Główne źródła kształtowania się psychologii poznawczej:
Sprzeciw wobec psychoanalizy i behawioryzmu
Gwałtowny rozwój cybernetyki, badanie procesów przetwarzania informacji i procesów sterowania
W roku 1967 Neisser opublikował pracę COGNITIVE PSYCHOLOGY - przełom w sposobie myślenia o mechanizmach zachowania.
Psychologia poznawcza - wyjaśnia zachowania człowieka tym jak spostrzega on sytuację, jak ją interpretuje, jaką posiada wiedzę i jakie ma w związku z tym oczekiwania,
Portret człowieka w psychologii poznawczej:
Człowiek jest samodzielnym podmiotem, w dużym stopniu decyduje o swoim losie
W swoim zachowaniu kieruje się nie fizycznymi cechami bodźców, ale ich znaczeniem, czyli informacją którą niosą
Człowiek w toku życia przyjmuje, interpretuje, tworzy, przekształca i przekazuje innym informacje
W oparciu o posiadane informacje jako sprawca podejmuje celowe działania i sprawuje nad nimi poznawczą kontrolę
Najważniejszą zdolnością człowieka jest umiejętność generowania informacji oraz twórcze myślenie
UMYSŁ - układ poznawczy odznaczający się określonymi własnościami - inteligencja, zdolności specjalne, systemy pamięci itp.
Informacje gromadzone i porządkowane są w obrębie struktur zwanych schematami poznawczymi.
Struktury poznawcze - schematy zawierające określone informacje będące symboliczną reprezentacją jakiegoś aspektu rzeczywistości np. znaczenie słów.
Procesy poznawcze - procesy leżące u podłoża powstawania i przekształcania struktur poznawczych.
Pytania psychologii poznawczej:
W jaki sposób osoba funkcjonuje?
Jakie procesy poznawcze i afektywne kierują aktywnością człowieka?
Jakie są źródła stałości zachowania człowieka oraz różnic między ludźmi?
Główne funkcje osobowości jako systemu poznawczego:
Konstruowanie poznawcze - nadawanie znaczenia doświadczeniu
Dostarczenie podstaw do oceny zdarzeń, innych i samego siebie
Programowanie działań - ustanawianie celów, dobór strategii działania
Sterowanie przebiegiem działania
Główne zadania osobowości jako systemu poznawczego:
Adaptacja psychologiczna - zmiana zachowania dzięki której lepiej radzimy sobie ze zmianami środowiska, rozwijamy się
Integracja psychologiczna - ujawnia się w poczuciu autonomii, poczuciem przedmiotowej kontroli nad sobą i biegiem zdarzeń
Jakie procesy zapewniają adaptację:
Samodzielne generowanie dalekosiężnych planów, zamierzeń, tworzenie wyobrażeń swojego Ja, formułowanie zadań życiowych i długotrwałych celów
Koncentracja na zadaniu
Perfekcyjne wyćwiczenie elementów czynności, które stają się zautomatyzowane
Konstruowanie własnej przeszłości
Jakie procesy zapewniają integrację:
Pojęcie własnej osoby- względnie stały wizerunek własnej osoby
Samoświadomość - zdolność do monitorowania własnych uczuć, myśli, pragnień
Proces samoregulacji, umożliwiający korygowanie na bieżąco własnych działań
Dopasowywanie do standardów wewnętrznych
Obraz siebie: (K.Kozielecki)
Samowiedza - struktura osobowości, która kształtuje się gdy u dziecka rodzi się poczucie własnej odrębności. Świadomość własnej osoby - drugi rok życia.
Podstawowy składnik samowiedzy:
Sądy opisowe - jaki jestem
Sądy wartościujące - samoocena, co potrafię
Elementy obrazu siebie:
Ja Realne - zbiór umiejętności, cec h, marzeń o których jednostka sądzi że jest nimi obdarzona
Ja Idealne - zbiór atrybutów, które jednostka chciałaby mieć
Rozwój samowiedzy:
Zatomizowana (na samym początku)
Wiązkowa (u dzieci starszych)
Hierarchiczna (w wieku dorastania)
Zmiany w odniesieniu do źródeł samowiedzy:
Zewnętrzne - „echoidalne sądy”, obserwacja własnego działania, porównanie z innymi osobami
Uwewnętrznianie się źródeł samowiedzy
Funkcje samowiedzy:
Poznawcza - odkrywanie własnej osoby i swoich właściwości
Instrumentalna - posiadana wiedza o sobie zaczyna odgrywać rolę w działaniu
Motywacyjna - dążenie do utrzymywania pewnej stabilizacji wiedzy o sobie
Generatywna - samowiedza staje się źródłem nowych informacji o sobie
Główni przedstawiciele psychologii poznawczej:
J. Bruner
J. Piaget
G. A. Kelly