Żebro (costae) dzielimy na :7 par żeber prawdziwych, bezpośrednio łączących się z mostkiem oraz 5 par żeber rzekomych, nie połączonych bezpośrednio z mostkiem. Spośród żeber rzekomych 3 pierwsze pary ,tj. żebra od VIII do X, łączą się z mostkiem pośrednio, poprzez chrząstkę VII żebra i dlatego nazywamy je żebrami przytwierdzonymi. W wyniku połączenia się chrząstek żebrowych powyższych żeber wytwarza się obustronnie łuk żebrowy, stanowiący przednio-dolną granicę klatki piersiowej. Ostatnie 2 pary żeber nie łączą się ze sobą, ich wolne końce tkwią w powłokach brzusznych i nazy. je żebrami wolnymi. Każde żebro składa się z kości żebrowej i chrząstki żebrowej.
Kość żebrowa (os costale) posiada koniec tylny , kręgosłupowy i koniec przedni, czyli mostkowy oraz znajdujący się między nimi trzon. Koniec kręgosłupowy jest zgrubiały i tworzy głowę żebra, która jest zaopatrzona w pow. stawową służącą do połączenia z dołkiem żebrowym trzonów kręgów piersiowych. W żebrach od 2 do 10 pow stawowa głowy żebra jest przedzielona poziomo biegnącym grzebieniem głowy żebra na część górną i dolną . Głowa żebra przedłuża się w szyjkę żebra, której zaostrzona górna krawędź nosi nazwę grzebienia szyjki żebra. Następnie szyjka żebra przechodzi w trzon żebra. Na granicy przejścia szyjki w trzon żebra znajduje się guzek żebra z pow stawową. Na 2 ostatnich żebrach guzek żebrowy nie występuje. Trzon żebra jest cienki i spłaszczony, posiada gładką i wypukłą pow zewn. oraz wklęsłą pow wewn. Największe załamanie trzonu żebra jest położone bocznie od guzka i tworzy tzw. kąt żebra. Kąt żebra w żebrze I jest położony w rejonie guzka żebra, w następnych żebrach oddala się w bok od guzka, a brak go na 2 ostatnich żebrach. Wzdłuż dolnego brzegu, na wewn pow trzonu , przebiega bruzda żebra przeznaczona naczyń i nerwów międzyżebrowych.
Chrząstka żebrowa(cartlago costalis) czyli żebro chrzęstne stanowi przedłużenie żebra kostnego i jest istotnym czynnikiem ,zwiększającym sprężystość ścian klatki piersiowej. Żebra krańcowe, tj.górne i dolne ,różnią się dość znacznie od pozostałych. Pierwsze żebro jest szerokie i płaskie ,ustawione w płaszczyźnie poprzecznej i w związku z tym posiada pow górną i dolną trzonu, a brzegi skierowane na zewnątrz i do wewnątrz. na pow górnej 1-go żebra znajduje się: guzek mięśnia pochyłego przedniego , bruzda tętnicy podobojczykowej, i chropowate pole, będące miejscem przyczepu mięśnia pochyłego środkowego. 2 ostatnie żebra są słabiej rozwinięte, krótsze ,pozbawione szyjki, guzka i kąta żebra, a ich przedni koniec ma małą chrząstkę żebrową. Na k.żebrowej wyróżniamy 3 krzywizny: krzywiznę płaszczyzny, krzywiznę krawędzi i krzywiznę osi długiej. Żebra są zbudowane z istoty gąbczastej bogatej w szpik kostny czerwony i pokryte cienką warstwą istoty kostnej zbitej.
Mostek(sternum) jest nieparzystą kością płaską, zamykającą pośrodku od przodu ścianę klatki piersiowej. Leży na wysokości od 2-3 do 9-10 kręgu piersiowego. Kształt mostka przypomina krótki,szeroki miecz grecki, stąd trzy jego składowe części otrzymały swe nazwy: rękojeść, trzon mostka, wyrostek mieczykowaty. Rękojeść mostka na brzegu górnym, najgrubszym, zaznacza się pośrodku płytkie wcięcie szyjne, a bocznie od niego znajduje się parzyste zagłębienie zwane wcięciem obojczykowym. Poniżej, na brzegach bocznych rękojeści .żebrowe do połączenia z chrząstką pierwszego żebra. Trzon mostka posiada pow przednią i tylną oraz dwa brzegi boczne.Brzeg górny trzonu łączy się z brzegiem dolnym rękojeści pod kątem otwartym ku tyłowi za pośrednictwem chrząstki włóknistej - połączenie to nosi nazwę spojenia mostkowego., a załamanie trzonu w stosunku do rękojeści tworzy tzw. kąt mostka. Dolny brzeg trzonu mostka zespala się z wyrostkiem mieczykowatym za pośrednictwem chrząstkozrostu mostkowego. W miejscu spojenia mostka, na bocznych krawędziach rękojeści i trzonu ,znajduje się para wcięć żebrowych, przeznaczonych do połączenia z chrząstką drugiego żebra. Wyrostek mieczykowaty jest tworem końcowym , odznacza się niestałym kształtem i wielkością.