtórnego do środka, zaś komórki wtórnego łyka na zewnątrz. W umiarkowanej strefie klimatycznej najbardziej intensywne podziały miazgi zachodzą na wiosnę, kiedy jest dostatek wody w glebie. Fellogen odkłada na zewnątrz komórki korka, do środka zaś komórki miękiszu korkowego. W wyniku jego działalności powstaje wtórna tkanka okrywająca. Komórki merystemów wtórnych mają wrzecionowaty kształt i są silnie zwakualizowane.

Tkanki stałe, dzielą się w zależności od spełnianej funkcji, na:

Tkanka okrywająca

Oddziela wnętrze ciała rośliny od środowiska zewnętrznego i spełnia funkcje ochronne. Tkanka okrywająca dzieli się na:

Komórki epidermy są cienkościenne, środek komórki wypełnia duża wakuola. Ściany komórkowe, początkowo zbudowane z celulozy, ulegają z czasem kutynizacji (odkładanie się kutyny). Dodatkowo na powierzchni epidermy może być warstwa substancji woskowej - kutikuli, która chroni roślinę przed nadmiernym parowaniem. Epiderma może wytwarzać różnego rodzaju włoski o rozmaitej funkcji, np. czepne, parzące czy ochronne kolce u róży. Wymiana gazowa pomiędzy ciałem rośliny a środowiskiem zewnętrznym odbywa się poprzez aparaty szparkowe, które występują na spodniej stronie liści. Aparat szparkowy tworzą dwie komórki szparkowe, które w zależności od stopnia uwodnienia otwierają aparat lub zamykają go. W wyniku fotosyntezy w komórkach liści produkowana jest glukoza. Jej obecność powoduje wzrost ciśnienia osmotycznego, co powoduje napływ wody z sąsiednich komórek.

Epiblema (ryzoderma) jest to skórka pokrywająca korzeń. Jej główna funkcja polega na wchłanianiu wody z gleby. Wytwarza ona boczne wyrostki, zwane włośnikami, które znacznie zwiększają powierzchnię wchłaniania. Komórki różnicujące się we włośniki posiadają jądro w górnej, rosnącej części włośnika. Komórki epiblemy mają cienkie, celulozowe ściany, w których nie są odkładane żadne związki.

Peryderma występuje głównie u wieloletnich roślin dwuliściennych. Okrywa ona korzeń, łodygę i jej odgałęzienia. Powstaje w wyniku działalności fellogenu, który odkłada na zewnątrz komórki korka, a do środka komórki miękiszu korkowego. Peryderma jest wielowarstwowa. Komórki korka pnia i gałęzi ulegają suberynizacji, czyli odłożeniu się pomiędzy komórkami korka związku tłuszczowego suberyny, która jest wodoodporna. Komórki miękiszu korkowego gromadzą materiały zapasowe. Pomiędzy komórkami miękiszu korkowego występują wolne przestrzenie, zwane przetchlinkami, przez które odbywa się wymiana gazowa.

Tkanka miękiszowa

Jej komórki są żywe, stosunkowo duże, często zaokrąglone. Komórki miękiszu występują we wszystkich częściach rośliny. W zależności od pełnionej roli wyróżnia się kilka jego typów:

Tkanka wzmacniająca

Ma ona na celu wzmocnienie miękkich części roślin oraz ochronę przed urazami mechanicznymi, np. złamaniem. Wyróżnia się dwa jej typy:

Tkanka przewodząca (waskularna)

Funkcja jej polega na przewodzeniu wody wraz z solami mineralnymi oraz przewodzeniu substancji odżywczych. Jest ona zbudowana z różnego typu komórek, stąd określa się ją mianem tkanki złożonej. Występują dwa rodzaje tkanki przewodzącej:

Cewki są to długie, wrzecionowate komórki. Przewodzenie wody z jednej komórki do drugiej odbywa się przez jamki, cienkościenne miejsca w ich ścianach komórkowych. Ewolucyjnie są starsze od naczyń, pojawiły się już u paprotników, zaś powszechnie występują u roślin nagonasiennych. Są one komórkami martwymi

Naczynia pojawiły się u roślin okrytonasiennych. Naczynia mają większą średnicę niż cewki, przez co transport wody jest łatwiejszy. Komórki ułożone są jedna nad drugą tworząc rurkę. W spodniej części ścian komórkowych są otworki - perforacje, dzięki którym woda przedostaje się przez naczynia w górę rośliny. Ściany naczyń zaopatrzone są również w jamki, które pozwalają na transport boczny wody pomiędzy naczyniami. Naczynia są komórkami martwymi o zdrewniałych ścianach komórkowych. Protoplast zanika.

Komórki miękiszu drzewnego są żywe, a ich rolą jest gromadzenie substancji zapasowych.

Włókna drzewne pełnią funkcję wzmacniającą. Są to komórki martwe.

Rurki sitowe są komórkami żywymi, jednak zanikają w nich takie organella komórkowe jak jądro, wakuole i rybosomy. Rurki sitowe leżą jedna nad drugą, a w ich ścianach końcowych występują tak zwane płytki sitowe, zaopatrzone w liczne otworki, przez które łączą się protoplasty sąsiednich komórek.

Komórki towarzyszące mieszczą się w przy każdej rurce sitowej i pomagają im w przewodzeniu asymilatów. Komórki te są żywe i zawierają wszystkie, właściwe komórkom roślinnym organelle komórkowe.

Miękisz łykowy posiada żywe komórki. Pełni on funkcje zapasowe.

Włókna łykowe pełnią funkcję wzmacniającą. Są komórkami martwymi.

Wnętrze korzenia, zwane walcem osiowym, zajmują pierwotne tkanki przewodzące - pierwotne drewno i łyko, przy czym łyko leży na zewnątrz, a drewno do wewnątrz. . U niektórych roślin jednoliściennych (np. palmy), większości dwuliściennych i nagonasiennych, które wykazują przyrost na grubość, pomiędzy łykiem a drewnem występuje kambium waskularne (miazga), która powoduje wtórny przyrost na grubość. Miazga tworzy się z przekształconych komórek miękiszowych. Początkowo występuje ona w postaci oddzielnych stref. Później łączą się one ze sobą tworząc ciągły pierścień. Komórki miazgi dzieląc się, odkładają do środka komórki drewna wtórnego, na zewnątrz zaś komórki łyka wtórnego. W efekcie wewnątrz korzenia powstaje drewno wtórne otoczone łykiem wtórnym, które nazywane jest korą wewnętrzną.

W łodydze pierwotne drewno i łyko występują w postaci wiązek przewodzących, tak zwanych wiązek kolateralnych. W wiązkach tych łyko leży na zewnątrz, a drewno do środka. Jeżeli pomiędzy drewnem a łykiem brak jest miazgi, wiązki takie nazywamy zamkniętymi. Występują one u roślin jednoliściennych, u których nie występuje przyrost na grubość (z wyjątkiem palm). Jeżeli pomiędzy drewnem i łykiem znajduje się miazga, wówczas takie wiązki nazywamy otwartymi. Są one charakterystyczne dla roślin dwuliściennych i nagonasiennych. W wyniku działalności miazgi do środka odkładane są komórki drewna wtórnego, zaś na zewnątrz komórki łyka wtórnego, które przejmują funkcje przewodzące.

Zgodnie z regulaminem serwisu www.bryk.pl prawa autorskie do niniejszego materiału posiada Wydawnictwo GREG. W związku z tym, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody Wydawnictwa GREG podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
017 Podział i charakterystyka tkanek roślinnych
Porównanie charakteru zbiorowisk roślinnych na podstawie analizy tabel fitosocjologicznych, referaty
02 Charakteryzowanie produkcji roślinnej i zwierzęcejid 3593
Podzial tkanek roslinnych
02 Charakteryzowanie produkcji roślinnej i zwierzęcej
Podzial tkanek roslinnych tkanki twórcze
28. Budowa i funkcje tkanek roślinnych, licencjat eksperyment
Charakterystyka wybranych czynników biologicznych
Technologia ścieków ćw 17 Charakterystyka hydrauliczna złóż biologicznych
26. Charakterystyka bakterii gramdodatnich, Biologia
Elementy charakterystyki zespolu roslinnego, ARCHITEKTURA KRAJOBRAZU
Komórka charakterystyka sruktur, Awf, Biologia
cw 5 wplyw temperatury na oddychanie tkanek roslinnych
Sprawozdanie ekologia ćw 1 Charakterystyka ekologiczna roślin
02 Charakteryzowanie produkcji roślinnej i zwierzęcejid 3593
02 Charakteryzowanie produkcji roślinnej i zwierzęcej

więcej podobnych podstron